Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είχε παντρευτεί τη Ζαϊνέμπ (να είναι ευχαριστημένη η Αλλάχ μαζί της), οπότε η μητέρα μου, Ουμ Σουλεϊμ, μου είπε:
“Ας κάνουμε ένα δώρο στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν).”
είπε. Εγώ του είπα:
“Κάνε κάτι!”
Είπα. Τότε έφερε χουρμάδες, λάδι και βούτυρο, τα έβαλε σε μια κατσαρόλα, έφτιαξε φαγητό και μου το έστειλε. Το πήγα στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη σε αυτόν).
“Σταμάτα να τρως!”
είπε. Και μετά μου διέταξε:
“Φώναξε μου τους τάδε.”
είπε και ανέφερε τα ονόματά τους ένα προς ένα. Επίσης:
“Όποιον και να συναντήσεις, κάλεσέ τον.”
διέταξε.
Ο Ενές λέει: Εκτέλεσα την εντολή και επέστρεψα. Το σπίτι ήταν γεμάτο κόσμο. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) έβαλε το χέρι του πάνω στο φαγητό και είπε κάτι που κανείς άλλος εκτός από τον Θεό δεν γνώριζε. Στη συνέχεια κάλεσε τους ανθρώπους ανά δεκάδες. Όλοι έτρωγαν από το φαγητό. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε σε όσους έτρωγαν:
“Ξεκινήστε το φαγητό με την επίκληση του ονόματος του Θεού! Ο καθένας να τρώει από το δικό του πιάτο!”
είπε. Αυτή η κατάσταση κράτησε μέχρι που όλοι έφαγαν και διαλύθηκαν. Τελικά, κάποιοι έφυγαν. Άλλοι έμειναν και συνέχισαν τη συζήτηση. Μετά από λίγο, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν) βγήκε και περπάτησε προς τα δωμάτια. Εγώ ακολούθησα και είπα:
“Οι καλεσμένοι έφυγαν πια!”
είπα. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) επέστρεψε στο σπίτι του (και αμέσως τράβηξε πάνω του το μανδύα, σημάδι της θείας αποκάλυψης). Εγώ βρισκόμουν στο κελί. (Όταν πέρασε η κατάσταση της θείας αποκάλυψης) εκείνος (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) διάβαζε την εξής αποκάλυψη:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην μπαίνετε στα σπίτια του Προφήτη, εκτός αν σας καλέσουν σε γεύμα, και τότε να μην καθυστερείτε, αλλά να φεύγετε αμέσως μετά το φαγητό. Μην μπαίνετε για να συζητάτε, γιατί αυτό ενοχλεί τον Προφήτη, και εκείνος ντρέπεται να σας το πει. Αλλά ο Αλλάχ δεν ντρέπεται να πει την αλήθεια.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/53; βλ. Μπουχάρι, Τεφσίρ, Αλ-Αχζάμπ 8, Νικάχ 67, 64, Ετ’ίμε 59, Ιστί’ζαν 10, 33, Τεβχίντ 22; Μουσλίμ, Νικάχ 89/142)
Επιπλέον, η είσοδος και η έξοδος από τις κατοικίες στο Ισλάμ ορίζεται με συγκεκριμένους κανόνες, όπως αναφέρεται παρακάτω:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην μπαίνετε σε σπίτια ξένα, χωρίς να ζητήσετε άδεια και να χαιρετήσετε τους ιδιοκτήτες τους…»
(Αλ-Νουρ, 24/27-29).
Όπως φαίνεται, το να ζητάς άδεια και να χαιρετάς τον οικοδεσπότη κατά την είσοδο στο σπίτι είναι ένας κανόνας ευγένειας που ορίζει το Κοράνι. Ακόμη και κατά την έξοδο από το σπίτι, το να ζητάς άδεια είναι μια λεπτή συμπεριφορά που απαιτείται από την πίστη (Νουρ, 24/62). Ειδικά σε τρεις χρονικές στιγμές, ακόμη και τα μέλη της οικογένειας πρέπει να ζητούν άδεια πριν εισέλθουν στα σπίτια, όπως αναφέρεται παρακάτω:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Οι δούλοι και οι δούλες που έχετε στην κατοχή σας, και τα παιδιά σας που δεν έχουν φθάσει στην εφηβεία, ας ζητούν άδεια για να εισέρχονται στα δωμάτιά σας τρεις φορές: πριν από την πρωινή προσευχή, όταν βγάζετε τα ρούχα σας το μεσημέρι και μετά την νυχτερινή προσευχή. Αυτές είναι τρεις ώρες που μπορείτε να είστε γυμνοί. Εκτός από αυτές τις ώρες, δεν υπάρχει αμαρτία ούτε για εσάς ούτε για εκείνους αν οι υπηρέτες και τα παιδιά εισέρχονται χωρίς άδεια…»
(Νουρ, 24/58).
Σε αυτές τις τρεις χρονικές στιγμές, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, απαγορεύεται η είσοδος των δούλων και των παιδιών στο δωμάτιο των γονέων χωρίς άδεια. Τα παιδιά που έχουν φτάσει στην εφηβεία θα πρέπει πάντα να ζητούν άδεια (Νουρ, 24/59). Επιπλέον, ζητείται να χαιρετούν κατά την είσοδό τους στο σπίτι, και ορίζεται:
“…Όταν μπαίνετε στα σπίτια, χαιρετήστε τους οικείους σας με χαιρετισμό που προέρχεται από τον Θεό, ευχόμενοι καλή και ευλογημένη ζωή…”
(Αλ-Νουρ, 24/61).
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) έδωσε επίσης την ακόλουθη συμβουλή στον Άνας μπιν Μαλίκ:
“Παιδάκι μου, όταν μπαίνεις στο σπίτι της οικογένειας, χαιρέτα. Αυτό είναι ευλογία για σένα και για τους ανθρώπους του σπιτιού.”
(Τιρμίζι, Ιστι’ζάν, 10).
Η απαγόρευση της παράνομης εισβολής σε σπίτια αποσκοπεί στην προστασία της ιδιωτικής ζωής. Συνεπώς, η παράνομη και απροειδοποίητη είσοδος σε σπίτια αποτελεί παραβίαση της ιδιωτικής ζωής. Ένας από τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται είναι η είσοδος στα σπίτια από τις πόρτες. Διότι στο Κοράνι αναφέρεται:
“Δεν είναι καλό να μπαίνετε στα σπίτια από πίσω… να μπαίνετε στα σπίτια από τις πόρτες…”
(Αλ-Μπακάρα, 2/189)
Διατάχθηκε. Έτσι, καταργήθηκε και η συνήθεια της εποχής της Τζαχιλίγια, δηλαδή η είσοδος στο σπίτι από την πίσω πόρτα ή το παράθυρο. (Φαχρουντίν αλ-Ραζί, Μεφάτιχ αλ-Γαίμπ, ΙΙ, 144).
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω πληροφορίες, για να εισέλθει κανείς σε σπίτι που ανήκει σε άλλον και στο οποίο δεν έχει κανένα δικαίωμα εισόδου, είναι απαραίτητο να ζητήσει άδεια. Διαφορετικά, η πράξη θεωρείται παραβίαση οικίας. Η οικογένεια έχει το δικαίωμα να αμυνθεί με κάθε τρόπο εναντίον του ατόμου αυτού. Εν τω μεταξύ, υπάρχει πιθανότητα τραυματισμού ή θανάτου κάποιου οικείου από φόβο ή λάθος. Γι’ αυτό, ακόμη και όταν εισέρχεται κανείς σε σπίτια ή δωμάτια στα οποία έχει δικαίωμα εισόδου, το να ζητά άδεια ή να χτυπά την πόρτα ή το κουδούνι είναι και ευπρεπές και προληπτικό μέτρο. Η ζήτηση άδειας πρέπει να γίνεται τρεις φορές, και αν δεν δοθεί άδεια ούτε την τρίτη φορά, πρέπει να αποχωρεί (Μπουχάρι, Ιστιζάν, 13).
Κατά την ζήτηση άδειας, πρέπει να τηρείται η αρχή του χαιρετισμού και έπειτα της άδειας. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) συμβούλευε όποιον τον πλησίαζε να πράττει έτσι (Τιρμίζι, Ιστιζάν, 18). Ομοίως, σε όποιον χτυπάει την πόρτα…
“Ποιος είναι;”
όταν το λέει, πρέπει να δηλώνει ξεκάθαρα την ταυτότητά του. Διαφορετικά, ο οικοδεσπότης μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη θέση.
Κάποτε ο Τζαμπίρ (ρα) χτύπησε την πόρτα του Αγγελιοφόρου του Θεού (ασμ),
“Ποιος είναι;”
όταν ρώτησε ο Τζαμπίρ (ρα),
“Εγώ, εγώ”
απάντησε. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) δεν ευχαριστήθηκε με αυτήν την απάντηση και υπέδειξε ότι έπρεπε να δηλώσει την ταυτότητά του με σαφήνεια (Μπουχάρι, Ιστιζάν, 17; Τιρμίζι, Ιστιζάν, 18).
Μία από τις ηθικές αρχές που πρέπει να τηρούνται κατά την ζήτηση άδειας είναι να μην κοιτάζουμε μέσα στο σπίτι. Ο λόγος είναι η εξαιρετική σημασία που δίνεται στην ιδιωτικότητα της οικογένειας στο Ισλάμ και η επιθυμία να προστατεύεται το μάτι από το απαγορευμένο. Αυτός είναι και ο κύριος σκοπός της ζήτησης άδειας. Ο Αμπού Ζερ (ρα) μετέφερε τα λόγια του Αγγελιοφόρου του Θεού (ασμ) σχετικά με το θέμα:
“Όποιος ανοίξει μια κουρτίνα (πόρτα) χωρίς άδεια, κοιτάξει μέσα στο σπίτι και δει τις ιδιωτικές στιγμές των ενοίκων, έχει κάνει κάτι που δεν του επιτρέπεται. Αν, ενώ κοιτάζει μέσα στο σπίτι, τον συναντούσε ο άντρας του σπιτιού και του έβγαζε τα μάτια, δεν θα του έκανα καμία παρατήρηση. Αν το βλέμμα κάποιου πέσει σε ένα σπίτι με ανοιχτή κουρτίνα (ή πόρτα) και κοιτάξει μέσα, δεν φταίει αυτός που κοίταξε, αλλά ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που δεν έκλεισε την πόρτα του.”
(Τιρμιδί, Ζουχντ, 16).
Αυτή η παράδοση δείχνει πόσο μεγάλη σημασία έδινε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) στο θέμα. Είναι επίσης γνωστό ότι ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) οργιζόταν με όσους ενεργούσαν με αυτόν τον τρόπο. (Τιρμίζι, Ιστιζάν, 17)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
Σχόλια
Κουχάρις
Ο Θεός να είναι ευχαριστημένος.
