Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Εγώ περιποιούμαι την πληγή, ο Θεός την θεραπεύει.» (Δρ. Αμπρουάζ Παρέ)
Στην καθημερινή μας ζωή, χτυπάμε εδώ κι εκεί, κόβουμε τα χέρια μας, μπαίνει αγκάθι στο πόδι μας, ή χειρουργούμαστε ή καίγεται το δουλειο μας. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα:
Πληγή.
Για ένα διάστημα πονάει, αιμορραγεί, πρήζεται, φλεγμαινει και μετά επουλώνεται.
– Η πληγή επουλώνεται, αλλά πώς;
– Γιατί τα φυσιολογικά, βιοχημικά και ιστολογικά φαινόμενα που αναπτύσσονται σε μια πληγή δεν συμβαίνουν σε ένα υγιές σημείο του σώματός μας;
– Ποια κωδικά μηνύματα αποκρυπτογραφεί το τραυματικό όργανο στο τραυματισμένο όργανο, ποιες πόρτες ανοίγει, ώστε να συμβαίνουν αυτές οι τακτικές και τεράστιες αλλαγές;…
– Πώς κωδικοποιούνται τα τρισεκατομμύρια κύτταρα στο σώμα μας με τέτοιο τρόπο, ώστε και το δάχτυλο του ποδιού μας και η κορυφή του κεφαλιού μας να αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο σε έναν τραυματισμό;
Εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για τις πολλαπλές λειτουργίες ενός ρολογιού χειρός, εκτιμώντας την ικανότητα να χωρέσουν τόσες πολλές λειτουργίες σε ένα τόσο μικρό κουτί, και εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για την τεχνολογία. Πόσο πέρα από τις εκφράσεις θαυμασμού και έκπληξης βρίσκεται η επιστημονική δύναμη και ικανότητα του επιστήμονα που κωδικοποιεί, καταγράφει και τοποθετεί χιλιάδες λειτουργίες σε ένα κύτταρο με διάμετρο το ένα εκατοστό του χιλιοστού;!
Όταν η ακεραιότητα του ιστού διαταράσσεται, είτε τυχαία είτε από το νυστέρι του χειρουργού, δηλαδή όταν προκαλείται τραυματισμός, αρχίζει μια σειρά από εντυπωσιακές αλλαγές. Αρχικά, η διάμετρος των τριχοειδών και των μεγαλύτερων αγγείων συστέλλεται προσωρινά. Έτσι, η απώλεια αίματος ελαχιστοποιείται. Στη συνέχεια, τα αγγεία σε όλη την περιοχή διαστέλλονται όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα κύτταρα του αίματος και ο ορός εισβάλλουν στην πληγή. Μέσα σε λίγες ώρες, σχηματίζεται ένας χαλαρός συνδετικός ιστός από πρωτεΐνες μέσα στην πληγή. Τα κενά αυτού του δικτύου γεμίζουν με ορό αίματος, ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια. Τα λευκά αιμοσφαίρια κινούνται ενεργά μέσα στην πληγή. Περιβάλλουν, καταπίνουν και διασπούν τους νεκρούς ιστούς και κύτταρα, τα υπολείμματα και τις ξένες ουσίες μέσα στην πληγή.
Λευκά αιμοσφαίρια,
πρόκειται για διάφορα κύτταρα του αίματος, τα οποία ονομάζονται λευκοκύτταρα, μονοκύτταρα, λεμφοκύτταρα κ.λπ.
Κάθε ένα από αυτά έχει μια ξεχωριστή λειτουργία στην επούλωση των πληγών. Ωστόσο, αν και ορισμένες από αυτές τις λειτουργίες είναι εν μέρει γνωστές, οι περισσότερες παραμένουν άγνωστες.
Άλλες αλλαγές στην τραυματισμένη περιοχή περιλαμβάνουν:
Τα τριχοειδή αγγεία αρχίζουν να εκτείνονται προς την πληγή και να συνδέονται άκρο με άκρο με τα τριχοειδή αγγεία που έρχονται από την απέναντι πλευρά της πληγής.
Στα ανώτερα στρώματα του δέρματος, οι δερματικές ίνες χαλαρώνουν και τα κύτταρα αρχίζουν να διαιρούνται και να πολλαπλασιάζονται γρήγορα, μεταναστεύοντας προς την πληγή για να την καλύψουν. Έτσι, η πληγή καλύπτεται με φρέσκο δέρμα τη δεύτερη μέρα.
Η εξέλιξη των κυττάρων μέσα στην πληγή δεν είναι τυχαία,
“προσανατολισμός επαφής”
και
“αναστολή επαφής”
υπόκεινται στους λεγόμενους νόμους. Τα μεταναστευτικά κύτταρα χρησιμοποιούν το πρωτεϊνικό πλέγμα μέσα στην πληγή ως πλατφόρμα.
Μέσα στον τραυματισμένο ιστό, αυτό για το οποίο μιλάμε
“μηχανισμός επούλωσης τραυμάτων”
Είναι γνωστό ότι πολλές χημικές αντιδράσεις και χημικές ουσίες παίζουν ρόλο στην έναρξη και τη διατήρηση της λειτουργίας του εγκεφάλου, αλλά οι περισσότερες παραμένουν μυστήριο.
Η τρίτη μέρα μέσα στην πληγή.
“κολλαγόνο”
Αρχίζει να εμφανίζεται μια πρωτεΐνη που ονομάζεται κολλαγόνο. Το κολλαγόνο έχει τη μορφή ινών. Η πλέξη και η κατεύθυνση των ινών κολλαγόνου παρουσιάζουν μια καλλιτεχνική τάξη.
Ο Αμπρουάζ Παρέ, ένας ιατρός που έζησε πριν από περίπου 300 χρόνια.
«Εγώ επιδένω την πληγή, ο Θεός την θεραπεύει.»
είπε. Σήμερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει σε σύγκριση με 300 χρόνια πριν. Η βάση όλων των χειρουργικών επεμβάσεων βασίζεται στην αρχή της σύγκλισης των δύο χειλέων της πληγής.
Εκείνη που ενώνει και συγχωνεύει τις δύο πληγές που αντιμετωπίζουμε.
Αλλάχ’
φορτηγό.
Αν ο Θεός δεν είχε δώσει στα κύτταρά μας την ικανότητα να επιδιορθώνουν και να θεραπεύουν τις πληγές, τι θα μπορούσαν να κάνουν οι χειρουργοί σήμερα; Είναι γεγονός ότι η ικανότητα και η γνώση του διάσημου για τις μεταμοσχεύσεις καρδιάς Δρ. Μπάρναρντ δεν υπερβαίνουν εκείνη ενός απλού φλεγμονώδους κυττάρου.
Δεν έχουμε ακούσει ακόμα για ένα χαλασμένο αυτοκίνητο, αεροπλάνο ή ρομπότ που να επισκευάζει τον εαυτό του. Η επιστήμη της ανθρωπότητας δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο.
Τίποτα σε αυτό το σύμπαν δεν είναι τυχαίο ή ακαθόριστο.
Η διάταξη των θρανίων σε μια αίθουσα διδασκαλίας, η τοποθέτηση των παραθύρων με θέα στον κήπο και όχι στην αίθουσα, η τοποθέτηση του μαυροπίνακα στον μπροστινό τοίχο και η τοποθέτηση των λαμπτήρων στην οροφή και όχι στο δάπεδο, δείχνουν ότι η αίθουσα αυτή έχει διαμορφωθεί από ένα μυαλό που σκέφτεται λογικά.
Φυσικά, η τάξη και η πειθαρχία στο σώμα μας υποδεικνύουν τον Δημιουργό μας, ο οποίος δημιούργησε αυτό το σώμα…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
