Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε περίπτωση διαζυγίου, ο γενικός κανόνας είναι ο εξής:
Η φροντίδα των παιδιών ανήκει στη μητέρα, ενώ η κάλυψη των εξόδων ανήκει στον πατέρα.
Διότι η τρυφερότητα και η επιδεξιότητα που απαιτούνται για τη φροντίδα βρίσκονται στη μητέρα, ενώ η ικανότητα να παρέχει ευκαιρίες και να καλύπτει τα έξοδα βρίσκεται στον πατέρα.
Ο πατέρας υποχρεούται να καταβάλλει διατροφή για τα παιδιά που ζουν με τη μητέρα. Ωστόσο, η μητέρα δεν υποχρεούται να παρέχει διατροφή με τον ίδιο τρόπο. Αν αρνηθεί, η μητέρα του πατέρα και άλλοι συγγενείς υποχρεούνται να φροντίσουν το παιδί.
– Η φροντίδα της μητέρας διαρκεί μέχρι την ηλικία των εννέα ετών για τα κορίτσια και των επτά ετών για τα αγόρια.
Από εκεί και πέρα, το δικαίωμα της κηδεμονίας ανήκει στον πατέρα. Ο πατέρας θεωρείται πιο κατάλληλος για την κηδεμονία.
– Ακόμη και αν η μητέρα είναι μη μουσουλμάνα, τα παιδιά παραδίδονται και πάλι στη μητέρα.
Ωστόσο, εάν αποδειχθεί ότι, καθώς μεγαλώνουν, λαμβάνουν ανατροφή αντίθετη προς το Ισλάμ από τη μητέρα τους και δέχονται προτροπές που τα απομακρύνουν από τη θρησκεία, τότε τα παιδιά παίρνονται από τη μητέρα και δίνονται σε έναν συγγενή που δεν το κάνει αυτό. Η μητέρα χάνει το δικαίωμα επιμέλειας.
– Η μητέρα δεν θα παντρευτεί κάποιον ξένο, προκειμένου να διατηρήσει το δικαίωμα κηδεμονίας,
θα είναι σε θέση να φροντίζει τα παιδιά και θα έχει την εξουσία να τα προστατεύει.
Η μητέρα που παντρεύεται ή επιδεικνύει αδυναμία λογικής και ηθικής, χάνει το δικαίωμα επιμέλειας. Τα παιδιά της αφαιρούνται και παραδίδονται στον πατέρα.
– Η μητέρα που συνεχίζει να φροντίζει το παιδί έχει τρία είδη δικαιωμάτων όσον αφορά τα έξοδα:
* Εάν θηλάζει, δικαιούται επίδομα θηλασμού.
* Δικαίωμα επιμέλειας.
* Το δικαίωμα του παιδιού να διαχειρίζεται τα δικά του χρήματα.
Ο πατέρας καταβάλλει στη μητέρα τρεις κατηγορίες εξόδων, στο ποσό που ορίζουν οι ειδικοί. Μπορεί να επισκέπτεται το παιδί στο σπίτι της μητέρας. Δεν υποχρεούται να το πηγαίνει ο ίδιος.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
