Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν υπήρχε τίποτα πριν από την ύπαρξη. Τίποτα, εκτός από τον Θεό, του οποίου η ύπαρξη είναι αυθύπαρκτη και αιώνια, δεν μπορεί να περάσει από την ανυπαρξία στην ύπαρξη από μόνο του. Διαφορετικά, θα έπρεπε να θεωρούμε κάθε ύπαρξη αιώνια.
Η έννοια δεν αναφέρεται σε κάτι που υπάρχει κάπου. Είναι απλώς μια νοητική σύλληψη, η οποία δεν διακρίνει μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας, και η ύπαρξη ή η ανυπαρξία της δεν είναι αναγκαία από λογική άποψη. Αυτό σημαίνει να την αποσπάσει από την ύπαρξη και να την ρίξει στην ανυπαρξία. Ωστόσο, μια τέτοια σύλληψη δεν είναι αληθινή για το δυνατόν. Διότι δεν υπάρχει καμία ύπαρξη.
Ας επαναλάβουμε, δεν υπάρχει τίποτα που να έχει υπάρξει με τον τρόπο που το σκεφτόμαστε στην ερώτηση, και να έχει ωθηθεί στην ανυπαρξία. Υπάρχει μόνο αυτό που δεν υπάρχει. Η αιώνια και άπειρη γνώση του Θεού περιλαμβάνει και τους κόσμους της ανυπαρξίας. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κόσμος ανυπαρξίας. Διότι η περιεκτική γνώση του Θεού περιλαμβάνει και όσα δεν έχουν ακόμη υπάρξει. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούμε τον όρο “ακόμη ανύπαρκτα” ή τον χρησιμοποιούμε μεταφορικά, δίνοντας μια προθεσμία ανοχής.
Τα επίπεδα ύπαρξης των πραγμάτων διαφέρουν. Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις των ονομάτων και των ιδιοτήτων του Θεού. Ωστόσο, ωριμάζουν περνώντας μέσα από πολλά πέπλα, ανάλογα με τις προσωπικές τους ιδιαιτερότητες.
Από τη δική μας πλευρά, η ουσία του θέματος είναι η εξής:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
