– Αυτή η γνώση δεν έχει μεταδοθεί από γενιά σε γενιά;
– Γιατί, αν ο άνθρωπος γνώριζε τα πάντα όταν δημιουργήθηκε, περιγράφεται να ζει μια πρωτόγονη ζωή αργότερα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, δημιουργήθηκε από τη γη, και από αυτόν δημιουργήθηκε η σύζυγός του, η Εύα, και στη συνέχεια οι γενιές τους πολλαπλασιάστηκαν σύμφωνα με τους νόμους της αναπαραγωγής που βλέπουμε σήμερα.
Από το Κοράνι μαθαίνουμε ότι ο Αδάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος και ταυτόχρονα ο πρώτος προφήτης, ότι του διδάχθηκαν τα ονόματα, ότι υποβλήθηκε σε δοκιμασία μαζί με τους αγγέλους, ότι του τέθηκαν ερωτήσεις για ορισμένα πράγματα που οι άγγελοι δεν γνώριζαν, ότι απάντησε θετικά σε αυτές τις ερωτήσεις και ότι οι άγγελοι προσκύνησαν τον Αδάμ.
Από την προσκύνηση των αγγέλων, καταλαβαίνουμε ότι ο Αδάμ υπερτερούσε των αγγέλων στη γνώση του Θεού και στην κατανόηση της διακυβέρνησης του Θεού στο σύμπαν, στη γνώση των σκοπών και της σοφίας της δημιουργίας των όντων, και στα θέματα του παραδείσου και της κόλασης.
Το τι ακριβώς εννοείται με τα ονόματα που διδάχθηκαν στον Αδάμ, είναι θέμα ερμηνείας. Ίσως ο Αδάμ να μην διδάχθηκε τη δομή του DNA με κάθε λεπτομέρεια. Αλλά τουλάχιστον, πρέπει να του δόθηκαν οι απαραίτητες γνώσεις για την κάλυψη των βασικών αναγκών, όπως η καλλιέργεια σιταριού και κριθαριού, και η αξιοποίηση των οικόσιτων ζώων. Πράγματι, το Κοράνι αναφέρει ότι ορισμένοι προφήτες που ήρθαν μετά τον Αδάμ διδάχθηκαν διάφορες τέχνες. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι ο Ενώχ διδάχθηκε την τέχνη της ραπτικής, ο Δαβίδ την τέχνη της επεξεργασίας του σιδήρου κ.λπ.
Σύμφωνα με την τυπική φιλοσοφία της εξέλιξης, ο πρώτος άνθρωπος,
Είναι ένα πλάσμα άγνοιο και αμαθές, που ζει κυνηγώντας ζώα και μαζεύοντας άγρια φρούτα, και συνήθως κατοικεί σε σπηλιές. Με το πέρασμα του χρόνου, ανέπτυξε τη γεωργία και εξημέρωσε τα ζώα. Σχηματίζοντας κάποιες κοινωνικές ομάδες, άρχισε να ζει σε χωριά, ανακαλύπτοντας σταδιακά πώς να χρησιμοποιεί εργαλεία, και τελικά δημιούργησε έναν προηγμένο πολιτισμό.
Οι οπαδοί της θεωρίας της δημιουργίας, από την άλλη,
Αναγνωρίζει ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε ως άνθρωπος, με υψηλή νοημοσύνη, ευρείες ικανότητες και δυνατότητες. Αναμφίβολα, ο άνθρωπος δεν ήρθε σε έναν κόσμο με κτισμένες πόλεις και ανεπτυγμένη τεχνολογία σε κάθε πτυχή. Αλλά ο Δημιουργός του έδωσε την ικανότητα να χρησιμοποιεί και να αναπτύσσει τη γη και τους πόρους της, τον εξόπλισε με τα κατάλληλα μέσα για τον σκοπό της αποστολής του στον κόσμο. Είναι σαφές ότι η τεχνολογία που κατέχει ο άνθρωπος έχει σημειώσει συνεχή πρόοδο ανά τους αιώνες. Ωστόσο, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι αυτή η εξέλιξη δεν είναι αποτέλεσμα εξέλιξης. Δηλαδή, μια τέτοια εξέλιξη σχετίζεται με τις ικανότητες του ανθρώπου, και αυτή η ικανότητα έχει εμφυτευθεί στον άνθρωπο ως μια ιδιαιτερότητα που τον διακρίνει από τα ζώα. Για παράδειγμα, αυτή η ικανότητα που υπάρχει στον άνθρωπο επιτρέπει τη μεταφορά των γνώσεων και των πληροφοριών μιας γενιάς στις επόμενες γενιές. Έτσι, η μεταφορά νέων γνώσεων στο μέλλον είναι δυνατή μόνο με την ικανότητα που υπάρχει στον άνθρωπο. Διαφορετικά, η εμφάνιση του πολιτισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας με εξέλιξη είναι αδύνατη.1
Αναμφίβολα, οι οπαδοί της δημιουργίας λαμβάνουν υπόψη τους ότι οι άνθρωποι ζούσαν σε σπηλιές, κατασκεύαζαν πέτρινα εργαλεία και επιβίωναν με κυνήγι και συλλογή καρπών. Ωστόσο, δεν αποδέχονται την εξήγηση αυτών των γεγονότων με βάση τις εξελικτικές περιόδους.
Σύμφωνα με τους Κρεατιονιστές, όλοι οι άνθρωποι αρχικά ζούσαν μαζί.
Στη συνέχεια, διασκορπίστηκαν σε μικρές ομάδες σε όλη τη γη και, ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες, απομακρύνθηκαν οριστικά ο ένας από τον άλλον. Ορισμένες από αυτές τις μικρές ομάδες, που αποσχίστηκαν από το αρχικό κέντρο της κοινότητας, διατήρησαν τις γνώσεις και τις τέχνες που κατείχαν προηγουμένως, ενώ άλλες τις έχασαν.
Ως παράδειγμα αναφέρεται η κοινότητα των Τασαδάι, η οποία αποσχίστηκε από τους ντόπιους των Φιλιππίνων πριν από πέντε ή έξι αιώνες. Αυτή η κοινότητα, που ζει στο Μιντανάο, στο νότιο άκρο των Φιλιππίνων, ασχολείτο με τη γεωργία και κατασκεύαζε διάφορα είδη εργαλείων και όπλων μαζί με τους ντόπιους των Φιλιππίνων μέχρι πριν από πέντε ή έξι αιώνες. Στη συνέχεια, οι Τασαδάι, που αποσχίστηκαν από εκεί και εξαπλώθηκαν σε μεγάλες περιοχές, πέρασαν μια μακρά περίοδο απομόνωσης. Επειδή δεν υπήρχε ανταγωνισμός για γη, τροφή και άλλες απαραίτητες ανάγκες, ξέχασαν πολλά από όσα γνώριζαν. Τώρα δεν έχουν γνώσεις γεωργίας. Δεν κατασκευάζουν όπλα. Χρησιμοποιούν μόνο μερικά εργαλεία από πέτρες και μπαμπού ως όπλα. Επομένως, ο λαός των Τασαδάι θεωρείται μια προηγμένη κοινωνία του παρελθόντος και μια πρωτόγονη κοινωνία του παρόντος.2
Αρχαιολογικές έρευνες δείχνουν ότι το πρώτο κέντρο πολιτισμού στη Γη βρισκόταν στη Μέση Ανατολή και χρονολογείται από το 9000 π.Χ. Ο Χέλμπεκ αναφέρει σχετικά:
Υπό το φως των υπαρχουσών ερευνών, μπορούμε να πούμε το εξής:
«Η περιοχή δυτικά της οροσειράς Ζάγρος, μεταξύ Ιράκ και Ιράν, η οποία αποτελεί το κέντρο/λίκνο της καλλιέργειας φυτών του Παλαιού Κόσμου, δηλαδή της γεωργίας, είναι οι ορεινές περιοχές του Ταύρου (νοτιοανατολική Τουρκία) και της Γαλιλαίας (βόρεια Παλαιστίνη).»3
Ο Κάμπελ παραδέχεται ότι η εξημέρωση των φυτών και των ζώων έγινε επίσης στην ίδια περιοχή:
«Τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί δείχνουν ότι η αρχή της γεωργίας χρονολογείται από περίπου εννέα χιλιάδες χρόνια π.Χ. στην Εγγύς Ανατολή.»4
Σύμφωνα με τον Ντάισον, η εξόρυξη μετάλλων ξεκίνησε εννέα αιώνες πριν από τη γέννηση του Χριστού:
«Τα αρχαιότερα τεχνητά μεταλλικά αντικείμενα είναι μερικές χάλκινες χάντρες που βρέθηκαν στο βόρειο Ιράκ. Χρονολογούνται από το 9000 π.Χ.»
Φαίνεται ότι η γραφή είναι τόσο παλιά όσο και η ιστορία της ανθρωπότητας και ότι εμφανίστηκε ξαφνικά.
Ο Λίντορ το εκφράζει ως εξής:
«Η γραφή, η οποία επίσης διαδόθηκε από την Εγγύς Ανατολή, υπήρξε πιο καθοριστική για την εξέλιξη του πολιτισμού από τη χρήση των μετάλλων. Η γραφή εμφανίστηκε ξαφνικά πριν από 5.000-6.000 χρόνια στην Αίγυπτο, τη Μεσοποταμία και την κοιλάδα του Ινδού.»
5
Συμπερασματικά, ορισμένοι από τους πρώτους ανθρώπους που εγκατέλειψαν το κέντρο της Μεσοποταμίας ή της γύρω περιοχής, μετανάστευσαν σε μεγάλους αριθμούς στην Ασία και την Ευρώπη. Η στενότητα του χώρου, ο μεγάλος πληθυσμός, οι συχνοί πόλεμοι και η έλλειψη τροφίμων οδήγησαν σε ταχεία ανάπτυξη αυτών των φυλών και κρατών σε επίπεδο επιστήμης, τεχνολογίας, τέχνης και πολιτισμού.
Από την άλλη πλευρά, όσοι μετανάστευσαν στην Αμερική, την Αυστραλία και τη Νότια Αφρική, άρχισαν να ζουν διάσπαρτα σε πολύ μεγάλες εκτάσεις. Επειδή δεν ανταγωνίζονταν μεταξύ τους για τα φρούτα και το κυνήγι, όπως συνέβη με τους Τασαδύ, εγκατέλειψαν σταδιακά τον πολιτισμό που είχαν κάποτε. Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί, που αρχικά είχαν μια ορισμένη πολιτισμική αξία στις φυλές και τα έθνη της Ευρώπης και της Ασίας, σήμερα έχουν καταλήξει σε πρωτόγονες κοινότητες.
Οι πολιτισμικές αξίες και οι γλώσσες αυτών των διαχωρισμένων φυλών και εθνοτήτων διαφοροποιήθηκαν σταδιακά, με αποτέλεσμα να προκύψουν διαφορετικές γλώσσες. Αυτήν την οπτική πρέπει να υιοθετήσουμε όταν εξετάζουμε ορισμένα σχήματα και εικόνες που βλέπουμε σήμερα σε ορισμένες σπηλιές. Όπως οι άνθρωποι αυτοί έφτιαχναν σχήματα και αγάλματα για να επιδείξουν ο ένας στον άλλον την τέχνη και την επιδεξιότητά τους, έτσι και ορισμένα σχήματα, εικόνες και σημάδια πρέπει να είχαν χρησιμοποιηθεί ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ κοινοτήτων με διαφορετικές γλώσσες.
Υποσημειώσεις:
1. Τατλή, Α. Εξέλιξη και Δημιουργία. Εκδόσεις Νεσίλ, Κωνσταντινούπολη, σελ. 205, 2008.
2. Macleish, K. National Geographic. 1972, Τόμος 142. σελ. 219.
3. Helbaek, H. Εξημέρωση των καλλιεργούμενων φυτών στον Παλαιό Κόσμο. Science. 1959, Τόμος 130, σελ. 365.
4. Cambel, H. και Braıdwood, RJ. Ένα Πρώιμο Χωριό που Σχηματίζεται στην Τουρκία. Scientific American. 1970, Τόμος 222. σελ. 52.
5. 195. Λίντορ, Ρ. Το Δέντρο του Πολιτισμού. Νέα Υόρκη. 1955, σελ. 89, 110.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
