Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι μεταφράσεις των σχετικών στίχων έχουν ως εξής:
«Αν ο Κύριός σου ήθελε, όλοι όσοι βρίσκονται στη γη θα πίστευαν. Εσύ λοιπόν θα αναγκάζεις τους ανθρώπους να γίνουν πιστοί; Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει παρά μόνο με την άδεια του Θεού. Και σ’ εκείνους που δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους, ο Θεός επιβάλλει την ατιμία (την τιμωρία, την ταπείνωση και τη βρωμιά).»
(Ιωνάς, 10/99-100)
Στους στίχους του Κορανίου
(Αλ-Αν’άμ, 6/125; Γιουνους, 10/100; Ατ-Τάουμπα, 9/125)
περασμένος
«Ριξ»
Η λέξη, σύμφωνα με την λεξική της σημασία, μπορεί να σημαίνει βρωμιά, ακαθαρσία. Ωστόσο, είναι σαφές ότι αυτό δεν είναι το νόημα που εννοείται στο στίχο. Σύμφωνα με τον Ιμπν Αμπάς, εδώ η λέξη
«Ριξ»
Η λέξη «τεν» σημαίνει διάβολος. Σύμφωνα με τον Μουτζαχίντ, σημαίνει κάτι κακό. Σύμφωνα με τον Ατα, σημαίνει τιμωρία. Σύμφωνα με τον Ζετζάτζ, σημαίνει απομάκρυνση από τη χάρη του Θεού σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο.
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του 125ου στίχου της Σούρας Αλ-Αν’άμ).
Η λέξη αυτή έχει μεταφραστεί με διάφορους τρόπους στις μεταφράσεις:
«Ο Θεός στέλνει τέτοιες συμφορές και δυσκολίες σε όσους αποστρέφονται την πίστη.»
«Έτσι ο Αλλάχ ταπεινώνει τους άπιστους.»
«Έτσι ο Θεός φέρνει τους άπιστους σε άσχημη κατάσταση.»
Ωστόσο,
“βρωμιά”
η λέξη, στα Τουρκικά
“βρωμιά”
Επίσης, εκφράζεται ως εξής. Αντί να αντιταχθούμε σε αυτή τη δήλωση του Κορανίου, η οποία αναφέρει ότι η βωμολοχία και η διαστροφή είναι ένας πνευματικός ιός που μολύνει την ανθρώπινη ψυχή και το μυαλό, θα πρέπει να την εκτιμήσουμε.
Στα εδάφια που παραθέσαμε, τονίζεται η ανάγκη να διατηρείται πάντοτε στο νου η αλήθεια ότι η τάξη στο σύμπαν και η υπέρτατη δύναμη ανήκουν στον Υπέρτατο Θεό, και ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) καλείται να μην αποθαρρύνεται από την εμμονή των απίστων. Επιπλέον, τα εδάφια αυτά προειδοποιούν ότι όσοι προσπαθούν να προσηλυτίσουν άλλους με τη βία, διαπράττουν το λάθος να θέτουν τη δική τους βούληση πάνω από τη βούληση του Θεού.
Η αναφορά αμέσως μετά ότι κανείς δεν θα πιστέψει δίχως την άδεια του Θεού, και ότι ο Θεός θα αφήσει σε μια αηδιαστική κατάσταση, δηλαδή σε μια κατάσταση ακαθαρσίας, όσους δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους, αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι ο Δημιουργός είναι ο Θεός, αλλά η απόφαση της επιλογής ανήκει στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, η ευθύνη του ανθρώπου όσον αφορά την πίστη πηγάζει από το αν χρησιμοποιεί σωστά ή όχι το δώρο της λογικής. Πράγματι, το επόμενο…
«Πες: «Κοιτάξτε και δείτε τι υπάρχει στους ουρανούς και στη γη!» Αλλά σε μια κοινωνία που δεν πιστεύει, ούτε οι αποδείξεις ούτε οι προειδοποιήσεις μπορούν να ωφελήσουν.»
Στο εδάφιο αυτό, καλείται κανείς να παρατηρήσει με προσοχή τη γη και τον ουρανό, ενώ παράλληλα αναφέρεται ότι τέτοιες αποδείξεις και οι προειδοποιήσεις των προφητών δεν ωφελούν εκείνους που έχουν χάσει την ικανότητα να πιστεύουν, επειδή δεν χρησιμοποιούν το μυαλό τους σωστά. Έτσι, γίνεται μια ψυχολογική ανάλυση που υποδεικνύει ότι είναι άχρηστο να αναγκάζεις κάποιον να πιστέψει.
(βλ. Ο Δρόμος του Κορανίου, Επιτροπή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στο δώρο της πίστης μόνο στο πλαίσιο της βούλησης, της λογικής, των ικανοτήτων και της ελεύθερης σκέψης που του χάρισε ο Θεός, και σύμφωνα με τους νόμους της ζωής που έθεσε ο Θεός, ανάλογα με τις αιτίες, το περιβάλλον, τις συνθήκες και τις δυνατότητες. Από αυτή την άποψη, η κατανόηση και η αντίληψη της Σουνέτ-Αλλάχ (των νόμων του Θεού), η γνώση και η κατανόηση της σοφίας των νόμων της ζωής, και η προσφυγή στις αιτίες με σοβαρή προσπάθεια, ανοίγουν την πόρτα στην άδεια του Θεού. Σε αυτό το επίπεδο, εάν το άτομο χρησιμοποιεί τη δική του βούληση και σκέψη στο φως της λογικής του, και ακούει την κλήση του βιβλίου και του προφήτη που τον βοηθούν και του δείχνουν τον σωστό δρόμο, τότε φτάνει στο σημείο να αξιωθεί της θεϊκής καθοδήγησης. Αντίθετα, σε όποιον ακολουθεί μια αντίθετη πορεία, οι πόρτες της θεϊκής άδειας και της σχετικής καθοδήγησης παραμένουν κλειστές. Επομένως, η βούληση, η ελεύθερη σκέψη, η λογική και η ευφυΐα του ανθρώπου, αν δεν συνδυαστούν με την υπακοή στη Σουνέτ-Αλλάχ και την προσφυγή στην αλυσίδα των αιτιών, δεν μπορούν να φτάσουν στο όριο ή στην πόρτα του δώρου της πίστης. Ωστόσο, ο Θεός μπορεί να δώσει καθοδήγηση και εκτός αυτών των μέτρων, και αυτές αποτελούν εξαιρέσεις.
Γι’ αυτόν τον λόγο, οι μελετητές έχουν αναδείξει το όριο ή την πύλη, για την οποία μιλάμε, ως το σημείο εκδήλωσης της θεϊκής άδειας.
(βλ. Τζελάλ Γιλντιρίμ, Η Ερμηνεία του Κορανίου του Αιώνα υπό το Φως της Γνώσης, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Σύμφωνα με αυτό;
– Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει κάποιον που δεν έχει την ικανότητα να αποκτήσει αληθινή πίστη.
– Ο Θεός καθοδηγεί στην πίστη τον υπηρέτη Του που χρησιμοποιεί σωστά τη βούληση και την ελεύθερη επιλογή του.
– Ο Σοφός Δημιουργός επιβάλλει την ακαθαρσία, την τιμωρία και την ταπείνωση σε όσους, αμελώντας τη λογική, δεν αξιοποιούν σωστά το νου, τη σκέψη και τη δύναμη της βούλησης που τους χάρισε ο Θεός, και χρησιμοποιούν την ελεύθερη βούλησή τους για να αρνηθούν και να επαναστατήσουν, στερώντας τους από την καθοδήγηση και καταδικάζοντάς τους σε αιώνια τιμωρία, επιβάλλοντάς τους τις ποινές που τους αξίζουν.
Αυτή είναι η φύση του κόσμου των δοκιμασιών.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Τι σημαίνει η λέξη RICS;
– «Αν ο Κύριος ήθελε, όλοι όσοι βρίσκονται στη γη θα πίστευαν. Εσύ λοιπόν θα αναγκάσεις τους ανθρώπους να πιστέψουν;» (Ιωνάς, 10/99) …
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
