– Θυμάμαι ότι σε ένα άρθρο σας αναφέρατε ότι μια γυναίκα μπορεί να πάρει διαζύγιο μόνο εάν λάβει άδεια διαζυγίου από τον άνδρα πριν από τον γάμο.
– Πώς μπορεί μια γυναίκα να πάρει διαζύγιο από τον σύζυγό της, ο οποίος δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, εάν ο σύζυγος δεν της έχει δώσει το δικαίωμα διαζυγίου ούτε κατά τη σύναψη του γάμου ούτε μετά;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο σύζυγος μπορεί να βλάψει τη γυναίκα.
την ασθένεια, την εξαφάνιση, τη διακοπή της διατροφής, την κακομεταχείριση και την ασυμφωνία
για λόγους όπως αυτούς, η γυναίκα μπορεί να ζητήσει διαζύγιο με αίτηση προς τον δικαστή.
Εάν η κακομεταχείριση, η ασυμφωνία και η μη συμμόρφωση με το οικογενειακό δίκαιο προέρχονται από τον σύζυγο,
η δουλειά που θα κάνει η γυναίκα, η κατάσταση
παραπομπή σε δικαστή και διαιτητές
είναι να επιβάλλει. Η στίχος που εισάγει αυτούς τους κανόνες
(Νισά, 4/33-34)
Σύμφωνα με την ομοφωνία όλων των νομικών, εάν ο δικαστής κληθεί να παρέμβει λόγω κακομεταχείρισης και ασυμφωνίας, θα παραπέμψει την υπόθεση σε διαιτητές. Οι διαφωνίες συνήθως αφορούν τις αρμοδιότητες των διαιτητών, οι οποίοι συνήθως προέρχονται από την οικογένεια της γυναίκας και από την οικογένεια του συζύγου.
Σύμφωνα με τον Αμπού Χανίφα
Οι διαιτητές ενεργούν ως αντιπρόσωποι και δεν μπορούν να διαπράξουν διαζύγιο ή να τερματίσουν έναν γάμο, εκτός εάν τους έχει δοθεί η εξουσία να το πράξουν.
Ιμάμ Μάλικ
και σύμφωνα με ορισμένους άλλους νομικούς, οι διαιτητές πρέπει να βρουν και να διορθώσουν την κατάσταση, και αν αυτό δεν είναι δυνατόν,
το δικαίωμα να τερματίσει τον έγγαμο βίο με ή χωρίς αντάλλαγμα
Αυτό αποδεικνύεται από το εν λόγω εδάφιο και την πρακτική των συντρόφων του Προφήτη.
Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου κυριαρχούσε η Χαναφιτική σχολή σκέψης, το AK (Αστικός Κώδικας) προτίμησε και κωδικοποίησε τη νομολογία του Ιμάμ Μαλίκ σε αυτό το θέμα. Το άρθρο 130 του νόμου αναφέρει συνοπτικά τα εξής:
«Αν προκύψει διαφωνία μεταξύ των συζύγων και κάποιος από αυτούς προσφύγει σε δικαστή,
Κάθε πλευρά ορίζει έναν διαιτητή από τις οικογένειές τους. Αν δεν βρεθεί κατάλληλο άτομο στις οικογένειες, ορίζονται κατάλληλα άτομα από έξω. Έτσι, το οικογενειακό συμβούλιο που συγκροτείται ακούει τις πλευρές, εξετάζει την κατάσταση και προσπαθεί να τις συμφιλιώσει. Αν δεν είναι δυνατόν να διορθωθεί η κατάσταση, εξετάζεται το εξής: Αν η υπαιτιότητα είναι του συζύγου, χωρίζονται και τερματίζεται ο έγγαμος βίος. Αν η υπαιτιότητα είναι της συζύγου, τερματίζεται ο έγγαμος βίος με αντάλλαγμα μέρος ή ολόκληρο το γαμήλιο δώρο (κάνουν “μουχάλα”). Αν οι διαιτητές δεν καταλήξουν σε απόφαση, ο δικαστής είτε συγκροτεί ένα άλλο σώμα διαιτητών είτε εντάσσει στο σώμα ένα τρίτο πρόσωπο ξένο προς τις οικογένειες. Η απόφαση των διαιτητών είναι οριστική.
Η απόφαση των διαιτητών ισχύει ως διαζευκτική απόφαση.
(άρθ. 131).
Πώς θα εφαρμοστεί αυτός ο κανόνας στη χώρα μας σήμερα, η οποία δεν εφαρμόζει το Ισλαμικό Δίκαιο;
1.
Εάν μια γυναίκα προσφύγει σε έναν κρατικό δικαστή λόγω μιας κατάστασης που η Σαρία θεωρεί λόγο διαζυγίου, και ο δικαστής αποφασίσει να εγκρίνει το διαζύγιο για τον ίδιο λόγο,
Η γυναίκα είναι διαζευγμένη.
2.
Αν ο δικαστής αρνηθεί το διαζύγιο παρά την ύπαρξη λόγου, η γυναίκα προσφεύγει σε διαιτητές. Οι διαιτητές προέρχονται κατά προτίμηση από τις οικογένειες των δύο πλευρών. Αν αυτό δεν είναι δυνατόν…
Βρίσκονται δύο άτομα με κατάλληλη επιστημονική και ηθική κατάρτιση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
