– Καλησπέρα, καταρχάς θέλω να πω ότι είμαι μουσουλμάνος, αλλά κάτι μου έχει κολλήσει στο μυαλό.
– Ας υποθέσουμε ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και μετά τους ανθρώπους, δίνοντάς μας λογική. Ας υποθέσουμε ότι ήθελε να τον βρούμε με τη λογική μας, ότι αυτό ήταν το τεστ μας. Και μας έστειλε το Κοράνι ως δόλωμα. Για να πιστέψουμε στο Κοράνι άκριτα, χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τη λογική μας, χωρίς να το αμφισβητήσουμε. Τι γίνεται όμως αν ο σκοπός ήταν να τον βρούμε αμφισβητώντας, παρά τον φόβο του παραδείσου και της κόλασης που περιγράφεται στο Κοράνι;
– Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω είναι ότι στον αιώνα μας οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μουσουλμάνοι λόγω γεωγραφικής θέσης. Για παράδειγμα, αν είχα γεννηθεί στην Αμερική, δεν νομίζω ότι θα ήμουν μουσουλμάνος. Δηλαδή, λόγω της πίεσης της οικογένειας και του γεγονότος ότι γεννήθηκα σε μια μουσουλμανική οικογένεια.
– Για παράδειγμα, αν κάποιος προσεύχεται επειδή φοβάται αυτό που γράφει το Κοράνι, ποια είναι η διαφορά από το να σκύβει και να σηκώνεται μάταια;
– Δηλαδή, αυτό που θέλω να πω είναι, αν δεν μας έστελναν στην κόλαση, θα προσευχόσασταν;
– Προσεύχεστε επειδή αγαπάτε τον Θεό ή επειδή φοβάστε την τιμωρία του Θεού;
– Δηλαδή, ο σκοπός εδώ είναι να στείλει το Κοράνι ως δόλωμα. Να πιστέψουμε στο Κοράνι από φόβο, χωρίς να σκεφτούμε, χωρίς να αμφισβητήσουμε, μόνο από φόβο. Τι θα γινόταν αν ήθελε να τον βρούμε, παρά τους φόβους που περιέχει το Κοράνι, μόνο επειδή τον αγαπάμε, δηλαδή, αμφισβητώντας και χρησιμοποιώντας το μυαλό που μας έδωσε;…
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Η αποστολή του Κορανίου και άλλων ιερών βιβλίων πρέπει να αξιολογηθεί στο πλαίσιο των στίχων. Επομένως, με την ορολογική έννοια…
«στίχος»
Η πρωτοτυπία της εκφρασμένης λέξης και η ετυμολογική της δομή αποδεικνύουν την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα της θεότητας.
Σύμφωνα με αυτό, το σημαντικότερο είναι κατ’ αρχήν
μιας ομιλίας ικανής να αποκαλύψει την ανώτερη σφαίρα της πραγματικότητας που ανήκει στον δημιουργό, πέρα από τον άνθρωπο και τη φύση
πρόκειται περί αυτού.
Αυτή η υπερβατική ύπαρξη, την οποία ο άνθρωπος διαισθητικά αντιλαμβάνεται, αποκτά μια αντιληπτή διάσταση στον εξωτερικό κόσμο μόνο κατά τη διαδικασία της αποκάλυψης, η οποία ονομάζεται στίχος. Έτσι ο άνθρωπος…
η θεϊκή αλήθεια που αποκαλύπτεται στο στίχο τέμνεται με τη διαίσθησή του.
δηλαδή, αλληλοεπιβεβαιώνονται. Αυτή η επιβεβαίωση έχει ως αποτέλεσμα και τη δημιουργία όλων των πραγμάτων.
η αλήθεια ότι είναι λόγος που δείχνει τον δημιουργό
γίνεται κατανοητό.
Όπως φαίνεται, αυτό που προέχει εδώ είναι
«πίστη»
Ενώ η πίστη σχετίζεται περισσότερο με τη βούληση, η οποία είναι μια δομή ανώτερη από τη λογική. Η ελεύθερη βούληση επιβεβαιώνει τη σχέση μεταξύ της διαισθητικής αντίληψης της θεότητας και της εξωτερικής πλευράς του στίχου,
«πίστη»
αποκαλύπτει την αλήθεια. Στη συνέχεια, αυτό πρέπει να εκδηλωθεί στη διάσταση της φύσης, δηλαδή στη διάσταση της συμπεριφοράς.
Όπως όλα τα δημιουργήματα φανερώνουν τον Δημιουργό τους, έτσι και ο άνθρωπος, ως δημιουργημένο αλλά συνειδητό και ελεύθερο ον, οφείλει να φανερώνει τον Δημιουργό του. Δηλαδή, όλη η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί στο πλαίσιο των θείων εντολών. Είναι σαφές ότι ο Δημιουργός θα καθορίσει τον τρόπο αυτής της φανέρωσης, η οποία θα εκφραστεί με εντολές και απαγορεύσεις.
“Δοκιμή”
αναφέρεται στην πραγματικότητα της θεότητας, η οποία είναι πέρα από τις δυνάμεις του ανθρώπου ως περιορισμένου και δημιουργημένου όντος.
«μείωση»
εμφανίζεται σε μια δευτερεύουσα μορφή, η οποία εκφράζεται ως εξής:
Σε αυτή την αναμέτρηση, η πίστη.
εάν μέσω αυτού αποκαλυφθεί μια τάση προς την ανώτερη θεϊκή αλήθεια
Ο άνθρωπος θα μπορέσει να προχωρήσει. Διαφορετικά, θα παραμείνει εγκλωβισμένος στον κόσμο των αιτιών.
Εδώ είναι
Η διαφορά μεταξύ παραδείσου και κόλασης.
από εδώ προκύπτει.
Παράδεισος,
είναι η μετάβαση στο ανώτερο πεδίο της πραγματικότητας.
Αυτή η μεταμόρφωση ξεκινά με την πίστη και στη συνέχεια αποκτά υπόσταση, συνεχίζοντας στη διάσταση της συμπεριφοράς.
Κόλαση
σημαίνει να παραμένεις στάσιμος, εγκλωβισμένος σε έναν φαύλο κύκλο αιτιών. Το στοιχείο της φωτιάς είναι ο κύριος παράγοντας που προκαλεί τον φαύλο κύκλο των αιτιών.
Συμπερασματικά,
Ωστόσο, χάρη στο Κοράνι και απευθυνόμενος σε αυτό, ο άνθρωπος, μέσω της πίστης, κατευθύνεται προς το ανώτερο επίπεδο της θεμελιώδους πραγματικότητας και αναδιαμορφώνει ολόκληρη τη ζωή του προς αυτή την κατεύθυνση.
Απάντηση 2:
α)
Το κείμενο είναι γεμάτο λογικές αντιφάσεις. Ο συγγραφέας από τη μία πλευρά…
“Για να πιστεύουμε απευθείας στο Κοράνι χωρίς να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας και να το αποδεχόμαστε αδιαμφισβήτητα.”
υποστηρίζει ότι είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς στο Κοράνι χωρίς να το αμφισβητήσει· από την άλλη πλευρά
«Αν ένας άνθρωπος προσεύχεται επειδή φοβάται αυτό που γράφει το Κοράνι…»
Δηλώνοντας αυτό, δείχνει ότι πιστεύει πως το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού.
Αντίθετα, όποιος πιστεύει στην κόλαση, πιστεύει επειδή πιστεύει στο Κοράνι. Και όποιος πιστεύει στο Κοράνι, πιστεύει ότι είναι ο λόγος του Θεού.
Η πίστη ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού επιτυγχάνεται είτε με την ανάγνωση και κατανόησή του, είτε με την εμπιστοσύνη στα λόγια των λογίων που το γνωρίζουν καλά. Και οι δύο τρόποι πίστης είναι έγκυροι.
– Σήμερα, αν και δεν ερευνούμε και κατανοούμε άμεσα πολλές επιστημονικές γνώσεις, όπως η ιατρική, η αστρονομία, η φυσική και η χημεία, πιστεύουμε σε αυτές τις γνώσεις μέσω των ειδικών σε αυτούς τους τομείς, επειδή εμπιστευόμαστε τα λόγια τους.
Εκατομμύρια ισλαμιστές λόγιοι έχουν αποδείξει ότι το Κοράνι είναι ο λόγος του Θεού, εξετάζοντας άμεσα τα θαυματουργά στοιχεία που περιέχει. Επιπλέον, υπάρχουν πολλοί στίχοι του Κορανίου που προφητεύουν μελλοντικά γεγονότα τα οποία έχουν αποδειχθεί αληθινά. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να τα μάθεις.
β)
«(Ο Θεός) έστειλε το Κοράνι. Για να πιστέψουμε στο Κοράνι απευθείας, χωρίς να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας, χωρίς να το αμφισβητήσουμε καθόλου.»
Η κρίση του είναι εντελώς εσφαλμένη. Δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη σε κανένα στίχο ή χαντίθ. Αντίθετα, υπάρχουν δεκάδες στο Κοράνι,
Εκατοντάδες στίχοι ενθαρρύνουν τον άνθρωπο να αναλογιστεί, να σκεφτεί και να χρησιμοποιήσει το μυαλό του.
Παρακάτω παραθέτουμε, για παράδειγμα, τη μετάφραση μερικών στίχων:
«Σου αποκαλύψαμε ένα ευλογημένο και καρποφόρο βιβλίο, για να μελετούν οι άνθρωποι τα εδάφιά του και να παίρνουν διδάγματα και παραδείγματα οι συνετοί.»
(Σαδ, 38/29)
«Δεν θα μελετήσουν/αναλογιστούν καλά το Κοράνι; Ή μήπως τους ήρθε κάτι που δεν είχε έρθει στους προγόνους τους;»
(Αλ-Μουμινουν, 23/68)
«Δεν μελετούν/αναλογίζονται μήπως το Κοράνι; Αν προερχόταν από άλλον εκτός από τον Θεό, θα έβρισκαν σε αυτό πολλές αντιφάσεις.»
(Νισά, 4/82).
«Δεν μελετούν/αναλογίζονται μήπως το Κοράνι; Ή μήπως οι καρδιές τους είναι κλειδωμένες;»
(Μωάμεθ, 47/24).
γ)
Όλα όσα αναφέρονται στο Κοράνι είναι λογικά και κατανοητά με υγιή λογική. Ο Θεός, για να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους, χάρισε στον άνθρωπο έναν δεκτικό νου, και με τον ίδιο τρόπο, μέσω των προφητών, χάρισε και έναν μηχανισμό μετάδοσης, όπως η Αποκάλυψη/το Κοράνι.
Πράγματι, ο δωρητής
όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την αποκάλυψη δεν θεωρούνται υπεύθυνοι σε αυτή τη δοκιμασία
όπως,
Οι τρελοί που δεν έχουν επαφή με τη λογική, δηλαδή με τον νου που αντιλαμβάνεται, δεν είναι υπεύθυνοι.
Άρα, το Κοράνι απευθύνεται στη λογική.
Ωστόσο, επειδή οι άνθρωποι, εκτός από τη λογική, έχουν και πολλά συναισθήματα, δυστυχώς οι περισσότεροι
όχι το μυαλό σου, αλλά αυτά τα συναισθήματα, αυτή την τυφλή αίσθηση, να βγάλεις μπροστά.
επειδή τους απομακρύνουν, παίρνουν λάθος δρόμο.
– Άρα,
«Λογική παρά το Κοράνι…»
Η δήλωση αυτή είναι εντελώς άδικη. Η αλήθεια είναι:
«Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε τη λογική για να κατανοήσουμε το Κοράνι»
είναι η αλήθεια.
δ)
Πράξεις λατρείας προς τον Θεό
-κατ’ αρχήν
– γίνεται μόνο για να κερδίσει την εύνοιά Του. Όσο ισχυρότερη είναι η πίστη στον Θεό, τόσο ισχυρότερος είναι και ο σκοπός αυτός. Ωστόσο, επειδή δεν έχουν όλοι την ίδια γνώση, ικανότητα και πίστη, ο Θεός, με την απέραντη ευσπλαχνία Του, οδηγεί τους υπηρέτες Του στο δρόμο προς τον Παράδεισο.
«παράδεισος και κόλαση»
όπως και μια ανταμοιβή και μια τιμωρία.
Γι’ αυτό, η λατρεία που γίνεται με την ελπίδα του παραδείσου ή με τον φόβο της κόλασης είναι αποδεκτή. Η λήψη αυτών υπόψη δεν αντιτίθεται στην πίστη.
Εξάλλου, δεν πιστεύουμε ότι κανένας μουσουλμάνος προσεύχεται απλώς για τον παράδεισο ή την κόλαση, χωρίς να σκέφτεται την εντολή του Θεού. Μπορεί να τα σκέφτεται αυτά ανεξάρτητα από τις ώρες προσευχής και να αντλεί από αυτά έμπνευση για την προσευχή, αλλά…
δεν εκτελεί τα καθήκοντά του ως υπηρέτης αποκλειστικά για αυτόν τον λόγο.
– Ωστόσο, στην ιστορία του Ισλάμ, πολλοί άνθρωποι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπακοή στον Θεό, αποκλειστικά για την ευχαρίστησή Του, χωρίς να σκέφτονται ούτε τον παράδεισο ούτε την κόλαση.
Μπορούμε να αναφέρουμε τον Μπεντιουζζαμάν Σαΐντ Νουρσί, τον οποίο γνωρίζουμε καλά, ως ένα ζωντανό παράδειγμα σε αυτό το θέμα.
Αυτός/Αυτή λέει:
“…Έπειτα, θυσίασα και τη μεταθανάτια ζωή μου για την σωτηρία της πίστης της κοινότητας.”
Δεν έχω ούτε λαχτάρα για τον παράδεισο, ούτε φόβο για την κόλαση.
Ας θυσιαστούν χίλιοι Σαΐντ, όχι ένας, για χάρη της πίστης της κοινότητας.
Αν το Κοράνι μας μείνει δίχως κοινότητα στη γη, τότε δεν επιθυμώ ούτε τον Παράδεισο.
αλλιώς θα γίνει και για μένα φυλακή. Αν δω την πίστη του έθνους μου σώα και αβλαβή, είμαι πρόθυμος να καώ στις φλόγες της Κόλασης. Γιατί ενώ το σώμα μου θα καίγεται, η καρδιά μου θα είναι ένας κήπος με τριαντάφυλλα.”
(Χρονικό της Ζωής, σελ. 630)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
