Στο Κοράνι αναφέρεται για τον Ιησού (ειρήνη ας είναι επάνω του) ότι «τον ενισχύσαμε με το Άγιο Πνεύμα». Τι είναι το Άγιο Πνεύμα και ποια η διαφορά του από το Άγιο Πνεύμα που υποστηρίζουν οι Χριστιανοί; Τι αποφάσεις ελήφθησαν στη σύνοδο της Νίκαιας τον 3ο αιώνα μ.Χ.; Αποφασίστηκε σε αυτή τη σύνοδο η καταστροφή των Ευαγγελίων εκτός των τεσσάρων; Λέγεται ότι ένα Ευαγγέλιο πολύ κοντά στο πρωτότυπο απαγορεύτηκε σε αυτή τη σύνοδο. Υπάρχουν αυθεντικά έγγραφα σχετικά με αυτή τη σύνοδο ή πρόκειται για φήμες;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Εμείς δώσαμε το βιβλίο στον Μωυσή. Και μετά από αυτόν στείλαμε προφήτες διαδοχικά. Και στον Ιησού, τον γιο της Μαρίας, δώσαμε θαύματα και σαφείς αποδείξεις, και τον ενισχύσαμε με το Άγιο Πνεύμα (Γαβριήλ). Τι λοιπόν; Κάθε φορά που έρχεται σε εσάς ένας προφήτης με κάτι που δεν αρέσει στις ψυχές σας, θα αντιδράτε, θα απορρίπτετε κάποιους ως ψεύτες και θα σκοτώνετε άλλους;»
(Αλ-Μπακάρα, 2/87)
Σύμφωνα με τις δηλώσεις των Κατάδε, Σουδδύ, Δαχάκ και Ρεμπί, και σύμφωνα με μια άλλη αφήγηση από τον Ιμπν Αμπάς, το Άγιο Πνεύμα είναι ο Γαβριήλ (α.σ.). Και αυτό θεωρείται η πιο αξιόπιστη από τις αφηγήσεις. Διότι ο Προφήτης (σ.α.σ.) κάποτε είπε στον Χασσάν Ιμπν Σαμπίτ (ρ.α.)…
«Σάτιριζε τους Κουρεΐς, το Άγιο Πνεύμα είναι μαζί σου.»
όπως είπε, σε μια άλλη στιγμή
“Και ο Γαβριήλ είναι μαζί σου.”
έτσι έχουν διατάξει. Επομένως,
“Πνεύμα Άγιο”
Του Αρχαγγέλου Γαβριήλ
“Ρουχ αλ-Εμίν”
είναι ένα άλλο όνομα. Πράγματι, ο Χασσάν (ρα) ακόμη και στο ποίημά του
“Ο Γαβριήλ, ο άγγελος του Θεού, είναι επίσης μαζί μας.”
“Αυτός ο Άγιος Πνεύμας είναι ανυπέρβλητος, δεν έχει όμοιό του.”
λέγοντας
Πνεύμα Άγιο
Αυτό αποδεικνύει ότι είναι ο Γαβριήλ. Το γεγονός ότι ο Γαβριήλ αποκαλείται ακόμη και “Ρουχούλλαχ” επιβεβαιώνει ότι το άλλο θεϊκό όνομα, Ρουχούλκουντους, έχει την ίδια σημασία.
Λαμβάνοντας υπόψη τις λέξεις αυτές που ανήκουν στη γλώσσα του Κορανίου, γίνεται κατανοητό ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο Γαβριήλ. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να προκύψει η εξής ερώτηση:
– Ο Γαβριήλ, αν και κατέβηκε και σε άλλους προφήτες εκτός από τον Ιησού, εδώ
«Τον ενισχύσαμε με το Άγιο Πνεύμα.»
Ποιο είναι το νόημα της άμεσης αναφοράς του αντωνύμου στον Ιησού, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ούτε ο Μωυσής, στην θεϊκή έκφραση; Δεν υποδηλώνει αυτή η έκφραση ότι το Άγιο Πνεύμα είναι μια ξεχωριστή οντότητα, διαφορετική από τον Γαβριήλ;
Σύμφωνα με τις ερμηνείες των θεολόγων, η απάντηση είναι “Όχι”. Η σημασία αυτής της διάκρισης είναι η εξής: Ο Γαβριήλ έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Ιησού, η οποία δεν έχει προηγούμενο σε άλλους προφήτες. Διότι ο Γαβριήλ είναι εκείνος που αναγγέλλει τη γέννησή του στην Παναγία. Ο Ιησούς (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) γεννήθηκε από την πνοή του (φύσημα), μεγάλωσε με την ανατροφή και την υποστήριξή του, και τον συνόδευε όπου κι αν πήγαινε. Πράγματι, στο Σουρά Μέριεμ…
«Του στείλαμε το πνεύμα μας, και το πνεύμα αυτό εμφανίστηκε σ’ αυτόν με ανθρώπινη μορφή.»
(Μαρία, 19/17)
έχει διαταχθεί. Στο στίχο αναφέρεται
“ρουχάνα”
, ρουχούλλαχ, Ρουχούλκουντους, Γαβριήλ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΒΑ
Το αντίγραφο της Βίβλου που είναι το πιο πιστό στο πρωτότυπο.
Είναι αμφιλεγόμενο αν ήταν ένας από τους Δώδεκα Αποστόλους.
Βαρνάβας
, κατάγεται από την Κύπρο και γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια. Το πραγματικό του όνομα είναι
Ιωσήφ (Ιωσήφ)
Η λέξη “τουρ” σημαίνει “βουνό”. Βαρνάβας, από την άλλη, είναι ένα παρατσούκλι που του δόθηκε αργότερα και σημαίνει “γιος της παρηγοριάς”.
(Βίβλος, Πράξεις των Αποστόλων, Δ, 36-37; Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, ΗΠΑ 1970, ΙΙΙ/171: Τουρκική Εγκυκλοπαίδεια, Κωνσταντινούπολη 1967, V/265).
Προσπαθώντας να διαδώσει το μήνυμα του Ιησού (ειρήνη σε αυτόν).
περίοδος τριών ετών
πέρασε μεγάλο μέρος του χρόνου του ως στενός ακόλουθός του. Είναι γνωστό ότι συγκέντρωσε σε ένα βιβλίο όσα έμαθε και άκουσε από τον Ιησού (Χριστό). Σε αυτό το βιβλίο, προς τιμήν του,
“Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα”
αναφέρεται, ωστόσο, δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πότε έγραψε το βιβλίο του.
Ευαγγέλιο του Βαρνάβα
Είχε γίνει αποδεκτό στις εκκλησίες της Αλεξάνδρειας μέχρι το 325 μ.Χ.
Κατά τον πρώτο και δεύτερο αιώνα μετά τη γέννηση του Ιησού, διαδόθηκε ευρέως στα γραπτά του Ειρηναίου (120-200 μ.Χ.), ο οποίος υποστήριζε την αρχή της μονοθεΐας.
Το περίφημο Συμβούλιο της Νίκαιας συνήλθε το 325 μ.Χ.
Το δόγμα της Αγίας Τριάδας ανακηρύχθηκε επίσημο δόγμα του Παύλειου Χριστιανισμού.
Ως τα επίσημα Ευαγγέλια της Εκκλησίας
Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης
Τα Ευαγγέλια επιλέχθηκαν.
Ευαγγέλιο του Βαρνάβα
Απαγορεύτηκε η ανάγνωση και η κατοχή όλων των υπολοίπων Ευαγγελίων, συμπεριλαμβανομένου και του Ευαγγελίου του Βαρνάβα. Αυτές οι απαγορεύσεις που αφορούσαν το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα συνεχίστηκαν και σε μεταγενέστερες ημερομηνίες. Λέγεται ότι το 366 μ.Χ. ο Πάπας Δάμασος (304-384 μ.Χ.) εξέδωσε επίσης διάταγμα για τη μη ανάγνωση του Ευαγγελίου. Αυτή η απόφαση υποστηρίχθηκε και από τον Επίσκοπο Καισαρείας Γελάσιο, ο οποίος πέθανε το 395 μ.Χ. Στη λίστα των απόκρυφων βιβλίων του υπήρχε και το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα.
Απόκρυφα
, απλώς
“κρυμμένο από το κοινό”
σημαίνει.
Το γεγονός ότι ο Πάπας συμπεριέλαβε το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα στη λίστα των απαγορευμένων βιβλίων, τουλάχιστον, αποδεικνύει την ύπαρξη του Ευαγγελίου.
Είναι επίσης γεγονός ότι ο Πάπας απέκτησε ένα αντίγραφο του Ευαγγελίου του Βαρνάβα το 383 μ.Χ. και το φύλαξε στην ιδιωτική του βιβλιοθήκη.
(Μωχάμμετ Αταουρραχίμ, Ιησούς, Προφήτης του Ισλάμ, Αγγλία 1977, σελ. 39-41).
Όλες οι απαγορεύσεις και τα μέτρα που ελήφθησαν για να μην διαβάζεται το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα δεν είχαν μεγάλη επιτυχία. Το Ευαγγέλιο σώθηκε μέχρι σήμερα. Αυτό που επέτρεψε την επιβίωσή του μέχρι σήμερα…
Φρα Μαρίνο
Υπήρξε ένας μοναχός με το όνομα:
Το χειρόγραφο της αγγλικής μετάφρασης του Ευαγγελίου του Βαρνάβα βρισκόταν στον Πάπα Σίξτο (1589-1590). Ο Σίξτος, αφού διάβασε τα γραπτά του Ειρηναίου, ο οποίος είχε εκτενώς χρησιμοποιήσει το Ευαγγέλιο, έγινε φίλος με τον Φρα Μαρίνο, ο οποίος ενδιαφερόταν πολύ για το Ευαγγέλιο. Μια μέρα, ο Μαρίνο επισκέφθηκε τον Σίξτο. Έφαγαν μαζί μεσημεριανό. Μετά το γεύμα, ο Πάπας αποκοιμήθηκε. Ο μοναχός Μαρίνο άρχισε να εξετάζει τα βιβλία στην ιδιωτική βιβλιοθήκη του Πάπα και βρήκε το ιταλικό χειρόγραφο του Ευαγγελίου του Βαρνάβα. Κρύβοντας το Ευαγγέλιο μέσα στο ράσο του, έφυγε και πήγε στο Βατικανό. Αυτό το χειρόγραφο πέρασε από χέρι σε χέρι μέχρι να φτάσει σε έναν άνθρωπο στο Άμστερνταμ, ο οποίος είχε μεγάλη φήμη και κύρος και ήταν γνωστό ότι εκτιμούσε πολύ αυτό το έργο καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μετά το θάνατό του, πέρασε στα χέρια του αντιπροσώπου του Βασιλιά της Πρωσίας, J.E. Κράμερ. Το 1713, ο Κράμερ παρουσίασε αυτό το χειρόγραφο στον διάσημο πρίγκιπα Ευγένιο της Σαβοΐας, ειδικό στα βιβλία. Το 1738, μαζί με τη βιβλιοθήκη του, το χειρόγραφο μεταφέρθηκε στη Hofbibliothek της Βιέννης, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Ο Τόλαντ, μια σημαντική προσωπικότητα μεταξύ των πρώτων ιστορικών της εκκλησίας, μελέτησε αυτό το χειρόγραφο και αναφέρθηκε σε αυτό σε διάφορες εργασίες του, οι οποίες εκδόθηκαν μετά το θάνατό του το 1747. Σχετικά με το Ευαγγέλιο, λέει:
“Αυτό μοιάζει ακριβώς με ιερό βιβλίο.”
(Αταουρραχίμ, ηλικία, σελ. 41-42).
Το ιταλικό χειρόγραφο του Ευαγγελίου του Βαρνάβα μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Canon και την κυρία Ragg και τυπώθηκε και εκδόθηκε το 1907 από το τυπογραφείο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Σχεδόν αμέσως, η αγγλική μετάφραση εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από την αγορά. Γνωρίζουμε την ύπαρξη μόνο δύο αντιτύπων αυτής της μετάφρασης: ένα στο Βρετανικό Μουσείο και ένα στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου στην Ουάσιγκτον. Αποκτήθηκε ένα μικροφίλμ αντίγραφο του βιβλίου από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου και έγινε μια νέα έκδοση της αγγλικής μετάφρασης στο Πακιστάν. Ένα αντίγραφο αυτής της έκδοσης χρησιμοποιήθηκε για μια νέα, αναθεωρημένη έκδοση.
Αταουρραχίμ, ηλικία, σελ. 42).
Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα μεταφράστηκε στα αραβικά στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αίγυπτο από τον Δρ. Χαλίλ Σαάδε, ο οποίος έγραψε και μια εισαγωγή στο έργο, το οποίο στη συνέχεια δημοσιεύθηκε από τον Μουχάμμαντ Ρεσίντ Ριζά. (Αχμέτ Σέλεμπι, Μουκαρενετούλ-Εντιάν, Αίγυπτος 1984, ΙΙ/215).
Είναι γνωστό ότι και στη χώρα μας έχουν βρεθεί πρόσφατα ίχνη της Βίβλου και έχουν γίνει κάποιες μελέτες πάνω σε αυτήν:
Ένας από αυτούς είναι ο Αμπντουρραχμάν Αγιούν.
“Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα και οι Προφητείες του για τον Προφήτη Μωάμεθ”
είναι ένα αδημοσίευτο έργο με τίτλο. Το έργο γράφτηκε το 1942.
(βλ. Osman Cilacı, “Ένα Τουρκικό Χειρόγραφο Σχετικά με το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα”, Diyanet Dergisi, Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος, 1983, τόμος: 19, τεύχος: 4, σελ. 25-35)
Επίσης, είναι γνωστό ότι το 1984 βρέθηκε σε μια σπηλιά κοντά στο Χακκάρι ένα βιβλίο γραμμένο στην αραμαϊκή γλώσσα και με συριακό αλφάβητο, το οποίο θεωρείται ότι είναι το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα, και το οποίο κατασχέθηκε ενώ επιχειρούσαν να το βγάλουν λαθραία από τη χώρα.
(βλ. Επιστήμη και Τέχνη, Μάρτιος-Απρίλιος 1986, τεύχος: 6, σελ. 91-94).
Επίσης,
“Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα”
Ένα έργο που μεταφράστηκε από τα αγγλικά στα τουρκικά από τον Mehmet Yıldız με τον ίδιο τίτλο, εκδόθηκε επίσης από την Ένωση Πολιτιστικών Εκδόσεων το 1988.
Τα σημαντικότερα σημεία στα οποία το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα διαφέρει από τα άλλα τέσσερα Ευαγγέλια είναι τα εξής:
1.
Το Ευαγγέλιο του Βαρνάβα δεν αποδέχεται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι θεός ή γιος του Θεού.
2.
Ο γιος που ο Αβραάμ θυσίασε ως θυσία, δεν είναι ο Ισαάκ, όπως αναφέρεται στην Τορά και περιγράφεται στις χριστιανικές δοξασίες, αλλά ο Ισμαήλ (ειρήνη σε αυτόν).
3.
Ο αναμενόμενος Μεσσίας δεν είναι ο Ιησούς Χριστός (ας), αλλά ο Μωάμεθ (ασμ).
4.
Ο Ιησούς Χριστός (ας) δεν σταυρώθηκε, αλλά κάποιος που ονομαζόταν Ιούδας Ισκαριώτης πήρε τη θέση του.
(Μουχάμμαντ Αμπού Ζάχρα, Διαλέξεις περί Χριστιανισμού, μτφ. Άκιφ Νουρί, Κωνσταντινούπολη 1978, σ. 105-107).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Ευαγγέλιο του Βαρνάβα
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
