«Υπάρχουν τρεις άνθρωποι που ο Αλλάχ δεν θα κοιτάξει την ημέρα της Ανάστασης: ο γιος που αψηφά τους γονείς του, η γυναίκα που προσπαθεί να μοιάσει σε άνδρα και ο ντεγιούς (ο άνδρας που επιτρέπει την ανηθικότητα στη γυναίκα του).» (Νεσάι, Ζεκάτ 69)
α) Θα κοιτάξει ο Θεός την ημέρα της κρίσης τον άνδρα που προσπαθεί να μοιάσει σε γυναίκα;
β) Και αν μια γυναίκα δεν ζηλεύει τον σύζυγό της, δεν είναι άτιμη; Γιατί γίνεται τέτοια διάκριση;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Για την σχετική παράδοση του Χαδίθ, βλ. Νεσάι, αρ. Χαδίθ: 2562.
Ωστόσο, το γεγονός ότι στο Nesai αναφέρονται και άλλες αφηγήσεις που περιλαμβάνουν άτομα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, υποδηλώνει ότι οι ποινές αυτές δεν περιορίζονται μόνο στα τρία άτομα που αναφέρθηκαν.
Αντιθέτως, η αναφορά γίνεται ανάλογα με τη θέση που κατέχουν οι αποδέκτες, όπως απαιτεί η καθοδήγηση. Για παράδειγμα, στη δεύτερη πρόταση της ίδιας αφήγησης του χαντίθ…
«Και όσοι φέρονται ασεβώς στους γονείς τους, επιμένουν να φτιάχνουν και να πίνουν κρασί, και κομπάζουν για τις ευεργεσίες που κάνουν, αυτοί δεν θα μπουν στον παράδεισο».
έχει διατυπωθεί μια διάταξη σχετικά με αυτό.
(βλ. Νεσάι, ό.π.)
.
Ο ίδιος ο Νεσάι επεσήμανε άτομα που δεν έτυχαν καλής αντιμετώπισης λόγω άλλων εγκλημάτων.
Από το εδάφιο που θα παραθέσουμε, είναι δυνατόν να καταλάβουμε ότι η αναφορά σε ορισμένες ιδιότητες δεν γίνεται για να περιοριστεί σε ένα συγκεκριμένο άτομο, αλλά δίνεται ως ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα.
«Όσοι πούλησαν την υπόσχεση και τους όρκους τους προς τον Θεό για ένα ευτελές τίμημα, αυτοί δεν θα έχουν μερίδιο στην άλλη ζωή. Την ημέρα της Ανάστασης ο Θεός δεν θα τους μιλήσει, δεν θα τους κοιτάξει και δεν θα τους καθαρίσει. Θα υποστούν μια οδυνηρή τιμωρία.»
(Αλ-Ιμράν, 3/77)
Ναι, σε αυτό το εδάφιο που παραθέσαμε, ο Θεός αναφέρεται σε εκείνους που πουλούν τη θρησκεία τους για τον κόσμο, το όνομα του Θεού…
-ως ασπίδα ψευδορκίας-
έχει επισημανθεί η κακή κατάληξη όσων το χρησιμοποιούν.
Η αιτία της αποκάλυψης αυτού του στίχου αναφέρεται σε ορισμένους Εβραίους.
(βλ. Ζαμαχσάρι, Ραζή, σχετική ενότητα)
Ωστόσο, παρά την προειδοποίηση αυτού του στίχου, αποτελεί σοβαρή προειδοποίηση για όποιον, έχοντας νου και λογική και πιστεύοντας στην ύπαρξη της μεταθανάτιας ζωής, καταφεύγει σε αυτήν την άσχημη οδό, η οποία συνεπάγεται την αποστέρηση των αιώνιων αγαθών της μεταθανάτιας ζωής χάριν ορισμένων εφήμερων κοσμικών συμφερόντων και ηδονών, και μάλιστα το να είναι από εκείνους που ο Θεός δεν θα θεωρήσει άξιους να τους απευθύνει τον λόγο και ούτε καν να τους κοιτάξει, κλείνοντας έτσι με τα χέρια του τις πόρτες της απέραντης συγχώρεσης και ελέους Του, και τελικά να υποστεί μια οδυνηρή τιμωρία.
(βλ. Ιμπν Ατίγια; Ζαμαχσάρι, στο αντίστοιχο σημείο)
α) «Θα κοιτάξει ο Θεός την ημέρα της κρίσης τον άνδρα που προσπαθεί να μοιάσει σε γυναίκα;»
όσον αφορά την ερώτηση με τη μορφή:
Σύμφωνα με μια αυθεντική αφήγηση του Χαντίθ, ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμπάς είπε:
«Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι μαζί του) καταράστηκε τους άνδρες που προσπαθούν να μοιάσουν με γυναίκες και τις γυναίκες που προσπαθούν να μοιάσουν με άνδρες.»
(βλ. Μπουχάρι, αριθ. χαντίθ: 5885)
β)
Δεγιούς
Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται κυρίως για τους άνδρες που δεν ζηλεύουν και δεν αντιδρούν σε περιπτώσεις μοιχείας της συζύγου τους και σε καταστάσεις που οδηγούν σε αυτήν.
Από όσο μπορούμε να διακρίνουμε, αυτή η σφραγίδα δεν χρησιμοποιήθηκε για γυναίκες που δεν ζήλευαν ή δεν έδειχναν ζήλο για τις προκλητικές πράξεις μοιχείας και πορνείας του συζύγου τους.
Της γυναίκας
Είναι σημαντικό καθήκον του να εξαλείφει με τα χέρια του τις αμαρτίες που θεωρεί κακές, να προειδοποιεί με τη γλώσσα του όποιον διαπράττει κακό, και αν δεν μπορεί, να το μισεί με την καρδιά του.
Αλλά αυτή η φλέβα της ζήλιας είναι πιο έντονη στους άνδρες, η τιμή τους είναι πιο εύθραυστη, η θέση τους στην κοινωνία πιο κρίσιμη. Παρά όλες αυτές τις ασχήμιες, κανείς δεν κινείται από ζήλο.
«Δεγιούς»
Είναι πολύ σωστό που φέρει τη σφραγίδα του.
Ωστόσο, η γυναίκα έχει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις, ακανόνιστες παρορμήσεις, την πολυτέλεια να παίρνει λανθασμένες αποφάσεις χωρίς να ερευνά τα ζητήματα, ακόμη και να συκοφαντεί. Αντίθετα, η τιμή της πλήττεται λιγότερο από τις παράνομες πράξεις του συζύγου της και η κατακραυγή της από το κοινό είναι ηπιότερη σε σύγκριση με τους άνδρες, επομένως δεν πρέπει να υποβάλλεται σε αυτό το βαρύ στίγμα.
-όπως συμβαίνει σε πολλά θέματα-
είναι μια θετική διάκριση υπέρ των γυναικών.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
