Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μπορούμε να γνωρίζουμε το μέλλον;
Αυτός ο ιερός στίχος, με μεγαλοπρεπή ύφος, διακηρύσσει ότι η γνώση του Θεού περιλαμβάνει τα πάντα:
«Τα κλειδιά του αοράτου ανήκουν στον Αλλάχ. Μόνο Εκείνος τα γνωρίζει. Γνωρίζει ό,τι υπάρχει στη γη και στη θάλασσα. Δεν πέφτει ούτε ένα φύλλο, ούτε υπάρχει σπόρος στα σκοτάδια της γης, που να μην το γνωρίζει ο Αλλάχ. Ό,τι είναι υγρό και ό,τι είναι ξηρό, όλα είναι γραμμένα στο Φανερό Βιβλίο.»
(Αλ-Αν’άμ, 6/59).
Από το γενικό ύφος του στίχου φαίνεται ότι το αόρατο είναι σαν θησαυρός με κλειδωμένες πόρτες. Τα κλειδιά αυτού του θησαυρού βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Πράγματι, ο παρακάτω στίχος, ως γενικός κανόνας, αναφέρει ότι μόνο ο Θεός γνωρίζει το αόρατο και το μέλλον:
«Πες: Κανείς άλλος εκτός από τον Αλλάχ δεν γνωρίζει το αόρατο, ούτε στους ουρανούς ούτε στη γη.»
(Αλ-Ναμλ, 27/65)
Ωστόσο, κάθε γενικός κανόνας μπορεί να έχει εξαιρέσεις. Όταν λέμε «οι κύκνοι είναι λευκοί», εννοούμε «συνήθως είναι λευκοί». Διότι, αν και λίγοι, υπάρχουν και μαύροι κύκνοι.
Στις ερωτήσεις μας, «Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το μέλλον; Ο Θεός δεν μπορεί να δώσει τα κλειδιά των θησαυρών του αοράτου σε άλλον;», η ακόλουθη στίχος δίνει μια εξήγηση:
«Αυτός είναι που γνωρίζει το αόρατο. Το αόρατο δεν το αποκαλύπτει σε κανέναν, εκτός από τον αγγελιοφόρο που έχει επιλέξει.»
(Τζιν, 72/26-27).
Άρα,
«Το άγνωστο το γνωρίζει μόνο ο Θεός.»
Υπάρχει όμως και μια εξαίρεση. Μόνο ο Θεός, με την αποκάλυψή Του, μπορεί να γνωρίζει το άγνωστο, έστω και σε περιορισμένο βαθμό.
Η φράση «ο ευαρεστημένος απόστολος» στο στίχο έχει ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους.
Σύμφωνα με ορισμένους, ο «Απόστολος» εδώ αναφέρεται στον προφήτη. Δηλαδή, ο Θεός αποκαλύπτει το αόρατο μόνο σε έναν προφήτη. Από αυτή την άποψη, το στίχο απορρίπτει τη γνώση του αοράτου από τους αγίους, τους μάγους και τους μάντεις. Διότι οι μάγοι και οι μάντεις είναι οι πιο απομακρυσμένοι από τη θέληση του Θεού και οι πιο άξιοι της οργής Του. Οι άγιοι, αν και είναι ευνοημένοι από τον Θεό, δεν είναι προφήτες.
Σχετικά με αυτό το ζήτημα, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή στα ακόλουθα σημεία:
1.
«Απόστολος»
Η λέξη αυτή δεν χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τους προφήτες. Στην πραγματικότητα,
«Ο Αλλάχ από τους αγγέλους και τους ανθρώπους
‘απόστολοι’
επιλέγει.”
(Χατζ, 22/75)
Η στίχος αυτός το δηλώνει με σαφήνεια.
2.
Αφού η λέξη «Απόστολος» στο στίχο περιλαμβάνει και τον άγγελο, δεν είναι καθόλου απίθανο ο άγγελος να εμπνέει ορισμένα άτομα με θεία χάρη. Πράγματι, στο χαντίθ…
«Ο διάβολος αγγίζει τον άνθρωπο, όπως και ο άγγελος.»
(1)
Έχει διαταχθεί. Επίσης, όπως θα φανεί, ορισμένοι άγιοι έχουν αξιωθεί ορισμένων απόκρυφων μυστικών.
3.
Η αποκάλυψη του θείου λόγου δεν είναι προνόμιο αποκλειστικά των προφητών.
Είναι δυνατόν και συμβαίνει ορισμένοι άνθρωποι να γίνονται γνώστες ορισμένων μυστικών του αόρατου κόσμου, με κάποιο τρόπο, όπως μέσω ονείρων ή έμπνευσης. Πράγματι, το ακόλουθο εδάφιο αναφέρεται στην αρχή της επικοινωνίας του Θεού με τους ανθρώπους:
«Δεν υπάρχει τρόπος για τον Θεό να μιλήσει σε κανέναν άνθρωπο, παρά μόνο με αποκάλυψη, ή από πίσω από ένα πέπλο, ή στέλνοντας έναν αγγελιοφόρο, ο οποίος με την άδειά Του να του ανακοινώσει ό,τι θέλει.»
(Σούρα, 42/51)
Στο στίχο, η φράση “Ο Αλλάχ δεν μιλάει στους προφήτες του παρά με αυτούς τους τρεις τρόπους” δεν χρησιμοποιείται, αλλά “Ο Αλλάχ δεν μιλάει με τους ανθρώπους παρά με αυτούς τους τρεις τρόπους”, γεγονός που υποδηλώνει ότι και άλλοι άνθρωποι εκτός από τους προφήτες μπορούν να έχουν μερίδιο από τον θεϊκό λόγο.
Σύμφωνα με αυτό:
α.
Η θεϊκή επικοινωνία μέσω αποκάλυψης μπορεί να περιλαμβάνει διάφορα επίπεδα, από την ένταση έως την αδυναμία της αποκάλυψης. Αναφέρεται τόσο στα μηνύματα που δόθηκαν στους προφήτες όσο και σε άλλα άτομα, όπως η μητέρα του Μωυσή, είτε σε κατάσταση εγρήγορσης είτε σε όνειρο. Επομένως, η αποκάλυψη εδώ περιλαμβάνει και την έννοια της «έμπνευσης».
β.
Η ομιλία του Θεού από το παρασκήνιο περιλαμβάνει καταστάσεις όπως η άμεση θεϊκή ομιλία που άκουσε ο Μωυσής όταν έλαβε την πρώτη αποκάλυψη.
γ.
Αναφέρεται στις περιπτώσεις που ο Θεός μιλάει μέσω ενός αγγελιοφόρου, στέλνοντας τον Άγιο Γαβριήλ στον προφήτη του για να του αποκαλύψει την αποκάλυψή Του.
Όπως φαίνεται, αν και οι «θησαυροί του αόρατου» ανήκουν στον Θεό, ο Θεός αποκαλύπτει ορισμένα μυστικά του είτε στον προφήτη του είτε σε ορισμένους εκλεκτούς υπηρέτες του.
Η Προφητεία του Ιησού για το Μέλλον
Οι προφήτες είναι άτομα που έχουν λάβει γνώση του αόρατου κόσμου μέσω θεϊκής αποκάλυψης. Ο Θεός έχει μεταδώσει το μήνυμά Του στους ανθρώπους μέσω αυτών των εκλεκτών.
Αυτοί οι προφήτες δεν είναι άτομα που γνωρίζουν το άγνωστο, αλλά άτομα που λαμβάνουν γνώση από το άγνωστο. Δηλαδή, αυτά τα εκλεκτά πρόσωπα δεν γνωρίζουν το άγνωστο από μόνα τους. Γνωρίζουν όμως ό,τι τους αποκαλύπτεται.
Στο Κοράνι, αναφέρεται ότι οι προφήτες έδωσαν κάποιες προφητείες για το μέλλον. Για παράδειγμα, ο Ιησούς προφήτευσε τον ερχομό του επόμενου προφήτη, αναφέροντας το όνομά του:
«Και ο Ιησούς, ο υιός της Μαρίας, είπε: Ω Ισραηλίτες! Εγώ είμαι ο απεσταλμένος του Θεού προς εσάς, επιβεβαιωτής της Τορά που προηγήθηκε από εμένα και προάγγελος ενός προφήτη που θα έρθει μετά από εμένα, του οποίου το όνομα είναι Αχμέτ.»
(Σαφφ, 61/6).
Η προφητεία για την αποστολή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) αναγγέλθηκε με σαφήνεια από τον Ιησού (ειρήνη σε αυτόν) με τον ακόλουθο τρόπο:
“
Όπως αναφέρεται και στο στίχο «Υπάρχει αναφορά σε αυτόν στα βιβλία που δόθηκαν στους προηγούμενους. Δεν είναι αυτό απόδειξη για τους Ισραηλίτες σοφούς;», τα προηγούμενα θεία βιβλία αναφέρονται στον Προφήτη και στο Κοράνι που του αποκαλύφθηκε.
(Αλ-Σουαρά, 26/196-197)
Πράγματι, την εποχή που ήρθε ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), οι λόγιοι των Ισραηλιτών έλεγαν ότι θα ερχόταν ένας προφήτης.
Επιστρέφοντας πάλι στον Ιησού, αυτός ο μεγάλος προφήτης, ενώ περιγράφει τα θαύματα που του χάρισε ο Θεός, λέει και τα εξής:
«Εγώ θα σας πω τι τρώτε και τι αποθηκεύετε στα σπίτια σας.»
(Αλ-Ιμράν, 3/49)
.
Παρόμοια κατάσταση ισχύει και για τον Προφήτη Ιωσήφ. Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, προέβλεψε ποιο φαγητό θα έφερναν στους συγκρατούμενούς του. Ο Προφήτης Ιωσήφ είπε: “
Πριν ακόμα έρθει το φαγητό που σας έχει οριστεί ως βιοπορισμός, εγώ θα σας το αναγγείλω.
είπε την παραπάνω φράση σε δύο φίλους του που είχαν έρθει να του ζητήσουν να τους ερμηνεύσει ένα όνειρο.
(Ιωσήφ, 12/37)
Η αναφορά του σε τέτοια μυστήρια δεν γίνεται από υπερηφάνεια, αλλά ως προετοιμασία για την πρόσκληση των φίλων του στην πίστη. Συνεχίζοντας:
«Αυτό είναι από τα πράγματα που ο Κύριός μου με δίδαξε.»
Αυτό που λέει είναι για να διευκρινίσει ότι δεν πρόκειται για μαντεία ή προφητεία.
Ο Προφήτης Ιακώβ και ο Προφήτης Ιωσήφ
Ο Ιακώβ είναι ένας από τους προφήτες που μας αναφέρει το Κοράνι. Είχε ιδιαίτερη αγάπη για τον γιο του Ιωσήφ, ο οποίος επρόκειτο να γίνει προφήτης. Οι αδελφοί του Ιωσήφ, μη μπορώντας να το χωνέψουν αυτό, τον έριξαν σε ένα πηγάδι. Έφεραν το αιματοβαμμένο πουκάμισο του Ιωσήφ στον πατέρα τους και…
«Τον Ιωσήφ τον έφαγε ο λύκος.»
Λένε. Στην αλυσίδα των γεγονότων που ακολούθησαν, ο Ιωσήφ μεταφέρθηκε στην Αίγυπτο από ένα καραβάνι και πουλήθηκε ως σκλάβος. Κατηγορήθηκε ψευδώς και φυλακίστηκε. Έμεινε εκεί για χρόνια. Απελευθερώθηκε από τη φυλακή χάρη στην ερμηνεία του ονείρου του ηγεμόνα. Ανέλαβε μια από τις ανώτερες θέσεις στην Αίγυπτο.
Εν τω μεταξύ, ο Ιακώβ, καίγοντας από την λαχτάρα για τον γιο του, τυφλώνεται. Ωστόσο, με μια αποκάλυψη από τον Θεό, πιστεύει ότι ο γιος του ζει. Οι γιοι του Ιακώβ, λόγω της πείνας, πηγαίνουν στην Αίγυπτο για να πάρουν τρόφιμα. Ο Ιωσήφ αναγνωρίζει τα αδέλφια του. Μαθαίνοντας την κατάσταση του πατέρα του, λέει:
«Πάρτε αυτό το πουκάμισό μου και τρίψτε το στο πρόσωπο του πατέρα μου. Τα μάτια του θα δουν καλύτερα με αυτό.»
λέει. Καθώς η καραβάνη αναχωρεί από την Αίγυπτο, παρατηρείται αναστάτωση στον Ιακώβ, στη γη Χαναάν. Με χαρά λέει στους γύρω του:
«Αν δεν με αποκαλέσετε τρελό, (θα σας πω ότι) εγώ, μυρίζω το άρωμα του Ιωσήφ.»
λέει. Οι γύρω του, επειδή δεν μυρίζουν τέτοια μυρωδιά, απαντούν: «Μα τον Θεό, εσύ είσαι ακόμα στην παλιά σου σύγχυση». Όταν ο αγγελιοφόρος έρχεται και αφήνει το πουκάμισο στο πρόσωπο του Προφήτη Ιακώβ, τα μάτια του Προφήτη Ιακώβ ανοίγουν.
«Δεν σας είπα εγώ, με τη χάρη του Θεού, ότι γνωρίζω πράγματα που εσείς δεν γνωρίζετε;»
λέει.
(Ιωσήφ, 12/93-96)
Στην ιστορία που περιγράφεται στο Κοράνι, το γεγονός ότι ο Ιωσήφ γνώριζε πως το πουκάμισο που έστειλε θα θεράπευε την τύφλωση του πατέρα του είναι θαυμαστό, όπως θαυμαστό είναι και το γεγονός ότι ο πατέρας του Ιακώβ μπόρεσε να μυρίσει το πουκάμισο από τόσο μακριά. Κάποιοι ίσως σκεφτούν πως «η λαχτάρα και η επιθυμία του για τον γιο του Ιωσήφ αύξησαν την ευαισθησία του». Ο μεγάλος ερμηνευτής Χαμντί Γιαζίρ απαντά σε αυτό ως εξής:
«Όσο κι αν η ευαισθησία του Ιακώβ είχε οξυνθεί και η όσφρησή του είχε ενισχυθεί μετά από τόσα χρόνια θλίψης και δακρύων, το γεγονός ότι δεν μύρισε τον Ιωσήφ από την Αίγυπτο μέχρι την ώρα της αναχώρησης της καραβάνης, και τώρα τον μυρίζει, δείχνει ότι το μυστικό της σοφίας δεν βρίσκεται στην ευαισθησία του.»
(2)
Στον στίχο
«Δεν σας είπα εγώ, με τη χάρη του Θεού, ότι γνωρίζω πράγματα που εσείς δεν γνωρίζετε;»
Η αναφορά σε αυτό υποδηλώνει ότι ο Προφήτης Ιακώβ έλαβε αυτή τη γνώση από τον Θεό με έναν ειδικό τρόπο, όχι από τη δική του υλική ευαισθησία.
Ο Σέιχ Σαντί αναφέρει το εξής λεπτό σημείο σχετικά με αυτό:
«Κάποιος ρωτάει τον Ιακώβ, που έχασε τον γιο του:»
Αφού μύρισες το άρωμα του χιτώνα του Ιωσήφ από την Αίγυπτο, γιατί δεν τον είδες όταν βρισκόταν στο πηγάδι της Χαναάν; Ο Ιακώβ απαντά:
«Η κατάστασή μας είναι σαν τον κεραυνό. Κάποτε φωτεινή, κάποτε σκοτεινή. Κάποτε ανεβαίνουμε στα ύψη, κάποτε δεν βλέπουμε ούτε τα πόδια μας.»
(Σα’ντι, σελ. 50)
Ο Ιωσήφ, από την παιδική του ηλικία, έλαβε θεία καθοδήγηση. Όταν οι αδελφοί του τον ζήλεψαν και τον έριξαν στο πηγάδι, ο Θεός ενέπνευσε στην καρδιά του το εξής:
«Θα τους ανακοινώσεις τις πράξεις τους, την ώρα που δεν το περιμένουν.»
(Ιωσήφ, 12/15).
Η παροχή ευκολίας σε ώρα δυσκολίας είναι μια εκδήλωση της χάριτος και της ευσπλαχνίας του Θεού. Η ικανοποίηση της ευαίσθητης καρδιάς του μικρού Ιωσήφ, που υπέστη τέτοια προδοσία από τους αδελφούς του και βρέθηκε στο σκοτάδι του πηγαδιού, είναι μια απαίτηση της θείας σοφίας και ευσπλαχνίας. Η έλευση της θείας ευσπλαχνίας για να βοηθήσει σε στιγμές θλίψης και δυσκολίας, όταν οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από μια ιερή παρηγοριά, είναι μια αλήθεια που αποδεικνύεται από τις προσωπικές εμπειρίες πολλών ανθρώπων.
Επίσης, ο Ιωσήφ έδωσε την χλαμύδα του στους αδελφούς του,
«Πάρτε αυτό το πουκάμισό μου και τρίψτε το στο πρόσωπο του πατέρα μου. Τα μάτια του θα δουν καλύτερα με αυτό.»
Η φράση του έχει χαρακτήρα προφητείας.
(Ιωσήφ, 12/93)
Επιπλέον, παρόλο που στον Προφήτη Ιακώβ ήρθε η οδυνηρή είδηση ότι ο Ιωσήφ τον είχε κατασπαράξει ο λύκος, μαζί με ένα αιματοβαμμένο πουκάμισο, εκείνος γνώριζε ότι ο Ιωσήφ ήταν ζωντανός και:
«Γνωρίζω από τον Θεό αυτό που εσείς δεν γνωρίζετε.»
(Ιωσήφ, 12/86)
Η φράση του αυτή υποδεικνύει τη διάσταση της αόρατης γνώσης που υπάρχει μέσα του.
Άρα, οι προφήτες, με την άδεια του Θεού, είχαν πρόσβαση σε ορισμένα μυστήρια του αόρατου κόσμου. Τα παραδείγματα που αναφέρονται στο Κοράνι αποδεικνύουν σαφώς αυτήν την αλήθεια. Αναμφίβολα, αυτά τα παραδείγματα ανοίγουν το δρόμο και σε παρόμοιες περιπτώσεις. Δηλαδή, οι πληροφορίες αυτού του είδους που δόθηκαν στους προφήτες δεν περιορίζονται μόνο σε όσα αναφέρονται στο Κοράνι, αλλά παρόμοια γεγονότα έχουν συμβεί πολλές φορές.
Ο Άγιος Χιζίρ
Στις στίχους 60-82 του Σουράχ Αλ-Καχφ περιγράφεται το ταξίδι του Μωυσή με έναν «υπηρέτη του Θεού». Αυτό το ταξίδι περιλαμβάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και αξιοσημείωτες καταστάσεις σχετικά με τη «γνώση του αόρατου». Οι περιπέτειες του Μωυσή με αυτόν τον άγνωστο άνδρα διαδραματίζονται ως εξής:
Ο Μωυσής (ο προφήτης), μαζί με τον νεαρό σύντροφό του, φτάνει στο μέρος όπου θα συναντήσει τον Χιζρ (τον προφήτη) μετά από ένα μακρύ ταξίδι:
«Εκεί βρήκαν έναν από τους δούλους μας, στον οποίο είχαμε δώσει χάρη από εμάς και τον είχαμε διδάξει γνώση από εμάς. Ο Μωυσής του…»
«Μπορώ να γίνω μαθητής σου, ώστε να με καθοδηγήσεις με όσα σου έχουν διδαχθεί;»
ρώτησε.
«Είπε: Δεν μπορείς να αντέξεις να είσαι δίπλα μου. Πώς μπορείς να υπομείνεις κάτι για το οποίο δεν γνωρίζεις την αλήθεια;»
«Μωυσή, αν θέλει ο Θεός, θα με βρεις υπομονετικό», είπε. «Δεν θα σε αντιφύω σε τίποτα».
«Είπε: Αν με υπακούς, μην με ρωτάς τίποτα, μέχρι να σου μιλήσω και να σου πω κάτι γι’ αυτό».
“Και έτσι ξεκίνησαν. Όταν επιβιβάστηκαν στο πλοίο, εκείνος το τρύπησε. Ο Μωυσής,
“Τρύπησες το πλοίο για να βυθίσεις το φορτίο;”
είπε.
“Πράγματι, έκανες κάτι σπουδαίο.”
Αυτός/Αυτή/Αυτό,
“Δεν σου είπα ότι δεν μπορείς να μείνεις δίπλα μου;”
είπε ο Μωυσής.
«Μην με κατηγορείς που ξέχασα, και μην δυσκολεύεις τη φιλία μας.»
είπε.”
“Ξεκίνησαν πάλι. Όταν συνάντησαν ένα αγόρι, το σκότωσαν. Ο Μωυσής είπε:
«Σκότωσες έναν αθώο άνθρωπο, χωρίς να υπάρξει ανταπόδοση, για να σώσεις μια ζωή! Πραγματικά, έκανες κάτι πολύ κακό.»
”
“Αυτός,
“Δεν σου είχα πει ότι δεν θα μπορούσες να αντέξεις να είσαι μαζί μου;”
είπε.”
“Ο Μωυσής είπε:
«Αν σε ρωτήσω κάτι ακόμα, μην είσαι φίλος μου. Τότε θα έχεις το δικαίωμα να με εγκαταλείψεις.»
”
«Ξεκίνησαν πάλι το ταξίδι τους. Τελικά, έφτασαν σε μια πόλη. Ζήτησαν φαγητό από τους κατοίκους, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν να τους φιλοξενήσουν. Εκεί, βρήκαν έναν τοίχο που ήταν έτοιμος να πέσει. Εκείνος τον ισοπέδωσε. Ο Μωυσής είπε:»
“Αν ήθελες, θα μπορούσες να παίρνεις αμοιβή για τη δουλειά που κάνεις.”
Αυτός/Αυτή/Αυτό,
“Αυτό είναι το τέλος της σχέσης μας.”
είπε. ‘
Τώρα θα σου αποκαλύψω την αλήθεια για τα πράγματα που δεν μπορείς να ανεχτείς:
”
«Αυτό το πλοίο ανήκε σε κάποιους φτωχούς ανθρώπους που έβγαζαν το ψωμί τους από τη θάλασσα. Εγώ ήθελα να το καταστρέψω. Γιατί πίσω τους υπήρχε ένας ηγεμόνας που λεηλατούσε κάθε καλό πλοίο που έβρισκε.»
«Όσο για το παιδί, οι γονείς του ήταν πιστοί. Φοβηθήκαμε μήπως το παιδί αυτό, μεγαλώνοντας, θα αμφισβητούσε τους γονείς του και θα τους οδηγούσε στην απιστία. Επιθυμούσαμε ο Κύριός τους να τους χάριζε ένα παιδί πιο ενάρετο και πιο ελεήμων.»
«Ο τοίχος ανήκε σε δύο ορφανά παιδιά της πόλης, και κάτω από αυτόν υπήρχε ένας θησαυρός που τους ανήκε. Ο πατέρας τους ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος. Ο Κύριος θέλησε να βγάλουν τον θησαυρό τους από εκεί όταν φτάσουν σε ηλικία ενηλικίωσης. Όλα αυτά είναι ένα έργο ελέους από τον Κύριό σου. Εγώ δεν το έκανα με δική μου πρωτοβουλία. Αυτή είναι η εξήγηση των πραγμάτων που δεν μπόρεσες να υπομείνεις.»
(Σπήλαιο, 18/65-82)
Κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε ορισμένα σημεία σχετικά με αυτήν την διδακτική ιστορία:
1.
Ο κύριος ήρωας της ιστορίας, αυτός ο «δούλος του Θεού», δεν αναφέρεται ονομαστικά στα στίχους. Η ατμόσφαιρα μυστηρίου που επικρατεί σε όλη την ιστορία, εκδηλώνεται και στην μη αναφορά του ονόματος του ήρωα. Γι’ αυτό, ορισμένοι ερμηνευτές, με αφετηρία την «ζωή υπό τη σκιά του Κορανίου», δεν αναφέρουν το όνομά του. Εμείς, ωστόσο, επειδή αναφέρεται ως «Χιζρ» στις παραδόσεις, και για λόγους πρακτικής ευκολίας, θα αναφερόμαστε σε αυτόν ως «Χιζρ» από εδώ και πέρα.
2.
Δεν υπάρχει σαφής αναφορά στα εδάφια σχετικά με το αν ο Χιζρ είναι προφήτης ή άγιος. Ωστόσο, το γεγονός ότι κατέχει μυστικά που δεν γνωρίζει ένας μεγάλος προφήτης όπως ο Μωυσής και:
«Δεν τα έκανα με δική μου πρωτοβουλία.»
(Σπήλαιο, 18/82)
Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι είναι προφήτες, βασίζονται κυρίως σε σημεία όπως η δήλωσή του ότι έκανε αυτές τις οικονομίες με εντολή του Θεού.
3.
Η γνώση του Χαζράτ Χιζρ,
«μυστική γνώση»
έγινε διάσημο με αυτήν την φράση. Η φράση αυτή,
«Εμείς τον είχαμε διδάξει μια γνώση από εμάς.»
στον στίχο
«Λεδούν»
Προέρχεται από τη λέξη.
Αν και όλες οι επιστήμες προέρχονται από τον Θεό, η ιδιαίτερη αναφορά σε αυτήν εδώ υποδηλώνει ότι η γνώση αυτή βασίζεται άμεσα στη θεία διδασκαλία, χωρίς καμία εξωτερική αιτία. Διότι, επιστήμες όπως η ιστορία και η νομική μπορούν να διδαχθούν διαβάζοντας βιβλία ή ακούγοντας κάποιον. Η λεντουνική γνώση, όμως, δεν ανήκει σε αυτές τις κατηγορίες γνώσεων. Μάλιστα, ούτε καν σε έναν προφήτη όπως ο Μωυσής δεν δόθηκε αυτή η γνώση άμεσα. Σχετικά με αυτήν τη γνώση, αναφέρεται ως «η γνώση της αλήθειας, η εσωτερική γνώση».
«γνώση του αόρατου»
γίνονται τέτοιες εξηγήσεις. Τα λόγια που είπε ο Χαζράτ Χιζίρ στον Χαζράτ Μωυσή υποδεικνύουν τη διαφορά στη γνώση τους:
«Ω Μωυσή! Εγώ, από τον Θεό, γνωρίζω μια γνώση που εσύ δεν γνωρίζεις. Και εσύ γνωρίζεις μια γνώση που εγώ δεν γνωρίζω.»
4.
Από την άποψη του καθήκοντος, διακρίνουμε μια διαφορά μεταξύ των δύο. Ο Χιζρ, σε αντίθεση με τον Μωυσή, δεν είναι επιφορτισμένος με την καθοδήγηση του λαού προς τον Θεό, αλλά με την εκτέλεση του θεϊκού πεπρωμένου για τον λαό. Επομένως, η θανάτωση του παιδιού είναι σαν το καθήκον και την ευθύνη του αγγέλου του θανάτου, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την παραλαβή των ψυχών των παιδιών που πεθαίνουν με εντολή του Θεού. (3)
Ή, με μια άλλη παρομοίωση, ο Χαζράτ Χιζίρ είναι ένας ηθοποιός που παίζει ρόλο στο θεϊκό σενάριο. Οι ηθοποιοί παίζουν τους ρόλους που τους έχουν ανατεθεί στο σενάριο. Δεν έχουν καμία άλλη ευθύνη ή υποχρέωση πέρα από αυτό.(4)
5.
Από την πλευρά που μας αφορά, η ιστορία περιέχει πολλά διδάγματα. Το πιο σημαντικό μάθημα που θα πάρουμε από την άποψη της «Γνώσης του Μέλλοντος» είναι να μην παρασυρόμαστε από την ασχήμια της εξωτερικής εμφάνισης των γεγονότων. Ναι, το αποτέλεσμα πολλών γεγονότων που φαίνονται άσχημα μπορεί να είναι καλό. Πράγματι, το Κοράνι λέει:
«Κάτι που δεν σας αρέσει μπορεί να είναι ευεργετικό για εσάς.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:216)
Ο στίχος αυτός το εκφράζει με σαφήνεια. Η ιστορία αυτή είναι σαν εξήγηση του παραπάνω στίχου. Η φαινομενικά κακή πράξη, η ζημιά στο πλοίο και ο θάνατος του παιδιού, οδήγησαν σε θετικά αποτελέσματα στο μέλλον.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
Ο Θεός αποκαλύπτει το άγνωστο σε όποιον θέλει; Μπορείτε να παραθέσετε αποδείξεις από τα ιερά κείμενα;
Υποσημειώσεις:
(1) βλ. Τιρμίζι, Τεφσίρ 2/35.
(2) βλ. Yazır, IV/1651, 1652.
(3) βλ. Yazır, V/3273.
(4) βλ. Albayrak, σελ. 245.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
μαυριδερός22
Ο Ιωσήφ (37) είπε: «Πριν έρθει το φαγητό σας, θα σας πω τι είναι. Αυτό είναι από όσα με δίδαξε ο Κύριός μου. Εγώ εγκατέλειψα τη θρησκεία ενός λαού που δεν πιστεύει στον Θεό και αρνείται την ανάσταση».
