Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη και ευλογίες ας είναι επ’ αυτού) είπε: «Όποιος νηστεύει τον Ραμαζάν με πίστη και ελπίδα ανταμοιβής, θα του συγχωρεθούν οι προηγούμενες αμαρτίες του». Δηλαδή, ο πιστός που πιστεύει ακράδαντα στις ευλογίες του Ραμαζανιού, νηστεύει με ειλικρίνεια και αφοσίωση, αξιοποιεί αυτόν τον ευλογημένο μήνα με λατρεία και υπακοή, και περιμένει την ανταμοιβή μόνο από τον Θεό, θα δει τις προηγούμενες αμαρτίες του να συγχωρούνται.
Η λέξη «πιστεύοντας» τονίζει την ειλικρινή πίστη σε όλα όσα πρέπει να πιστεύονται και στις θρησκευτικές διατάξεις που σχετίζονται με τη νηστεία· την αδιαμφισβήτητη πίστη ότι η νηστεία είναι υποχρεωτική, ότι έχει μεγάλη ανταμοιβή και, πάνω απ’ όλα, ότι αποτελεί μέσο για την επίτευξη της θεϊκής ευαρέσκειας.
Ναι, είμαστε δούλοι του Θεού, και ο Θεός είναι ο Κύριός μας. Οι πράξεις λατρείας και οι ενάρετες πράξεις που κάνουμε προς Αυτόν, με την έννοια της υπακοής, είναι δικαίωμά Του και καθήκον και ευθύνη μας. Η νηστεία είναι επίσης εντολή Του και καθήκον μας. Αυτός είναι πάντοτε ενήμερος για τις πράξεις λατρείας μας και γνωρίζει ό,τι κάνουμε. Οι πράξεις μας, τις οποίες ο Παντοδύναμος Θεός βλέπει και γνωρίζει, θα επιστρέψουν σε εμάς με ευεργετικό τρόπο, όταν έρθει η ώρα. Επίσης, όταν υψώνουμε τα χέρια μας προς Αυτόν, όπως αναφέρεται σε ένα ιερό χαντίθ, “τα χέρια αυτά δεν θα πέσουν άδεια”.
Όταν απευθυνόμαστε στον Θεό και τον παρακαλούμε, πρωτίστως πρέπει να πιστεύουμε ακράδαντα ότι βλέπει τους δούλους Του, ακούει τις προσευχές τους και έχει τη δύναμη να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους. Διαφορετικά, το να προσεύχεσαι χωρίς πίστη, ισοδυναμεί με το να λες “Αν δώσει, δώσει, αν όχι, δεν δίνει”, κάτι που είναι σαφώς ασέβεια και τέτοιας προσευχής δεν θα υπάρξει ανταπόκριση. Αν δώσει, θα δώσει με τη χάρη Του, την γενναιοδωρία Του, με το έλεος Του που προηγείται της οργής Του και με την απεραντοσύνη της ευσπλαχνίας Του· εμείς δεν μπορούμε να πούμε “δεν θα δώσει”. Αλλά η προϋπόθεση για την αποδοχή των προσευχών Του είναι η ειλικρινής πίστη σε Αυτόν. Πρέπει να πιστεύεις ότι όταν υψώνεις τα χέρια σου με ειλικρίνεια, ο Θεός δεν θα τα αφήσει άδεια, δεν θα σε ντροπιάσει, δεν θα σε απογοητεύσει· αντίθετα, θα σε ευεργετήσει με τέτοιο τρόπο που θα σε ωθήσει να στραφείς ξανά σε Αυτόν. Επομένως, η φράση “με πίστη” εκφράζει αυτήν την πίστη.
Η λέξη «ιhtisap» (εξαίρεση, αποδοχή) σημαίνει επίσης την προσδοκία της ανταμοιβής από τον Αλλάχ· την αποφυγή των κοσμικών προσδοκιών, την επιδίωξη μόνο της ευαρέσκειας του Αλλάχ και την ελπίδα της ανταμοιβής από τη χάρη Του. Στις καλές πράξεις και στις λατρευτικές πράξεις δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα που να έρχεται σε αντίθεση με την ειλικρίνεια και την αφοσίωση· δεν πρέπει να υπάρχει υποκρισία και επίδειξη. Καμία πράξη δεν πρέπει να βασίζεται στην εκτίμηση και την αποδοχή των ανθρώπων· όλα πρέπει να γίνονται για τον Αλλάχ και οι προσδοκίες πρέπει να είναι πάντα από τον Αλλάχ. Και σε αυτές τις προσδοκίες, η επιδίωξη πρέπει να είναι υψηλή· δηλαδή, οι πράξεις δεν πρέπει να συνδέονται με κοσμικά οφέλη. Βέβαια, με την κατανόηση των Σαχάμπα, ακόμα και αν χάσουμε το κορδόνι του παπουτσιού μας, πρέπει να το ζητήσουμε από τον Αλλάχ… πρέπει να προσπαθούμε σε ό,τι κάνουμε, να δίνουμε το δίκαιο της θέλησής μας, αλλά τελικά να ζητάμε τα πάντα από τον Υπέρτατο Κύριο. Ωστόσο, προσφέροντας την υπακοή μας στον Παντοδύναμο Αλλάχ, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι Εκείνος είναι ο Θεός και εμείς είμαστε οι δούλοι Του· πρέπει να αφιερώνουμε την υπακοή μας μόνο σε Εκείνον, επειδή είναι το δικαίωμά Του. Επομένως, δεν πρέπει να συνδέουμε τις λατρευτικές μας πράξεις με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, αλλά να τις εκτελούμε με τη σκέψη ότι είναι καθήκον μας.
Στην ουσία, το να ζητάμε κάτι από τον Θεό δεν είναι δικό μας εγγενές δικαίωμα· ανήκει στα δικαιώματα που Εκείνος μας χάρισε. Είναι τόσο φιλάνθρωπος που μας επέτρεψε και μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε αυτά τα δικαιώματα εναντίον Του. Για παράδειγμα, με μια έννοια, είπε: «Υπηρετήστε Με, εκπληρώστε τις θρησκευτικές σας υποχρεώσεις –αυτό είναι το καθήκον σας– και Εγώ θα σας χαροποιήσω με τις ευλογίες Μου στον άλλο κόσμο», και με μια συμφωνία μας έδωσε ορισμένα δικαιώματα· «Αν εκπληρώσετε την υπακοή σας, θα έχετε δικαίωμα πάνω Μου», είπε. Άρα, ο Θεός είναι Εκείνος που δίνει το δικαίωμα και Εκείνος που δίνει τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουμε.
Δεν έχουμε δική μας περιουσία, ούτε κανένα δικαίωμα στα αγαθά που μας δόθηκαν ως χάρη και βιοπορισμό! Ναι, από την αρχή ως το τέλος, είμαστε ολόκληροι δικοί Του, και αν και έχουμε δικαιώματα που μας χορήγησε, είμαστε πρωτίστως δούλοι Του. Επομένως, πρέπει να συμπεριφερόμαστε όπως αρμόζει σε έναν δούλο και να επιδιώκουμε μόνο την ευαρέσκεια του Δημιουργού, του Προμηθευτή και του Κυρίου μας, και να εκτελούμε τις λατρευτικές μας πράξεις με αυτήν την πρόθεση. Έτσι, ο όρος “ιhtisap” υποδηλώνει την ανάγκη να νηστεύουμε μόνο για τον Θεό και να περιμένουμε την ανταμοιβή από Αυτόν, παραμένοντας πιστοί σε αυτές τις αλήθειες.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
