«Ω πιστοί! Μην κοροϊδεύετε ο ένας τον άλλον! Ίσως εκείνοι που κοροϊδεύονται να είναι καλύτεροι από εσάς. Μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλον και μην αποκαλείτε ο ένας τον άλλον με κακά ονόματα! Πόσο κακό είναι να είσαι ασεβής μετά την πίστη! Και όσοι δεν μετανοούν, αυτοί είναι οι άδικοι.»
– Πώς πρέπει να κατανοήσουμε τη φράση “οι αμετανόητοι είναι άδικοι” σε αυτό το εδάφιο;
– Είναι αμαρτία να μην μετανοείς επειδή φοβάσαι να αμαρτήσεις ξανά;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Η μετάφραση του σχετικού στίχου έχει ως εξής:
«Ω εσείς που πιστεύετε! Μην κοροϊδεύει μια ομάδα από εσάς μια άλλη ομάδα. Ποιος ξέρει; Ίσως αυτοί που κοροϊδεύονται να είναι καλύτεροι από αυτούς που κοροϊδεύουν. Και οι γυναίκες μην κοροϊδεύουν άλλες γυναίκες. Ίσως και πάλι αυτοί που κοροϊδεύονται να είναι καλύτεροι από αυτούς που κοροϊδεύουν. Μην συκοφαντείτε ο ένας τον άλλον. Μην βάζετε ο ένας στον άλλον κακά παρατσούκλια. Πόσο κακό είναι για κάποιον που πίστεψε να έχει κακή φήμη και να στιγματιστεί ως ασεβής! Και όσοι δεν μετανοούν, αυτοί είναι οι αληθινοί άδικοι.»
(Αλ-Χουτζουράτ, 49/11)
Αυτό που αναφέρεται σε αυτό το εδάφιο
«Όσοι δεν μετανοούν είναι οι ίδιοι οι άδικοι.»
Η φράση που αναφέρεται μπορεί να ερμηνευθεί με διάφορους τρόπους:
α)
Τα κακά που αναφέρονται στο στίχο είναι μικρές αμαρτίες. Κάποιος που διαπράττει μια μικρή αμαρτία μία φορά δεν ονομάζεται άδικος ή ασεβής. Αν όμως επιμένει σε αυτές τις μικρές αμαρτίες, τότε γίνεται άδικος.
Σύμφωνα με αυτό, η συγκεκριμένη φράση του στίχου αποτελεί προειδοποίηση σε όσους συνεχίζουν να διαπράττουν αυτές τις αμαρτίες, θεωρώντας τες ασήμαντες. Διότι η επιμονή σε μικρές αμαρτίες οδηγεί σε μεγάλες αμαρτίες. Και όσοι διαπράττουν μεγάλες αμαρτίες είναι οι ίδιοι οι άδικοι.
β)
Όλα τα ελαττώματα που απαγορεύονται στο στίχο,
“μην το κάνεις” / “μην το επιχειρήσεις”
έχει προσανατολισμό προς το μέλλον. Ωστόσο, υπήρχαν και άλλοι που διέπραξαν αυτά τα ελαττώματα πριν από αυτόν. Εδώ είναι
«όποιος δεν μετανοεί»
Η φράση αυτή υποδηλώνει την ανάγκη να μετανιώσει κανείς και να εξιλεωθεί για τα εγκλήματα που έχει διαπράξει στο παρελθόν, και αναφέρεται σε όσους δεν το κάνουν.
-λόγω προηγούμενων εγκλημάτων-
έχει επισημανθεί ότι θα είναι σκληροί.
(πρβλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
γ)
Σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία, το εδώ
“σκληρός”
Η έννοια αυτή αναφέρεται ειδικά στην πράξη που αντιβαίνει στους νόμους της φύσης που θέσπισε ο Θεός. Δηλαδή, όσοι διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα που απαγορεύει ο Θεός, αν συνεχίσουν να χρησιμοποιούν αδικαιολόγητα τις εν λόγω ιδιότητες και τίτλους και δεν τα εγκαταλείψουν, τότε…
να κερδίσουν τον τίτλο του “σκληρού” λόγω της εσφαλμένης και ακατάλληλης χρήσης των προσόντων τους
το αξίζουν.
(βλ. αλ-Μπικαΐ, στο σχετικό σημείο)
δ)
Ειδικά το σημείο που αναφέρεται στο στίχο
«Μην βρίζετε ο ένας τον άλλον».
Η φράση αυτή αναφέρεται στους ανθρώπους…
-παρόλο που μετάνιωσαν και το εγκατέλειψαν-
με τρόπο που να του θυμίζει τις προηγούμενες κακές πράξεις του· για παράδειγμα, να θυμίζει κανείς σε έναν ειλικρινή πιστό, σε έναν ευσεβή άνθρωπο, τις παλιές αμαρτίες του ή τη θρησκευτική του καταγωγή.
«Κλέφτης, μοιχός, ασελγής, τζογαδόρος, Εβραίος, Μάγος»
είναι να αποθαρρύνει τη χρήση παρατσουκλιών όπως…
(πρβλ. Σουγιούτι, αλ-Ντουρρ αλ-Μανσούρ, στο οικείο χωρίο)
Σύμφωνα με αυτό,
Είναι αδικία να παρουσιάζονται οι παλιές κακές πράξεις των ανθρώπων, από τις οποίες έχουν μετανοήσει και έχουν απομακρυνθεί, σαν να εξακολουθούν να υπάρχουν στην τωρινή καλή κατάστασή τους. Όσοι δεν εγκαταλείπουν αυτή την πρακτική είναι άδικοι.
Απάντηση 2:
Ναι, είναι αμαρτία. Γιατί από τις αμαρτίες…
Η μετάνοια είναι υποχρεωτική.
Αν δεν το κάνει, θα έχει παραμελήσει μια θρησκευτική υποχρέωση.
«Αθέτηση της μετάνοιας»
Η ανησυχία είναι μια παγίδα του εγώ και του διαβόλου. Ακόμα και αν μετά από ειλικρινή μετάνοια, κάποιος υποπέσει ξανά στο ίδιο αμάρτημα με την πάροδο του χρόνου, η προηγούμενη μετάνοιά του δεν ακυρώνεται.
Εάν έχει γίνει μια μετάνοια που πληροί τις προϋποθέσεις, τότε αυτή έχει γίνει μια αιτία για τη συγχώρεση αυτών των αμαρτιών.
Η διάπραξη μιας δεύτερης αμαρτίας δεν επαναφέρει στην επιφάνεια τις παλιές αμαρτίες.
Ωστόσο,
“Μπορεί στο μέλλον να παραβώ ξανά αυτή την υπόσχεσή μου.”
Η μετάνοια κάποιου που έχει τέτοια σκέψη δεν είναι ειλικρινής, διότι…
ειλικρινής “ειλικρινής μετάνοια”
δηλαδή,
να μετανιώνει βαθιά για αυτό που έκανε, να λυπάται, να παίρνει την οριστική απόφαση να μην ξανακάνει τέτοια ζημιά
σημαίνει.
Αυτός που μετανοεί με ειλικρίνεια, δεν πρέπει ούτε να σκεφτεί να ξανακάνει το ίδιο. Διότι…
“Όποιος καεί στο γάλα, φυσάει και το γιαούρτι.”
Είναι λογικό. Παρόλα αυτά, αν κάνει λάθος στο μέλλον, πάλι θα το μετανιώσει. Αλλά αυτό το μετάνιωμα δε θα ξανανοίξει παλιές πληγές…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
