Πώς μπορεί η αμαρτία του ποτού να εξισωθεί με την αμαρτία της ειδωλολατρίας;

Λεπτομέρειες Ερώτησης


– Αυτές οι διηγήσεις είναι χαντίθ; Αν είναι χαντίθ, πώς πρέπει να τις κατανοήσουμε; Πώς η αμαρτία του ποτού εξισώνεται με την ειδωλολατρία;

1. Η αμαρτία της χρήσης χάμρ (αλκοόλ/ναρκωτικών ουσιών) είναι ίση με την αμαρτία της σιρκ (πολυθεϊσμού). Ο Αμπού Μούσα (ρα) είπε:

«Κατ’ εμέ, το να πίνω κρασί και το να εγκαταλείπω τον Θεό και να προσκυνώ αυτόν τον στύλο, είναι το ίδιο.» (Νεσάι)

«Όποιος πίνει το πρωί, είναι σαν να έχει πλανέψει τον Θεό μέχρι το βράδυ. Όποιος πίνει το βράδυ, είναι σαν να έχει πλανέψει τον Θεό μέχρι το πρωί…» (Αμπντουρρεζάκ)

2. «Αν κάποιος πεθάνει ενώ εξακολουθεί να πίνει κρασί (χωρίς να μετανοήσει), θα συναντήσει τον Θεό σαν ειδωλολάτρης.» (Μπουχάρι, Ιμπν Μάτζε, Αχμάντ μπιν Χανμπάλ)

3. «Κάποιος που συνεχίζει να πίνει αλκοόλ δεν θα μπει στον παράδεισο.» (Ιμπν Μάτζε)

Απάντηση

Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,


Απάντηση 1:

Η πρώτη εκδοχή έχει ως εξής:

Από τον Αμπού Μπούρντα μπιν Αμπού Μούσα (ρα), ο οποίος μετέφερε από τον πατέρα του την εξής αφήγηση:



«Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο να αφήσω τον Αλλάχ και να λατρεύω αυτόν τον στύλο και στο να πίνω αλκοόλ.»



(Νεσάι, Εσρίμπε, 42)

Σε αυτήν την αφήγηση, ο ίδιος ο σύντροφος του Προφήτη περιγράφει μια κατάσταση. Αυτή η περιγραφή περιέχει υπερβολή.

«Το να πίνεις αλκοόλ και να λατρεύεις είδωλα»

μετρώντας

“η τέχνη της εξαπάτησης”

χρησιμοποιήθηκε. Τέτοιες υπερβολικές εκφράσεις, με σκοπό να επηρεάσουν τον συνομιλητή, είναι συνηθισμένες στις παραδόσεις των ανθρώπων και δεν θεωρούνται ψέματα. Στο ύφος της καθοδήγησης, μπορεί να υπάρξει τέτοια υπερβολή με σκοπό να αυξηθεί η πειστικότητα της έκφρασης.



“Όποιος πίνει το πρωί, είναι σαν να έχει πλανηθεί από τον Θεό μέχρι το βράδυ. Όποιος πίνει το βράδυ, είναι σαν να έχει πλανηθεί από τον Θεό μέχρι το πρωί…”



(Αμπντουρρεζάκ, Εσρίμπε, 10)

Η δεύτερη αφήγηση, που έχει την ίδια σημασία, είναι λόγος του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).

Ωστόσο, ο τελευταίος αφηγητής που αναφέρεται στο έγγραφο

Μουχάμμαντ μπιν Μουνκεντίρ,

Δεν είναι σάχαμπα. Γι’ αυτό το χαντίθ…

αποστέλλεται

και συνεπώς

είναι αδύναμος/η.

Ωστόσο, εδώ

«Ο μεθυσμένος είναι ειδωλολάτρης»

δεν έχει ειπωθεί,

«είναι σαν ειδωλολάτρης»

αναφέρεται. Αυτό αποτελεί μια στιλιστική

“η τέχνη της εξαπάτησης”

δείχνει ότι χρησιμοποιείται.


Απάντηση 2:

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:



“Αυτός που συνεχίζει να πίνει”

(χωρίς μετάνοια)

Αν πεθάνει, θα συναντήσει τον Αλλάχ σαν ειδωλολάτρης.”



(βλ. Μπουχάρι, Ταρίχ-ι Κεμπίρ, 1/129; Ιμπν Ματζέ, Ετίμε, 3, αρ. 3375; Αχμέτ μπ. Χανμπέλ, 1/272)

Λόγω της αναφοράς διαφορετικών προσώπων με το ίδιο όνομα στις αλυσίδες μετάδοσης των διαφόρων εκδοχών του ίδιου χαντίθ, καθώς και της αποδοχής ορισμένων αφηγητών ως αδύναμων, το χαντίθ…

αδύναμος

έγινε αποδεκτό.

(βλ. Darekutni, el-İlel, 1904)

Αυτή η παράδοση, η οποία μεταφέρεται από τον Μπουχάρι από τον Αμπού Χουρεϊρά,

«δεν μπορεί να είναι αυθεντικό»

το έχει δηλώσει ρητά.

(βλ. Μπουχάρι, αλ-Ταρίχ αλ-Κεμπίρ, 1/129)


Απάντηση 3:


«Κανείς που επιμένει να πίνει αλκοόλ δεν θα μπει στον παράδεισο.»

Το χαντίθ με αυτήν την έννοια αναφέρεται στο Ιμπν Μάτζε.

(βλ. Ιμπν Μάτζε, Ετίμε, 3, αριθ. χαντίθ: 3376)

Όπως αναφέρεται στο αλ-Καμπίρ του Ταμπεράνι.

«Δεν θα μπει στον παράδεισο όποιος πίνει συνεχώς, καυχιέται για τις καλές πράξεις του και αψηφά τους γονείς του.»

ένας ραββί που αναφέρεται στην αφήγηση του χαντίθ με την έννοια του…

«μετρουκουλ-χαντίς»

είναι γνωστό ως.

(Ματζμαου’ζ-Ζεβαιδ, 8213)

Ο Χαφίζ Χεϊσέμι, δίνοντας αυτή την πληροφορία, αναφέρει το χαντίς:

αδύναμος

έχει επισημάνει.

(αγυ)

Ωστόσο, στο χαντίθ

«δεν θα μπει στον παράδεισο»

την έκφραση

«Δεν μπαίνεις στον παράδεισο χωρίς να υποστείς τιμωρία.»

μπορεί να σημαίνει. Ή

«Αν ο Θεός δεν συγχωρήσει, δεν θα μπεις στον παράδεισο».

εξαρτάται από την εγγραφή. Διότι ο Αλλάχ είπε:



«Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί ποτέ την πολυθεΐα. Συγχωρεί όμως όποιον θέλει από όσους αμαρτάνουν με άλλους τρόπους, και τιμωρεί όποιον θέλει.»



(Νίσα, 4/48).

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, σύμφωνα με τη ομοφωνία των Αχλ-ι Σουννέ, οι οποίοι είναι οι πιο πιστοί στο Κοράνι και στη Σούννα και αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινότητας των πιστών,

Τα μεγάλα αμαρτήματα δεν είναι η άρνηση και η πολυθεΐα.

Γι’ αυτόν, τέτοιου είδους φήμες –

με την επιφύλαξη της εγκυρότητας

– είναι απαραίτητο να ερμηνεύεται σύμφωνα με μια ορθή ερμηνεία…


Με χαιρετισμούς και ευχές…

Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις

Τελευταίες Ερωτήσεις

Ερώτηση της ημέρας