Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε ορισμένες παραδόσεις αναφέρεται ότι οι κάτοικοι του παραδείσου θα είναι τριάντα ή τριάντα τριών ετών.
(βλ. Σα’ρανί, Μουχτασάρου Τεζκιρετίλ-Κουρτουμπί, σ. 101)
Ωστόσο, αυτή η αναφορά στην ηλικία δεν αφορά την ηλικία του κόσμου. Δηλαδή, όπως ο άνθρωπος βρίσκεται στην τελειότερη ηλικία του σε αυτήν την περίοδο, έτσι και ο άνθρωπος θα βρίσκεται στην τελειότερη κατάσταση που πρέπει να βρίσκεται στον παράδεισο. Δεν πρόκειται, όμως, να συγκρίνουμε αυτά τα μέρη με αυτά εδώ.
Σύμφωνα με την αφήγηση του Χαζράτ Ενές, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Οι κάτοικοι του Παραδείσου θα αναστηθούν την Ημέρα της Κρίσεως με τη μορφή του Αδάμ, τριάντα τριών ετών, με μουστάκι, άτριχο σώμα και μαύρα μάτια. Στη συνέχεια θα οδηγηθούν σε ένα δέντρο που βρίσκεται στον Παράδεισο και θα φορέσουν ρούχα από αυτό, τα οποία ούτε θα φθαρούν ούτε θα χάσουν τη νεότητά τους.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, Αρ. Χαδ.: 39383).
Μια άλλη εκδοχή αναφέρει τα εξής:
“
(Εμψυχωμένο)
από μια αποβολή μέχρι μια πρόωρη γέννηση
(ο μακαρίτης)
Όλοι θα αναστηθούν τριάντα τριών ετών, με τη μορφή του Αδάμ, την ομορφιά του Ιωσήφ, την ηθική του Ιώβ, με μουστάκι, άτριχο σώμα και μαύρα μάτια.”
(ηλικία, Αρ. Υποθ.: 39384).
Ο Ιμάμ Σα’ρανί δίνει τις ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με το θέμα:
«Οι μελετητές είπαν ότι οι γυναίκες του κόσμου θα είναι σε μια ηλικία στον παράδεισο, ενώ οι Χουρίδες θα είναι σε διάφορες ηλικίες, μεγάλες ή μικρές (όπως επιθυμούν οι ψυχές τους).»
“Στην Σούρα Νεμπέ, όταν αναφέρονται οι ευλογίες που δίνονται στους κατοίκους του παραδείσου, γίνεται αναφορά και στις παρθένες του παραδείσου.”
‘και κοπέλες συνομήλικές’
ορίζεται. Στην παραπάνω στίχο
‘κευαίβ’
Αναφέρεται στην πιο αρχική και όμορφη περίοδο της νιότης, και σημαίνει νεαρά κορίτσια στα πρώτα στάδια της εφηβείας.
‘Ετράβεν’
Η έκφραση “ομότιμος” σημαίνει “της ίδιας ηλικίας”.
(Μουχτασάρου Τεζκιρετίλ-Κουρτουμπί, σελ. 101)
Με βάση τέτοια εδάφια και χαντίθ, μπορούμε να πούμε τα εξής:
Όπως όλα θα είναι στην ωραιότερη και τελειότερη μορφή τους στον Παράδεισο,
Και οι κάτοικοι του Παραδείσου θα είναι στην ωραιότερη και τελειότερη μορφή. Οι ηλικίες που αναφέρονται στα χαντίθ αντιπροσωπεύουν την ωραιότερη περίοδο της ζωής του ανθρώπου, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Διότι η ζωή στον Παράδεισο είναι αιώνια και δεν υπάρχει γήρανση. Δηλαδή, μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό είναι μια μεταφορά της τελειότητας. Με άλλα λόγια, η κατάσταση των ανθρώπων στον Παράδεισο παρομοιάζεται με την κατάσταση του σώματός τους στην πιο ώριμη και υγιή ηλικία τους στη γη.
Οι χουρίδες, που χτίστηκαν και δημιουργήθηκαν στον παράδεισο, είναι:
Αποτελούν ευλογία του Θεού για τους πιστούς και εμφανίζονται με τον ωραιότερο τρόπο, ικανοποιώντας τις επιθυμίες των κατοίκων του Παραδείσου. Πράγματι, στο στίχο της Σούρας Νεμπέ περιγράφεται η ωραιότερη ηλικία μιας κοπέλας. Διότι η ωραιότερη ηλικία του ανθρώπου είναι η νεότητα, και η περίοδος κατά την οποία το σώμα είναι πιο υγιές και όμορφο είναι τα πρώτα χρόνια της νεότητας.
Η σοφία του να είσαι 33 ετών,
Είναι μια ηλικία κατά την οποία οι άνθρωποι ωριμάζουν, αποκτούν δύναμη και τελειοποιούνται υλικά και πνευματικά. Το γεγονός ότι τα 99 ονόματα του Θεού είναι πολλαπλάσια του 33, και ότι οι χάντρες του κομπολογιού είναι 33, μπορεί να δίνει μια αξία στον αριθμό 33. Η αναφορά της λέξης “Etraba” στην σούρα Amme, η οποία αναφέρεται στις γυναίκες στον παράδεισο που είναι “συνομήλικες”, στον 33ο στίχο, δείχνει μια λεπτή χάρη -από το παράθυρο της σύμπτωσης- που σχετίζεται με το θέμα.
Η κατάσταση όσων πάνε στον παράδεισο διαφέρει από εκείνους που πάνε στην κόλαση.
Κάποιοι θα δημιουργηθούν για να απολαύσουν την ύψιστη ευδαιμονία στον παράδεισο, ενώ άλλοι θα είναι προορισμένοι να υποφέρουν στην κόλαση.
Αυτοί που πάνε στον παράδεισο θα αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον.
Δηλαδή, όλοι θα ξέρουν ποιος είναι. Αλλά θα μπορεί να βρίσκεται σε χιλιάδες μέρη ταυτόχρονα. Επίσης, όσο διαφέρει ένα πλαστικό πορτοκάλι από ένα αληθινό, τόσο διαφέρουν οι επίγειοι παράδεισοι από τον αληθινό παράδεισο. Για να καταλάβει κανείς τον αληθινό, πρέπει να τον δει και να τον ζήσει. Διαφορετικά, είναι αδύνατο να τον καταλάβει.
Όπως ζει ο άνθρωπος, έτσι πεθαίνει, και όπως πεθαίνει, έτσι ανασταίνεται.
Υπάρχουν, λοιπόν, παραδόσεις που αναφέρουν ότι οι άνθρωποι θα αναστηθούν ανάλογα με τις αμαρτίες που διέπραξαν στον κόσμο. Ο καθένας θα γνωρίζει ποιος είναι, αλλά η κατάστασή του θα διαφέρει ανάλογα με την αμαρτία του.
Όπως τα σπέρματα που μοιάζουν μεταξύ τους, όταν σπαρθούν στο έδαφος, δίνουν καρπούς με διαφορετικό σχήμα, γεύση και εμφάνιση, έτσι και η ανάσταση των ανθρώπων θα είναι παρόμοια. Κάποιοι θα είναι εξαιρετικά τέλειοι και όμορφοι, ενώ άλλοι θα είναι εξαιρετικά κακοί και άσχημοι.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
