Οι διατάξεις περί μοιχείας αναφέρονται λεπτομερώς στο Κοράνι, στις σούρες Νίσα, 4/15-16-25· Νουρ, 24/2· και Αχζάμπ, 33/30. Λαμβάνοντας υπόψη την πρακτική της λιθοβολίας, πώς πρέπει να ερμηνεύσουμε αυτά τα εδάφια;
«Κάθε μοιχό και μοιχό να τους χτυπήσετε με εκατό μαστιγιές. Αν πιστεύετε στον Αλλάχ και στην Τελευταία Ημέρα, μην δείξετε έλεος απέναντί τους κατά την εκτέλεση της τιμωρίας που όρισε ο Αλλάχ. Και ας γίνουν μάρτυρες της τιμωρίας τους μερικοί από τους πιστούς.»
(Νουρ, 24/2)
«Ω γυναίκες του Προφήτη! Εάν κάποια από εσάς διαπράξει φανερή πορνεία, η τιμωρία της θα διπλασιαστεί.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/30)
«…οι πιστές δούλες που βρίσκονται κάτω από την εξουσία σας… Αν, αφού παντρευτούν, διαπράξουν πορνεία, τότε θα υποστούν τη μισή τιμωρία (al-azab) που επιβάλλεται στις ελεύθερες γυναίκες…»
(Νίσα, 4/25)
– Εάν η ποινή για μοιχεία είναι η λιθοβόληση, τι σημαίνει το διπλάσιο και το μισό αυτής της ποινής; Πώς εφαρμόζεται;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ας παραθέσουμε εδώ και τη μετάφραση των στίχων που αναφέρονται στην ερώτηση:
«Κάθε μοιχός άνδρας και γυναίκα να μαστιγωθούν με εκατό μαστιγώματα. Αν πιστεύετε στον Αλλάχ και στην Τελευταία Ημέρα, ας μην σας κυριεύσει η ευσπλαχνία και σας εμποδίσει να εκτελέσετε την εντολή του Αλλάχ. Και ας παρευρεθεί μια ομάδα πιστών για να παρακολουθήσει την τιμωρία τους!»
(Νουρ, 24/2).
«Ω γυναίκες του Προφήτη! Αν κάποια από εσάς διαπράξει φανερή αμαρτία, η τιμωρία της θα διπλασιαστεί. Αυτό είναι εύκολο για τον Αλλάχ.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/30)
«Αν διαπράξουν μοιχεία μετά το γάμο, θα τους επιβάλλεται η μισή ποινή που προβλέπεται για τις ελεύθερες γυναίκες.»
(Νίσα, 4/25).
Στην πρώτη από αυτές τις στίχους, η ποινή για το έγκλημα της μοιχείας αναφέρεται ρητά ως εκατό ραβδισμοί.
Στο δεύτερο στίχο, αναφέρεται πως αν κάποια από τις συζύγους του Προφήτη (σ.α.σ.) -αποκλείεται- διαπράξει μοιχεία, η ποινή της θα είναι διπλάσια από την ποινή που επιβάλλεται σε άλλους ανθρώπους. Αυτό φαίνεται να υποδηλώνει ότι η ποινή για μοιχεία δεν είναι λιθοβολισμός. Διότι η διπλασιασμένη ποινή αφορά μόνο τις ποινές που επιβάλλονται σε ζωντανούς. Δεν υπάρχει διπλασιασμός της θανατικής ποινής.
Ο δεύτερος στην κατάταξη
«Ω γυναίκες του Προφήτη! Αν κάποια από εσάς διαπράξει φανερή αμαρτία, η τιμωρία της θα διπλασιαστεί.»
που αναφέρεται στο στίχο
“διπλή τιμωρία”
Εννοούνται οι τιμωρίες, τόσο στην παρούσα ζωή όσο και στη μεταθανάτια.
(βλ. Κουρτουμπί, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου).
Συνεπώς, με βάση αυτό το εδάφιο, δεν είναι σωστό να πούμε ότι η ποινή για τις παντρεμένες γυναίκες δεν μπορεί να είναι η λιθοβολία. Διότι εδώ δεν αναφέρεται διπλασιασμός της ποινής της λιθοβολίας, αλλά το γεγονός ότι –ενώ οι αμαρτίες των άλλων ανθρώπων που υπέστησαν την ποινή στον κόσμο αυτό συγχωρούνται στην άλλη ζωή– οι ποινές των συζύγων του Προφήτη στον κόσμο αυτό δεν αναιρούν τις ποινές τους στην άλλη ζωή, με αποτέλεσμα να υφίστανται διπλή τιμωρία, τόσο εδώ όσο και εκεί.
(βλ. Κουρτουμπί, Ιμπν Ασούρ, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου).
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, η τιμωρία τους στην άλλη ζωή είναι διπλάσια από εκείνη των άλλων. Για παράδειγμα, αν άλλοι καίγονται στην κόλαση για πέντε μέρες, αυτοί καίγονται για δέκα.
(πρβλ. Αλούσι, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου).
Στον τρίτο στίχο, ωστόσο,
ποινή μοιχείας που επιβάλλεται στις παλλακίδες
Αναφέρεται ότι η ποινή για τις ελεύθερες γυναίκες είναι η μισή από αυτήν. Αυτό, όπως αναφέρεται στο δεύτερο στίχο, φαινομενικά δείχνει ότι η ποινή για μοιχεία δεν είναι ο θάνατος. Οι Χαριζίτες, βασιζόμενοι σε αυτόν τον στίχο, αρνήθηκαν την ποινή της λιθοβολίας.
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του 2ου στίχου της Σούρας Νουρ).
Σχετικά με το εδάφιο 25 της Σούρας Νίσα, που αφορά την τιμωρία της σκλάβας, μπορούμε να πούμε τα εξής: Η επιβολή της ποινής της λιθοβολίας εξαρτάται από το άτομο…
“μουχσάν”
εξαρτάται από το αν… Εδώ
Μουχσάν
οποιοσδήποτε και αν είναι ο σκοπός,
(Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ, ο Μουσουλμάνος),
είναι κάποιος που έχει φτάσει στην εφηβεία, είναι λογικός, ελεύθερος, έχει παντρευτεί προηγουμένως με έγκυρο γάμο -και έχει υπάρξει συνουσία-.
(Σύμφωνα με τον Ιμάμ Αζάμ, η προϋπόθεση είναι να είσαι μουσουλμάνος)
Αν κάποιος τέτοιος άνθρωπος εμπλακεί σε μια πραγματική σεξουαλική σχέση, η ποινή είναι η λιθοβολία. Αυτό το ζήτημα έχει γίνει αποδεκτό από όλους τους μελετητές της ισλαμικής νομολογίας.
(βλ. V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 6/40-43).
Από αυτό προκύπτει ότι οι δούλες και οι σκλάβοι, επειδή δεν είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, δεν θεωρούνται νομικά ΑΞΙΟΙ. Επειδή δεν είναι άξιοι, δεν ισχύει γι’ αυτούς η ποινή της λιθοβολίας. Επομένως, η σύγκριση στο στίχο αφορά τις ελεύθερες γυναίκες που δεν είναι άξιες (δηλαδή, ανύπαντρες) και τις δούλες/σκλάβες που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται άξιες. Πράγματι, σύμφωνα με τον Ραζί, οι μελετητές συμφωνούν ότι η ποινή της λιθοβολίας δεν εφαρμόζεται σε καμία περίπτωση στις δούλες/σκλάβες.
(βλ. Ραζή, ο.π.)
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,
Εάν το Κοράνι είναι η πρώτη πηγή των ισλαμικών κανόνων, τότε η Σούννα είναι η δεύτερη πηγή.
Αυτό το ζήτημα ανήκει στη συναίνεση των ισλαμικών μελετητών. Επομένως, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν ορισμένες θρησκευτικές διατάξεις που δεν αναφέρονται στο Κοράνι, αλλά στη Σούννα. Όπως οι σημαντικές λεπτομέρειες των λατρευτικών πράξεων, όπως η προσευχή, η νηστεία, το προσκύνημα και η ζακάτ, καθορίζονται από τη Σούννα, έτσι και σε ορισμένα θέματα, όπως το κληρονομικό δίκαιο, το γάμο και άλλα παρόμοια, υπάρχουν διατάξεις που δεν αναφέρονται στο Κοράνι, αλλά καθορίζονται από τη Σούννα και εφαρμόζονται από την κοινότητα των μουσουλμάνων.
Παρομοίως, αν και το Κοράνι προβλέπει μόνο μαστίγωση για το έγκλημα της μοιχείας, η ποινή της λιθοβολίας έχει εφαρμοστεί ιστορικά και έχει υιοθετηθεί από όλους τους Ισλαμικούς νομικούς.
Είναι αποδεδειγμένο με αξιόπιστες πηγές ότι ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), οι τέσσερις χαλίφες και οι διάδοχοί τους εφάρμοζαν την ποινή της λιθοβολίας. Ως αναπόφευκτη συνέπεια αυτού του γεγονότος, οι ισλαμιστές μελετητές αναγκάστηκαν γενικά να κατηγοριοποιήσουν τις ποινές που αναφέρονται στο Κοράνι και τη Σούννα. Σύμφωνα με αυτό, η ποινή της μαστίγωσης που αναφέρεται στο Κοράνι για την μοιχεία, θεωρείται ότι ισχύει για τους άγαμους εγκληματίες, ενώ η ποινή της λιθοβολίας, η οποία έχει φτάσει σε εμάς μέσω αδιάλειπτης παράδοσης (μουταβάτιρ) στη Σούννα, θεωρείται ότι ισχύει για τους έγγαμους εγκληματίες.
(βλ. V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 6/38-40).
Παρόλο που η ποινή της λιθοβολίας δεν αναφέρεται στο Κοράνι, υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες σε έγκυρες πηγές χαντίθ που αναφέρουν ότι οι παντρεμένοι που διαπράττουν μοιχεία θα λιθοβολούνται μέχρι θανάτου.
Η αυστηρότητα της ποινής οφείλεται στο γεγονός ότι η μοιχεία θεωρείται σοβαρό έγκλημα. Επιπλέον, το έγκλημα της μοιχείας έχει μια γοητεία από την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι με αδύναμη θέληση δεν μπορούν να ξεφύγουν. Η αποτροπή ενός τόσο ελκυστικού και σοβαρού εγκλήματος είναι δυνατή μόνο με μια αυστηρή και αποτρεπτική ποινή.
Σύμφωνα με τη σχεδόν ομόφωνη άποψη των ισλαμιστών μελετητών, οι στίχοι της Σούρας Νουρ δεν αναφέρονται στη λιθοβολία. Ωστόσο,
Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες ότι η λιθοβολία εφαρμόζεται στη σουννέτ.
Ακόμη και με ένα μεμονωμένο χαντίθ (αφήγηση), μπορεί να τροποποιηθεί η απόφαση του Κορανίου. Εξάλλου, εδώ υπάρχουν αδιάσειστες μαρτυρίες (σχετικά με την λιθοβολία).
(βλ. Ραζή, ερμηνεία των σχετικών στίχων).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
