Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Θεός, ο Παντοδύναμος, στο σοφό βιβλίο του, το Ιερό Κοράνι,
«Αυτός είναι που δημιούργησε τον θάνατο και τη ζωή για να δοκιμάσει ποιος από εσάς θα φερθεί καλύτερα…»
(Ακίνητο, 67/2)
Δηλώνει, με τη σοφία και τη δύναμή Του, ότι Αυτός επινόησε και δημιούργησε τον θάνατο στην επίγεια ζωή. Από αυτό, γίνεται κατανοητό ότι τόσο η επίγεια ζωή όσο και ο θάνατος είναι σοφά σχεδιασμένα και δεν συμβαίνουν τυχαία ή χωρίς σκοπό.
Κόσμος
προσφορά και πράξη
;
μετά θάνατον
αν
λογαριασμός και ανταμοιβή
Αυτή είναι η θέση του. Η θρησκεία το λέει, η λογική το επιβάλλει και οι πιστοί το πιστεύουν.
Η σοφία του θανάτου κρύβεται στη δοκιμασία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος θα δει το αποτέλεσμα κάθε πράξης του, καλής ή κακής. Ωστόσο, αυτό θα συμβεί όχι εδώ, αλλά στον άλλο κόσμο. Σύμφωνα με αυτή την εξήγηση που αναφέρεται στο Κοράνι, ο θάνατος έχει έναν σκοπό για τον Θεό. Ωστόσο, ο άνθρωπος που ζει μακριά από αυτή τη συνείδηση, φοβάται να συναντήσει τον Θεό, τρομάζει και θρηνεί με τον θάνατο των γύρω του.
Στην πραγματικότητα, ο κύριος λόγος που ο θάνατος τρομάζει τον άνθρωπο είναι η άγνοια της φύσης του θανάτου, η αδυναμία του να επιτρέψει στον άνθρωπο να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες του και ο χωρισμός του από τους αγαπημένους του. Όλες οι θρησκείες προσπαθούν να σώσουν τον άνθρωπο από αυτή την οδυνηρή κατάσταση.
“πίστη στην ανάσταση μετά θάνατον”
με αυτή τη σκέψη ήρθαν και σε αυτό συμφώνησαν. Μάλιστα, η πρόσκληση των προφητών, μετά την πίστη στον Θεό, ήταν η πίστη στη μεταθανάτια ζωή και η προετοιμασία γι’ αυτήν.
Ο Παντοδύναμος Θεός, δηλώνοντας ότι είναι Αυτός που δίνει ζωή και θάνατο, αναφέρει ότι ο θάνατος είναι προκαθορισμένος και ότι ο θάνατος του καθενός εξαρτάται από την άδειά Του. Κανείς δεν δημιουργήθηκε άσκοπα, και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τον θάνατο. Ο Θεός (cc) το αναφέρει αυτό,
«(Ω Προφήτη) και εσύ θα πεθάνεις, και αυτοί θα πεθάνουν.»
(Αλ-Ζουμάρ, 39/30)
εκφράζεται με τη μορφή: Οι άνθρωποι που είναι ίσοι απέναντι στον θάνατο δεν υφίστανται καμία αδικία.
«Αν έχουν κάνει καλό, έστω και όσο ένα ατομικό σωματίδιο, θα το δουν, και αν έχουν κάνει κακό, έστω και όσο ένα ατομικό σωματίδιο, θα το δουν (και θα λάβουν την ανάλογη ανταμοιβή).»
(Αλ-Ζιλζάλ, 99/7, 8)
Σύμφωνα με τον Γκαζαλί, οι άνθρωποι χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες απέναντι στον θάνατο:
1. Εκείνοι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η ζωή είναι εφήμερη και παροδική, και που θεωρούν τη ζωή ως σύνολο εγκόσμιων απολαύσεων.
Σύμφωνα με αυτούς, ο θάνατος σημαίνει το τέλος της ευχαρίστησης και της διασκέδασης, την έλευση του φοβισμένου τέλους.
«Πες: Ο θάνατος από τον οποίο φεύγετε, σίγουρα θα σας βρει…»
(Παρασκευή, 62/8)
Ο στίχος αυτός περιγράφει την κατάστασή τους.
2. Εκείνοι που γνωρίζουν τις συνέπειες των πράξεών τους και προσπαθούν να μετανοήσουν και να στραφούν στο δρόμο της υπακοής.
Και γι’ αυτούς ο θάνατος είναι ένα ανεπιθύμητο και δυσάρεστο γεγονός. Διότι δεν είναι ακόμα έτοιμοι. Υπάρχει ο κίνδυνος ο θάνατος να τους αιφνιδιάσει. Αυτοί επιθυμούν να συναντήσουν τον Θεό, αλλά εύχονται να καθυστερήσει ο θάνατος.
3. Εκείνοι που γνωρίζουν τον Θεό και είναι αφοσιωμένοι σε Αυτόν με αγάπη.
Αυτοί λαχταρούν να συναντήσουν τον Αλλάχ και παραπονούνται για την καθυστέρηση του θανάτου.
4. Αυτοί που αναθέτουν την υπόθεση στον Θεό.
Σύμφωνα με αυτά, Αυτός είναι άξιος να τον επιθυμούν και να τον αγαπούν, ό,τι κι αν Αυτός θελήσει.
Αυτό που φτάνει στα αυτιά,
Σημαίνει να μην ξεχνάμε τον θάνατο, να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτόν και να ελπίζουμε στο έλεος του Θεού. Δεν είναι σωστό να ευχόμαστε τον θάνατο, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες.
Αφού η αλήθεια του θανάτου δεν είναι απειλή και φόβος, αλλά η αρχή μιας αιώνιας και διαρκούς ζωής, δεν υπάρχει λόγος να τον φοβόμαστε. Μάλιστα, αφού η επίτευξη της αιώνιας ευτυχίας, που είναι ευλογία από κάθε άποψη, γίνεται μόνο μέσω του θανάτου, ο θάνατος είναι για εμάς μια ευλογία. Διότι και η αιτία, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η ευλογία, είναι ευλογία.
Κάθε άνθρωπος, όταν έρθει η προκαθορισμένη ώρα του, θα μεταβεί από αυτήν την εφήμερη και φθαρτή ζωή του κόσμου τούτου στην αιώνια κατοικία του, τον άλλο κόσμο. Κανένα ον, συμπεριλαμβανομένων των προφητών, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από αυτήν την προκαθορισμένη μοίρα. Και στο Κοράνι…
“Κάθε ψυχή θα γευτεί τον θάνατο.”
«Πες: Ο θάνατος από τον οποίο τρέχετε, αυτός θα σας φτάσει. Και έπειτα θα επιστρέψετε σε Εκείνον που γνωρίζει το κρυφό και το φανερό, και Εκείνος θα σας αναγγείλει ό,τι κάνατε.»
“Όπου κι αν βρίσκεστε, ακόμα και αν είστε οχυρωμένοι σε ψηλά φρούρια, ο θάνατος θα σας βρει.”
και
“…Κάθε έθνος έχει την δική του προθεσμία. Όταν έρθει η ώρα τους, ούτε θα καθυστερήσουν ούτε θα προηγηθούν.”
ορίζεται ότι η αποφυγή του θανάτου είναι αδύνατη.
Παρόλο που η αλήθεια είναι αυτή, πολλοί, ξεχνώντας τον θάνατο, προσκολλώνται σε αυτόν τον κόσμο σαν να μην πρόκειται ποτέ να πεθάνουν. Ωστόσο, η ανάμνηση του θανάτου, όπως αναφέρεται και σε ένα ιερό χαντίθ, καταστρέφει τις απολαύσεις και έτσι μετατρέπει την αγάπη για τον κόσμο σε λαχτάρα για την άλλη ζωή. Κάθε μουσουλμάνος πρέπει, όσο έχει την ευκαιρία, να προετοιμαστεί από τώρα για τον αιώνιο κόσμο που σίγουρα θα έρθει, χωρίς να χάνει χρόνο. Πράγματι, σχετικά με αυτό, ο Θεός Παντοδύναμος λέει στο Ιερό Κοράνι:
“…Εφοδιαστείτε. Πράγματι, το καλύτερο εφόδιο είναι η ευσέβεια. Ω εσείς που κατέχετε τέλειο νου, φοβηθείτε με.”
(Αλ-Μπακάρα, 2:197)
Άνθρωπος,
Στην άλλη ζωή, θα θερίσει ό,τι έσπειρε σε αυτή τη ζωή και θα δει τα αποτελέσματα των πράξεών του.
Ο Ιερός Κουράνιος περιγράφει την κατάσταση εκείνων που ζουν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και δεν προετοιμάζονται, ως εξής:
“Και όταν τελικά ο θάνατος έφτασε σε καθέναν από αυτούς”
(ξανά και ξανά)
θα πουν το εξής:
‘Κύριέ μου, εμένα
(στον κόσμο)
επέστρεψέ το, μέχρι να το χάσω
(η ζωή μου)
ανταπόδοση καλών πράξεων
(και κίνηση)
να βρίσκομαι κι εγώ εκεί.
Όχι, όχι, αυτή είναι η φράση που είπε.
(στην πραγματικότητα)
Είναι λόγια κενά. Και μπροστά τους βρίσκεται η μέρα της ανάστασης και της ανάτασης.
(να τους εμποδίσει να μείνουν)
υπάρχει ένα εμπόδιο.
(Αλ-Μουμινουν, 23/99, 100)
Κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει. Επομένως, υπάρχουν εκείνοι που ζουν τη ζωή τους συνειδητά και προετοιμασμένοι για τον θάνατο ανά πάσα στιγμή, αλλά και εκείνοι που πέφτουν σε αμέλεια κατά καιρούς.
Πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τον θάνατο με την εκτέλεση των υποχρεωτικών θρησκευτικών καθηκόντων και την αποφυγή των αμαρτιών…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
