Στο Κοράνι, η ελεημοσύνη και η ζακάτ αναφέρονται τόσο συχνά, που μου δίνεται η εντύπωση ότι πρέπει να διανείμω όλα τα χρήματα που μου περισσεύουν αφού εξασφαλίσω τα προς το ζην της οικογένειάς μου. Ποιο είναι άραγε το μέτρο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η θρησκεία του Ισλάμ,
έδωσε σημασία στην κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων και θέσπισε υλικές διατάξεις παράλληλα με τις πνευματικές. Αυτό είναι το σύστημα της ζακάτ και της ελεημοσύνης.
Ένας εύπορος άνθρωπος οφείλει να δίνει το ένα τεσσαρακοστό των περιουσιακών του στοιχείων στους φτωχούς, σύμφωνα με την υποχρέωση της ζακάτ. Επιπλέον, προτρέπει τους μουσουλμάνους να δίνουν ελεημοσύνη στους απόρους, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, σε κάθε ευκαιρία.
Κάθε εύπορος μουσουλμάνος, είτε από Ραμαζάνι σε Ραμαζάνι είτε στην αρχή του έτους, ερευνά αν ο πλούτος και τα κέρδη του υπόκεινται σε ζακάτ (υποχρεωτική ελεημοσύνη), υπολογίζει την περιουσία του, αφαιρεί τα χρέη του και δίνει ζακάτ από το υπόλοιπο. Η καταβολή ζακάτ με εκτίμηση, χωρίς υπολογισμούς, δείχνει ότι η λατρεία αυτή δεν εκτελείται σωστά. Γι’ αυτό, αν γνωρίζει, το υπολογίζει ο ίδιος, αλλιώς ρωτάει κάποιον που ξέρει, π.χ. έναν λογιστή, για να υπολογίσει και να δώσει το ζακάτ της περιουσίας του.
Το σημαντικό είναι,
Δεν έχει σημασία αν το αγαθό επί του οποίου οφείλεται η ζακάτ είναι λίγο ή πολύ, αλλά το να αποκοπεί από αυτό το μερίδιο της ζακάτ.
Ο υπολογισμός του ζακάτ ενός αγαθού μπορεί να γίνει είτε με βάση το Ισλαμικό ημερολόγιο (Χιτζρ) είτε με βάση το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Ο ιδιοκτήτης του αγαθού επιλέγει τον ευκολότερο για αυτόν τρόπο. Ωστόσο, η φύση ορισμένων αγαθών καθορίζει και τον χρόνο καταβολής του ζακάτ, όπως συμβαίνει με το ζακάτ των γεωργικών προϊόντων.
Η ζακάτ των εμπορικών αγαθών μπορεί να υπολογίζεται με βάση την αρχή του Γρηγοριανού έτους για ευκολία λογιστικής, αλλά και από Ραμαζάν σε Ραμαζάν, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των φτωχών και να μεγιστοποιηθεί η ανταμοιβή.
Ζακάτ επί κινητής ή ακίνητης περιουσίας,
Αντιμετωπίζονται ανάλογα με το αν χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς ή όχι. Όλος ο χρυσός, το ασήμι και άλλα εμπορεύματα ρευστοποιούνται στο τέλος του έτους, και τα υπάρχοντα επιταγές, γραμμάτια και μετρητά συγκεντρώνονται για να προσδιοριστεί η αξία της περιουσίας. Από το ποσό που προκύπτει, αφαιρούνται τα χρέη και οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του έτους, και ο ζακάτ υπολογίζεται με ποσοστό ένα προς σαράντα, δηλαδή 2,5%, επί του υπολειπόμενου ποσού.
Για παράδειγμα, κάποιος που έχει κατάστημα υφασμάτων υπολογίζει τη ζακάτ του ως εξής:
Αν έχει περάσει ένας χρόνος από το άνοιγμα του καταστήματος, στο τέλος του έτους, π.χ. στις 31 Δεκεμβρίου, καταγράφει όλα τα εμπορεύματα που υπάρχουν στο κατάστημα με βάση τις τιμές αγοράς τους, προσθέτει το ποσό που προκύπτει στα μετρητά, τις επιταγές και τα γραμμάτια που έχει εισπράξει, τις αποταμιεύσεις του σε χρυσό ή ασήμι, και αν υπάρχουν, την αξία των ακινήτων και κινητών περιουσιακών στοιχείων που διαθέτει, όπως σπίτια, οικόπεδα, καταστήματα, αυτοκίνητα κ.λπ., με βάση τις τιμές αγοράς τους, αφαιρεί τα χρέη του και υπολογίζει το 2,5% του συνόλου ως ζακάτ. Δεν συμπεριλαμβάνει στα περιουσιακά στοιχεία που υπόκεινται σε ζακάτ τα πάγια στοιχεία του καταστήματος, το αυτοκίνητό του, το σπίτι του και, αν το κατάστημα είναι δικό του, το ίδιο το κατάστημα.
(βλ. Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ, Η Λατρευτική Μας Ζωή-1)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– ΣΑΔΑΚ
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
