– Η σύναψη οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μαζί τους εμπίπτει στην απαγορευμένη περιοχή αυτού του εδαφίου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Ο Ισλαμισμός είναι πηγή ευτυχίας και ελέους για την ανθρωπότητα.
Τα φτερά της ευσπλαχνίας και η απέραντη ανεκτικότητά του αγκάλιασαν και όσους δεν υπάκουαν σε αυτόν. Οι οπαδοί άλλων θρησκειών βρήκαν στην Ισλαμική πίστη την άνεση και την ευημερία που δεν είχαν βρει στις δικές τους θρησκείες, και έζησαν τη ζωή τους σε μια Ισλαμική πόλη χωρίς καμία δυσκολία. Και οι Μουσουλμάνοι υπάκουσαν πλήρως και με τον ευρύτερο δυνατό τρόπο στις θεϊκές εντολές σε αυτό το θέμα.
Στο 46ο εδάφιο της Σούρας Αλ-Ανκαμπούτ αναφέρεται:
«Αντιμετωπίστε τους ανθρώπους της Βίβλου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο· με καλοσύνη, με πραότητα, με επιχειρήματα και αποδείξεις, εξηγήστε τους την αλήθεια· εκτός από εκείνους που καταφεύγουν στην αδικία. Πείτε τους:»
«Πιστεύουμε σε ό,τι έχει αποκαλυφθεί σε εμάς και σε ό,τι έχει αποκαλυφθεί σε εσάς. Ο Θεός μας και ο Θεός σας είναι ένας. Και σε Αυτόν μόνο υποτασσόμαστε.»
”
Η μετάφραση άλλης ιερής στίχης που επιβεβαιώνει αυτήν την έννοια έχει ως εξής:
«Ο Αλλάχ δεν σας απαγορεύει να είστε καλοί και δίκαιοι με εκείνους που δεν πολέμησαν εναντίον σας για τη θρησκεία και δεν σας έδιωξαν από τα σπίτια σας. Σίγουρα, ο Αλλάχ αγαπά τους δίκαιους.»
«Αλλά ο Αλλάχ σας απαγορεύει να συναναστρέφεστε με εκείνους που πολέμησαν εναντίον σας για την πίστη σας, σας έδιωξαν από τα σπίτια σας και βοήθησαν στην εκδίωξή σας. Όποιος συναναστρέφεται μαζί τους, αυτοί είναι οι άδικοι».
.(1)
Όπως και με τις παραπάνω στίχους που αναφέραμε, πολλοί άλλοι θεϊκοί νόμοι και ιερά χαντίθ ορίζουν τις αρχές των σχέσεων των μουσουλμάνων με τους ανθρώπους της Βίβλου. Η θρησκεία μας ποτέ δεν τους…
“άπιστος”
δεν μας διέταξε να τους απορρίψουμε και να διακόψουμε κάθε σχέση, αλλά θεώρησε θεμιτό να συνάπτουμε συμφωνίες και να συνεργαζόμαστε μαζί τους σε κοσμικά ζητήματα. Τέτοιες σχέσεις με Εβραίους και Χριστιανούς αναφέρονται στο Κοράνι,
«Μη συναναστρέφεσθε με Εβραίους και Χριστιανούς.»
Δεν αντιτίθεται στην απόφαση. Η φιλία που απαγορεύεται στο στίχο σημαίνει την υιοθέτηση του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού ως πίστη, την εκδήλωση φιλίας προς αυτές τις εσφαλμένες πεποιθήσεις. Η σύναψη φιλίας με κάποιον από τους ανθρώπους της Βίβλου για να ωφεληθείς από τις γνώσεις και τις τέχνες του δεν εμπίπτει σε αυτή την απαγόρευση. Σύμφωνα με την εξήγηση του Μπεντιουζζαμάν, το ζήτημα είναι το εξής:
“Όπως δεν είναι απαραίτητο κάθε μουσουλμάνος να είναι μουσουλμάνος σε κάθε ιδιότητά του, έτσι δεν είναι απαραίτητο κάθε άπιστος να είναι άπιστος σε κάθε ιδιότητα και τέχνη του. Επομένως, γιατί να μην επιτρέπεται να υιοθετούμε (να αποδεχόμαστε) μια ιδιότητα ή μια τέχνη που ανήκει σε έναν μουσουλμάνο;”
“Η φιλία μας μαζί τους σημαίνει να θαυμάζουμε και να υιοθετούμε τον πολιτισμό και την πρόοδό τους (να τα θεωρούμε καλά και να τα υιοθετούμε). Και σημαίνει να διατηρούμε την τάξη, η οποία είναι η βάση κάθε εγκόσμιας ευτυχίας.” Διότι “Δεν υπάρχει υποχρέωση να αναμειγνύουμε την σφαίρα της πίστης με την σφαίρα των πράξεων.”(2)
Δηλαδή, δεν υπάρχει ανάγκη ή υποχρέωση να αναμειγνύουμε την πίστη στις ανθρώπινες σχέσεις.
Είναι δυνατόν ένας μουσουλμάνος να συνεργαστεί με άτομα άλλων θρησκειών ή με άτομα που δεν έχουν καμία θρησκευτική πίστη, όχι σε θέματα πίστης, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και να διατηρεί ορισμένες πολιτικές σχέσεις. Είναι φυσικό οι άνθρωποι που ζουν στην ίδια γη ή στον ίδιο κόσμο να ανταλλάσσουν απόψεις σε ορισμένα ζητήματα κατά καιρούς. Αυτό συμβαίνει τόσο μεταξύ εθνών όσο και, σε στενότερο πλαίσιο, μεταξύ ατόμων.
Η θρησκεία μας δεν επιτρέπει να βλέπουμε με εχθρική ματιά τους μη μουσουλμάνους που ζουν στην ίδια χώρα, στην ίδια πόλη με τους μουσουλμάνους. Η θρησκεία μας θεωρεί καθήκον την επιγαμία με γυναίκες από τις θρησκείες του Βιβλίου, την κατανάλωση του φαγητού τους, την επίσκεψη και την φροντίδα τους όταν αρρωσταίνουν, και την τήρηση των κανόνων της καλής γειτονίας.
“Εγώ είμαι ο εχθρός εκείνου που καταπιέζει τον ζιμμή.”
(βλ. Ακλουνί, Κεφσούλ-Χαφά, ΙΙ, 218; Αμπού Νταβούντ, Χαράτζ, 31-33)
Ο αγαπητός Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) διέταξε τους Μουσουλμάνους να προστατεύουν τα δικαιώματα των μη-μουσουλμάνων πολιτών που ζουν στις χώρες τους και δεν τους επιτίθενται ούτε τους βλάπτουν, και να μην τους προκαλούν δυσκολίες.
Ο Ισλαμισμός, επιτρέποντας στους ανθρώπους της Βίβλου να ζουν ελεύθερα τη θρησκεία τους στα ισλαμικά εδάφη και παρέχοντάς τους πλήρη ελευθερία λατρείας και πίστης, επέδειξε μεγάλη ανεκτικότητα. Για παράδειγμα, σε ένα ιερό στίχο αναφέρεται ότι επιτρέπεται η κατανάλωση των τροφίμων των ανθρώπων της Βίβλου και η σύναψη γάμου με τις γυναίκες τους:
”
Σήμερα σας επιτρέπονται τα καθαρά και καλά πράγματα. Τα φαγητά των ανθρώπων της Βίβλου είναι επιτρεπτά για εσάς, όπως και τα δικά σας για αυτούς. Επιτρέπονται για εσάς οι ελεύθερες και σεμνές γυναίκες των πιστών, καθώς και οι ελεύθερες και σεμνές γυναίκες εκείνων που έλαβαν τη Βίβλο πριν από εσάς, με την προϋπόθεση να είστε τίμιοι, να μην διαπράττετε μοιχεία, να μην έχετε κρυφούς εραστές και να τους δίνετε τα προικιά τους.
.”
(3)
Πηγές:
1. Σουρα Μουμταχίνα, 8-9.
2. Συζήτηση, σελ. 26-27.
Σουρα 5, εδάφιο 3.
(Μεχμέτ ΠΑΚΣΟΥ)
Απάντηση 2:
Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των μουσουλμάνων όσον αφορά την εξωτερική πολιτική. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Πρέπει να αντιμετωπίζεται με κατανόηση, στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου. Ωστόσο, μερικές φορές, σε τέτοιες συζητήσεις, χάνεται το μέτρο. Κάποιος, για παράδειγμα, κατηγορεί έναν μουσουλμάνο που υποστηρίζει το ΝΑΤΟ για βλασφημία, επιχειρώντας να τον αποκηρύξει.
“Με αυτήν την άποψή σου, υποστήριξες τους Χριστιανούς και βλασφήμησες.”
μπορεί να πει. Όταν προσπαθείς να διορθώσεις αυτό το λάθος του, στο Κοράνι…
,
«Μη παίρνετε τους Ιουδαίους και τους Χριστιανούς για φίλους!»
Δεν σου δίνω εντολή, σου φωνάζει.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την απάντηση που έδωσε ο Μπεντιουζζαμάν Χαζρετλέρι σε ορισμένους κύκλους που αντιτάχθηκαν στις στρατιωτικές συμμαχίες και τις εμπορικές συμφωνίες με τον χριστιανικό κόσμο, παρερμηνεύοντας αυτό το ιερό εδάφιο:
«Η φιλία μαζί τους σημαίνει να θαυμάζουμε και να υιοθετούμε τον πολιτισμό και την πρόοδό τους. Και να διατηρούμε την ασφάλεια, η οποία είναι η βάση κάθε επίγειας ευτυχίας. Αυτή η φιλία, σε καμία περίπτωση, δεν περιλαμβάνεται στις απαγορεύσεις του Κορανίου.»
(Αντιπαράθεση)
Σε αυτές τις δηλώσεις, επισημαίνεται ότι η υιοθέτηση και η αφομοίωση των τεχνικών εξελίξεων και των επιστημονικών εφευρέσεων που προκύπτουν στον χριστιανικό κόσμο δεν εμπίπτει στην απαγόρευση αυτού του εδαφίου, ενώ τονίζεται ότι η ουσία της παγκόσμιας ευτυχίας είναι η δημόσια τάξη και ότι η σύναψη συμφωνιών με αυτούς για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης δεν μπορεί να απαγορευτεί από αυτό το εδάφιο.
Συνεχίζοντας το θέμα, με αυτό το ιερό στίχο, τους Εβραίους και τους Χριστιανούς
«Λόγω της εβραϊκής και χριστιανικής τους ταυτότητας»
Επισημαίνεται ότι η αγάπη έχει απαγορευτεί. Και δίνεται ένα υπέροχο παράδειγμα:
«Αν είχες μια σύζυγο από τους ανθρώπους της Βίβλου, σίγουρα θα την αγαπούσες.»
Δηλαδή, αν ένας μουσουλμάνος έχει σύζυγο από τους ανθρώπους της Βίβλου, για παράδειγμα μια χριστιανή, θα την αγαπάει επειδή είναι σύζυγός του, αλλά δεν θα αγαπάει τη χριστιανική της πίστη.
Αυτή η έλλειψη λεπτότητας μας κοστίζει πολύ ακριβά…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
