Για παράδειγμα, κατά την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ, έλεγαν ευχές (σαλαβάτ) μετά την προσευχή; Τι έκανε ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) εκείνη την ώρα;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Επίκληση μετά την προσευχή
Είτε προσευχόμαστε ομαδικά είτε ατομικά, το να κάνουμε τσέμπιχατ (επαναλαμβανόμενες προσευχές) μετά την προσευχή είναι Σούννα (συνήθεια του Προφήτη). Το τσέμπιχατ μπορεί να γίνει ομαδικά ή ατομικά.
Η αναφορά στον Θεό, η αποφυγή των ελλείψεων και η ευγνωμοσύνη αποτελούν την ουσία της προσευχής. Στις προσευχές, επαναλαμβάνονται τριάντα τρεις φορές…
«Σουμπχάναλλαχ», «Αλχαμντουλιλλάχ», «Αλλάχου Εκμπέρ»
και
«Λα ίλαχα ίλλαλλαχ»
Οι ευλογημένες λέξεις είναι σαν τους σπόρους της προσευχής. Η παρουσία αυτών των ιερών σπόρων μέσα στην προσευχή, φανερώνει πόσο κατάλληλες είναι οι λέξεις της δοξολογίας για τη λατρεία και πόσο μεγάλη σημασία έχουν για την πνευματική μας ζωή. (1)
Ο Μουαβίγια μπιν Χακέμ ες-Σελεμεί (ρα) αφηγείται: Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ασμ) είπε:
«Η προσευχή μας αποτελείται από ύμνους, δοξολογίες και απαγγελία του Κορανίου· δεν επιτρέπεται να μιλάμε για κοσμικά πράγματα κατά τη διάρκεια της!»
(2)
Κάποιοι φτωχοί Σαχάμπηδες από τους μετανάστες είπαν κάποτε στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν):
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Οι πλούσιοι έχουν φτάσει σε υψηλές θέσεις. Προσεύχονται μαζί μας, νηστεύουν μαζί μας! Και επιπλέον, με τα πλούτη τους, κάνουν το χατζ, την ούμρα, απελευθερώνουν σκλάβους, δίνουν ελεημοσύνη!»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν):
«Να σας διδάξω κάτι; Χάρη σ’ αυτό, θα φτάσετε αυτούς που σας έχουν ξεπεράσει και θα ξεπεράσετε αυτούς που θα έρθουν μετά από εσάς. Και έτσι, κανείς άλλος εκτός από αυτούς που κάνουν ό,τι κάνετε εσείς, δεν θα είναι ανώτερος από εσάς!»
είπε. Ήταν μια μεγάλη ευχάριστη είδηση. Οι σύντροφοι του Προφήτη (ρα):
«Ορίστε, ω Αγγελιοφόρε του Θεού, διδάξτε μας!»
είπε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν):
«Μετά από κάθε προσευχή, λέτε τριάντα τρεις φορές “Σουμπχάναλλαχ”, “Αλχαμντουλιλλάχ” και “Αλλαχού εκμπέρ”. Στη συνέχεια, λέτε “Λα ιλάχε ιλλαλλαχού βαχδέχου λα σερίκε λεχ. Λεχούλ-μουλκύ και λεχούλ-χαμντ και χουέ αλά κουλλί σε’ιν καδείρ”. Ακόμα και αν οι αμαρτίες σας είναι πολλές σαν τον αφρό της θάλασσας, θα συγχωρεθούν!»
είπε. (3)
Ο Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλερί, το σουνέτ (συνήθεια) είναι να διαβάζεται μετά την προσευχή.
Τεسبίχ (προσευχή με χάντρες), ταζίμ (σεβασμός), τεχλίλ (ομολογία της ενότητας του Θεού), ζικρ (μνημόνευση του Θεού) και σαλαβάτ (ευλογίες στον Προφήτη).
των εκφράσεων, των προσευχών για καταφυγή στον Θεό από κάθε είδους κακό και την αναφορά των ονομάτων του Θεού
«Οι προσευχές της Αχμεντίγιας»
αναφέρει ότι υπάρχει η οδός και η Σούννα του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν). (4)
Μεταξύ της ανάκρουσης του καμέτ και της υποχρεωτικής προσευχής.
«προσευχή με μεσολάβηση»
Είναι σουννέτ (συνιστάται) να γίνεται η προσευχή με μεσολάβηση (βεσίλε) αμέσως μετά την ανάκρουση του αζάν από αυτόν που το ανακρούει και από αυτόν που το ακούει, και πάλι αμέσως πριν από την προσευχή, με τα χέρια υψωμένα, από αυτόν που ανακρούει το καμέτ και από αυτόν που το ακούει.
Προσευχή που διαβάζεται μετά τις πρωινές και βραδινές προσευχές για να ζητηθεί η προστασία του Θεού από τα βάσανα του τάφου, το κακό και τις πλάνες του διαβόλου, της ψυχής, του κόσμου και του Αντίχριστου, από τα βάσανα της κόλασης και από άλλες πλάνες και κακίες.
«επίκληση βοήθειας»
Η προσευχή είναι σουννέτ (συνήθεια του Προφήτη). Επιπλέον, η ανάγνωση ζικρ (μνημόνευση του Θεού), σαλαβάτ (ευλογίες στον Προφήτη) και προσευχές είναι σουννέτ. Είναι σουννέτ να ζητάμε συγχώρεση και έλεος από τον Θεό, όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και για τους δασκάλους και τους πνευματικούς μας καθοδηγητές, για τους γονείς μας, για τους συμμαθητές μας και για όλους τους πιστούς.
Εκατομμύρια φορές να ευλογούμε τον Προφήτη μας Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι μαζί του), να στέλνουμε χαιρετισμούς και ευχές στην οικογένειά του και στους συντρόφους του (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί τους), και να ξεπερνάμε τους περιορισμένους αριθμούς, υποδηλώνοντας απεριόριστο και άπειρο.
«όσα τα φύλλα των δέντρων, όσα τα κύματα των θαλασσών, όσες οι σταγόνες της βροχής»
Η επανάληψη των εκφράσεων «σάλατ», «σαλάμ» και «μπαρακάτ» είναι Σούννα. Η επιθυμία να εισέλθουμε στον Παράδεισο είναι Σούννα.
Μερικές από τις χαρμόσυνες προφητείες του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) σχετικά με τις προσευχές και τις επικλήσεις είναι οι εξής:
* Ο Αμπντουλλάχ μπιν Αμρ (ρα) είπε: «Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ασμ) είπε:
«Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να…»
«Λα ιλὰχ ἰλλὰ Ἀλλάχ, καὶ Ἀλλάχ Ἀκμπάρ. Καὶ οὐκ ἔστιν ἰσχὺς καὶ οὐκ ἔστιν δύναμις εἰ μὴ διὰ Ἀλλάχ.»
ας πει, αλλά ας μην του συγχωρεθούν οι αμαρτίες του, έστω και αν είναι λίγες σαν τον αφρό της θάλασσας.”
(5)
* Αφηγείται ο Αμπού Μούσα αλ-Ασχάρι (ρα):
Ήμασταν σε μια εκστρατεία με τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν). Όταν επιστρέψαμε και είδαμε τη Μεδίνα, οι Μουσουλμάνοι άρχισαν να φωνάζουν δυνατά, δοξάζοντας τον Θεό. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:
«Ο Κύριός σας δεν είναι κωφός! Ούτε απών! Είναι ανάμεσά σας, ανάμεσα στις καμήλες σας. Ω Αμπντουλλάχ ιμπν Καΐς! Να σου διδάξω έναν θησαυρό από τους θησαυρούς του Παραδείσου; Είναι το: «Λα χαουλέ ουέ λα κουβέτε ιλλά μπιλλάχ!»»
” (6)
* Ο Ιμπν Μασούντ (ρα) αναφέρει ότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) είπε:
«Τη νύχτα που με ανέβασαν στον ουρανό, συνάντησα τον Ιμπραήμ (Αβραάμ). Μου είπε:
“Ω Μωάμεθ!”
είπε.
«Χαιρέτησέ τους από μένα και πες τους ότι η γη του Παραδείσου είναι όμορφη, το νερό της γλυκό! Στον Παράδεισο υπάρχουν πεδιάδες γεμάτες δέντρα. Τα δέντρα που φυτεύτηκαν εκεί…»
«Σουμπχάναλλαχ, βε λχάμντουλιλλάχ, βε λα ίλαχε ίλλαλλαχ, βε αλλαχού εκμπέρ»
είναι.”
(7)
* Ο Αμπού Ζαρ (ρα) αφηγείται: Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ) είπε:
«Όποιος, μετά την πρωινή προσευχή, γονατίσει και, πριν μιλήσει, δέκα φορές…»
«Λα ιλάχε ιλάλλαχ ουαχδέχου λα σέρικε λεχ. Λεχ ουλ-μυλκ ουε λεχ ουλ-χαμδ γιουχί ουε γιουμίτ ουε χουα αλά κύλλι σέι’ιν καδίρ.»
Σε αυτόν που το κάνει, γράφονται δεκάδες αρετές, σβήνονται δέκα αμαρτίες, ανυψώνεται δέκα βαθμίδες, είναι ασφαλής και προστατευμένος από κάθε κακό όλη την ημέρα, προστατεύεται από τον Σατανά και καμία αμαρτία δεν τον φτάνει εκείνη την ημέρα για να ακυρώσει την πράξη του!
(8)
* Ο Μακίλ μπιν Γιεσάρ (ρα) λέει: Ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ασμ) είπε:
«Όποιος ξυπνάει το πρωί (μετά την προσευχή) και λέει τρεις φορές
«Αουζου μπιλλάχις-Σεμί’ιλ-Αλίμι μινεσσέιτανιρρατζίμ»
Και αν διαβάσει τρεις στίχους από το τέλος της Σούρας αλ-Χαشر, ο Αλλάχ θα στείλει εβδομήντα χιλιάδες αγγέλους να προσεύχονται και να ζητούν συγχώρεση γι’ αυτόν μέχρι το βράδυ. Και αν πεθάνει εκείνη την ημέρα, θα πεθάνει ως μάρτυρας. Και όποιος το διαβάσει πριν κοιμηθεί, θα φτάσει στο ίδιο επίπεδο».
(9)
Ο Παντοδύναμος και Ελεήμων Κύριος ας μην στερήσει την ευλογία και την χάρη Του από τους πιστούς. Αμήν.
Στην σουνιτική σχολή Σαφίι, η προσευχή με τασμπίχ.
Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο παρασκευής του, μπορείτε να ανατρέξετε στο Σαφιιτικό Εγχειρίδιο Θρησκευτικών Υποχρεώσεων ή στον 2ο τόμο της Εγκυκλοπαίδειας Ισλαμικής Νομολογίας του Καθηγητή Δρ. Βεχμπέ Ζουχαϊλί.
Ευλογώντας τον Προφήτη μας
Όπως είναι γνωστό, η προσευχή υπέρ του Προφήτη (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είναι ένα αμελητέο καθήκον και μια αλησμόνητη υποχρέωση ευγνωμοσύνης για κάθε μουσουλμάνο που ακούει το όνομά Του. Τόσο μάλιστα, που κατανοώντας το νόημα της ύπαρξης με την καθοδήγησή Του…
Κάθε μουσουλμάνος οφείλει να απαγγείλει αυτήν την ευλογία τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
υποχρέωση
, τα επόμενα
υποχρεωτικό,
σε επαναλήψεις,
περιτομή
Αναφέρεται ότι η παράλειψη της προσευχής (σαλαβάτ) είναι αιτία στέρησης της μεσιτείας (σέφαατ).
Οι άνθρωποι που νιώθουν ευγνωμοσύνη για όσους τους έχουν κάνει καλό, που θυμούνται ακόμα και μια κούπα καφέ σαράντα χρόνια μετά, σίγουρα θα νιώσουν ευγνωμοσύνη και για τον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν), ο οποίος τους βοήθησε να σώσουν την αιώνια ζωή τους, και θα προφέρουν ευλογίες με σεβασμό και αγάπη όταν ακούν το όνομά του. Με αυτή την αφοσίωση, θα κερδίσουν την μεσολάβησή του.
Πράγματι, ο Κύριός μας διατάσσει την προσευχή (σαλάτ) στο εδάφιο 56 της Σούρας Αχζάμπ:
«Ασφαλώς, ο Αλλάχ και οι άγγελοί Του ευλογούν τον Προφήτη. Ω εσείς που πιστεύετε! Ευλογείτε και εσείς τον Προφήτη με απόλυτη υποταγή!»
Σύμφωνα με την εντολή αυτού του στίχου, η απαγγελία του Σαλαβάτ μία φορά στη ζωή είναι υποχρεωτική (φαρζ), ενώ η απαγγελία του σε κάθε πρώτη ακρόαση είναι επιβεβλημένη (βατζίμπ), και η επανάληψή του στο ίδιο μέρος είναι προαιρετική (συννέτ).
Φαίνεται ότι τόσο ο Κύριός μας όσο και οι άγγελοι ευχαριστιούνται με τις ευλογίες και τις προσευχές που προσφέρονται, και επιπλέον οι άγγελοι προσεύχονται και για όσους τις προσφέρουν.
Στα βιβλία των Χαντίθ βλέπουμε ότι οι άγγελοι προσεύχονται για τον άνθρωπο που απαγγέλλει το σαλβάτ, το οποίο προκαλεί την άνοδο της θέσης του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) στον παράδεισο.
«Είθε ο Θεός να ανυψώσει το αξίωμά σου!»
και προσεύχονται, και οι άλλοι άγγελοι λένε αμήν σε αυτή την προσευχή. Σε όποιον δεν μπορεί να προσευχηθεί,
«Είθε ο Θεός να μην αναβαθμίσει τη θέση σου!»
και οι άλλοι άγγελοι συμμετέχουν σε αυτή την αντίδραση λέγοντας “αμήν”.
Άρα, όσοι προφέρουν ευχές (σαλαβάτ) όταν ακούν το όνομα του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι μαζί του), λαμβάνουν τις ευλογίες των αγγέλων, ενώ όσοι δεν το κάνουν, υφίστανται τις κατάρες τους. Επιπλέον, ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι μαζί του) λυπάται για την αχαριστία των οπαδών του που δεν προφέρουν ευχές όταν ακούν το όνομά του, και το εκφράζει…
“Να του τρίψουν τη μούρη!”
εκφράζει με παράπονο.
Τα είδη των ευλογιών είναι πάρα πολλά, δεν μπορούν να μετρηθούν.
Τα πιο γνωστά από αυτά είναι εκείνα που διαβάζουμε στις προσευχές μετά το tahiyyat,
«Αλλάχουμμε σάλλι αλά Μουχάμμεντίν ουα αλά άλι Μουχάμμεντ»
με
«Σαλλαλλάχου αλέιχι ουα σέλλεμ»
είναι οι ευλογίες.
Τα νοήματα μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:
«Η ευσπλαχνία του Κυρίου μας, η ικεσία των αγγέλων Του και ο χαιρετισμός μας να είναι επί του Κυρίου μας, του Προφήτη Μωάμεθ και της οικογένειάς του.»
Επειδή τέτοιες ευχές είναι μια προσευχή αποκλειστικά για τον Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι μαζί του), ο Κύριός μας δεν απορρίπτει την προσευχή που είναι αφιερωμένη σε Αυτόν. Με αυτήν την πρόθεση, εάν εμείς αρχίζουμε και τελειώνουμε τις δικές μας προσευχές με ευχές που δεν απορρίπτονται, ελπίζουμε ότι η προσευχή μας, που τοποθετείται ανάμεσα σε δύο αποδεκτές ευχές, θα γίνει δεκτή.
Στην ανάγνωση και τη γραφή, όταν αναφέρεται το όνομα του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν), θα πρέπει να προφέρεται καθαρά:
«Αλλάχουμμε σάλλι αλά Μουχάμμεντίν ουα αλά άλι Μουχάμμεντ»
ή αλλιώς
«Σαλλαλλάχου αλέιχι ουέ σέλλεμ»
Επομένως, το καλύτερο είναι να γράφεται ολόκληρη η ευχή, αλλά η συντομογραφία της με τα αρχικά γράμματα (ασμ) ή (σας) έχει σκοπό να υπενθυμίζει την ευχή. Ωστόσο, όταν τέτοια σημάδια ευχών πληθαίνουν στο κείμενο, οι αναγνώστες δυσκολεύονται και, αντίθετα με τον σκοπό, τα σημάδια που τοποθετούνται για σεβασμό προκαλούν μερικές φορές έλλειψη σεβασμού. Αντί να προκαλείται τέτοια έλλειψη σεβασμού, θα ήταν σωστό να μειωθούν τα σημάδια και να αφεθεί στην κρίση του αναγνώστη.
Η προσευχή (σαλαβάτ) που απευθύνεται στον Προφήτη (σ.α.σ.) δεν μπορεί να θεωρηθεί αιτία συγχώρεσης των αμαρτιών του, διότι ο ίδιος δεν έχει τέτοια ανάγκη. Αντίθετα, συμβάλλει στην ανύψωση της θέσης του. Γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει ή να προσδιορίσει το ύψος της θέσης του Προφήτη. Διότι κάθε δευτερόλεπτο, ποτάμια προσευχών (σαλαβάτ) ρέουν από την κοινότητα του, που είναι η αιτία της ευημερίας του, και έτσι γίνεται κατανοητό ότι η ανύψωση αυτή δεν σταματά ποτέ και θα συνεχιστεί μέχρι την Ημέρα της Κρίσης.
Ένα Ιστορικό Παράδειγμα Σεβασμού:
Ο Σουλτάνος Μαχμούτ του Γαζνί, αν και συνήθιζε να αποκαλεί τον υπηρέτη του, Μωχάμμεντ, με το αγαπημένο του όνομα, μια φορά τον αποκάλεσε με το όνομα του πατέρα του. Ο υπηρέτης, λυπημένος, ρώτησε τον Σουλτάνο γιατί τον αποκάλεσε με το όνομα του πατέρα του και όχι με το αγαπημένο του όνομα, και έλαβε την εξής απάντηση:
«Εγώ πάντοτε ήμουν με αμπντέστ, και έλεγα το ιερό όνομα με αμπντέστ. Αυτή τη φορά δεν έχω αμπντέστ! Ντρέπομαι να βάλω το ευλογημένο όνομα στο στόμα μου χωρίς αμπντέστ!»
Αφιερωμένο σε εκείνους που, αν και ακούν το ευλογημένο όνομα του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν), δεν νιώθουν την παραμικρή συγκίνηση και αμελούν να προσευχηθούν γι’ αυτόν.
Υποσημειώσεις:
1. Μπεντιουζζαμάν, Λόγοι, Σ.45;
2. Νεσάι, Κιτάμπ ας-Σεχίβ, 20;
3. Μουσλίμ, Μεσάτζιντ, 142;
4. Παράρτημα Κασταμπόλου, Σελ. 72-73;
5. Τιρμίζι, Ντααβάτ, 58;
6. Τιρμίζι, Ντααβάτ, 58;
7. Τιρμίζι, Ντααβάτ, 59;
8. Τιρμίζι, Ντααβάτ, 63;
9. Στέμμα, 4/44.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
