Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Ισλαμισμός εισήγαγε οικουμενικές αρχές. Αυτό είναι εμφανές και στα εδάφια που αναφέρονται στην ειρήνη.
Δηλαδή:
«Ετοιμάστε γι’ αυτούς όσες δυνάμεις και πολεμικά άλογα μπορείτε…»
(Αλ-Ανφάα, 8/60)
Σύμφωνα με το εδάφιο, διατάσσεται η ακόλουθη αρχή:
«Αν αυτοί επιθυμούν ειρήνη, επιδίωξέ την κι εσύ, και εμπιστεύσου στον Θεό…»
(Αλ-Ανφάα, 8/61).
Διότι ο απώτερος σκοπός δεν είναι ο πόλεμος, αλλά η ειρήνη. (1)
Οι μουσουλμάνοι πρέπει να κατέχουν την υπέρτατη δύναμη. Αλλά αυτή η δύναμη δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή των εχθρών, αλλά για την αποτροπή τους. Αν η άλλη πλευρά επιθυμεί ειρήνη, οι μουσουλμάνοι πρέπει να ανταποκριθούν.
“Είναι η ευκαιρία της ζωής σου”
η μαζική εξόντωσή τους ποτέ δεν θεωρήθηκε αποδεκτή.
Η ειρήνη που επιβάλλεται είναι μια έντιμη ειρήνη. Διαφορετικά, το να επιδιώκει κανείς ειρήνη μέσα στην ταπείνωση είναι μια πράξη που δεν ταιριάζει σε έναν μουσουλμάνο.
“Μην χαλαρώνετε και αναγκαστείτε να ζητήσετε ειρήνη…”
(Μωάμεθ, 47/35)
Αυτός ο στίχος, όπως υποδεικνύει και ο αείμνηστος Χαμντί Γιαζίρ, δεν αποσκοπεί στην απόρριψη της ειρήνης, αλλά στην αποφυγή της οκνηρίας και της επιδίωξης της ειρήνης με ταπείνωση. (2)
Το να βλέπει κανείς μόνο τα εδάφια που διατάσσουν τον πόλεμο και να μην βλέπει τα εδάφια που προωθούν την ειρήνη σημαίνει ότι δεν κατανοεί το Ισλάμ ως σύνολο.
“Το Ισλάμ διαδόθηκε με το σπαθί.”
Ορισμένοι δυτικοί ερευνητές (οριενταλιστές) που ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, πέφτουν σε αυτό το λάθος, όπως και ορισμένοι μουσουλμάνοι κατά καιρούς. Για να μην πέσουμε σε τέτοιο λάθος, ορισμένα εδάφια δεν πρέπει να παραβλέπονται. Στην Σούρα αλ-Μουμταχίνα, που αποκαλύφθηκε πριν από την κατάκτηση της Μέκκας, δίνονται στους μουσουλμάνους τα ακόλουθα ευχάριστα νέα:
«Ίσως ο Αλλάχ να δημιουργήσει φιλία ανάμεσα σε εσάς και στους εχθρούς σας. Ο Αλλάχ είναι Παντοδύναμος και ο Αλλάχ είναι Συγχωρητής.»
«Ο Αλλάχ δεν σας απαγορεύει να φέρεστε με καλοσύνη και δικαιοσύνη σε όσους δεν πολέμησαν εναντίον σας για την πίστη σας και δεν σας έδιωξαν από τα σπίτια σας. Ο Αλλάχ αγαπάει τους δίκαιους.»
«Ο Αλλάχ απαγορεύει τη φιλία με εκείνους που πολεμούν εναντίον σας για τη θρησκεία, σας εκδιώκουν από τα σπίτια σας και βοηθούν στην εκδίωξή σας. Όποιος τους πάρει για φίλους, αυτοί είναι οι άδικοι.»
(Εξεταζόμενη, 60/7-9)
Όπως φαίνεται, σε αυτά τα εδάφια γίνεται διάκριση μεταξύ των ασεβών τυράννων και εκείνων που δεν είναι τέτοιοι. Επιπλέον, στο πρώτο εδάφιο, υποδεικνύεται η πιθανότητα φιλίας μεταξύ των Μουσουλμάνων και των ειδωλολατρών της Μέκκας. (3) Διότι, στο εδάφιο…
“ίσως”
Όταν η λέξη αποδίδεται στον Θεό, εκφράζει βεβαιότητα. (4) Αυτή η υποσχεθείσα αγάπη πραγματοποιήθηκε με την κατάκτηση της Μέκκας, και οι ειδωλολάτρες ασπάστηκαν το Ισλάμ και έγιναν αδέλφια με τους Μουσουλμάνους.
Πηγές:
1. Yazır, IV/2425.
2. Yazır, VI/4398.
3. Μπεϊντάβι, II/486-487.
4. Ραζή, XXIX/303.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
