Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με τις παραδόσεις, στον παράδεισο θα δοθεί σε κάθε άνθρωπο μια έκταση πεντακοσίων ετών, περίπου όσο η γη. Σε αυτή την τεράστια έκταση, ο καθένας θα έχει το δικό του ιδιωτικό χώρο, ξεχωριστά από τον κοινό χώρο όπου θα βρίσκεται με τους φίλους του.
Ωστόσο, καμία κακή συνήθεια δεν έχει θέση στον παράδεισο. Επομένως, δεν θα υπάρχει ούτε ζήλια ούτε επιθυμία για κάτι που δεν είναι δικό σου. Άλλωστε, όποιος δεν έχει μάτια δεν βλέπει, όποιος δεν έχει αυτιά δεν ακούει.
Θα σας ενοχλούσε να σας δει κάποιος που δεν έχει μάτια; Θα ανησυχούσατε αν ένα παιδί που δεν έχει ακόμη αναπτύξει σεξουαλικά αισθήματα βρισκόταν δίπλα στη μητέρα ή την αδελφή σας;
Άρα, στον παράδεισο δεν υπάρχει χώρος για κακές σκέψεις και κακές συνήθειες. Αυτά δίνονται σε αυτόν τον κόσμο για δοκιμασία. Εκεί, αφού δεν υπάρχει ανάγκη για δοκιμασία, δεν υπάρχει και χώρος γι’ αυτά. Μόνο η επιθυμία για το νόμιμο είναι ανοιχτή, ενώ η επιθυμία για οτιδήποτε άλλο είναι κλειστή. Γι’ αυτό κανείς δεν θα ενοχλείται από κανέναν.
Γ
Στον παράδεισο, οι γυναίκες θα φορούν ρούχα από μετάξι.
Ωστόσο, δεν υπάρχει υποχρέωση μαντίλας όπως σε αυτόν τον κόσμο. Στα εδάφια αναφέρεται ότι τα ρούχα στον παράδεισο είναι μεταξωτά και διακοσμημένα:
“Φορούν πράσινα φορέματα από ελαφρύ μετάξι και βαρύ επεξεργασμένο ατλαζ…”
(Αλ-Ινσάν, 76/21)
«Αναμφίβολα, ο Αλλάχ θα εισαγάγει εκείνους που πίστεψαν και έπραξαν καλές πράξεις σε κήπους με ποτάμια που ρέουν από κάτω, όπου θα στολιστούν με χρυσά βραχιόλια και μαργαριτάρια, και τα ενδύματά τους θα είναι από μετάξι.»
(Χατζ, 22/23)
Η λεπτομερής εξήγηση αυτού του ζητήματος στα χαντίθ (παραδόσεις του Προφήτη Μωάμεθ) έχει ως εξής:
Ο Αμπού Χουρεϊρέη αναφέρει ότι ο Προφήτης είπε:
«Όποιος μπει στον παράδεισο θα απολαύσει τις ευλογίες και δε θα αρρωστήσει. Τα ρούχα του δε θα φθαρούν, η νιότη του δε θα εξαντληθεί. Στον παράδεισο υπάρχουν ευλογίες που κανένα μάτι δεν έχει δει, κανένα αυτί δεν έχει ακούσει και καμία ανθρώπινη καρδιά δεν έχει φανταστεί.»
(Μουσλίμ, Μπουχάρι)
Σε όλους αρέσει να φορούν άνετα και όμορφα ρούχα φτιαγμένα από ποιοτικά υφάσματα. Τα ρούχα στον Παράδεισο, με τα διάφορα χρώματα και την ομορφιά τους, θα ικανοποιούν αυτή την αίσθηση του ανθρώπου. Στις συνθήκες του κόσμου, όσο όμορφα κι αν είναι τα ρούχα, πάντα υπάρχει μια έλλειψη. Όλα τα ρούχα φθείρονται με το χρόνο, ξεθωριάζουν τα χρώματά τους και παύουν να προκαλούν την αρχική ευχαρίστηση. Δεν έχει σημασία αν κάποιος έχει πολλά ρούχα στον κόσμο, γιατί η ευχαρίστηση που παίρνει από αυτά περιορίζεται στη διάρκεια της ζωής του. Με το θάνατο, όπως και όλα τα άλλα υπάρχοντά του, τα αφήνει πίσω. Αντίθετα, τα ρούχα του Παραδείσου είναι τέλεια σε ομορφιά και ποικιλία, και διαρκούν για πάντα. Υπάρχει ένα χαντίθ του Προφήτη (σ.α.β.) που αναφέρεται σε αυτά τα χαρακτηριστικά των ρούχων του Παραδείσου:
“…Εκεί υπάρχουν τεράστιες επαύλεις, πλατιά ποτάμια, άφθονα και ώριμα φρούτα, όμορφες και γοητευτικές σύζυγοι, αμέτρητα και πολύχρωμα υπέροχα ρούχα. Είναι ένας τόπος όπου ζουν μια λαμπρή ζωή σε ψηλά, όμορφα και γαλήνια σπίτια…”
(Ραμούζ ελ-Αχάδις-1, σελ. 170/1)
Επιπλέον, τα ρούχα αυτά είναι τόσο άφθονα που κανείς δεν θα νιώσει έλλειψη ή ανάγκη. Σε ένα χαντίθ αναφέρεται το εξής:
“…Δεν υπάρχει κανείς ανάμεσά τους που να στερείται κάτι, ώστε να αισθάνεται άβολα με τα στολισμένα ρούχα που βλέπει στους άλλους. Πριν καν τελειώσει η ομιλία, φοράει ένα ακόμα πιο όμορφο ρούχο…”
(Tezkireti’l Kurtubi, σελ. 325-326/563)
Τα ρούχα των κατοίκων του Παραδείσου έχουν δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να τους προσφέρουν τη μέγιστη άνεση.
Τα ρούχα που φοριούνται στον παράδεισο δεν προκαλούν καμία ενόχληση μέσα στην τελειότητα και την ομορφιά του. Οι ατέλειες του κόσμου –το ξεθώριασμα, το τσαλάκωμα, η βρωμιά, η φθορά των ρούχων κ.λπ.– δεν υπάρχουν στον παράδεισο. Επιπλέον, στον παράδεισο δεν υπάρχουν στάδια προετοιμασίας, όπως η ύφανση και η ραφή των υφασμάτων. Στον παράδεισο, όλα είναι πάντα έτοιμα στην τελειότερη μορφή τους, ως δώρο από τον Θεό.
Άλλες λεπτομέρειες που αναφέρονται σχετικά με τα ρούχα των πιστών στον Παράδεισο είναι οι εξής:
“…Τα ρούχα του Παραδείσου δεν φθείρονται. Τα φρούτα του Παραδείσου σχίζονται και από αυτά βγαίνουν ρούχα…”
(Tezkire-i Kurtubi-1, σελ. 21)
«Στον Παράδεισο, τα κλαδιά των φοινικόδεντρων είναι από πράσινο σμαράγδι, οι βλαστοί τους από κόκκινο χρυσό, και τα φύλλα τους είναι ρούχα για τους κατοίκους του Παραδείσου. Μερικά από αυτά είναι κοντά (εσωτερικά) φορέματα, και μερικά είναι εξωτερικά φορέματα με εσωτερική επένδυση…»
(Tezkireti’l Kurtubi, σελ. 314)
“…Φοράει εβδομήντα στρώματα ρούχων. Το κατώτερο είναι φτιαγμένο από ξύλο του δέντρου Τούμπα, σαν παπαρούνα…”
(Ραμούζ ελ-Εχάδις-1, σελ. 99/8)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
