– Πώς πρέπει να προετοιμαστεί ψυχολογικά μια γυναίκα που πρόκειται να κλειστεί; – Πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ερωτήματα όπως “τι θα πει ο κόσμος”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
1.
Πρώτα απ’ όλα, θα προσπαθήσει να ενισχύσει την πίστη του στον Θεό και στην μεταθανάτια ζωή. Γιατί αύριο εκείνος…
Ο Θεός, ο μόνος δικαστής στο μεγάλο δικαστήριο.
με την -απέραντη γνώση και δύναμή του-
να πιστεύει κανείς ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και παρακολουθεί στενά αν υπακούει στις εντολές και τις απαγορεύσεις Του.
Αυτό εμποδίζει την επιμονή σε οποιαδήποτε αμαρτία. Διότι το να μην θεωρείς την υπόληψη του Θεού, ο οποίος δημιουργεί από το τίποτα, διατηρεί τη ζωή, και στον οποίο οφείλεις να παρουσιαστείς μετά θάνατον, ανώτερη από την υπόληψη μερικών ανθρώπων, το να φοβάσαι την κακή κριτική των γειτόνων/συγγενών και να μην φοβάσαι την κακή κριτική του Θεού, δεν μπορεί να εξηγηθεί με λογική, σύνεση, σοφία και συνείδηση.
Όλες οι φιλίες του κόσμου
, όλων των αξιών, όλης της αξιοπρέπειας, όλου του πλήθους, της χλιδής
μέχρι την πόρτα του τάφου
Το να επιμένει κανείς σε μια πορεία ζωής, πιστεύοντας ειλικρινά ότι δεν αξίζει τίποτα, και παρ’ όλα αυτά να θεωρεί τις εγκόσμιες, φθαρτές, εφήμερες ηδονές ανώτερες από τις θεϊκές εντολές και απαγορεύσεις, που είναι το μοναδικό νόμισμα στην άλλη πλευρά του τάφου, και να επιμένει σε μια συνεχή αμαρτία, υποδηλώνει ότι η πίστη που κατέχει είναι τόσο αδύναμη που δεν έχει καμία επιρροή. Για να φτάσει η πίστη, που βρίσκεται σε επίπεδο φαντασίας, σε ένα επίπεδο αληθινής πίστης, είναι δυνατόν -ειδικά- σε αυτή την εποχή να την εδραιώσει κανείς με την έρευνα. Δηλαδή, πρέπει να διαβάζει κανείς βιβλία που εξετάζουν τις αρχές της πίστης σε επίπεδο ιδεών και τις χαράσσουν στην καρδιά.
2.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει στάδιο που να καθορίζεται από τους ανθρώπους όσον αφορά την εκτέλεση οποιασδήποτε εντολής του Ισλάμ. Διότι οι εντολές αυτές έχουν δοθεί και ισχύουν εδώ και δεκαπέντε αιώνες. Ωστόσο, όταν συγκρίνουμε την πίστη μας, η οποία έχει πολύ αδύναμη δύναμη επιβολής, με τις κυρίαρχες παραδόσεις αυτού του αιώνα,
«Δεν είναι σωστό να εγκαταλείπεις τα πάντα, αν δεν μπορείς να αποκτήσεις τα πάντα».
Σύμφωνα με τον κανόνα, σε όσους δεν μπορούν να υιοθετήσουν αμέσως την τέλεια ενδυμασία σεμνότητας, μπορούμε να προτείνουμε μια σταδιακή/βαθμιαία προσέγγιση -με την ευθύνη και την υποχρέωση να βαρύνουν τους ίδιους.
Πρώτα απ’ όλα, από ψυχολογικής άποψης, μπορεί να σκεφτεί κανείς το εξής:
Αυτό που φοβούνται οι άνθρωποι είναι η καταφρόνηση. Είναι ο κίνδυνος να μην γίνουν αποδεκτοί από κάποιους αν φορούν μαντίλα. Σε αυτή την αναποφασιστικότητα, πρέπει να σκεφτούμε καλά το εξής: Τι σημασία έχει η περιφρόνηση μερικών ανθρώπων μπροστά στην ευαρέσκεια του Θεού, τις προσευχές των αγγέλων και την πνευματική επιδοκιμασία των ειλικρινών πιστών; Αφού ο Θεός είναι ευχαριστημένος, τι σημασία έχει αν όλος ο κόσμος είναι δυσαρεστημένος;… Του Θεού…
“Μπράβο, δούλε μου!”
Τι θα μπορούσε να είναι πιο σημαντικό από την πνευματική ετοιμότητα κάποιου που γνωρίζει ότι η κολακεία με τη μορφή αυτής της φιλοφρόνησης είναι ασύγκριτα ανώτερη και σημαντικότερη από τις κολακείες όλου του κόσμου;
Όπως είναι γνωστό,
“Η πίστη είναι φως και δύναμη…”
Για να αξιοποιήσουμε αυτή τη φωτεινή δύναμη της πίστης, πρέπει να στρέψουμε αυτόν τον προβολέα προς τη συνείδηση και την επίγνωσή μας. Για να αποκτήσουμε μια τέτοια συνείδηση πίστης, πρέπει να προσευχόμαστε πέντε φορές την ημέρα.
-Σκεπτόμενος ότι βρίσκεται ενώπιον του Θεού-
Πρέπει να προσπαθούμε να το κάνουμε με μεγάλη ειλικρίνεια και ομορφιά. Γιατί οι επιδράσεις της πίστης χαράσσονται στις καρδιές και στις συνειδήσεις μόνο με την συνεχή λατρεία.
Στη συνέχεια, συχνά,
ότι η ζωή στον κόσμο τούτο μπορεί να σβήσει ανά πάσα στιγμή,
συνεπώς
τόσο οι επευφημίες όσο και οι κλωτσιές των ανθρώπων μπορούν να σταματήσουν ανά πάσα στιγμή
Πρέπει να σκεφτούμε. Σε όσους αντιτίθενται στην κάλυψη (του σώματος):
«Μπορείτε να με βοηθήσετε στον τάφο μου; Μπορείτε να με σώσετε από τα χέρια των δαιμόνων; Μπορείτε να με υπερασπιστείτε ενώπιον του Θεού;»
Φανταστείτε να είστε έτοιμοι να ρωτήσετε… Θα δώσουμε προσοχή στη φωνή αυτών των ανήμπορων, δυστυχισμένων ανθρώπων, που δεν έχουν κανένα όφελος στη μεταθανάτια ζωή, ή στις εντολές του Θεού, που έχει τον έλεγχο των πάντων;
Αν αποφασίσετε να υπακούσετε στην εντολή του Θεού, τόσο όσον αφορά το χιτζάμπ όσο και το μαντήλι, συγκεντρώνοντας όλη σας τη δύναμη, θα σας συμβουλεύαμε το εξής: Αρχικά, μπορείτε να επιλέξετε ένα σύγχρονο ρούχο που να πληροί τις προϋποθέσεις της σεμνότητας, χωρίς να είναι απαραίτητα μανδύας ή τσαντόρ. Αν αυτό σας φανεί πολύ δύσκολο, μπορείτε να ξεκινήσετε με τα ρούχα σας, υιοθετώντας σταδιακά το χιτζάμπ και στη συνέχεια, σε κατάλληλο χρόνο, να φορέσετε το μαντήλι. Αργότερα, μπορείτε να φορέσετε ένα σύγχρονο μανδύα. Κατά τη γνώμη μας, θα ήταν καλύτερο να συγκεντρώσετε το θάρρος σας και να υιοθετήσετε ταυτόχρονα το χιτζάμπ και το μαντήλι, αντιμετωπίζοντας τις αντιδράσεις μια και έξω.
3.
Ο παρακάτω διάλογος
Ιμπραήμ μπιν Ενχέμ
μεταξύ ενός ατόμου που θέλει να μετανοήσει και να απομακρυνθεί από την ανυπακοή προς τον Αλλάχ. Ελπίζουμε να συμβάλει σημαντικά:
Κάποιος άνδρας πήγε στον Ιμπραήμ μπιν Ετέμ και είχαν την εξής συζήτηση:
Άνδρας:
–
Ω Αμπου Ισχάκ (το κυνίμιο του Ιμπραήμ μπιν Εντέμ)!… Έχω διαπράξει πολλά αμαρτήματα και έχω αδικηθεί ο ίδιος. Παρακαλώ, δώσε μου κάποιες συμβουλές και προειδοποιήσεις, ίσως και να βελτιωθώ.
Αβραάμ:
– Μην στεναχωριέσαι υπερβολικά· αν αποδεχτείς πέντε πράγματα και τα εκπληρώσεις, όσα αμαρτήματα κι αν διαπράξεις, δε θα σου βλάψουν.
– Τι είναι αυτά;…
– Πρώτον, είναι το εξής:
Όταν θέλεις να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό, απλά μην τρως την τροφή που Εκείνος σου δίνει, και τέλος.
– Πώς είναι δυνατόν;… Όλα όσα υπάρχουν στη γη είναι η προμήθεια Του. Τότε εγώ τι θα φάω;
– Έι, φίλε! / Έι, ρε!
Σου ταιριάζει να απολαμβάνεις τις ευλογίες του Θεού και ταυτόχρονα να υψώνεις σημαία ανταρσίας εναντίον Του;
– Λοιπόν, ποιο είναι το δεύτερο;
– Δεύτερον:
Όταν θελήσεις να επαναστατήσεις εναντίον του Θεού, τουλάχιστον εγκατάλειψε την επικράτειά Του και πήγαινε αλλού!
– Αυτό είναι ακόμα πιο αδύνατο· δεν υπάρχει μέρος που να μην ανήκει σε Αυτόν, για να πάω εκεί.
– Έι, φίλε! / Έι, ρε!
Θα ζεις στη γη του Θεού, θα τρως τις ευλογίες που Εκείνος σου δίνει, και θα Τον αμφισβητείς; Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;
– Λοιπόν, ποιο είναι το τρίτο;
– Τρίτον:
Αφού ζεις στη γη του Θεού και τρως από την τροφή που Εκείνος σου δίνει, αν η ψυχή σου επιθυμεί να επαναστατήσει, τουλάχιστον βρες έναν τρόπο να μην σε δει όταν αμαρτάνεις.
– Ω Ιμπραήμ! Τι λες; Είναι δυνατόν να κρύψεις κάτι από τον Θεό, ο οποίος γνωρίζει όλα τα μυστικά;
– Φίλε μου! Ποια λογική δικαιολογεί την ανταρσία εναντίον του Θεού, ενώ ζεις στη γη που Εκείνος δημιούργησε, τρως από τα αγαθά που Εκείνος σου δίνει, και μάλιστα ενώ βλέπεις ξεκάθαρα τους υπηρέτες Του;
– Έχεις δίκιο! Μπορείς να μου πεις και το τέταρτο;
– Τέταρτον:
Δεν έχεις αποδεχτεί τίποτα από όσα σου έχω πει μέχρι τώρα. Τουλάχιστον κάνε αυτό:
Όταν ο Άγγελος του Θανάτου έρθει να πάρει την ψυχή σου, παρακάλεσέ τον να σου δώσει λίγο χρόνο, ώστε να μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου και να κάνεις καλές πράξεις!
– Ο Άγγελος του Θανάτου θα δεχόταν ποτέ κάτι τέτοιο;
–
Αγαπητέ φίλε μου!… Δεν μπορείς να νικήσεις τον θάνατο. Δεν μπορείς να κλείσεις την πόρτα του τάφου. Δεν μπορείς να συνεννοηθείς με τον Άγγελο του Θανάτου για να αναβάλεις έστω και λίγο το τέλος. Πες μου, για χάρη του Θεού, πώς θα σωθείς;
– Κατάλαβα. Μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις και το πέμπτο;
– Πέμπτον:
Ξέρεις, σ’ αυτόν τον κόσμο, αφού αμαρτήσεις εναντίον του Θεού, οι δαίμονες δεν θα σε αφήσουν ήσυχο την Ημέρα της Κρίσης. Αν έχεις τη δύναμη, αντισταθείς όταν σε τραβούν στην κόλαση. Έτσι, μπορείς να αμαρτάνεις ελεύθερα, γιατί θα μπορέσεις να ξεφύγεις από αυτούς!…
– Ω Ιμπραήμ! Ξέρεις ότι ούτε εκείνοι θα με αφήσουν, ούτε εγώ μπορώ να ξεφύγω από αυτούς.
– Τότε, αν υπάρχει άλλη λύση σωτηρίας, πες την εσύ!
Σύμφωνα με την παράδοση, ο άνθρωπος αυτός μετανόησε ειλικρινά από εκείνη την ώρα και συνέχισε να κάνει καλές πράξεις σε όλη του τη ζωή.
(βλ. Ερμηνεία της Σούρας Αρ-Ραχμάν από τον Νιγιάζι Μπέκι, εξήγηση του 33ου στίχου)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
