– Μια ποινή επιβάλλεται για να αποτρέψει την επανάληψη του εγκλήματος που την προκάλεσε. – Αν αυτό είναι το σκεπτικό της ποινής, πώς πρέπει να κατανοήσουμε την αιώνια κόλαση; – Δεν είναι η συγχώρεση η θεμελιώδης αρχή της θρησκείας μας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Μια ποινή επιβάλλεται για να αποτρέψει την επανάληψη του εγκλήματος που την προκάλεσε.»
Η κρίση του δεν είναι εύστοχη.
Διότι;
α.
Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, η θανατική ποινή υπήρχε, αν και με διάφορες μορφές. Αναφέρεται και στην Αγία Γραφή και στο Κοράνι.
β.
Ακόμη και σήμερα, η θανατική ποινή ισχύει στις ΗΠΑ, που θεωρούνται από τις πιο πολιτισμένες χώρες, και σε ορισμένες άλλες. Και μέχρι πρόσφατα, ίσχυε και στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι είναι αδύνατο να ισχυριστούμε ότι η θανατική ποινή αποσκοπεί στη σωφρονιστική μεταχείριση του καταδικασθέντος. Άρα, η άποψη ότι η ποινή επιβάλλεται αποκλειστικά για σωφρονισμό δεν είναι ορθή.
γ.
Εάν οι ποινές είχαν σκοπό τη βελτίωση του ατόμου, τότε θα έπρεπε να επιβάλλεται η ίδια ποινή για κάθε έγκλημα, ώστε να είναι δυνατή η βελτίωσή του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
δ.
Όπως και στο σύγχρονο αστικό δίκαιο, έτσι και στο ισλαμικό δίκαιο, η επιβολή διαφορετικών ποινών για διαφορετικά εγκλήματα δείχνει ότι κάθε έγκλημα έχει την κατάλληλη ανταπόδοση, την ανάλογη τιμωρία. Διότι η δικαιοσύνη,
αποκατάσταση δικαιωμάτων
Σημαίνει να δίνεις σε κάποιον αυτό που του αξίζει. Στον Θεό, τα πάντα έχουν μια ανταπόδοση, ρυθμισμένη με άπειρη θεϊκή σοφία και δικαιοσύνη. Όσο άδικο είναι να τιμωρείς μια πράξη υπακοής, μια καλή πράξη, άλλο τόσο άδικο είναι να ανταμείβεις μια εγκληματική πράξη. Επομένως, οι κακές πράξεις απαιτούν τιμωρία. Η βελτίωση των ατόμων είναι ένα δευτερεύον ζήτημα.
Είτε είναι άπιστος, είτε ειδωλολάτρης, είτε πιστός,
Ο Αλλάχ, που αφήνει ανοιχτή την πόρτα της μετάνοιας για όλους και συγχωρεί τις αμαρτίες όσων μετανοούν ειλικρινά.
Δεν εκπληρώνει έτσι την απαίτηση της άπειρης ευσπλαχνίας Του;… Όπως προκύπτει από τα εδάφια και τα χαντίθ, ο Αλλάχ συγχωρεί δισεκατομμύρια αμαρτωλούς ανθρώπους – χωρίς να τους στείλει στην κόλαση. Αυτό δεν αποδεικνύει την άπειρη συγχώρεση και ευσπλαχνία του Αλλάχ;
Επίσης, ο Θεός,
να σώσει τελικά από την κόλαση όποιον έχει έστω και ελάχιστη πίστη στην καρδιά του
Δεν είναι αυτό αντανάκλαση της απέραντης ευσπλαχνίας Του;
«Αφού οι κάτοικοι του Παραδείσου εισέλθουν στον Παράδεισο και οι κάτοικοι της Κόλασης στην Κόλαση (και αφού περάσει ένα χρονικό διάστημα που μόνο ο Θεός γνωρίζει), ο Θεός θα πει:»
«Βγάλτε από την κόλαση όσους έχουν πίστη έστω και όσο ένας κόκκος σιναπιού».
θα διαταχθούν να αποχωρήσουν και θα απομακρυνθούν…”
(Μπουχάρι, Ιμάν, 15; Μουσλίμ, Ιμάν, 147-149)
Αυτό το θέμα εκφράζεται πολύ σαφώς στο ιερό χαντίθ που αναφέρεται παραπάνω. Όπως γίνεται κατανοητό από αυτό το χαντίθ,
Δεν υπάρχει κανένας που θα παραμείνει αιώνια στην κόλαση, εκτός από τους άπιστους που δεν έχουν ούτε ένα ίχνος πίστης στην καρδιά τους.
Κάποιος που πεθαίνει βλασφημώντας/αρνούμενος την πίστη δεν μπορεί να συγχωρεθεί.
Δεν έχει άλλη θέση παρά την κόλαση, γιατί έχει υποστεί την αιώνια οργή του Θεού. Διότι ο παράδεισος δεν είναι τόπος αθεΐας. Η είσοδός του στον παράδεισο, παρά το γεγονός ότι φέρει στοιχεία άρνησης και αθεΐας, δεν συνάδει ούτε με τη σχέση πράξης-ανταπόδοσης, ούτε με την αρχή του εγκλήματος-τιμωρίας, ούτε με τον νόμο της απονομής δικαιοσύνης.
Οι απαντήσεις και οι εξηγήσεις του Μπεντιουζζαμάν Χαζρέτλερις στις σχετικές ερωτήσεις συνοψίζονται ως εξής:
Ερώτηση:
–
Η αμαρτία της βλασφημίας διαρκεί λίγο, αλλά η τιμωρία της είναι αιώνια, άπειρη. Πώς συμβιβάζεται αυτό με τη δικαιοσύνη του Θεού; Ακόμα κι αν το δεχτούμε, πώς συμβιβάζεται με την αιώνια σοφία του Θεού; Ακόμα κι αν το δεχτούμε και αυτό, πώς το επιτρέπει η θεία ευσπλαχνία;
Απάντηση:
Με την αποδοχή της αιωνιότητας της τιμωρίας,
βωμολοχία
είναι ένα απεριόριστο έγκλημα, περιορισμένο σε έξι διαστάσεις του χρόνου:
1.
Αυτός που πεθαίνει βλασφημώντας, αν παρέμενε στον αιώνιο κόσμο, θα ήταν αιώνιος άπιστος. Διότι η ουσία της ψυχής του έχει διαφθαρεί. Μια τέτοια διεφθαρμένη καρδιά είναι ικανή για αιώνια εγκλήματα.
2.
Η βλασφημία, αν και περιορισμένη χρονικά, είναι έγκλημα κατά του απείρου, δηλαδή η άρνηση της αιώνιας μαρτυρίας του σύμπαντος που μαρτυρεί την ενότητα του Θεού.
3.
Η βλασφημία είναι αχαριστία, αδικία απέναντι στις αμέτρητες ευλογίες.
4.
Η βλασφημία είναι έγκλημα κατά της αιώνιας φύσης και των ιδιοτήτων του Θεού.
5.
«Ούτε η γη ούτε ο ουρανός με χωράνε. Αλλά εγώ κατοικώ στην καρδιά του πιστού μου δούλου.»
(Ακλουνί, Κεşφü’λ-Χαφά, ΙΙ, 195)
Με το μυστήριο του ιερού χαντίθ, η συνείδηση του ανθρώπου, αν και περιορισμένη στην εξωτερική εμφάνιση και την υλική πλευρά, με την εσωτερική και πνευματική της πλευρά, οι ρίζες της φτάνουν στην αιωνιότητα. Από αυτή την άποψη, είναι σαν άπειρη. Αυτή η συνείδηση, λοιπόν, μολύνεται και διαφθείρεται από την απιστία.
6.
Αν και αντίθετα, στις περισσότερες περιπτώσεις ισοδυναμούν. Έτσι, όπως η πίστη φέρνει αιώνιες απολαύσεις, είναι φυσικό η απιστία να φέρνει αιώνιες οδύνες. Η πίστη και η απιστία είναι εντελώς αντίθετες. Αλλά αυτό δεν εμποδίζει να δοθεί αιώνια ανταμοιβή και στις δύο. Η μία φέρνει αιώνια ευτυχία, η άλλη αιώνια απογοήτευση.
Όποιος κατανοεί πλήρως και αφομοιώνει αυτές τις έξι πτυχές,
καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αιώνια τιμωρία για αιώνιο έγκλημα είναι η τέλεια δικαιοσύνη.
(βλ. Ισαράτου’λ-Ιτζάζ, σελ. 80)
Ερώτηση:
– Πώς είναι δίκαιο να τιμωρείται μια βραχυπρόθεσμη βλασφημία με αιώνια φυλάκιση στην Κόλαση;
Απάντηση:
“Αν ο νόμος της δικαιοσύνης ορίζει ότι για ένα λεπτό φόνο επιβάλλεται ποινή φυλάκισης επτά εκατομμυρίων οκτακοσίων ογδόντα τεσσάρων χιλιάδων λεπτών, με βάση τον υπολογισμό τριακοσίων εξήντα πέντε ημερών το χρόνο, τότε ένα λεπτό βλασφημίας ισοδυναμεί με χίλιους φόνους. Επομένως, ένας άνθρωπος που πέρασε είκοσι χρόνια της ζωής του βλασφημώντας και πέθανε βλασφημώντας, σύμφωνα με το νόμο της δικαιοσύνης, θα έπρεπε να καταδικαστεί σε φυλάκιση πενήντα επτά τρισεκατομμυρίων διακοσίων ενός δισεκατομμυρίου διακοσίων εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με το νόμο της δικαιοσύνης των ανθρώπων. Βεβαίως…”
«Θα παραμείνουν εκεί για πάντα»
Η συμφωνία με τη θεία δικαιοσύνη γίνεται φανερή από αυτό.” (βλ. Λάμψεις, Εικοστή Όγδοη Λάμψη)
Ωστόσο,
ακόμη και οι άπιστοι θα βρουν μια μορφή οικειότητας στην κόλαση
υπάρχουν δηλώσεις ισλαμιστών λογίων σχετικά με αυτό.
Ο Μουχιγιτντίν Ιμπν Αραμπί,
«Εκεί θα παραμείνουν για πάντα».
κατά την ερμηνεία του ιερού στίχου που αναφέρεται παραπάνω, οι άπιστοι θα παραμείνουν στην κόλαση για πάντα,
σημειώνει ότι δεν θα βιώνουν την τιμωρία στο ίδιο επίπεδο για πάντα και ότι με την πάροδο του χρόνου θα εισέλθουν σε ένα ξεχωριστό είδος ζωής, χαρακτηριστικό του τόπου, και θα απαλλαγούν κατά κάποιο τρόπο από τις παλιές τους τιμωρίες.
λέει ότι θα γίνουν.
Οι ακόλουθες φράσεις που αναφέρονται στο Nur Külliyatı επιβεβαιώνουν, με μικρή απόκλιση, αυτή την ανακάλυψη του μεγάλου αγίου:
«Αν ο άπιστος έχει αποκτήσει αυτή την κατάσταση με τις πράξεις του,
Αφού υποστεί την τιμωρία της πράξης του, αποκτά μια οικειότητα με τη φωτιά και απαλλάσσεται από τις προηγούμενες βιαιότητες.
Υπάρχουν ενδείξεις σε χαντίθ που υποδηλώνουν ότι αυτοί οι άπιστοι έτυχαν αυτής της θεϊκής ευσπλαχνίας ως ανταμοιβή για τις καλές πράξεις που έκαναν στον κόσμο.” (βλ. Ισάρατ αλ-Ι’τζάζ, σελ. 81)
Του Εντιουζζαμάν Χαζρετλερί
«Ελευθερία από προηγούμενες πράξεις βίας»
Από την έκφραση φαίνεται ότι η τιμωρία θα διαρκέσει αιώνια, αλλά η έντασή της θα είναι ελαφρύτερη από τις προηγούμενες. Ο Μουχιγιτίν Ιμπν Αραμπί, από την άλλη, πιστεύει ότι η τιμωρία θα δώσει τη θέση της σε μια κοινή, κατώτερη, χυδαία ζωή και ότι ο άπιστος θα παραμείνει σε αυτή την κατάσταση στην κόλαση για πάντα. Είναι δυνατόν να δει κανείς μια πολύ μικρή διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δύο απόψεις, καθώς και να τις συμφιλιώσει.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Τι σημαίνει «Φετρετ»; Ποια θα είναι η κατάσταση όσων δεν γνωρίζουν τη θρησκεία, σύμφωνα με τους ισλαμικούς μελετητές;
– Μπορεί ένα παιδί που γεννιέται στη Μέκκα να θεωρηθεί το ίδιο με ένα παιδί που γεννιέται οπουδήποτε αλλού στον κόσμο και δεν γνωρίζει τίποτα για το Ισλάμ, όσον αφορά την πνευματική ευθύνη;
– Πώς είναι δίκαιο να μένεις στην κόλαση για πάντα;
– Μπορείτε να εξηγήσετε το θέμα του ότι όσοι βρίσκονται στην κόλαση θα συνηθίσουν τελικά την τιμωρία;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις