– Τα μικρόβια και οι ιοί πολλαπλασιάζονται με αυτοδιαίρεση. Αν όλα έχουν ένα ζευγάρι, πώς αυτοί οι ιοί, μοναδικοί, πολλαπλασιάζονται με αυτοδιαίρεση;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τα έμβια όντα δεν αναπαράγονται από μόνα τους· ο Θεός τα αναπαράγει, τα μεγαλώνει, τα αναπτύσσει και τα διαφοροποιεί.
Αυτός που μας δημιούργησε και διατηρεί τη ζωή μας, Αυτός δημιουργεί, τρέφει, ποτίζει, μεγαλώνει και πολλαπλασιάζει το τριαντάφυλλο, το αηδόνι, τη μέλισσα, τη μύγα, την αγελάδα, το πρόβατο και την κατσίκα.
Ο Θεός, ο Παντοδύναμος, εκτελεί τις πράξεις και τις διατάξεις Του στο σύμπαν με μια σειρά από νόμους που ο ίδιος έχει θεσπίσει.
Εμείς νομίζουμε ότι το έργο αυτό το επιτελούν οι νόμοι ή το ίδιο το ζωντανό ον. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Κύριος Θεός είναι Εκείνος που το επιτελεί.
Ποιοι είναι αυτοί οι νόμοι;
Αυτοί είναι οι νόμοι της ανάπτυξης, οι νόμοι της εξέλιξης, οι νόμοι της αναπνοής, οι νόμοι της πέψης και οι νόμοι της αναπαραγωγής.
Τώρα αναπνέουμε μόνοι μας;
Όχι.
Ο Θεός πρώτα δημιουργεί τον αέρα, ένα μείγμα 78% αζώτου και 21% οξυγόνου. Όταν αυτή η αναλογία διαταράσσεται από τη ρύπανση, αμέσως καθαρίζει τον αέρα. Δημιουργεί την τραχεία και τους πνεύμονες για να εισπνέεται ο αέρας. Ο εισπνεόμενος αέρας περνά στο αίμα, το αίμα καθαρίζεται και ο μολυσμένος αέρας αποβάλλεται με την εκπνοή. Αυτό ισχύει για τον άνθρωπο, το πρόβατο, ακόμα και για τη μηλιά· ο νόμος της αναπνοής λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο.
Τώρα, μπορεί κάποιος να πει;
Εγώ δημιούργησα τον αέρα που είναι απαραίτητος για την αναπνοή και τους πνεύμονες, και με αυτόν τον αέρα και τους πνεύμονες καθαρίζω το αίμα;
Επιπλέον, αυτές οι λειτουργίες συνεχίζονται στο σώμα μας ακόμα και όταν κοιμόμαστε. Αν σταματούσαν για πέντε-δέκα λεπτά και δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, η ζωή μας θα τελείωνε και θα πεθαίναμε αμέσως.
Άρα, δεν μπορούμε να ελέγξουμε αυτόν τον νόμο της αναπνοής. Εμείς, όντας νοήμονες και συνειδητοί, δεν μπορούμε να εκτελέσουμε τις πιο ζωτικές λειτουργίες στο σώμα μας, οπότε πώς μπορούν να το κάνουν τα ζώα, όπως οι μέλισσες και τα μυρμήγκια, τα πρόβατα και τα αρνιά, που δεν έχουν νου, συνείδηση και βούληση;
Όπως λειτουργεί ο νόμος της αναπνοής στους ζωντανούς οργανισμούς, έτσι λειτουργεί και ο νόμος της πέψης. Δηλαδή, τα γεγονότα συμβαίνουν πέρα από τη βούληση, τη δύναμη και τη γνώση του ανθρώπου.
Για παράδειγμα, ποιος αποφασίζει πού θα πάνε τα στοιχεία ενός γεύματος που τρώμε;
Αν το ασβέστιο που πηγαίνει στα νύχια πήγαινε στα μάτια και στην καρδιά και οστεοποιούνταν εκεί, η ζωή μας θα τελείωνε αμέσως. Τα στοιχεία που εισέρχονται στο σώμα μας στέλνονται εκεί που πρέπει, αυτά που πάνε στο κεφάλι πάνε στο κεφάλι, αυτά που πάνε στα δόντια πάνε στα δόντια, και αυτά που πάνε στην καρδιά πάνε στην καρδιά. Και όλα αυτά γίνονται χωρίς να το γνωρίζουμε καν.
Άρα, μέσα στο σώμα μας υπάρχει κάποιος με άπειρη γνώση, θέληση και δύναμη, ο οποίος φροντίζει και δρα. Αυτός είναι ο Θεός.
Ο νόμος του Θεού περί αναπαραγωγής δεν είναι μοναδικός.
Ο νόμος της αναπαραγωγής του Θεού δεν είναι μοναδικός. Δηλαδή, το ότι ένα ζωντανό ον χρειάζεται μητέρα και πατέρα για να αναπαραχθεί είναι ένας νόμος. Αλλά η αναπαραγωγή δεν απαιτεί απαραίτητα μητέρα και πατέρα.
Αναπαραγωγή με γονείς (αρσενικό και θηλυκό)
“σεξουαλική αναπαραγωγή”
ονομάζεται. Επίσης, η αναπαραγωγή χωρίς γονείς ονομάζεται
«ασεξουαλική αναπαραγωγή»
ονομάζεται.
Για παράδειγμα, οι πατάτες κόβονται σε κομμάτια από τα σημεία όπου έχουν “μάτια”. Κάθε ένα από αυτά τα κομμάτια θάβεται στο έδαφος και παράγει πολλές πατάτες. Εδώ, η αναπαραγωγή συμβαίνει χωρίς την ανάγκη πατέρα.
Ομοίως
σε μύκητες, βακτήρια και ιούς
είναι μια παρόμοια μορφή ασεξουαλικής αναπαραγωγής, δηλαδή αναπαραγωγή χωρίς πατέρα.
Υπάρχουν και ζώα που αναπαράγονται χωρίς πατέρα. Για παράδειγμα,
“βασιλικός κηφήνας”
Από τα γονιμοποιημένα αυγά της θηλυκής μέλισσας προκύπτουν θηλυκές μέλισσες, ενώ από τα μη γονιμοποιημένα αυγά προκύπτουν αρσενικές μέλισσες.
Ο νόμος της αναπαραγωγής και της πολλαπλασιασμού ανήκει επίσης στον Θεό, και ο Θεός είναι αυτός που τον εκτελεί.
Και πάλι, υπάρχουν διάφοροι λόγοι γι’ αυτό. Αλλά δεν είναι οι λόγοι που κάνουν τη δουλειά, αλλά ο Θεός πίσω από αυτούς τους λόγους.
Εδώ είναι το κλειδί: να μην κολλήσεις στις αιτίες,
είναι να μπορείς να δεις το χέρι της θεϊκής δύναμης πίσω από αυτές τις αιτίες.
Για παράδειγμα, η ύπαρξή σου οφείλεται στους γονείς σου. Ωστόσο, και αυτοί κάποτε δεν υπήρχαν· και αυτοί δημιουργήθηκαν. Και εσύ…
Η μητέρα σου, που σε έπλασε μέσα στην κοιλιά της, που σου έβαλε χέρια, πόδια, χέρια και πόδια, που τοποθέτησε την καρδιά σου στο στήθος σου και τον εγκέφαλό σου στο κεφάλι σου;
Δεν ξέρει τι συνέβη και πώς συνέβη σε εκείνο το άψυχο σώμα.
Αν σου έδινε τα μάτια του, τι θα έκανε ο ίδιος χωρίς μάτια;
Άρα, δεν είναι η μητέρα σου αυτή που σου έβαλε τα μάτια και τα αυτιά.
Αφού είδαμε όλη τη μεγαλοπρέπεια αυτών των γεγονότων, το μόνο που μπορεί να σβήσει τη φλόγα του θαυμασμού του ανθρώπου είναι…
«Αλλάχ ου Ακμπάρ»
δηλαδή ο άνθρωπος,
«Ω Θεέ μου, πόσο μεγάλη είναι η δύναμή σου, η γνώση σου και η θέλησή σου! Είσαι πέρα από κάθε είδους ατέλεια. Δόξα σοι, που υπάρχεις και φροντίζεις για τις ανάγκες εμού και όλων των αγαπημένων μου, διατηρώντας τη ζωή μας. Όλα αυτά δείχνουν πόσο πολύ, πάρα πολύ μας αγαπάς. Κι εγώ σε αγαπώ πολύ. Ό,τι κι αν διατάξεις, θα το κάνω με υπακοή.»
πρέπει να πει.
Αν η παντοδύναμη χείρα του Θεού πίσω από τα γεγονότα δεν είναι ορατή, τότε τα συμβάντα αποδίδονται σε αιτίες, στη φύση ή στη σύμπτωση. Έτσι, ο άνθρωπος διαπράττει σιρκ, δηλαδή αποδίδει θεϊκές ιδιότητες σε κάτι άλλο εκτός από τον Θεό.
Αυτό, όμως, απομακρύνει τον άνθρωπο από το Ισλάμ.
Ο Θεός θα μετατρέψει ολόκληρο τον κόσμο σε φυλακή γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Και στη μετά θάνατον ζωή, θα τον στείλει στην κόλαση, όπου θα παραμείνει αιώνια.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
