– Στο 87ο εδάφιο της Σούρας Γιουσούφ αναφέρεται ότι μόνο οι άπιστοι απελπίζονται από τη χάρη του Θεού· πώς πρέπει να το κατανοήσουμε αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Ω γιοι μου! Πηγαίνετε και αναζητήστε τον Ιωσήφ και τον αδελφό του. Μην απελπίζεστε από τη χάρη του Θεού. Πράγματι, κανείς δεν απελπίζεται από τη χάρη του Θεού, εκτός από τους άπιστους.»
(Ιωσήφ, 12:87)
Επειδή οι άπιστοι δεν έχουν καμία ελπίδα ή προσδοκία για τη μετά θάνατον ζωή, απελπίζονται από τη χάρη του Θεού.
«Ραβχ»
Η λέξη είναι ρήμα και
«Έλεος»
σημαίνει. Η αρχική σημασία της λέξης είναι η ανακούφιση της καρδιάς μετά τη θλίψη. Δηλαδή
«Μην απελπίζεστε από την ευημερία που θα έρθει από τον Θεό».
Οι άπιστοι, επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και τις ιδιότητές Του, απελπίζονται από τη θεία ευσπλαχνία. Αντίθετα, όποιος γνωρίζει, ποτέ δεν απελπίζεται.
Ιμπν Αμπάς,
«Ο πιστός είναι ευχαριστημένος ενώπιον του Θεού. Διότι στις δοκιμασίες ελπίζει στον Θεό, και στις ευκολίες Τον ευχαριστεί.»
είπε.
Ορισμένοι από τους ακολούθους του Σουννιτικού Ισλάμ είπαν ότι αυτό το εδάφιο υποδηλώνει ότι η απελπισία από τη χάρη του Θεού είναι βλασφημία.
Ωστόσο, ο Σιχαμπουντίν αλ-Χαφαρτζί, στο σχόλιό του στην ερμηνεία του Καντί Μπεϊζάβι, ανέφερε ότι το στίχο δεν υποδηλώνει τέτοια έννοια και ότι η άποψη πως η απελπισία από τον Θεό είναι απιστία μπορεί να εξαχθεί από άλλες αποδείξεις. Πράγματι, σύμφωνα με όλους τους νομικούς,
Η απελπισία από τη χάρη του Θεού είναι από τις μεγάλες αμαρτίες.
Από αυτή την άποψη, ο στίχος δηλώνει ότι η απελπισία είναι χαρακτηριστικό των απίστων. Δεν σημαίνει όμως ότι όποιος απελπίζεται είναι άπιστος. Διότι κάποιος, πιστεύοντας στην παντοδυναμία, την απεριόριστη γνώση και την απέραντη γενναιοδωρία του Θεού, μπορεί κάλλιστα να απελπιστεί από τη θεία ελεημοσύνη. Αυτό οφείλεται απλώς στο μέγεθος των αμαρτιών του. Δηλαδή, ένα τέτοιο άτομο μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο της θείας ελεημοσύνης με τόσες αμαρτίες. Δεν υπάρχει όμως ούτε ίχνος από τις τρεις πεποιθήσεις που προκαλούν απιστία στην καρδιά του.
Σύμφωνα με ορισμένους, η απελπισία μπορεί μερικές φορές να συνυπάρχει με την πίστη. Πράγματι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απελπισία είναι ένα μεγάλο αμάρτημα. Μάλιστα,
«Το μεγαλύτερο από τα μεγάλα αμαρτήματα»
Υπάρχει επίσης μια αφήγηση από τον Ιμπν Μασούντ που το επιβεβαιώνει.
(βλ. Αλί Αρσλάν, Μεγάλη Ερμηνεία του Κορανίου, Εκδόσεις Αρσλάν: 8/435-436.)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
