Θέλω να κάνω καλό σε όλους, να τους ευχαριστήσω και να τους φτιάξω τη διάθεση, για χάρη του Θεού (cc), αλλά οι περισσότεροι γύρω μου είναι ασεβείς, δηλαδή άνθρωποι που αμαρτάνουν φανερά. Η καλοσύνη που τους κάνω, είναι ίδια με την καλοσύνη που κάνω σε έναν πιστό; Και είναι αλήθεια η φράση “αν σε αγαπούν όλοι, αμφιβάλλεις για την πίστη σου”; Πώς πρέπει να το καταλάβουμε; Για παράδειγμα, δεν πρέπει να προσπαθούμε να κερδίσουμε την αγάπη κάποιου που πίνει συνέχεια, ακόμα κι αν του κάνουμε καλό; Αν όλοι γύρω μας είναι έτσι, σε ποιο επίπεδο πρέπει να είναι οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους; Θα εκτιμούσα αν μου δίνατε αναλυτικές πληροφορίες.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτό το θέμα, με τις απαντήσεις και τα σχόλιά του, έχει μεταφερθεί. Κάντε κλικ για να το διαβάσετε…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
