Ποιο ήταν το τέλος του Εβραίου κυβερνήτη της Υεμένης, Αβραάμ, και του στρατού του;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Λίγο καιρό πριν από τη γέννηση του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), ο Ήλιος της Καθοδήγησης, πλήθη ανθρώπων συνέρρεαν στην Κάαμπα από παντού, κατά την περίοδο του Χατζ. Κάποιοι δεν μπορούσαν να χωνέψουν το γεγονός ότι η Κάαμπα συγκέντρωνε τόσους πολλούς επισκέπτες και ένιωθαν ανησυχία. Ένας από αυτούς ήταν…
Αβραάμ Ασχάμ, ο κυβερνήτης της Υεμένης από τον Αβησσυνιανό Βασιλιά.
ήταν.
Αβραάμ,
Για να αποτραπεί η μαζική προσέλευση ανθρώπων στην Κάαμπα, αρχικά στην πόλη Σαναά, με τη βοήθεια του Βυζαντινού Αυτοκράτορα
Κουλλέις
Έκτισε μια εκκλησία που έφερε το όνομά του. Την στόλισε εσωτερικά με χρυσό και ασήμι, με τεράστιες δαπάνες. Εξωτερικά την διακόσμησε με εξαιρετικά πολύτιμους λίθους που έφερε από διάφορα μέρη. Τόσο που, εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχε άλλη εκκλησία όμοιά της.
Με αυτή τη διακόσμηση και την πολυτέλεια, ο Αβραάμ προσδοκούσε να προσελκύσει τον κόσμο. Έτσι, κατά τη γνώμη του, θα είχε μειώσει την τεράστια προσέλευση στην Κάαμπα. Αφού ολοκληρώθηκε η κατασκευή της εκκλησίας, ο Αβραάμ έγραψε την ακόλουθη επιστολή στον ηγεμόνα της Αβησσυνίας, με σκοπό να κερδίσει την εύνοιά του:
«Κύριέ μου, έχτισα για σένα έναν ναό τέτοιον που ούτε Άραβας ούτε Πέρσης ποτέ δεν έφτιαξε όμοιό του. Και δεν θα σταματήσω μέχρι να μεταφέρω το προσκύνημα των Αράβων εδώ.»
1
Όμως, όλη η δαπάνη και η προσπάθεια του Εβρέη απέβησαν μάταιες. Πολλοί άνθρωποι ήρθαν από διάφορα μέρη για να δουν την εξαιρετική διακόσμηση και την υπέροχη κατασκευή της εκκλησίας που είχε χτίσει. Αλλά μόνο για να θαυμάσουν την ομορφιά της. Η προσέλευση στην Κάαμπα, όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά συνέχισε να αυξάνεται.
Η Βεβήλωση των Κουλλέων και η Απόφαση του Εβρέη
Η είδηση ότι ο Εβρέχης είχε χτίσει μια υπέροχη εκκλησία με σκοπό να αποσπάσει την προσοχή από την Κάαμπα, είχε διαδοθεί και στους Άραβες. Εν τω μεταξύ,
Κινάνε
από τη φυλή
Νέβφελ
κάποιος με το όνομα, να βεβηλώσει αυτήν την εκκλησία
Το έβαλε στο μυαλό του. Μια νύχτα, πήγε και βεβήλωσε το εσωτερικό και το εξωτερικό της Κάαβας με ακαθαρσίες. Μετά έφυγε και επέστρεψε στην πατρίδα του. Αυτό το γεγονός εξόργισε τον Αβραάμ, ο οποίος ήταν ήδη πολύ θυμωμένος με την συνεχιζόμενη προσκύνηση της Κάαβας από τους ανθρώπους. Όταν έμαθε ότι το έκανε κάποιος Άραβας,
«Οι Άραβες το κάνουν αυτό επειδή τους έκανα να αποστρέψουν το πρόσωπό τους από την Κάαμπα. Εγώ, με τη σειρά μου, δεν θα αφήσω πέτρα πάνω σε πέτρα στην Κάαμπα τους.»
όρκισε.2
Στη συνέχεια, ετοιμάστηκε να επιτεθεί στη Μέκκα με σκοπό να καταστρέψει την Κάαμπα. Από τον Νεγουσί της Αβησσυνίας.
“Μαχμούντ”
ζήτησε τον διάσημο ελέφαντα με το όνομα «Μαχμούτ». Ο Νεγασί, ανταποκρινόμενος στην επιθυμία του, έστειλε στον Εβραή τον ελέφαντα «Μαχμούτ», ο οποίος ήταν μοναδικός στον κόσμο εκείνη την εποχή σε μέγεθος και δύναμη.3
Ο Αβραάμ ετοίμασε το στρατό του. Ξεκίνησε για τη Μέκκα. Προχωρούσε προς τη Μέκκα με τον ελέφαντα Μαχμούντ μπροστά από το στρατό.
Ο Αβραάμ, με τον στρατό του, κοντά στη Μέκκα.
Μουγάμις
Φτάνοντας στο σημείο που ονομαζόταν […], έστειλε μια μονάδα ιππικού ως προπομπό. Η μονάδα ιππικού διείσδυσε μέχρι τα περίχωρα της Μέκκας και λεηλάτησε τα κοπάδια των Κουραϊσιτών και των κατοίκων της Τιχαμάς, συμπεριλαμβανομένων διακοσίων καμηλών του Αμπντούλ Μουτταλίμπ, του παππού του Προφήτη.4 Την εποχή εκείνη, ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ ήταν ο αρχηγός της φυλής των Κουραϊσιτών.
Αβραάμ και Αμπντούλ Μουτταλίμπ
Ο Εβρέχης έστειλε ένα μήνυμα στους Κουρεϊσίτες με έναν αγγελιοφόρο, το οποίο έλεγε:
«Δεν ήρθα να πολεμήσω εσάς, αλλά να καταστρέψω αυτόν τον ναό. Αν δεν μου αντισταθείτε, θα απέχω από το να χύσω το αίμα σας. Αν ο αρχηγός της φυλής των Κουραϊσιτών δεν θέλει να πολεμήσει μαζί μου, ας έρθει κοντά μου.»
5
Η απάντηση του αρχηγού των Κουρεϊσιτών, Αμπντούλ Μουτταλίμπ, στον απεσταλμένο ήταν η εξής:
«Ορκιζόμαστε στο όνομα του Θεού, δεν θέλουμε να πολεμήσουμε μαζί του. Άλλωστε, δεν έχουμε και τη δύναμη. Αλλά αυτός ο ναός είναι ο οίκος του Θεού. Μόνο ο Θεός μπορεί να τον προστατεύσει από την καταστροφή. Αν ο ίδιος δεν προστατεύσει το ιερό του σπίτι, εμείς δεν έχουμε τη δύναμη να αποτρέψουμε τον Αβραάμ από αυτή την πράξη.»
6
Μετά από αυτήν την αμοιβαία συζήτηση, ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ, συνοδευόμενος από τον απεσταλμένο, πήγε στον Εβρέχε. Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ είχε επιβλητική εμφάνιση. Βλέποντάς τον έτσι, ο Εβρέχε ένιωσε αυθόρμητα σεβασμό προς αυτόν. Αφού τον υποδέχθηκε με τιμές, τον ρώτησε ποια ήταν η επιθυμία του. Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ εξέφρασε το αίτημά του:
“Οι στρατιώτες πήραν τις διακόσιες καμήλες μου. Επιθυμώ την επιστροφή των καμηλών μου.”
Ο Εβρέχε δεν το πήρε και πολύ καλά και με ειρωνική διάθεση,
“Όταν σε είδα, νόμιζα πως είσαι σπουδαίος άνδρας. Όταν άρχισες να μιλάς, κατάλαβα πως δεν είσαι. Εγώ ήρθα να καταστρέψω την Κάαμπα, τον ναό εσένα και των προγόνων σου, κι εσύ δεν μιλάς γι’ αυτήν, αλλά για τις διακόσιες καμήλες που πήρα.”
είπε.Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ, αδιαφορώντας για την ειρωνική στάση του Εμπρεχέ,
«Εγώ είμαι ο ιδιοκτήτης των καμηλών μου. Η Κάαμπα έχει επίσης έναν ιδιοκτήτη και προστάτη. Σίγουρα θα την προστατεύσει.»
απάντησε.Αυτά τα λόγια εξόργισαν τον Εβρέχη, ο οποίος είπε:
“Κανείς δεν μπορεί να τον προστατεύσει από εμένα!”
Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ, για άλλη μια φορά, κράτησε τον λόγο του και…
“Αυτό δεν με αφορά. Εδώ είσαι εσύ και εδώ είναι εκείνος!”
Είπε 7.
Μετά από αυτές τις αμοιβαίες συνομιλίες, ο Εβρέχης επέστρεψε τις καμήλες του Αμπντούλ Μουτταλίμπ που είχαν κατασχεθεί. Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ εγκατέλειψε το στρατόπεδο, επέστρεψε στη Μέκκα και διηγήθηκε τα γεγονότα στους Κουρεϊσίτες.
Επίσης, σημάδεψε και απελευθέρωσε διακόσιες καμήλες για να θυσιαστούν για χάρη του Αλλάχ.
Η Μέκκα Εκκενώνεται
Ο Αμπντούλ Μουτταλίμπ, επίσης, συμβούλευσε τους κατοίκους της Μέκκας να την εγκαταλείψουν για να προστατευτούν από την κακία και την τυραννία του στρατού του Εβρέχε. Ο ίδιος, μαζί με μερικούς ανθρώπους, πήγε δίπλα στην Κάαμπα και, πιάνοντας το δαχτυλίδι της πόρτας,
«Ω Θεέ μου! Ακόμα και ένας δούλος προστατεύει το σπίτι και την περιουσία του. Προστάτεψε και εσύ το δικό σου σπίτι. Για να μην υπερισχύσουν αύριο οι σταυροφόροι και οι δυνάμεις τους επί της δικής σου δύναμης.»
Προσευχήθηκε λέγοντας 8.
Η Μέκκα ερημώθηκε. Ο λαός κατέφυγε στα βουνά και σε απόμερα μέρη, περιμένοντας να δει τι θα έκανε ο στρατός του Αβραάμ. Η Μέκκα θρηνούσε, η Κάαμπα θρηνούσε, οι Κουρεϊσίτες θρηνούσαν.
Ο Στρατός Είναι Έτοιμος Δράσης, Αλλά…
Ήταν το πρωί της επόμενης μέρας. Στην στρατιά του Αβραάμ, οι προετοιμασίες για την επίθεση στη Μέκκα και την καταστροφή της Κάαμπα είχαν ολοκληρωθεί. Ο στρατός περίμενε μόνο το σύνθημα.
Η ημερομηνία είναι 17 Μουχαρρέμ, Κυριακή του έτους 571 μ.Χ.
Ενώ ο στρατός ετοιμαζόταν να κινηθεί, εκείνος που είχε αναλάβει να καθοδηγήσει τον Εβρέχη ήταν ο
Νουφαίλ μπιν Χαμπίμπ
Ο άνδρας με το όνομα αυτό, σκύβοντας πάνω από το αυτί του μεγάλου ελέφαντα Μαχμούντ, ψιθύρισε τα εξής:
“Σωπάτε, Μαχμούτ! Επιστρέψτε σώοι και αβλαβείς στον τόπο από όπου ήρθατε. Βρίσκεστε σε μια πόλη που ο Θεός θεωρεί ιερή!”
9
Αφού είπε αυτά τα λόγια, έτρεξε και κατέφυγε σε ένα βουνό. Μετά από αυτά τα λόγια του Νουφείλ, ο πελώριος ελέφαντας ξαφνικά κατέρρευσε. Προσπάθησαν με κάθε μέσο να τον σηκώσουν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Όταν τον έστρεφαν προς την Υεμένη, έτρεχε, όταν τον έστρεφαν προς τη Δαμασκό, πάλι έτρεχε, και προς τα ανατολικά το ίδιο, έτρεχε ασταμάτητα. Όμως, όταν τον έστρεφαν προς τη Μέκκα, η δύναμη στα πόδια του ξαφνικά τον εγκατέλειπε και ο Μαχμούντ κατέρρεε.10
Σε αυτή τη στιγμή της αγωνίας, ενώ κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει την κίνηση του Φιλ-ι Μαχμούντ, ο Θεός, με όλη Του τη δόξα, φανερώθηκε και στο Κοράνι…
“Εβαμπίλ”
και εξαπέλυσε εναντίον του στρατού του Εβραίου στρατηγού Εβρέχε πουλιά, τα οποία ονομάζονταν «πουλιά της θάλασσας». Αυτά τα πουλιά, που έμοιαζαν με χελιδόνια, κουβαλούσαν τρεις πέτρες, μεγέθους ρεβιθιού ή φακής, μία στο ράμφος και δύο στα πόδια τους. Κάθε στρατιώτης που χτυπιόταν από αυτές τις πέτρες, αμέσως έπεφτε κάτω και πέθαινε.11
Οι στρατιώτες, αντιμέτωποι με τη βροχή από πέτρες, έμειναν έκπληκτοι. Σε μια στιγμή, το στρατηγείο γέμισε με κατεστραμμένα κτίρια, πεσμένους ανθρώπους και ζώα. Όσοι δεν χτυπήθηκαν από πέτρες άρχισαν να τρέχουν να σωθούν. Ο Εβρέχης ήταν ανάμεσα σε εκείνους που σώθηκαν με δυσκολία. Ωστόσο, από ένα τραύμα που υπέστη από πέτρα, πέθανε αργότερα, χωρίς να καταφέρει να εκπληρώσει την επιθυμία του.12
Εν τω μεταξύ, ο ελέφαντας με το όνομα Μαχμούντ, ως ανταμοιβή για το ότι δεν πάτησε την Κάαμπα, επέζησε.
Αφού ο Θεός έστειλε τα πουλιά Αμπαμπίλ εναντίον του στρατού του Αβραάμ, έστειλε και καταρρακτώδη βροχή. Η πλημμύρα από τη βροχή παρέσυρε και τα πτώματα του στρατού του Αβραάμ, ρίχνοντάς τα στη θάλασσα.13
Ο Παντοδύναμος Κύριός μας, στο Ιερό Κοράνι, μας αναφέρει αυτό το γεγονός ως εξής:
«Δεν είδες τι έκανε ο Κύριός σου στους ιδιοκτήτες των ελεφάντων; Δεν κατέστρεψε τις μηχανορραφίες τους; Και έστειλε εναντίον τους σμήνη πουλιών, που τους έριχναν πέτρες ψημένες στη φωτιά. Και ο Κύριός σου τους έκανε σαν τα απομεινάρια των θερισμένων χωραφιών.»
14
Αυτό το γεγονός αποτελούσε απόδειξη της προφητείας του Αγαπημένου Προφήτη μας.
15 Διότι λίγο πριν ανοίξει τα μάτια του στον κόσμο, η γενέτειρά του, η αγαπημένη πατρίδα του και η ιερή του πόλη, η Μέκκα και η Κάαμπα, σώθηκαν με θαυμαστό και υπερφυσικό τρόπο από την καταστροφή του στρατού του Αβραάμ.
Ναι, η ευσπλαχνία και η σοφία του Θεού, χάριν του αγαπημένου του Προφήτη, σίγουρα δεν θα επέτρεπαν και δεν επέτρεψαν να καταπατηθεί αυτός ο υπέροχος ναός από το στρατό του Αβραάμ.
Υποσημειώσεις:
1. Σίρα, 1/45; Ταμπακάτ, 1/91; Ταμπερί, 2/109
2. Σίρα, 1/47; Ταμπακάτ, 1/91; Ταμπερί, 2/110
3. Στρώμα, 1/91
4. Σίρα, 1/50, Ταμπακάτ 1/91; Ταμπερί, 2/111
5. Σύρα, 1/50
6. Ηλικία
7. Σίρα, 1/51; Ταμπακάτ, 1/92
Σίρα, 8/1/53; Ταμπακάτ, 1/92
Σούρα 9, εδάφιο 54
10. Σύρα, 1/54; Ταμπερί, 2/113
Σίρα, 11/54-55; Ταμπακάτ, 1/92
Σούρα 12, στίχος 56
13. Στρώμα, 1/92
Σουρα Φιλ (14η Σουρα)
15. Τα γεγονότα που συνέβησαν πριν από την ανάθεση της προφητικής αποστολής στον Αγαπημένο μας Προφήτη, σχετικά με την προφητεία του.
“προκαταρκτικές ενέργειες”
λέγεται. Αυτά τα γεγονότα αποτελούν απόδειξη της προφητείας του Κυρίου μας. Οι μελετητές έχουν επίσης αποδεχθεί το περιστατικό του Ελέφαντα ως ένα από τα σημεία προφητείας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
