Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σύμφωνα με την αφήγηση του Χαζράτ Ομέρ (ρα), ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ασμ.) είπε τα εξής:
«Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι ανάμεσα στους δούλους του Θεού, οι οποίοι δεν είναι ούτε προφήτες ούτε μάρτυρες. Ωστόσο, την Ημέρα της Κρίσεως, οι προφήτες και οι μάρτυρες θα τους ζηλέψουν για τη θέση τους ενώπιον του Θεού.»
Οι σύντροφοι του Προφήτη είπαν:
«Ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ, ενημέρωσέ μας, ποιοι είναι αυτοί;»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού:
«Είναι μια κοινότητα που αγαπά ο ένας τον άλλον για χάρη του Θεού, χωρίς συγγένεια ή υλική ανταλλαγή. Και, αλήθεια, τα πρόσωπά τους λάμπουν από φως. Σίγουρα, αυτοί είναι μέσα στο φως.»
(Οι πράξεις του είναι φως)
όταν οι άνθρωποι φοβούνται, αυτοί δεν φοβούνται, όταν ο λαός είναι λυπημένος, αυτοί δεν λυπούνται.”
(1) είπε και διάβασε το ακόλουθο εδάφιο:
«Να ξέρεις καλά πως οι φίλοι του Θεού, οι αγαπημένοι του, δεν θα φοβηθούν και δεν θα λυπηθούν.»
Μια άλλη εκδοχή έχει ως εξής:
«Σίγουρα, ανάμεσα στους δούλους του Αλλάχ υπάρχουν εκείνοι που θα προκαλέσουν τον φθόνο των προφητών και των μαρτύρων. Οι σύντροφοι του Προφήτη είπαν:»
– Ποιοι είναι αυτοί, ω Αγγελιοφόρε του Θεού; Ενημέρωσέ μας, για να τους αγαπήσουμε…
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ανταποκρινόμενος στο αίτημά τους, είπε:
– Είναι μια κοινότητα όπου τα αγαθά μοιράζονται μεταξύ τους.
(εμπορική σχέση)
και αγαπούν ο ένας τον άλλον δίχως συγγένεια. Τα πρόσωπά τους λάμπουν. Στέκονται σε θρόνους από φως. Δεν φοβούνται όταν ο κόσμος φοβάται. Δεν λυπούνται όταν ο κόσμος λυπάται.”
είπε και μετά,
«Προσέξτε! Σίγουρα, για τους αγίους του Θεού δεν υπάρχει φόβος, ούτε θα λυπηθούν.»
διάβασε το στίχο. (2)
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) θα έρθει μετά από εσάς.
‘αδέλφια’
Σε ένα άλλο ιερό χαντίθ, ο Προφήτης το εξέφρασε ως εξής. Σύμφωνα με τον Αμπού Χουρεϊρά, μια μέρα ο «Απόστολος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ήρθε στο νεκροταφείο και είπε:
«Εσείς που αναπαύεστε στη γη των πιστών, ειρήνη σε εσάς. Ελπίζουμε να σας συναντήσουμε κι εμείς», είπε.
Και μετά, αναστέναξε με νοσταλγία:
“Μου ήρθε η επιθυμία να δω τους αδελφούς μου.”
πρόσθεσε. Οι σύντροφοί του που ήταν παρόντες:
«Ω Αγγελιοφόρε του Αλλάχ, δεν είμαστε εμείς οι αδελφοί σου;»
είπαν. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν):
«Εσείς είστε οι σύντροφοί μου, οι αδελφοί μου δεν έχουν έρθει ακόμα.»
είπε.
Όπως και στα παραπάνω χαντίθ, και εδώ ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) περνώντας με μερικούς από τους συντρόφους του από το νεκροταφείο της Μεδίνας, αναφέρθηκε σε όσους θα έρθουν μετά από αυτόν.
«Η επιθυμία να δει τους Αδελφούς»
και εκφράζει την λαχτάρα του γι’ αυτούς. Διότι δεν θα είναι δυνατόν να τους δει στον κόσμο αυτό. Θα εμφανιστούν στη σκηνή της ζωής, ο Θεός να το επιτρέψει, μετά την αναχώρηση του Αγγελιοφόρου (ειρήνη σ’ αυτόν), σε κάποια στιγμή. Μόνο στη μεταθανάτια ζωή θα έχει την τύχη να τους συναντήσει.
Οι σύντροφοι του Προφήτη, γνωρίζοντας την οικειότητά τους με εκείνον, προσπάθησαν να απαλύνουν κάπως τη νοσταλγία του.
«Δεν είμαστε εμείς αδέλφια σου;»
ρώτησαν. Αλλά ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) τους είπε:
«σύντροφοι»
στους άλλους
«ιχβάν» (αδελφός)
του απένειμε τον τίτλο. Όπως εκείνοι που τον είδαν και συνομίλησαν μαζί του στην εποχή του Αποστόλου (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) ονομάζονταν Σαχάμπα ή Ασχάμπ, και η λέξη Ασχάμπ χρησιμοποιούνταν πολύ γι’ αυτούς, έτσι και η λέξη Ιχβάν, αδελφός ή αδελφοί, θα χρησιμοποιηθεί πολύ μεταξύ των επόμενων, ίσως και ανεξάρτητα από τη φυλή ή την πόλη καταγωγής τους, ο ένας για τον άλλον.
“αδελφέ!”
θα απευθύνονται ο ένας στον άλλον με αυτόν τον τρόπο. Θα αγαπούν ο ένας τον άλλον περισσότερο από αδέλφια εξ αίματος, με πίστη και αφοσίωση στο Ισλάμ. Η ουσία του επαγγέλματός τους θα είναι η αδελφοσύνη, θα είναι ο ένας για τον άλλον ο πιο αφοσιωμένος αδελφός και ο πιο γενναιόδωρος φίλος. Δηλαδή, επειδή το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό αυτών που θα έρθουν αργότερα και η πιο σημαντική αρχή του επαγγέλματός τους είναι η ισλαμική αδελφοσύνη, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) τους έδωσε τον τίτλο του αδελφού, του φίλου, των αδελφών, και υπάρχει μια ένδειξη ότι το τέλος αυτών των ανθρώπων θα είναι καλό και ότι θα εισέλθουν στον τάφο με πίστη. (3)
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν).
«Τα αδέρφια μου δεν έχουν έρθει ακόμα.»
Όταν ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) το είπε, οι σύντροφοί του αναρωτήθηκαν πώς ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (ειρήνη σε αυτόν) θα μπορούσε να αναγνωρίσει ανθρώπους που δεν είχαν καν γεννηθεί, χωρίς να τους έχει δει ποτέ, και πώς θα τους γνώριζε στη μετά θάνατον ζωή, και ρώτησαν:
«Και πώς, ω Αγγελιοφόρε του Θεού, θα γνωρίζεις αυτούς που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί από την κοινότητά σου;»
Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ρώτησε:
«Αν κάποιος είχε ένα άλογο με λευκό σημάδι στο μέτωπο και στα πόδια, θα μπορούσε να το αναγνωρίσει ανάμεσα σε μαύρα και γκρίζα άλογα;»
Σαχάμπα:
“Ναι”
είπαν.
Η παρομοίωση του Προφήτη (σ.α.σ.) αυτών των ευλογημένων ανθρώπων με άλογα που έχουν λευκό σημάδι στο μέτωπο και λευκά πόδια, υποδηλώνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που εκτελούν τις πέντε καθημερινές προσευχές τους και απέχουν από τα μεγάλα αμαρτήματα. Όπως αναφέρεται στο στίχο (4), στα μέτωπά τους θα υπάρχει φως και λευκότητα, σημάδι και ένδειξη της πίστης και των προσευχών τους.
Στη συνέχεια του ιερού χαντίθ αναφέρεται το εξής:
«Και αυτοί οι αδελφοί μου θα έρθουν στην Ανάσταση με τα μέλη του σώματός τους, που πλένονται κατά την τελετουργική καθαριότητα, να λάμπουν από το φως που προέρχεται από αυτήν. Εγώ θα τους περιμένω δίπλα στη λίμνη Κεβσέρ. Προσέξτε, μερικοί θα απομακρυνθούν από τη λίμνη Κεβσέρ, όπως απομακρύνονται οι χαμένες καμήλες.»
Ελάτε εδώ.
‘ , τους φωνάζω. Λέγεται ότι,
«Αυτοί άλλαξαν την κατάστασή τους μετά από εσένα.»
Και εγώ τότε,
«Χάθηκαν, χάθηκαν».
λέω εγώ.”
(6)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Εκείνοι που ζηλεύουν οι Προφήτες και οι Μάρτυρες
Πηγές:
1. Ματζμα’ουτ-Τεφασίρ (Λουμπουμπ’ουτ-Τε’βίλ) ΙΙΙ, 267; Χακ Ντινί ΙV, 2731; Τεφσίρ’ου-Κουράν’ιλ-Αζίμ, ΙΙ, 422-423; ΙΙΙ, 291 (Κατά την ερμηνεία του 35ου στίχου της Σούρας Νουρ, αναφέρεται για εκείνον που βρίσκεται στο φως: «Ο λόγος του είναι φως, η πράξη του είναι φως, η είσοδός του είναι φως, η έξοδός του είναι φως, η επιστροφή του την ημέρα της ανάστασης είναι στο φως, στον παράδεισο»). Επίσης βλ. Χακ Ντινί ΙV, 2730; Σχετικά με τον 64ο στίχο του Ιωνά, γίνεται λόγος για τους πιστούς, τους αγίους του Θεού, που έχουν πρόσωπα φωτεινά και βρίσκονται σε φωτεινές εξέδρες. Επίσης βλ. Τεφσίρ’ου-Κουράν’ιλ-Αζίμ ΙΙ, 423. Κάθε ευσεβής είναι άγιος του Θεού. Και πάλι, αναφέρεται ότι αυτοί είναι εκείνοι που έχουν φωτεινά πρόσωπα. Επίσης, ΙΙΙ, 291: Εκείνοι οι άγιοι του Θεού, ο λόγος τους είναι φως, οι πράξεις τους φως, η είσοδός τους φως, η έξοδός τους φως, και ο τόπος που θα φτάσουν, ο παράδεισος, είναι φως.
2. Τεφσίρ αλ-Κουράν αλ-Αζίμ ΙΙ, 422; Χακ Ντινί ΙV, 2731; Ριγιαζούς-Σαλίχιν σ. 874.
3. Δεδομένου ότι στο τέλος αυτού του ιερού Χαδις αναφέρεται ότι αυτοί οι άνθρωποι θα φτάσουν στη λίμνη Κεβσέρ, είναι από τους ευλογημένους που θα εισέλθουν στον τάφο με πίστη.
4. Κατάκτηση, 48/29.
5. Αλ-Ανκαμπούτ 29/45.
6. αλ-Τατζ αρ. 1645 (Μουσλίμ, Νεσαί); Σαράντα Χαδις, σελ. 27.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
