Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι θεμιτό για τον άνθρωπο να βελτιώνεται και να θέτει στόχους, προσπαθώντας να τους πετύχει, μέσα σε θεμιτά πλαίσια. Ο διάβολος δεν μπορεί να βλάψει εκείνον που θέλει να κάνει καλά πράγματα.
“Υποκρίνεσαι και κομπάζεις.”
προσπαθεί να τον αποθαρρύνει από αυτή την καλή πράξη, σπέρνοντας αμφιβολίες. Εδώ πρέπει να προσέξουμε να μην πέσουμε σε αυτή την παγίδα του διαβόλου.
Αυτοπεποίθηση,
Είναι να διατηρείς ισχυρή τη θέλησή σου, να στέκεσαι σταθερά και αποφασιστικά απέναντι στα γεγονότα, δηλαδή να μην απογοητεύεσαι. Και ως αποτέλεσμα της επιτυχίας, πρέπει να γνωρίζεις ότι αυτή η επιτυχία προέρχεται από τον Θεό και όχι από τον εαυτό σου. Αυτή είναι η αληθινή αυτοπεποίθηση. Ωστόσο, αν αποδίδεις τις επιτυχίες σου στον εαυτό σου και γίνεσαι υπερήφανος, αυτό είναι επικίνδυνο.
Πνευματικές ασθένειες, δηλαδή
απελπισία, αλαζονεία, υπερηφάνεια
και
υποψία
πρέπει να αποφεύγεται.
Σε μια εποχή που η ύλη επιδιώκει να πνίξει το πνεύμα, εάν
“πνευματικές πανοπλίες”
Εάν στερηθεί κανείς αυτά, είναι αναπόφευκτο οι ψυχές να σπαράσσονται από κρίσεις και ασθένειες, σε αντίθεση με την ομορφιά των σωμάτων και την ευρωστία του κορμιού.
Η γη σήμερα φιλοξενεί αναρίθμητους ανθρώπους που αγωνίζονται να χορτάσουν το σώμα τους, αλλά βιώνουν χίλιες δυο «κρίσεις κατεύθυνσης» εξαιτίας της πνευματικής τους πείνας. Και οι πιστοί, επηρεασμένοι από τις μεταδοτικές και επιδημικές ασθένειες της εποχής, παλεύουν με διάφορες πνευματικές ασθένειες και με τη διάγνωση και τις μεθόδους θεραπείας τους…
Αναζητά απεγνωσμένα λύση, δίχως να γνωρίζει. Κι όμως, οι πλούσιες πηγές της ισλαμικής σοφίας, με κυριότερες το Κοράνι, πηγή θαυμάτων, και τη σουννέτ του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), περιέχουν τα φάρμακα για αυτές τις ασθένειες. Η μεγαλύτερη ασθένεια των κατοίκων του κόσμου είναι στην ουσία η άγνοια του φαρμάκου. Τώρα, ας αναλύσουμε τέσσερις σημαντικές πνευματικές ασθένειες που είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες στις μέρες μας:
1. Απελπισία (Απογοήτευση)
Ο άνθρωπος που δεν καταφέρνει να επιτύχει όπως επιθυμεί στις καλές πράξεις και τις λατρευτικές πράξεις, και δεν μπορεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, φοβάται την τιμωρία του τάφου και της κόλασης. Απογοητεύεται. Πολλοί άνθρωποι που, λόγω τεμπελιάς, αρνητικών επιρροών του περιβάλλοντος και πολλών άλλων αιτιών, υποκύπτουν στις επιθυμίες τους και δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους, βυθίζονται στην απελπισία. Αυτή η ασθένεια μπορεί τελικά να οδηγήσει τον άνθρωπο στην απιστία και την άρνηση.
Ένας άνθρωπος που απελπίζεται όλο και περισσότερο να ξεφύγει από την κατάστασή του, εύκολα υποκύπτει σε αμφιβολίες και πειρασμούς. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν να προσκολλώνται σε ισχυρισμούς, όσο αδύναμοι και ασήμαντοι κι αν είναι, που αντιτίθενται σε θρησκευτικά ζητήματα ή οδηγούν στην άρνηση θεμελιωδών δογμάτων και πεποιθήσεων, σαν να ήταν πολύ ισχυρές και αδιάσειστες αποδείξεις. Αν αυτή η κατάσταση επιδεινωθεί, υψώνει “σημαία ανταρσίας” και απομακρύνεται από τον κύκλο του Ισλάμ. Εντάσσεται στις τάξεις του Σατανά. Για παράδειγμα, η ψυχή ενός ανθρώπου που δυσκολεύεται να προσευχηθεί, επιθυμεί να μην είναι υποχρεωτική η προσευχή. Αν ο Σατανάς, με τη μορφή ανθρώπου, του δώσει την πλάνη ότι η προσευχή δεν είναι υποχρεωτική, η ψυχή του αμέσως θέλει να προσκολληθεί σε αυτόν τον σαθρό ισχυρισμό και αν πέσει σε αυτήν την παγίδα, χάνει την πίστη του. Επομένως…
“απελπισία”
η σοβαρή συνέπεια της ασθένειάς του.
Αυτή η στίχος είναι το φάρμακο και το φως για όσους έχουν πέσει στην ασθένεια της απελπισίας και δεν έχουν επιτυχία στις πράξεις τους:
«Πες: “Ω δούλοι μου, που σπαταλήσατε τη ζωή σας αμαρτάνοντας εις βάρος των ψυχών σας! Μην απελπίζεστε από τη χάρη του Αλλάχ! Πράγματι, ο Αλλάχ συγχωρεί όλες τις αμαρτίες.” Πράγματι, Αυτός είναι ο Γαφούρ (πολύ συγχωρητικός), ο Ραχίμ (ελεήμων προς τους δούλους Του).»
(Αλ-Ζουμάρ, 39/53)
2. Ucb (Εμπιστοσύνη στις αισθήσεις)
Ο άνθρωπος που αποτυγχάνει στις θρησκευτικές του υποχρεώσεις και πέφτει σε απόγνωση,
Από φόβο για την τιμωρία, αρχίζει να ψάχνει σημεία στήριξης που θα τον σώσουν. Βλέπει ότι έχει κάποιες καλές πράξεις και ευεργετήματα, και αμέσως προσκολλάται σε αυτά. Νομίζει ότι αυτές οι πράξεις θα είναι αρκετές για τη σωτηρία του και ησυχάζει. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση…
“ucb”
Σταμάτα, δηλαδή
εμπιστεύομαι τους εργάτες
Η αλαζονεία οδηγεί τον άνθρωπο στην απιστία και την πλάνη. Διότι ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα στα καλά έργα, τις λατρείες και τις αγαθοεργίες που προέρχονται από αυτόν. Δεν είναι δική του ιδιοκτησία για να μπορεί να βασίζεται σε αυτές. Τα καλά έργα, οι ενάρετες πράξεις, είναι η «έλεος του Θεού» που τα επιθυμεί, η «δύναμη του Θεού» που τα δημιουργεί και τα χαρίζει στον άνθρωπο. Η συμμετοχή του ανθρώπου στα καλά και τις αρετές περιορίζεται στην αποδοχή, την προσευχή, την ικανοποίηση και την αίτηση. Εξάλλου, ο Κύριος Θεός είναι Αυτός που δίνει στον άνθρωπο το σώμα, την υγεία, τη δύναμη για να κάνει καλά και αρετές, και τη ζωή για να επιδίδεται σε ενάρετες πράξεις. Ο Αβου Χουρεϊρά (ραδ. ανχ.) αφηγείται: «Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία του Θεού επ’ αυτού) είπε: …»
«(Ω πιστοί! Να επιτελείτε τις πράξεις και τις λατρείες σας) με μετριοπάθεια, να αποφεύγετε τις υπερβολές. Διότι κανέναν από εσάς δεν θα σώσει (από τη φωτιά) η πράξη του.»
Σαχάμπες,
«Ούτε η δική σου πράξη θα σε σώσει, ω Αγγελιοφόρε του Θεού!»
είπαν. Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Θεού να είναι επάνω του.
‘Και εμένα’
είπαν. / διέταξαν. / πρόσταξαν.
«Αν ο Αλλάχ δεν συγχωρήσει τις αμαρτίες μου με τη χάρη και την εύνοιά Του, τότε ούτε οι πράξεις μου θα με σώσουν!»
είπαν.”
Ο άνθρωπος πρέπει να εγκαταλείψει την εμπιστοσύνη στις πράξεις του και την αξίωση ιδιοκτησίας επί των καλών έργων και των λατρευτικών πράξεών του. Πρέπει να γνωρίζει ότι από τον εαυτό του δεν προέρχεται τίποτα άλλο παρά ελάττωμα. Ό,τι καλό του συμβαίνει, προέρχεται από τον Θεό. Ό,τι κακό του συμβαίνει, προέρχεται από τον ίδιο και την ψυχή του. Το σώμα και η ζωή δίνονται στον άνθρωπο…
είναι παρακαταθήκες. Πάντα άνθρωποι
«Η ιδιοκτησία ανήκει σε Αυτόν. Η δόξα ανήκει σε Αυτόν. Η δύναμη και η ισχύς δεν ανήκουν σε κανέναν άλλον παρά μόνο στον Θεό.»
πρέπει να πει και
“ucb”
πρέπει να θεραπευτεί από την ασθένειά του.
3. Υπερηφάνεια
Υπερηφάνεια,
Προέρχεται από την άγνοια του εαυτού. Η αλαζονεία είναι το μεγαλύτερο λάθος ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζει την αδυναμία, τη φτώχεια και τις ελλείψεις του. Με την αλαζονεία, ο άνθρωπος στερείται κάθε υλικής και πνευματικής τελειότητας. Υπάρχει ένα πράγμα από το οποίο ο αλαζόνας που θαυμάζει τον εαυτό του απέχει:
Προσευχητάπητας.
Το μέτωπό του σε προσκύνηση.
Ακόμα και το πρόσωπο του αλαζόνα που δεν υποκλίνεται είναι σκοτεινό. Ο περήφανος άνθρωπος που δεν έχει σημάδι προσευχής στο πρόσωπό του, βρίσκεται σε τέτοια ταπείνωση που κάθε μέρα, κάθε στιγμή φιλάει τα πόδια του εγώ του. Ακόμα κι αν το κεφάλι του περήφανου ανθρώπου υποκλίνεται, η ψυχή του στέκεται όρθια. Το σημαντικό είναι να υποκλίνει η ψυχή. Ο μόνος φίλος του περήφανου ανθρώπου είναι ο εαυτός του. Ο μαθητής του.
Ο δάσκαλός του είναι ο ίδιος. Ο υπερήφανος άνθρωπος είναι ο πιο άθλιος από τους ειδωλολάτρες. Αν, καθοδηγούμενος από την υπερηφάνεια, δεν υπολογίζει την ωριμότητα των άλλων και θεωρεί τις δικές του αρετές και γνώσεις επαρκείς, τότε αυτός ο άνθρωπος είναι ελλιπής. Τέτοιοι άνθρωποι πάντα απορρίπτουν τις ομορφιές και τις ιδέες των άλλων, και μάλιστα…
σημαντικό, δηλαδή των ευλογημένων ατόμων που έζησαν στο παρελθόν
“οι ενάρετοι πρόγονοι”
Επίσης, στερούνται της καθοδήγησης και ξεφεύγουν εντελώς από την πορεία. Η υπερηφάνεια έχει μόνο έναν καρπό:
Στέρηση!
4. Κακοβουλία
Ο άνθρωπος είναι επιφορτισμένος και οφείλει να έχει “καλή πρόθεση” (καλή υποψία).
Ο άνθρωπος πρέπει να θεωρεί όλους τους άλλους ανώτερους από τον εαυτό του.
Δυσπιστία,
Η κακή ηθική που έχει ο άνθρωπος μέσα του τον κάνει να βλέπει την ίδια κακή ηθική και στους άλλους.
Δυσπιστία,
Διαρρηγνύει τους δεσμούς ασφάλειας που πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των πιστών, κλονίζει την κοινωνία από τα θεμέλιά της. Ο πιστός, αν δεν γνωρίζει τη σοφία ορισμένων πράξεων, ιδίως των αγαπημένων δούλων του Θεού, με καχυποψία τους θεωρεί ενόχους…
δεν πρέπει να βλέπει.
Ο Αμπού Χουρεϊρά (ο Θεός να τον ευλογεί) αφηγείται: Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Μην αφήνετε χώρο στις υποψίες, γιατί οι υποψίες είναι το πιο ψεύτικο είδος λόγου. Μην κατασκοπεύετε, μην ψάχνετε για κουτσομπολιά, μην ανταγωνίζεστε, μην ζηλεύετε, μην μισείτε ο ένας τον άλλον, μην γυρίζετε την πλάτη ο ένας στον άλλον. Ω δούλοι του Αλλάχ! Γίνετε αδέλφια, όπως ο Αλλάχ διέταξε. Ο μουσουλμάνος είναι αδελφός του μουσουλμάνου. Δεν τον προδίδει, δεν τον αδικεί, δεν τον στερεί, δεν τον ταπεινώνει. Αρκεί για κακό σε έναν άνθρωπο να ταπεινώσει τον μουσουλμάνο αδελφό του. Η περιουσία, το αίμα και η τιμή κάθε μουσουλμάνου είναι ιερά για τον άλλον μουσουλμάνο. Ο Αλλάχ δεν κοιτάζει τις μορφές και τα σώματά σας, αλλά κοιτάζει τις καρδιές και τις πράξεις σας. Η ευσέβεια είναι εδώ -και έδειξε το στήθος του με το χέρι του-. Μην κάνετε πωλήσεις πάνω σε πωλήσεις άλλων. Ω δούλοι του Αλλάχ, γίνετε αδέλφια! Δεν επιτρέπεται σε έναν μουσουλμάνο να είναι θυμωμένος με τον αδελφό του για περισσότερο από τρεις μέρες.»
(Μπουχάρι, Νικάχ 45)
Η υιοθέτηση της ηθικής του Κορανίου και η είσοδος στον φωτεινό κύκλο της Σούννας θα μας προστατεύσει από όλες τις πνευματικές ασθένειες. Αν δεν προσκολληθούμε με όλη μας την καρδιά και την ψυχή στις αρχές του Κορανίου και της Σούννας, που αποτελούν τη μοναδική θεραπεία για τις πνευματικές ασθένειες, τέσσερις από τις οποίες προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε παραπάνω, κινδυνεύουμε να χάσουμε την αιώνια ζωή μας. Ο Θεός ας μας προστατεύσει από κάθε είδους πνευματική ασθένεια και από την αδυναμία της πίστης.
Η αυτοπεποίθηση, απαλλαγμένη από αυτές τις ασθένειες, οδηγεί τον άνθρωπο στην τελειότητα. Διαφορετικά, ο άνθρωπος δεν μπορεί να απελευθερωθεί από τη σκλαβιά του εαυτού του.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
