– Η ευχή του Σολομώντα (Ας) «Χάρισέ μου μια βασιλεία που να μην αξίζει σε κανέναν μετά από εμένα» δεν έρχεται σε αντίθεση με την ασκητική ζωή;
– Είναι θεμιτή η επιθυμία για κυριαρχία;
– Στις παραδόσεις και ιδιαίτερα στα σουφικά κείμενα, συναντάμε απαγορεύσεις της φιλαρχίας και προτροπές για ασκητισμό. Πώς μπορεί να εξηγηθεί η φαινομενική αντίφαση που προκύπτει από αυτό το εδάφιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτή η προσευχή είναι μια φράση που αναφέρεται στο Κοράνι:
«Κύριε», είπε, «συγχώρεσέ με και χάρισέ μου μια εξουσία που κανείς άλλος δεν θα μπορέσει να αποκτήσει μετά από εμένα. Εσύ είσαι ο μόνος που έχεις αιώνια χάρη!»
(Σαδ, 38/35)
Όπως ο Σουλεϊμάν (α.σ.), ο υπηρέτης του Θεού.
“Τι καλός υπηρέτης ήταν!”
όπως τον εγκωμίασε
(Σαντ, 38/30),
έχει μια ορισμένη βαθμίδα συγγένειας με αυτόν
ανέφερε
(Σαντ, 38/40)
Ένας μεγάλος προφήτης, με αυτή την προσευχή, επιθυμούσε να γίνει αιτία για πολλές σοφίες και ελέη.
Για παράδειγμα:
– Εφόσον η καρδιά του ανθρώπου είναι με τον Θεό και αισθάνεται την ευθύνη του.
Η αγάπη για τα υλικά αγαθά δεν είναι κακή, καθώς τα πολύτιμα αγαθά φέρνουν ευτυχία σε τέτοιους ανθρώπους και τους βοηθούν να θυμούνται και να ευχαριστούν περισσότερο τον Θεό που τους τα χάρισε.
– Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση στο να επιθυμεί κάποιος την ύψιστη πολιτική εξουσία και δύναμη, υπό την προϋπόθεση ότι, όπως ο Σολομών, αφιερώνει την ύπαρξή του και τη δύναμή του στην υπηρεσία του Θεού με την πρόθεση να επιβάλει δικαιοσύνη, καλοσύνη και αλήθεια στη γη, δεν επιτρέπει στην αγάπη για τον πλούτο και την εξουσία να τον κάνει να ξεχάσει τον Θεό, αναγνωρίζει τα λάθη του και τα διορθώνει αμέσως με μετάνοια και συγχώρεση, τηρεί τη δικαιοσύνη και αντιστέκεται στις επιβλαβείς επιθυμίες της ψυχής του.
Επίσης, ο Σολομών,
«Χάρισέ μου μια βασιλεία (μια κτήση) που κανείς να μην μπορέσει να την αποκτήσει μετά από μένα».
Αναφέρεται επίσης ότι με την προσευχή του, ζήτησε από τον Αλλάχ όχι πολιτική εξουσία, αλλά τη δύναμη να κάνει θαύματα, αποκλειστικά για τον ίδιο ως προφήτη. Πράγματι, μετά από αυτό το εδάφιο,
«Τότε, με την εντολή του, υποτάξαμε σ’ αυτόν τον γλυκό αέρα που φυσούσε προς όποια κατεύθυνση ήθελε, όλους τους δαίμονες που χτίζουν και καταδύονται, και άλλα πλάσματα δεμένα με αλυσίδες.»
(Σαδ, 38/36-38)
με τα εδάφιά του στον Προφήτη Σουλεϊμάν
οι δοθείσες θαυματουργές δυνάμεις
περιγράφεται.
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
Μια σχετική με το θέμα παράδοση (χάντιθ) αναφέρει τα εξής:
«Χθες το βράδυ, ένας δαίμονας, ένας ίφριτ, προσπάθησε ξαφνικά να με παγιδεύσει και να διακόψει την προσευχή μου. Αλλά ο Θεός με προστάτευσε από αυτόν. Και εγώ τον έπνιξα. Πραγματικά, θα ήθελα να τον δέσω δίπλα σε έναν από τους κίονες αυτού του τζαμιού. Έτσι, όταν ξυπνήσετε το πρωί, θα τον δείτε όλοι…»
(ή όλοι εσείς)
θα τον έβλεπες· αλλά αργότερα θυμήθηκα τα λόγια του αδελφού μου Σουλεϊμάν:
«Κύριε, συγχώρεσέ με και χάρισέ μου μια τέτοια περιουσία που να μην αξίζει σε κανέναν μετά από εμένα!»
είπε. Και ο Θεός τον έδιωξε σαν να τον κυνηγούσε σκύλος.”
(βλ. Μουσλίμ, Μεσάτζιντ, 39)
Του Προφήτη Σουλεϊμάν (ειρήνη σε αυτόν)
“Μια περιουσία που δεν θα ταιριάζει σε κανέναν μετά από μένα”
(βασιλεία)
κάνε καλό/δείξε καλοσύνη/πράξε φιλανθρωπία.
Η επιθυμία αυτή υποδηλώνει μια κυριαρχία και εξουσία, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Πράγματι, από την σαφή ένδειξη του στίχου, φαίνεται ότι ο Σολομών (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) είχε ισχυρούς ναυτικούς στόλους και ακαταμάχητες μονάδες ιππικού για την εποχή του, και κυριαρχούσε μεταξύ του Κόλπου του Ομάν, του Κόλπου του Άντεν και της Ερυθράς Θάλασσας. Είναι βέβαιο ότι καμία τέτοια ισχυρή εξουσία δεν δόθηκε σε κανέναν προφήτη μετά από αυτόν. Εκείνος αγάπησε αυτήν την κυριαρχία και τις ευλογίες, επειδή τον βοήθησαν να θυμάται τον Κύριό του. Επίσης, η κυριαρχία του επί των τζιν αποτελεί μια ξεχωριστή ιδιότητα.
Από την παραπάνω πρόταση συνάγονται λοιπόν τα ακόλουθα δύο συμπεράσματα:
Πρώτον,
μια κληρονομιά που δεν δόθηκε σε κανέναν προφήτη μετά από αυτόν·
Δεύτερον,
Μπορεί να πρόκειται για μια περιουσία που δεν θα θεωρηθεί άξια για τους απογόνους και τους κληρονόμους του. Διότι μετά τον Σολομώντα (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν εκείνοι που ίδρυσαν μεγαλύτερες αυτοκρατορίες και βασίλεια από άποψη ποσότητας. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι δεν ιδρύθηκε ποτέ βασίλειο παρόμοιο με το δικό του από άποψη ποιότητας. Διότι εκείνος κυβερνούσε όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και τα τζίν.
Αν λάβουμε υπόψη ότι ο γιος του Σολομώντα, ο οποίος τον διαδέχθηκε μετά το θάνατό του, δεν μπόρεσε να διατηρήσει την υπάρχουσα εξουσία ούτε ποσοτικά ούτε ποιοτικά, τότε η δεύτερη ερμηνεία φαίνεται να είναι η πιο εύστοχη.
Η προσευχή του Σολομώντα (α.σ.):
– Την εκπλήρωση των δικαιωμάτων του Θεού,
– Να διαχειρίζεται δίκαια την περιουσία του, να τοποθετεί όσους δημιούργησε σε θέσεις και βαθμίδες ανάλογα με την αξία τους και να επιβάλλει τα όριά τους,
– Τη διατήρηση των οικονομικών υποχρεώσεων που επιβάλλει ο Θεός,
– Να σέβεσαι τα σύμβολα της θρησκείας,
– Να εκδηλώνει φανερά τη λατρεία του,
– Να διατηρείς την αφοσίωσή σου στην υπακοή προς αυτόν,
– Να ρυθμίζει την ισχύουσα κρίση και τον νόμο του Θεού επί των υπηκόων του,
– Και αυτό έγινε για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του, τις οποίες κανείς από τα δημιουργήματά του δεν γνώριζε, όπως τις είχε αποκαλύψει στους αγγέλους του.
Πράγματι, ο Παντοδύναμος Θεός:
“Αυτά που εσείς δεν ξέρετε, εγώ μάλλον τα ξέρω.”
(Αλ-Μπακάρα, 2:30)
έτσι είπε. Δεν μπορεί να γίνει λόγος για το ότι η επιθυμία του Σολομώντα (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ήταν καθαρά για υλικά αγαθά. Διότι, όπως και όλοι οι άλλοι προφήτες, ήταν ο πιο ασκητικός άνθρωπος στον κόσμο, ανάμεσα σε όσα δημιούργησε ο Θεός.
Εκείνος επιθυμούσε την εγκόσμια περιουσία αποκλειστικά για χάρη του Θεού.
Επίσης, λέγεται ότι ζήτησε μια περιουσία που δεν θα δοθεί σε κανέναν μετά από αυτόν,
να φανεί ξεκάθαρα η θέση και η ανωτερότητά του ενώπιον του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματα στους ουρανούς και στη γη
Διότι οι προφήτες, όσον αφορά τη θέση τους ενώπιον του Θεού, επιδίδονται σε έναν είδος ανταγωνισμού. Ο καθένας επιθυμεί να έχει μια ξεχωριστή θέση που να αποδεικνύει τη θέση του ενώπιον του Θεού.
Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) έπιασε τον δαίμονα που ήθελε να διακόψει την προσευχή του και ο Θεός του έδωσε αυτή τη δυνατότητα, αρχικά θέλησε να τον δέσει, αλλά στη συνέχεια, θυμούμενος την προσευχή του αδελφού του Σουλεϊμάν (ειρήνη σ’ αυτόν), τον άφησε ελεύθερο, ταπεινωμένο.
Αν μετά από αυτόν δινόταν σε κάποιον άλλον κάτι παρόμοιο με αυτό που του δόθηκε, τότε αυτό το προνόμιο θα έπαυε να είναι δικό του. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) φαίνεται να μην επιθυμούσε να μοιραστεί αυτό το προνόμιο με κανέναν άλλον, αφού γνώριζε ότι η ικεσία του να μην δοθεί σε κανέναν άλλον μετά από αυτόν το προνόμιο να υποτάσσονται οι δαίμονες στον Σολομώντα (ειρήνη σ’ αυτόν) είχε γίνει δεκτή.
(βλ. Κουρτουμπί, ελ-Τζαμιού λι Αχκάμι’λ-Κουράν, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Σύμφωνα με τον Κάδη Μπεϊζάβι, ο Προφήτης (σ.α.σ.) δεν έδεσε το τζίνι που είχε, επειδή η εξουσία επί των τζινιών ήταν αποκλειστικό προνόμιο του Προφήτη Σουλεϊμάν (α.σ.). Ή ίσως απέφυγε να το κάνει από ταπεινότητα.
(Κάδι Μπεϊζάβι, Εσράρ’ουτ-Τε’βίλ, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Τα τζίν ζουν μαζί μας στη γη.
Και αυτοί, όπως και οι άνθρωποι, έχουν πιστούς και απίστους. Οι άπιστοί τους ονομάζονται διάβολοι.
Η ύπαρξη τόσο των αγγέλων όσο και των τζιν (δαιμόνων) αναφέρεται ρητά στα εδάφια του Κορανίου και στα χαντίθ (παραδόσεις του Προφήτη Μωάμεθ).
Αναφέρεται στο Χαδις.
«Θυμήθηκα τα λόγια του αδελφού μου Σουλεϊμάν…»
Η αναφορά αφορά το 35ο εδάφιο της Σούρας Σαντ, του οποίου την ερμηνεία παραθέτουμε στο χαντίθ.
Η αδελφική σχέση μεταξύ του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν) και του Προφήτη Σολομώντα (ειρήνη σ’ αυτόν) μπορεί να οφείλεται στις ομοιότητες των θρησκευτικών αρχών ή των νόμων τους. Επιπλέον, οι προφήτες είναι αδέλφια από τον ίδιο πατέρα. Πράγματι, ο Προφήτης μας (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:
«Όλοι οι προφήτες είναι αδέλφια από τον ίδιο πατέρα, αλλά οι μητέρες τους είναι διαφορετικές, όμως η θρησκεία τους είναι μία.»
(
βλ. Μπουχάρι, Ενμπιγιά 48)
παρακαλείται.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
