Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν είναι εύκολο να αποδείξεις την ύπαρξη του διαβόλου σε όσους δεν πιστεύουν.
– Όπως αναφέρεται στο Κοράνι, μπορούμε να καταλάβουμε την ύπαρξη του διαβόλου παρατηρώντας αυτούς που εκτελούν τα καθήκοντα του διαβόλου.
Σύμφωνα με την έκφραση του Μπεντιουζζαμάν:
«Όπως υπάρχουν άνθρωποι με κακές προθέσεις, έτσι υπάρχουν και δαίμονες, με την ίδια ακριβώς κακία. Αν αυτοί φορούσαν υλική σάρκα, θα ήταν ίδιοι με αυτούς τους κακούς ανθρώπους. Και αν αυτοί οι δαίμονες με ανθρώπινη μορφή μπορούσαν να βγάλουν τη σάρκα τους, θα γίνονταν δαιμονικά πνεύματα. Μάλιστα, εξαιτίας αυτής της έντονης συγγένειας, μια ψεύτικη αίρεση έχει διακηρύξει ότι:»
Μια πτυχή αυτού του ζητήματος…
– όσον αφορά την ερώτηση που έχει το νόημα:
Δεν έχει σημασία ποια είναι η πηγή του κακού που υποκινείται στην πράξη της θρησκείας. Διότι, τελικά, η τιμωρία δίνεται όχι ανάλογα με την πηγή της υποκίνησης, αλλά ανάλογα με τη φύση του εγκλήματος που διαπράττεται, δηλαδή της πράξης της απείθειας προς τον Θεό.
Είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιοριστεί επιστημονικά η πηγή των κακών εσωτερικών παραινέσεων. Η αίσθηση αυτού από την καρδιά είναι μια ιδιαίτερη ικανότητα που χαρίζεται σε λίγους και εκλεκτούς. Μάλιστα, ανάμεσα σε αυτούς τους εκλεκτούς, οι οποίοι το αντιλαμβάνονται, είναι ελάχιστοι, ίσως λιγότεροι από τα δάχτυλα ενός χεριού. Και αυτοί ακόμα δεν το αντιλαμβάνονται πάντα. Γι’ αυτό, η προσπάθεια να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο, εκτός από άχρηστη, μπορεί να μας φέρει και σε δύσκολη θέση. Πράγματι,
Στο εδάφιο αυτό, υποδεικνύεται ότι είναι επιβλαβές για τους ανθρώπους να αναζητούν πληροφορίες σε τομείς που εκφεύγουν από το πεδίο γνώσεών τους.
Στη μια πλευρά της καρδιάς βρίσκεται η φωλιά του αγγέλου που εμπνέει το καλό, στην άλλη η φωλιά του διαβόλου που υποκινεί το κακό. Η καρδιά βρίσκεται σε μια κατάσταση ουδετερότητας. Ωστόσο, αν αλλάξει πορεία, ανοίγει την πόρτα στις ψιθυριστές προτροπές του διαβόλου. Και αυτό δίνει την ευκαιρία σε κακές λέξεις και πράξεις να καταλάβουν την καρδιά. Εδώ είναι το κρίσιμο σημείο. Ο διάβολος κλέβει, η ψυχή παίζει.
Εάν η καρδιά αντικαταστήσει αυτή την ΟΥΔΕΤΕΡΗ κατάσταση με επιθυμίες και πάθη, και προσκολληθεί στην ευσέβεια και αγωνιστεί ενάντια στην εγωπάθεια, τότε θα εμπνεύσει καλά λόγια και πράξεις.
Η ψυχή επιμένει σε κάτι που της υπαγορεύεται, διότι ο σκοπός της δεν είναι να ταλαιπωρήσει τον κάτοχό της, αλλά να ικανοποιήσει την επιθυμία της. Γι’ αυτό, ενεργεί πάντοτε σύμφωνα με αυτό που επιθυμεί. Ο σκοπός του διαβόλου, από την άλλη, είναι να εξαπατήσει και να παραπλανήσει τον άνθρωπο. Γι’ αυτό, όταν δεν καταφέρνει να τον κατευθύνει σε ένα συγκεκριμένο θέμα, δεν επιμένει άσκοπα, αλλά προσπαθεί να τον προσελκύσει σε κάτι άλλο.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ορισμένοι μελετητές, με βάση αυτή την επίμονη στάση, προσπάθησαν να καταλάβουν αν η παρότρυνση που γίνεται στον άνθρωπο προέρχεται από τον διάβολο ή από την ψυχή του.
Είναι η επίδειξη μιας πίστης που αντιτίθεται σε κάθε παρότρυνση που οδηγεί στην ανυπακοή προς τον Θεό, όποια και αν είναι η πηγή της.
Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο διάβολος και η ψυχή συχνά συνεργάζονται. Όταν διαφωνούν, αν η υποβολή αφορά ένα συγκεκριμένο θέμα, τότε πρόκειται για υποβολή. Αν η υποβολή δεν επιμένει σε ένα συγκεκριμένο θέμα, τότε είναι αντίθετη υποβολή.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
