Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όπως αναφέρατε, σε ορισμένες μεταφράσεις η μετάφραση του συγκεκριμένου εδαφίου έχει ως εξής:
“Η αποκάλυψη σίγουρα θα έρθει. Σχεδόν θα την έκρυβα (δεν θα μιλούσα καθόλου για το μέλλον της), για να πάρει ο καθένας αυτό που του αξίζει.”
(Ταχά, 20/15)
Στο στίχο έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες, μεταξύ των οποίων και στην εν λόγω φράση.
“Σχεδόν θα το εξηγήσω”
και δίνεται η σημασία:
«Η ώρα της Αποκάλυψης σίγουρα θα έρθει. Την κρατώ κρυφή (σχεδόν την αποκαλύπτω, αλλά και πάλι) για να δει ο καθένας το αποτέλεσμα των πράξεών του.»
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου).
Ωστόσο, οι περισσότεροι ερμηνευτές θεωρούν ότι αυτή η έκφραση είναι μια γνωστή ρητορική τεχνική (υπερβολή) στην αραβική γλώσσα, την οποία εμείς προτιμούμε.
“το κρύβω ακόμα και από τον εαυτό μου”
Πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως ο Θεός δεν έχει αποκαλύψει αυτή τη γνώση σε κανέναν και ότι η Ημέρα θα έρθει ξαφνικά. (βλ. Ταμπαρί, Ιμπν Ατίγια, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Αυτού του στίχου
“για να πάρει ο καθένας αυτό που του αξίζει για ό,τι έχει κάνει”
Από την μετάφραση καταλαβαίνουμε ότι αναφέρεται σε συνειδητές προσπάθειες και επομένως εξαιρούνται οι πράξεις που γίνονται ασυναίσθητα, καθώς και οι παραλείψεις που γίνονται χωρίς επίγνωση, ανεξάρτητα από το αν είναι ηθικά καλές ή κακές. Αναφέροντας αυτήν την αρχή κατά την αφήγηση της ιστορίας του Μωυσή (ας), το Κοράνι τονίζει ότι οι ηθικές έννοιες και διδασκαλίες που βρίσκονται στη βάση όλων των αληθινών θρησκειών είναι ουσιαστικά ίδιες. (βλ. Kur’an Yolu, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Αυτό το θέμα,
“Το Χαδις του Γαβριήλ”
όπως φαίνεται και στο τέλος μιας γνωστής αφήγησης χαντίθ:
«Γαβριήλ / Γαβριήλ,
«Πες μου για την Αποκάλυψη.»
είπε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν),
«Σε αυτό το θέμα, αυτός που ερωτάται δεν ξέρει περισσότερα από αυτόν που ρωτάει».
είπαν.”
“Γαβριήλ,
«Τότε, πες μου τα σημάδια του.»
είπε. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν),
«Να δεις τη δούλη να γεννά την κυρά της και τους φτωχούς, ξυπόλυτους και γυμνούς βοσκούς να συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην ανέγερση κτιρίων».
είπε…”
(Μπουχάρι, Ιμάν 1; Μουσλίμ, Ιμάν 1)
Άρα, η αναφορά στην ώρα της καταστροφής του κόσμου διαφέρει από την αναφορά στα σημεία της Αποκάλυψης. Το στίχοι αναφέρει ότι η ώρα της καταστροφής του κόσμου δεν έχει αποκαλυφθεί με ημερομηνία, ώρα και δευτερόλεπτο. Δεν λέει όμως ότι τα σημεία της Αποκάλυψης δεν έχουν αποκαλυφθεί ή δεν θα αποκαλυφθούν.
Πράγματι, η προσβολή κάποιου από μια σοβαρή και ανίατη ασθένεια, η επίτευξη μεγαλύτερης ηλικίας από τους συνομηλίκους του, μπορούν να θεωρηθούν σημάδια θανάτου. Ωστόσο, η στιγμή του θανάτου δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, ούτε σε ώρες, ούτε σε λεπτά, ούτε σε δευτερόλεπτα. Επομένως, δεν είναι σωστό να διατυπωθεί ένας γενικός κανόνας που να λέει ότι, εφόσον η στιγμή του θανάτου κάποιου είναι άγνωστη, τότε δεν μπορούμε να γνωρίζουμε και την εγγύτητα του θανάτου του. Αντίθετα, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να πούμε ότι δεν γνωρίζουμε τη στιγμή του θανάτου, την γνωρίζει μόνο ο Θεός, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε την εγγύτητα του θανάτου του με τα σημάδια που δίνει ο Θεός.
Ο Θεός δεν έχει αποκαλύψει την ακριβή στιγμή της Αποκάλυψης, που σηματοδοτεί το τέλος του σύμπαντος, αλλά έχει αποκαλύψει ορισμένα σημάδια που θα προηγηθούν του τέλους, μέσω του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
Όπως είναι γνωστό, το Κοράνι δεν εστιάζει στην ιστορία, αλλά στα γεγονότα που διαδραματίζονται. Αντικατοπτρίζει σημαντικές και διδακτικές φάσεις και γεγονότα. Εφιστά την προσοχή σε ορισμένα πολύ σημαντικά γεγονότα που αφορούν το μέλλον και, ταυτόχρονα, μας προειδοποιεί με ορισμένα σημάδια, ώστε να είμαστε πιο άγρυπνοι και πιο προετοιμασμένοι. Μαζί με όλα αυτά…
«Θα συμβεί την τάδε ημερομηνία.»
ή
«Το περιστατικό έλαβε χώρα την τάδε ημερομηνία.»
Δεν το λέει. Γιατί σε ορισμένα θέματα, ειδικά σε σημαντικά γεγονότα που αφορούν το μέλλον, η ανακοίνωση μιας ακριβούς ημερομηνίας αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να εργαστούν με ζήλο. Ειδικά αν η ημερομηνία είναι κοντινή, μπορεί να ανεβάσει την πίεση και να αναστατώσει πολλούς ανθρώπους.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Κοράνι δεν είναι βιβλίο ιστορίας. Είναι το τελικό μήνυμα του Θεού προς τους ανθρώπους, που απευθύνεται σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής και φέρει μαζί του τη θεϊκή τάξη.
Στο Κοράνι και στη Σούννα, η έλευση της Κρίσης αναφέρεται ως αναπόφευκτη, με την κατάρρευση της υπάρχουσας τάξης και την αντικατάστασή της από μια νέα, και περιγράφονται πολυάριθμα σημεία που προμηνύουν την εγγύτητά της. Με αυτό, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) προτρέπει κάθε πιστό να προετοιμάζεται καθημερινά για την Κρίση και να χτίζει μια γερή γέφυρα ανάμεσα στον κόσμο τούτο και τον άλλο. Διότι η εμφάνιση ορισμένων σημείων υποδηλώνει την εγγύτητά της. Όπως εκείνος που γνωρίζει την επικείμενη έλευση του θανάτου προετοιμάζεται και υποτάσσεται, έτσι και εκείνος που αντιλαμβάνεται την εγγύτητα της Κρίσης οφείλει να προετοιμάζεται σταδιακά και να υποκλίνεται στην επερχόμενη θεία κρίση· και αυτή η πίστη είναι εξαιρετικά καθοδηγητική.
Με την αναφορά σε αυτό το λεπτό σημείο στο σχετικό στίχο, και με την προτροπή να εξετάσουμε τα σημεία που αναφέρονται, σαν να αποκαλύπτουμε την αποκάλυψη, αλλά ταυτόχρονα να την κρύβουμε, μας ζητείται να δώσουμε προσοχή, ώστε ο καθένας να λάβει την ανταμοιβή των πράξεών του. (βλ. Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Συμπέρασμα:
Η απόκρυψη της Αποκάλυψης
Υπάρχει φόβος και τρόμος. Το ίδιο ισχύει και για την απόκρυψη της ώρας του θανάτου, ώστε ο άνθρωπος να είναι πάντα έτοιμος. Ο φόβος να προηγείται πάντα.
Η έλευση της Αποκάλυψης,
Αυτό γίνεται για να ανταμειφθεί κάθε ψυχή ανάλογα με τις πράξεις της, ή για να εξηγηθεί η έλευση της Κρίσης, ώστε κάθε ψυχή να λάβει την ανταμοιβή των πράξεών της, ή για να παραμείνει κρυφή η ώρα της Κρίσης, ώστε να αναμένεται η Κρίση κάθε ώρα, ο άνθρωπος να απέχει από την ανυπακοή και να υπακούει με όλη του τη δύναμη στις εντολές και τις απαγορεύσεις του Θεού.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
