Εξηγήστε μου το 81ο εδάφιο της Σούρας Άλ-Ιμράν: «Ο Αλλάχ πήρε όρκο από τους προφήτες: … Πήρατε τον βαρύ όρκο μου; … Και εγώ είμαι μάρτυρας μαζί σας…» Τι σημαίνουν οι εκφράσεις αυτές;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση του στίχου είναι η εξής:
«Ο Θεός είχε πάρει όρκο από τους προφήτες: “Σας έδωσα το βιβλίο και τη σοφία, και όταν έρθει ένας προφήτης που θα επιβεβαιώσει όσα έχετε, θα πιστέψετε σ’ αυτόν και θα τον βοηθήσετε! Το αποδέχεστε αυτό; Και αναλαμβάνετε την βαριά ευθύνη μου;”. Εκείνοι είπαν: “Το αποδεχόμαστε”. (Και ο Θεός) είπε: “Τότε γίνετε μάρτυρες, και εγώ είμαι μάρτυς μαζί σας”.»
(Αλ-Ιμράν, 3/81)
Ο Θεός, δίνοντας βιβλία και σοφία σε όλους τους προφήτες, έλαβε από αυτούς μια τέτοια συμφωνία και σύμβαση. Μεταξύ αυτών, υπάρχει μια αμοιβαία και θεϊκή μαρτυρία, μια επικυρωτική συμφωνία, από τον προγενέστερο στον μεταγενέστερο και από τον μεταγενέστερο στον προγενέστερο. Όλοι αυτοί έδωσαν όρκο στον Θεό για πίστη και βοήθεια στον Μωάμεθ, τον Αγγελιοφόρο του Θεού, ο οποίος τους επικύρωσε. Αυτός είναι ο κανόνας της γνώσης και της αληθινής μαρτυρίας.
(Ελμαλή, Χακ Ντινί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Επιπλέον, τονίζεται ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), ο τελευταίος προφήτης, είναι ο κληρονόμος των αληθειών που έφεραν όλοι οι προηγούμενοι προφήτες, ότι οι αλήθειες που έφερε αποτελούν ταυτόχρονα απόδειξη της αλήθειας των προηγούμενων θεϊκών βιβλίων και ότι, ως εκ τούτου, η τελική αποκάλυψη έχει ένα οικουμενικό, υπερβατικό χαρακτηριστικό, πέρα από τον χρόνο και τον χώρο, που περιλαμβάνει όλες τις αποκαλύψεις. Η σημασία του αυτή…
«Όταν έρθει ο προφήτης, οπωσδήποτε θα πιστέψετε σε αυτόν και θα τον βοηθήσετε».
έχει τονιστεί με την έκφραση που αναφέρεται στο κείμενο.
Δεδομένου ότι οι ίδιοι οι προφήτες δεν συνάντησαν τον Προφήτη Μωάμεθ, ο κύριος αποδέκτης της συμφωνίας που αναφέρεται στο στίχο είναι
Άνθρωποι της Βίβλου
καθίσταται σαφές. Κατά συνέπεια
Κάθε προφήτης είχε προαναγγείλει τον τελευταίο προφήτη στην κοινότητά του και τους είχε ζητήσει να πιστέψουν σε αυτόν και να τον βοηθήσουν με κάθε τρόπο, εάν τον συναντούσαν.
Παρόλο που ανήκαν στους «λαούς της Βίβλου» και γνώριζαν την προφητεία του Μωάμεθ, ορισμένοι από αυτούς δεν πίστεψαν, αγνοώντας τα σημεία και τις ευαγγελίες που υπήρχαν στα βιβλία τους, καθώς και τις συμβουλές των προηγούμενων προφητών που είχαν διαδοθεί από γενιά σε γενιά. Στο στίχο αυτό γίνεται μια σοβαρή επίπληξη σε αυτούς.
Από την άλλη πλευρά, υπενθυμίζεται η αρχή της ακεραιότητας των μηνυμάτων όλων των προφητών που έχουν σταλεί από τον Θεό, και τονίζεται ότι κάθε προφήτης επιβεβαιώνει την αλήθεια των προηγούμενων θεϊκών μηνυμάτων, και ότι προβλέπεται ένα σύστημα αμοιβαίας μαρτυρίας, με τους οπαδούς των προηγούμενων προφητών να πιστεύουν και να υποστηρίζουν τα μηνύματα του επόμενου.
Έτσι,
Οι άνθρωποι της Βίβλου
ώστε να είναι συνεπείς τόσο με τον εαυτό τους όσο και
στις «θεϊκές θρησκείες» και στην «πίστη στον Θεό»
για να είναι επιτυχημένη η έκκληση προς τις παρατάξεις που εκφράζουν αντίθετες απόψεις,
να ανταποκριθούν θετικά στην πρόσκληση αυτή
έχει επισημανθεί η αναπόφευκτότητά του.
«Ο Θεός είχε πάρει όρκο (μισάκ) από τους προφήτες…»
Η έκφραση ερμηνεύεται με τους ακόλουθους τρόπους:
α)
Ο στίχος αναφέρει ότι δόθηκε υπόσχεση από τους προφήτες να πιστέψουν και να υποστηρίξουν τον μετέπειτα απεσταλμένο (ρασούλ). Συνεπώς, αυτοί που έδωσαν την υπόσχεση είναι οι προφήτες. Σύμφωνα με ορισμένους που υιοθετούν αυτήν την ερμηνεία, η υπόσχεση αφορά γενικά την αμοιβαία αναγνώριση των προφητών μεταξύ τους· ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι αφορά την προαναγγελία της έλευσης του Μωάμεθ.
β)
Το ύφος του Ιερού Κορανίου και
“μισάκ”
Εξετάζοντας προσεκτικά τα σχετικά εδάφια, διαπιστώνουμε ότι αυτό που εννοείται εδώ δεν είναι η λήψη όρκου από τους ίδιους τους προφήτες, αλλά η λήψη όρκου από τις δικές τους κοινότητες ότι θα πίστευαν στον Μωάμεθ και θα τον υποστήριζαν όταν αυτός ερχόταν.
(βλ. Ταμπαρί, Ιμπν Ατίγια, Ραζί, Ζαμαχσέρι, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Μπορεί να ειπωθεί ότι ο στίχος περιλαμβάνει αυτήν και άλλες παρόμοιες ερμηνείες.
Στο στίχο αναφέρεται
“επιμονή”
η λέξη στο λεξικό
“βάρος, διαθήκη, δεσμός”
έχει τις εξής έννοιες. Στο Κοράνι
“βάρος, φορτίο”
χρησιμοποιείται επίσης με την έννοια του
(βλ. Αλ-Μπακαρά 2:286; Αλ-Α’ράφ 7:157)
λαμβάνοντας υπόψη την αρχή και το τέλος της πρότασης, η λέξη εδώ είναι
συνθήκη
έχει δοθεί η έννοια.
(βλ. Ο Δρόμος του Κορανίου, Επιτροπή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Λοιπόν, σε αυτή τη θέση
“επιμονή”
ο λόγος που λέγεται έτσι είναι επειδή
“βαρύ φορτίο, δύσκολο φορτίο”
οφείλεται σε αυτό. Συνεπώς,
“Έχετε αναλάβει το βαρύ και δύσκολο φορτίο;”,
Είναι κατανοητό.
(Ερμηνεία του στίχου από τον Νεσεφί)
Διότι οι προφήτες, που μετέφεραν τη θρησκεία τους στα έθνη τους, έδωσαν μια μεγάλη και βαρυσήμαντη υπόσχεση στους θεούς τους, σε μια θαυμάσια και όμορφη εικόνα. Στο φως αυτής της αλήθειας, αποκαλύπτεται ότι τα έθνη των προηγούμενων προφητών παρεκκλίνουν από τις οδηγίες των προφητών τους και από την υπόσχεση του Θεού μαζί τους. Οι άνθρωποι της Βίβλου που δεν υπακούουν στον τελευταίο προφήτη, ταυτόχρονα αντιτίθενται και στην τάξη αυτού του σύμπαντος, που είναι εξ ολοκλήρου υποταγμένο στον Δημιουργό του, που προγραμματίζει τις πράξεις του με την εντολή και τη θέλησή Του, και που υπακούει στο νόμο του Θεού.
(βλ. Σαγίντ Κουτμπ, Φι Ζιλάλ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Στον στίχο
“Ενώπιον του Θεού”
Όσον αφορά το θέμα, εφόσον ο Παντοδύναμος Θεός γνωρίζει τα πάντα, φανερά και κρυφά, με κάθε λεπτομέρεια, η απαίτησή Του για τέτοια μαρτυρία δεν μπορεί βεβαίως να εξηγηθεί με την ανάγκη Του γι’ αυτήν. Εδώ, από τη μια πλευρά…
στην αρχή της αμοιβαίας μαρτυρίας στο σύμπαν, η οποία είναι έργο της βούλησής Του
, από την άλλη πλευρά
κάθε κατηγορία και ευθύνη υπόκειται σε απόδειξη.
επισημαίνεται το γεγονός αυτό και ζητείται να το σκεφτούν καλά.
“Και εγώ είμαι ένας από τους μάρτυρες μαζί σας.”
Η φράση αυτή έχει σκοπό να ενισχύσει τη δεσμευτικότητα της υπόσχεσης και να αποτρέψει την αθέτησή της.
(Ερμηνεία του Ζαμαχσέρι για το σχετικό εδάφιο)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
