– Ποια είναι η τροφή και το ποτό των κολασμένων;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ορισμένες μεταφράσεις των σχετικών στίχων έχουν ως εξής:
«Δεν υπάρχει άλλη τροφή γι’ αυτούς, παρά μόνο το αγκάθι ‘ντάρι’».
(Γαφιγιά, 88/6)
«Αναμφίβολα, το δέντρο ζακκούμ είναι το φαγητό των αμαρτωλών στην κόλαση. Το δέντρο ζακκούμ είναι σαν λιωμένο μέταλλο. Βράζει στις κοιλιές των ανθρώπων, όπως βράζει το καυτό νερό.»
(Δουχάν, 44/43)
“Δεν έχει κανέναν στενό φίλο εδώ σήμερα. Δεν έχει τίποτα να φάει εκτός από «Γκισλίν» (πύον).”
(Αλ-Χάκκα, 69/35-36)
Στο θέμα που αναφέρεται στην ερώτηση, οι ερμηνείες δίνουν δύο απαντήσεις:
1.
Η κόλαση έχει στρώματα. Μέρος της τροφής των κολασμένων είναι…
Ζακύνθι
; μερικά από τα οποία
δᾰρῑ́
, και μερικά από αυτά είναι
βλαισός
‘είναι. Ακριβώς όπως αυτό, ένα μέρος του ποτού,
βραστό νερό
, ενώ μερικά από αυτά είναι,
ιρις’
διότι,
«Εκείνη (η κόλαση) έχει επτά πύλες, και κάθε πύλη έχει το δικό της μερίδιο.»
(Χιτζρ, 15/44)
Αυτό αναφέρεται στο στίχο.
2.
“Γκίσλιν”
μέσα,
“νταρί”
να είναι και ίσως και όλων
“Ζακκούμ”
είναι δυνατόν να συμβεί. Πράγματι, κάποιος μπορεί να
“Δεν έχω τίποτα άλλο να φάω, εκτός από πρόβατα.”
και μετά,
“Δεν έχω τίποτα άλλο να φάω εκτός από γάλα.”
όπως είναι πιθανό να πει. Δεν υπάρχει αντίφαση σε αυτά τα δύο λόγια. Γιατί το γάλα είναι από το πρόβατο.
(βλ. Ραζή, Μεφάτιχ, ερμηνεία του 6ου στίχου της Γαφιγέ)
Στο ιερό στίχο, η αναφορά στα φαγητά και ποτά των κολασılmışların amacı, onların son derece aşağılanmış ve perişan olacaklarını açıklamaktır. Çünkü κολασılmışlar uzun süre aç ve susuz, o zincirler ve kelepçeler içinde ayakta durup, sonra ateşe atıldıklarında, orada bir tür υγρό και bir tür φυτό görürler… Böylece bu κολασılmışlar, kendilerini saran açlık ve susuzluğu giderme arzusu duyarlar da, o υγρόν, kandırmayan, tam aksine içlerini dışlarını kavuran; o φυτόν da, doyurmayan, açlığa fayda vermeyen bir şey olduğunu görürler ve kendilerindeki o açlığı ve susuzluğu giderme arzuları bitkinliğe ve ümitsizliğe düşer.
Πράγματι, ο Παντοδύναμος Θεός,
“Αν αυτοί
(από δίψα)
αν φωνάξουν για βοήθεια
(βρασμένο και)
θα τους βοηθήσουν με νερό που καίει τα πρόσωπα, σαν λιωμένο μέταλλο.”
(Σπήλαιο, 18/29)
διέταξε και διακήρυξε ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί για πάντα και δεν θα τελειώσει ποτέ.
Φυτρώνουν φυτά στην κόλαση;
Σε αυτό μπορούν να δοθούν δύο απαντήσεις:
1.
Στίχος
“νταρί”,
Δεν σημαίνει ότι είναι ένα φυτό που τρώγεται από τους κατοίκους της κόλασης και που ευδοκιμεί στην κόλαση. Στο στίχο πρόκειται για μια παροιμία (παρομοίωση). Οι κάτοικοι της κόλασης τρώνε πράγματα που ποτέ δεν θα τους χορτάσουν, ή, ακριβώς όπως το φαγητό…
“νταρί” (αγκάθι)
Όπως εκείνος που τρώει κάτι και υποφέρει από βασανιστικά πόνους, έτσι και οι καταδικασμένοι στην κόλαση βασανίζονται από την πείνα.
2.
«Ναι, μπορεί να βρεθούν φυτά στην κόλαση. Διότι, αν και αποτελείται από σάρκα, οστά και αίμα, δεν είναι παράλογο να φανταστούμε ότι το ανθρώπινο σώμα μπορεί να παραμείνει εκεί επ’ αόριστον, οπότε δεν είναι παράλογο να φανταστούμε και την ύπαρξη φυτών. Το ίδιο ισχύει και για τις αλυσίδες, τα δεσμά, τους σκορπιούς και τα φίδια της κόλασης.»
Επιπλέον, η τροφή των κολασμένων δεν ανήκει στα είδη τροφής των ανθρώπων. Διότι, για παράδειγμα, η τροφή αυτή είναι ένα είδος ακανθώδους φυτού. Ακόμη και οι καμήλες, που τρώνε αγκάθια, δεν τρώνε ευχάριστα αυτό το είδος τροφής. Συνεπώς, αυτές οι τροφές δεν έχουν καμία θρεπτική αξία. Για να θεωρηθεί κάτι τροφή, πρέπει πρώτα απ’ όλα να ικανοποιεί την πείνα και να παρέχει δύναμη και ενέργεια στο σώμα. Αυτή η παρομοίωση είναι σαν να λέμε ότι δεν υπάρχει καθόλου σκιά,
“Ο τάδε δεν έχει άλλη σκιά εκτός από τον ήλιο.”
είναι σαν να λέμε.
(βλ. Ραζή, ό.π.)
– Ποια είναι η τροφή και το ποτό των κολασμένων;
Η τροφή των κολασμένων.
Ζακύνθι
δέντρο
(βλ. Σαφφάτ: 37/64-66),
ποτά
βραστό νερό
και είναι πύον.
(βλ. Αλ-Ουακία, 56/53-55; Αλ-Ναμπά, 78/25)
Δεν θα βρουν εκεί ούτε δροσιά, ούτε τίποτα καλό να πιουν.
είναι.
(βλ. Νεμπέ, 78/24)
“… Πιάστε τον!
(βάζει τα χέρια γύρω από το λαιμό του)
Δέστε τον· έπειτα ρίξτε τον στη φλογερή φωτιά! Και τυλίξτε τον με μια αλυσίδα εβδομήντα πήχεις μακριά! Γιατί δεν πίστευε στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν τάιζε τον φτωχό…
(όχι μόνο δεν προσεγγίζει ο ίδιος, αλλά και εμποδίζει τους άλλους να το κάνουν)
δεν θα τον ενθάρρυνε. Γι’ αυτό, σήμερα δεν έχει κανέναν ειλικρινή φίλο εδώ. Αλλά δεν έχει άλλη τροφή παρά το αιματηρό πύον που τρώνε οι αμαρτωλοί.”
(βλ. Χακκά, 69/25-37)
«Εσείς, λοιπόν, οι ασεβείς, οι ψεύτες! Σίγουρα θα φάτε από το δέντρο ζακκούμ, θα γεμίσετε τις κοιλιές σας με αυτό. Και πάνω σε αυτό…»
(σαν λειωμένη σκωρία μετάλλου)
Θα πιείτε βραστό νερό. Και θα το πιείτε με την ίδια ορμή που οι διψασμένες καμήλες ορμούν στο νερό.”
(Αλ-Ουακία, 56/51-56)
“Τι απαίσιο ποτό και τι άθλιο μέρος για να μείνεις!”
(Σπήλαιο, 18/29)
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Σε όσους είναι καταδικασμένοι στην κόλαση, δίνεται πείνα ανάλογη με την τιμωρία τους, και ζητούν βοήθεια για να χορτάσουν, αλλά δεν τους δίνεται
‘Ντάρι’
θα προσφερθούν πικρά και ξερά αγκάθια, αγκάθια που ούτε θρέφουν ούτε χορταίνουν την πείνα.”
(Γαφιγιά, 88/6-7)
“Έπειτα πάλι ζητούν να χορτάσουν, και τους προσφέρουν ακανθώδη φαγητά που δεν κατεβαίνουν από το λαιμό.”
(Αλ-Μουζαμιλ, 73/13)
«Θυμούνται ότι στον κόσμο έσβηναν τη δίψα τους με ποτά, και ζητούν να τους προσφερθεί ποτό, αλλά τους προσφέρουν βραστό νερό με σιδερένιους γάντζους, και όταν το πλησιάζουν στο πρόσωπό τους, καίει και κατακαίει τα πρόσωπά τους. Και όταν μπαίνει στην κοιλιά τους, διαλύει ό,τι υπάρχει μέσα στην κοιλιά τους…»
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) συνέχισε την ομιλία του ως εξής:
«Τότε οι άπιστοι θα πουν: “Προσευχηθείτε στον Κύριό σας, γιατί κανείς άλλος εκτός από τον Κύριό σας δεν είναι τόσο ελεήμων”, και θα κάνουν την εξής προσευχή: “Κύριέ μας, οι κακές πράξεις μας μας κατέκλυσαν και γι’ αυτό γίναμε άσωτοι. Κύριέ μας, βγάλε μας από αυτήν την Κόλαση, και αν ξαναγυρίσουμε στις αμαρτίες μας, τότε θα είμαστε αληθινά άδικοι.”»
(Αλ-Μουμινουν, 23/106-109)
«Και ο Θεός τους είπε: «Κατεβείτε, κατεβείτε, καταστραφείτε εκεί, σιωπήστε, μην μου μιλάτε».»
(Αλ-Μουμινουν, 23/108)
θα πει.”
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) συνέχισε ως εξής:
«Θα απελπιστούν από κάθε ελπίδα σωτηρίας, και τότε θα αρχίσουν να φωνάζουν, να θρηνούν και να λένε: Αλίμονο σε εμάς!»
(βλ. Τιρμίζι, Σιφάτ αλ-Τζαχάνναμ, 4; Μπαϊχάκι, αλ-Μπα’ς ου’ν-Νουχούρ, αρ. 600; Μουνζίρι, ατ-Ταργίμπ ου’τ-Ταρχίμπ, αρ. 5407)
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν):
«Ω εσείς που πιστεύετε, να φοβάστε τον Αλλάχ με τον δέοντα φόβο και να πεθαίνετε μόνο ως μουσουλμάνοι».
(Αλ-Ιμράν, 3/102)
Διάβασε το στίχο και είπε:
«Αν από το δέντρο ζακκούμ…»
(από το νερό του)
Αν μια σταγόνα έπεφτε στις θάλασσες του κόσμου, θα αναποδογύριζε τις ζωές όλων των ανθρώπων. Τι θα γινόταν, λοιπόν, με εκείνους που τρέφονται με ζακκούμ;»
(Τιρμίζι, Σιφάτ αλ-Τζαχάνναμ, 4; Χακίμ, αλ-Μουσταδράκ, 2/294)
Όπως τα φαγητά και τα ποτά του Παραδείσου δεν μοιάζουν με τις γήινες ευλογίες, έτσι και τα φαγητά και τα ποτά της Κόλασης δεν μοιάζουν με τις γήινες τιμωρίες. Ο Θεός, περιγράφοντας τον Παράδεισο και όσα περιέχει, μας ενθαρρύνει να πράττουμε όσα είναι απαραίτητα για να εισέλθουμε σε αυτόν· περιγράφοντας δε την Κόλαση και όσα περιέχει, θέλει να μας αποτρέψει από τις πράξεις που θα μας οδηγήσουν σε αυτήν. Αυτό είναι μονάχα μία από τις εκδηλώσεις της απέραντης ευσπλαχνίας Του. Για να γίνουμε αποδέκτες αυτών των εκδηλώσεων της ευσπλαχνίας, πρέπει να ακολουθήσουμε τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), τον απεσταλμένο ως έλεος για όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μας φανερωθεί και σε εμάς αυτή η ευσπλαχνία…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
