– Ποια μπορεί να είναι η σοφία της ύπαρξης και των δύο εκφράσεων “αυτός” και “εμείς” στο ίδιο εδάφιο; Θα ήμουν ευγνώμων αν το εξηγούσατε με τρόπο που να μπορούμε να το καταλάβουμε.
– Επίσης, λέγεται ότι η αναφορά σε “εμείς” στο στίχο οφείλεται στην προσφώνηση του Γαβριήλ. Ισχύει αυτό;
– Η ερώτησή μου δεν είναι “γιατί αναφέρεται σε εμάς στην στίχο”. Δεν ρωτάω αυτό… Γιατί, στον ίδιο στίχο, ο Θεός αναφέρεται στον εαυτό του με “αυτός”, και πριν τελειώσει ο στίχος, συνεχίζει με “εμείς”;
– Επίσης, γιατί, ενώ αναφέρεται σε “αυτόν”, δεν χρησιμοποιεί το “εγώ” αλλά συνεχίζει με το “εμείς”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση του 11ου στίχου του Σουράτ αλ-Ζουχρούφ:
«Αυτός είναι που στέλνει νερό από τον ουρανό με μέτρο. Με αυτό δίνουμε ζωή σε μια νεκρή γη. Έτσι θα αναστηθείτε και εσείς από τους τάφους σας.»
– Η πρώτη πρόταση αυτού του στίχου, η οποία είναι:
«Αυτός είναι που στέλνει νερό από τον ουρανό με μέτρο.»
Η φράση «με την έννοια του» αναφέρεται στους προηγούμενους στίχους 9-10. Η μετάφραση αυτών των δύο στίχων είναι η εξής:
«Πες τους:
«Ποιος δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη;»
Αν με ρωτήσεις, η απάντηση είναι σίγουρα:
‘Εκείνος ο Άγιος και Σοφός
(Αυτός είναι ο απόλυτος νικητής, ο απόλυτος κυρίαρχος και ο κάτοχος της σοφίας, ο Αλλάχ)
δημιούργησε.’
λένε. Αυτός που έκανε τη γη σαν κούνια για εσάς και δημιούργησε δρόμους και περάσματα στη γη για να βρείτε το δρόμο σας είναι
Είναι αυτός.”
(Αλ-Ζουχρούφ, 43/9-10)
Χρησιμοποιήθηκε για τρίτο πρόσωπο.
«ονομαστική πρόταση»
που είναι
«ο οποίος»
βάζοντας την πρόθεση στην αρχή
«Αυτός που…»
Μπορεί επίσης να μεταφραστεί ως εξής:
Ωστόσο, και στις δύο μεταφράσεις, πρέπει να σημειωθεί το εξής: Η πρώτη πρόταση του 11ου στίχου της σούρας αναφέρεται στον 10ο στίχο. Εκεί, το πρόσωπο είναι τρίτο.
“…Είναι αυτός.”
επειδή χρησιμοποιείται εδώ
-μέσω παραπομπής
– Χρησιμοποιήθηκε το ίδιο στυλ. Αυτό είναι και απαίτηση της αραβικής γλώσσας. Αν δύο προτάσεις έρθουν δίπλα-δίπλα, θα είναι ως εξής:
«Αυτός που έκανε τη γη σαν κούνια για εσάς και έφτιαξε δρόμους και περάσματα στη γη για να βρείτε το δρόμο σας»
Είναι αυτός.
”
(10)
Και Αυτός είναι που κατεβάζει νερό από τον ουρανό με μέτρο.
Είναι αυτός.”
(11). (Στο 12ο εδάφιο, που ακολουθεί αυτό το εδάφιο, χρησιμοποιείται το ίδιο ύφος:)
«Και Αυτός είναι που δημιούργησε όλα τα ζευγάρια και έκανε για εσάς πλοία και ζώα που μπορείτε να ιππεύσετε»
Είναι αυτός.
”)
– Όσον αφορά το θέμα του ΕΜΕΙΣ:
Η μετάφραση της δεύτερης πρότασης του 11ου στίχου της σούρας έχει ως εξής:
«Εμείς δίνουμε ζωή σε μια νεκρή χώρα. Έτσι και εσείς θα αναστηθείτε από τους τάφους σας.»
Όπως φαίνεται, η προηγούμενη πρόταση επίσης
«ο οποίος / ο»
ενώ στην δεύτερη πρόταση χρησιμοποιείται μια μορφή αντωνυμίας τρίτου προσώπου ενικού αριθμού, όπως:
«εμείς… δίνουμε ζωή»
που περιέχει την αντωνυμία πρώτου πληθυντικού προσώπου
«ενσέρνα»
περιλαμβάνεται το ρήμα.
– Εδώ, γίνεται μια μετάβαση στο ύφος της έκφρασης από το τρίτο πρόσωπο ενικού αριθμού στο πρώτο πρόσωπο πληθυντικού αριθμού.
“τεφέννυμ”
έχει γίνει. Δηλαδή, έχει αλλάξει το προηγούμενο ύφος της έκφρασης. Στη ρητορική, αυτό ονομάζεται
“η τέχνη του κομπλιμέντου”
λέγεται.
Αυτή η τέχνη είναι πολύ διαδεδομένη στην αραβική γλώσσα, καθώς και μια λογοτεχνική τεχνική που χρησιμοποιείται αρκετά συχνά στο Κοράνι.
Για παράδειγμα, στις τέσσερις πρώτες στροφές της Σούρας Αλ-Φατίχα ακολουθείται ένα στυλ που αναφέρεται σε τρίτο πρόσωπο:
«Εν ονόματι του Αλλάχ, του Ελεήμονος, του Φιλάνθρωπου. Η δόξα ανήκει στον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσμων, τον Ελεήμονα, τον Φιλάνθρωπο, τον Κύριο της Ημέρας της Κρίσεως.»
Στη συνέχεια, στο 5ο εδάφιο, το ύφος αλλάζει και μεταβαίνει στο δεύτερο πρόσωπο ενικού:
«Μόνο εσένα λατρεύουμε, μόνο από εσένα ζητάμε βοήθεια!»
Σκοπός αυτής της τέχνης του κολακεύειν είναι να δώσει νέα ζωντάνια στην έκφραση και μια φρέσκια διάσταση στο νόημα. Στο εν λόγω εδάφιο επιδιώκεται ο ίδιος στόχος.
Δηλαδή:
Από τον 9ο στίχο και έπειτα.
-ως απάντηση σε μια ερώτηση-
Επισημαίνεται η δημιουργικότητα του Θεού. Στη συνέχεια, στα εδάφια 10 και 11, δίνονται λεπτομέρειες και τονίζεται το θέμα της δημιουργικότητας. Ωστόσο, στο εδάφιο 11…
«η αναβίωση της νεκρής γης με το νερό που κατεβαίνει από τον ουρανό»
Στο ζήτημα αυτό, για να αποτυπωθεί με ζωντανό τρόπο η δύναμη, η γνώση και η σοφία του Θεού στο νου και στην καρδιά, επενέβη ο ίδιος ο Θεός.
«εμείς…»
είπε.
– Στον στίχο
«Ενσέρτου»
(Εγώ… δίνω ζωή)
αντί
“ΕΝΣΕΡΝΑ”
(Εμείς δίνουμε ζωή)
Η σοφία της λέξης είναι να εκφράζει το μεγαλείο, την μεγαλοσύνη και την απειρότητα της δύναμης του Θεού. Στο Κοράνι, η λέξη χρησιμοποιείται για τον Θεό.
“εμείς”
Η αντωνυμία χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά.
Γενικά, στο Κοράνι ο Αλλάχ
“εγώ”
αντί
“εμείς”
Η σοφία της χρήσης του μπορεί να εξηγηθεί ως εξής:
α)
Με αυτό, ο Αλλάχ εξέφρασε το μεγαλείο και την μεγαλοσύνη Του.
β)
Θεός
“εμείς”
με αυτόν τον τρόπο αναφέρεται και στα δικά του ονόματα και επίθετα. Για παράδειγμα, στο εδάφιο που εξετάζουμε,
«Εμείς, ο Κύριος της απέραντης δύναμης, της γνώσης, της σοφίας, της ευσπλαχνίας… αναζωογονούμε τη νεκρή γη με τη βροχή».
Με αυτόν τον τρόπο, υποδεικνύεται ότι η βροχή είναι μια ενσάρκωση της ελεημοσύνης και γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι η ανάσταση των ανθρώπων είναι μια αναγκαιότητα αυτών των ονομάτων και ιδιοτήτων.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Στο πρώτο εδάφιο του Σουρά Ισρά, δεν θα ήταν καλύτερα να έλεγε “τα σημεία μας” αντί για “τα σημεία του”;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
