Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αφού παραθέσουμε ορισμένες σχετικές αφηγήσεις, θα εξηγήσουμε εν συντομία τις διατάξεις που προκύπτουν:
(Για το χαντίθ, βλ. Μπουχάρι, Ιμάν 32; Μουσλίμ, Μουσαφιρίν 215-218, Μουναφίκιν 78)
Ο Προφήτης μας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) λέει:
«Η πιο αποδεκτή πράξη ενώπιον του Θεού είναι εκείνη που, αν και μικρή, γίνεται με συνέπεια.»
«Ποιο είναι το πιο αποδεκτό έργο ενώπιον του Θεού;»
όταν ρωτήθηκε, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) απάντησε:
“Αυτό που έχει σημασία είναι η συνέπεια, έστω και σε μικρό βαθμό.”
είπαν. / διέταξαν. / όρισαν.
Ο Άλκαμε είπε: Ρώτησα τη μητέρα των πιστών, την Αΐσα.
“Υπήρχε κάτι ιδιαίτερο που έκανε ο Αγγελιοφόρος του Θεού σε κάποια από τις ημέρες;”
Η Αΐσα έδωσε την εξής απάντηση:
«Όχι! Η δουλειά του ήταν αδιάκοπη. Ποιος από εσάς μπορεί να κάνει ό,τι έκανε ο Αγγελιοφόρος του Θεού;»
Σε μια άλλη αφήγηση, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Η πιο αποδεκτή πράξη ενώπιον του Θεού είναι η πιο σταθερή, έστω και αν είναι μικρή.»
είπε.
Μερικά συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν και παρόμοιες αφηγήσεις:
1. Το ιερό χαντίθ, με τις διάφορες παραδόσεις του, αποδεικνύει την αναγκαιότητα της μετριοπάθειας στη λατρεία.
Και δεν περιορίζεται μόνο στην προσευχή, αλλά περιλαμβάνει όλες τις καλές πράξεις.
Οικονομία στη λατρεία,
είναι να κάνεις αυτό που μπορείς να συνεχίσεις να κάνεις
.
Πράγματι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ω λαέ! Ασχοληθείτε με όσα είστε ικανοί να κάνετε.»
(Μουσλίμ, Μουσαφίρ, 215)
Η εντολή του/της το αποδεικνύει.
“Εφόσον έχεις την ικανότητα”
Σκοπός είναι να γίνεται συνεχώς, υπό την προϋπόθεση ότι δεν προκαλείται βλάβη.
2. Το ιερό χαντίθ αποτελεί απόδειξη της απόλυτης στοργής και ευσπλαχνίας που έτρεφε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) για την κοινότητά του.
Διότι καθοδήγησε την κοινότητά του στις πράξεις που τους ωφελούν περισσότερο, δηλαδή στις λατρευτικές πράξεις που μπορούν να συνεχίσουν χωρίς κόπο και λύπη. Τέτοιες λατρευτικές πράξεις γίνονται με μεγαλύτερη χαρά και ευχαρίστηση από την καρδιά, και η λατρεία γίνεται τέλεια. Δεν ισχύει το ίδιο για τις επίπονες λατρευτικές πράξεις. Αυτές είναι πάντα επιρρεπείς στο να εγκαταλειφθούν ή να γίνουν με δυσκολία και απροθυμία. Σε αυτή την περίπτωση, πολλές αρετές και ανταμοιβές της λατρείας μπορεί να χαθούν. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Αμπντουλλάχ ιμπν Αμρ (Ραδıyαλλаχού ανχ) μετάνιωσε στο τέλος της ζωής του επειδή δεν χρησιμοποίησε την άδεια που του είχε δώσει ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (Σαλλаχού αлейхи ва саллам) να κάνει τις λατρευτικές πράξεις ελαφρύτερα.
3.
Το ιερό χαντίθ ενθαρρύνει τη συνέχιση της λατρείας.
Και φαίνεται πως η σταθερή, έστω και μικρή, λατρεία είναι ανώτερη από την πολλή λατρεία που διακόπτεται. Διότι η σταθερή λατρεία, ακόμα και αν είναι λίγη, σημαίνει υπακοή στον Θεό, μνημόνευση, εγρήγορση, πρόθεση και ειλικρίνεια. Χάρη σε αυτή τη σταθερότητα, η λίγη πράξη υπερτερεί κατά πολύ της πολλής πράξης που διακόπτεται.
4. Αυτές και παρόμοιες διηγήσεις ισχύουν για πράξεις λατρείας που δεν είναι υποχρεωτικές.
Διότι κάθε μουσουλμάνος οφείλει να εκτελεί τις υποχρεωτικές και απαραίτητες θρησκευτικές πράξεις στην ώρα τους.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
