Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Στο Risale-i Nur αναφέρονται ρητά περισσότεροι από χίλιοι στίχοι του Κορανίου.
– Ο δάσκαλος Μπεντιουζζαμάν λέει. Και το εξηγεί με τις ακόλουθες εκφράσεις:
«Η ερμηνεία χωρίζεται σε δύο μέρη: τα γνωστά ερμηνεύματα, τα οποία γίνονται με τον γνωστό τρόπο. Και η ερμηνεία που γίνεται με άλλον τρόπο. Αυτό το μέρος έχει μεγάλη σημασία. Τα γνωστά ερμηνεύματα, μερικές φορές αναφέρουν αυτό το μέρος με συνοπτικό (πολύ σύντομο) τρόπο. Αλλά το Risale-i Nur…» (Şualar, σελ. 434)
– Τα χαρακτηριστικά του ύφους της ερμηνείας του Risale-i Nur πηγάζουν από τα ακόλουθα σημεία.
Ακόμη και σήμερα, οι μαθητές του Risale-i Nur, εκ των οποίων πάνω από το ενενήντα τοις εκατό δεν γνωρίζουν αραβικά, δεν δίνουν μετάφραση των στίχων κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Συνεπώς, δεν γράφτηκαν οι στίχοι στην αρχική τους μορφή, επειδή δεν υπήρχε ιδιαίτερο όφελος από αυτό.
Ενώ η ερμηνεία Ισάρατου’λ-Ι’τζάζ κατά την Οθωμανική περίοδο γράφτηκε με την παράθεση του κειμένου των στίχων, όπως οι κλασικές ερμηνείες, οι άλλες πραγματείες του Ρισαλέ-ι Νουρ γράφτηκαν κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Τουρκίας από τον Μπεντιουζζαμάν, έναν πνευματικό ηγέτη και ανανεωτή.
Επομένως, ο Δάσκαλος, αναλαμβάνοντας το καθήκον της ανανέωσης, αντί να διδάσκει τις λεπτές αποχρώσεις των αραβικών ρητορικών στοιχείων των στίχων του Κορανίου, ανέλαβε επειγόντως το καθήκον ενός πυροσβέστη για να σώσει τις κλεμμένες πίστεις τους.
Επειδή ο αριθμός των εναπομεινάντων στίχων που αναφέρονται στο ίδιο θέμα είναι πολύ μεγάλος, η παράθεσή τους όλων δεν κρίθηκε σκόπιμη για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω και για παρόμοιους λόγους. Όπως αναφέρεται και στο ίδιο το Risale-i Nur, μερικές φορές υπάρχουν εκατοντάδες στίχοι που αναφέρονται στο ίδιο θέμα. Για παράδειγμα, σε ένα σημείο αναφέρονται τα εξής:
Ερμηνεύει και αποδεικνύει τις σημαντικότερες αλήθειες του εδαφίου, δηλαδή την προφητεία του Αχμέτ (ειρήνη σ’ αυτόν), με δεκατέσσερις κατηγορηματικές, λαμπρές και ισχυρές αποδείξεις, με το όνομα “Δεκατέσσερις Σταγόνες”.
αποδεικνύει την πιο σημαντική αλήθεια σχετικά με την ενότητα του Θεού με τέτοιο τρόπο, που καθιστά την οδό της πολυθεΐας και της απιστίας αδύνατη και απαγορευμένη.”
– Από μια άποψη, το Risale-i Nur είναι ένα είδος ερμηνείας. Ο κύριος σκοπός της συγγραφής της ερμηνείας δεν είναι η ανάλυση των κειμένων των στίχων, αλλά η μετάδοση των μηνυμάτων τους. Ο πιο σύντομος τρόπος για να φτάσουν αυτά τα μηνύματα στους αποδέκτες, ειδικά για τους πρώτους αποδέκτες των Risale, είναι να δοθούν στην τουρκική γλώσσα.
Αυτό επιτυγχάνεται με την άμεση μετάδοση των μηνυμάτων των στίχων, αντί της ανάλυσης των αραβικών κειμένων, και με την ανακοίνωσή τους στους αποδέκτες με τις πιο εντυπωσιακές εκφράσεις. Ο Δάσκαλος το έκανε κι αυτό…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
