– Τι μπορεί να θεωρηθεί ως επίδειξη αρετής;
– Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες σχετικά με το αίσθημα της ζήλειας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Φθόνος:
Η επιθυμία να έχεις και εσύ την ίδια ευλογία που έχει κάποιος άλλος, χωρίς να εύχεσαι να χαθεί η ευλογία εκείνου.
Φθόνος;
είναι ένα είδος ζήλου και δεν είναι ούτε επιβλαβές από ισλαμική άποψη, ούτε ζήλια. Γιατί
ζήλεια;
το να επιθυμείς να χαθεί η ευημερία και η ευλογία που έχει κάποιος άλλος
και αυτό είναι αμαρτία και κακή ηθική. Κατακρίνεται στο Κοράνι και στα χαντίθ. Στα τουρκικά αυτό…
“ζηλεύω”
και
“δεν μπορώ να το αντέξω”
το εκφράζουμε με τις λέξεις. Ωστόσο, στη ζήλια δεν υπάρχει τέτοια επιθυμία. Δηλαδή, σημαίνει να επιθυμεί κανείς να έχει και ο ίδιος την ίδια ευλογία που βλέπει σε κάποιον άλλον, χωρίς να εύχεται να λείψει αυτή η ευλογία από τον άλλον.
Ωστόσο, πρέπει να προσέξουμε ορισμένους κινδύνους που ελλοχεύουν σε αυτή την αρετή, όπως η επίδειξη αρετής. Η άγνοια ότι κάθε ευλογία προέρχεται από τον αληθινό της κάτοχο μπορεί να καταστρέψει τις αρετές.
Όταν η αρετή υιοθετείται, αλλά δεν αντανακλά τον Αληθινό Κύριό της, είναι σαν ένα φόρεμα που πωλείται σε βιτρίνα.
“Διεγείρει την φλέβα της ζήλιας”
Δεν φέρει νόημα και ομορφιά πέρα από την ύπαρξή της. Όταν αντανακλά τον αληθινό κάτοχό της, όταν γίνεται καθρέφτης του, θα βρει την αληθινή ομορφιά και την εγγενή της κατάσταση. Μια τέτοια αρετή θα ζεστάνει και θα φωτίσει τόσο τον κάτοχό της όσο και τους καθρέφτες που αντανακλά. Η κοινότητα των ανθρώπων που αντανακλούν αυτές τις ομορφιές θα είναι ένα πεδίο ομορφιάς και αρμονίας, σαν ένας κήπος λουλουδιών που αντανακλά τον ήλιο.
Η σοβαρότητα και η επιβλητικότητα ενός μικρού παιδιού μπορεί να φαίνονται χαριτωμένες λόγω της ηλικίας του. Ωστόσο, η ασυμφωνία μεταξύ συμπεριφοράς και θέσης είναι εμφανής. Στα παιδιά που καταλαμβάνουν θέσεις εξουσίας στις 23 Απριλίου, η προσπάθεια να υιοθετήσουν συμπεριφορά ανάλογη με τη θέση τους είναι αστεία, δηλαδή παρουσιάζουν μια εικόνα ασυνεπή, ξένη και ασύμβατη με το γενικό σύνολο. Οι θέσεις δεν τους ανήκουν και οι συμπεριφορές που υιοθετούνται για να ταιριάζουν με αυτές τις θέσεις…
“πωλείται”
Κάθε ψυχή νιώθει ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει το να είναι απλώς αυτό που είναι.
Εδώ
“πωλείται”
Ο όρος ίσως να ανταποκρίνεται σε έννοιες όπως η εμπορία κάτι που δεν σου ανήκει, η αδικαιολόγητη οικειοποίηση. Κάποιος που κατέχει μια θέση που δεν του ανήκει, την οικειοποιείται.
“σαν να”
Αντί να προσπαθούν να επιδεικνύουν την εξουσία τους, η στάση τους, που εκφράζει ότι είναι απλώς θεματοφύλακες σε αυτή τη θέση, ή ακόμα και ότι κάθονται προσωρινά σε μια θέση που δεν έχει καμία σχέση με αυτούς, φαίνεται πιο φυσική και πιο αρμονική.
Προσπαθώντας να κρύψει την αλήθεια
“σαν να”, “σαν να”
προσπάθειες να γίνει
σχεδιασμός
δηλαδή
προσποιητός
Bu durum, ruhlarda itici yankılar oluşmasına yol açacaktır. Bu durumlar, masum çocuklarda büyükleri taklit etme ve onlara imrenme gibi tezahürler olarak ortaya çıktığı ve kişilik gelişimlerini tamamlayacakları doğal seyirde gerekli olduğu için, yapaylık ve soğukluk pek hissedilmez. Bu durum onlar için bir anlamda doğaldır ve bu yüzden sevimlidir. Ancak, ölçülerinin üzerindeki bir makama uzanmak, ruhsal gelişimini tamamlamış olması beklenen yaştaki birinde gurur, kibir, büyüklenme gibi, aslında öyle olmadığı halde “büyükmüş gibi” tavırlar sergilemesine yol açacaktır. Son derece sevimsiz, itici, ruhlara sıkıntı veren bu durum, uyumsuzluktan, ölçülerine uygun olmayan tavırları benimsemekten kaynaklanmaktadır. Bu, saygın bir hocanın hafif meşrep bir şarkıcının kıyafetini giymesi veya bir dansözün cübbe ile sahneye çıkması gibi bir durumdur.
Στάσεις και συμπεριφορές
Πρέπει να ταιριάζει τουλάχιστον όσο και τα ρούχα στο άτομο, την περίσταση και τις συνθήκες, και να εφαρμόζει τέλεια. Διαφορετικά, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι τόσο ταιριαστό όσο τα ρούχα που φορούν οι τεχνητοί μανεκέν στις βιτρίνες, προορισμένα για πώληση. Οι άνθρωποι που φορούν ρούχα χωρίς να υιοθετούν τη στάση και τη συμπεριφορά που αυτά υποδηλώνουν, ακόμα κι αν η στάση και η συμπεριφορά είναι ωραίες, γίνονται άσχημοι κάτω από τη σκιά της υποκρισίας και της προσποίησης. Όλοι μας έχουμε βιώσει πολλές φορές πόσο αηδιαστικό μπορεί να είναι ακόμα και ένα τέτοιο χαμόγελο. Στα παιδιά…
“ζηλεύω και επιθυμώ”
συμπεριφορές που αποτελούν εκδήλωση μιας έμφυτης κατάστασης, όπως στους ενήλικες
“διεγείρω την φλέβα της ζήλιας”
μετατρέπεται σε μια προσποιητή μορφή. Από αυτή την άποψη, η υιοθέτηση από το άτομο συμπεριφορών που δεν του ανήκουν μοιάζει με τα ρούχα που φοράει η μανεκέν στη βιτρίνα. Δηλαδή, το βασικό κίνητρο είναι η “πώληση”.
– Αλλά ποια είναι η κατάσταση στην οποία οι αρετές, η ομορφιά και η καλοσύνη ταιριάζουν καλύτερα στον άνθρωπο, και εκδηλώνονται σε αυτόν με τον πιο φυσικό τρόπο;
– Σε ποια περίπτωση αυτές οι καταστάσεις απομακρύνονται από την επιτήδευση και την προσποίηση;
Η όραση και η ικανότητα να βλέπει κανείς ανήκουν σε έναν Δημιουργό, τον Παντοδύναμο, ο οποίος βλέπει και ό,τι βλέπει το μάτι. Στην πραγματικότητα, όλη η αρετή, η ομορφιά και η καλοσύνη ανήκουν σε Εκείνον που δίνει την ακοή και ακούει, που δίνει την αγάπη και αγαπά με αυτήν, που δίνει την αλληλεγγύη και βοηθά με αυτό το συναίσθημα. Όλη η ομορφιά που έρχεται στο νου μας ανήκει σε Εκείνον.
Όλοι οι άνθρωποι και η ανθρωπότητα καθ’ όλη την ιστορία, εκφράζουν, με όλη τη σημασία της λέξης, χωρίς να κατέχουν τις ίδιες ιδιότητες, χωρίς να είναι του ίδιου είδους. Αυτή είναι η σχέση των γραμμάτων των λέξεων που διαβάζετε τώρα με τις έννοιες που κρύβονται πίσω τους. Δεν είναι του ίδιου είδους, δεν έχουν καμία κοινή ιδιότητα, κι όμως το ένα εκφράζει το άλλο, γίνεται καθρέφτης του.
Η πιο φυσική, ειλικρινής και αυθεντική κατάσταση του ανθρώπου είναι όταν αισθάνεται και βιώνει ότι οι ομορφιές δεν του ανήκουν, αλλά είναι απλώς καθρέφτης αυτών.
Δηλαδή, πρέπει να είναι η στιγμή που μπορεί να δει τον εαυτό του με την κυριολεκτική του έννοια. Εξάλλου, όταν η ψυχή επιστρέφει από το αόριστο στο συγκεκριμένο, από τη γνώση στην αγάπη, από την πολλαπλότητα στην ενότητα…
«σαν να» «σαν να»
Τα όρια, τα χρώματα, οι διακρίσεις, τα φυσικά χαρακτηριστικά θα εξαφανιστούν και θα παραμείνουν μόνο οι έννοιες, μόνο τα ονόματα, μόνο Εκείνος. Στην κορυφή αυτής της ψυχής και της ανθρωπότητας, όπου η πίστη βιώνεται με απόλυτη βεβαιότητα, το καλό και το κακό, το ωραίο και το άσχημο, το κρύο και το ζεστό, ενώνονται σε ένα σημείο. Διότι ανήκουν σε Εκείνον.
“σαν να”
Εγκαταλείποντας τις μορφές που παρουσιάζουν, μετατρέπονται σε νόημα, σαν να σβήνουν, και γίνονται έκφραση των ονομάτων (του Θεού). Για να κατανοήσουμε αυτή την εικόνα στον υλικό κόσμο, ας σκεφτούμε την αντανάκλαση του ήλιου πάνω στη γη, σε όλα τα όντα, με επτά διαφορετικά χρώματα, και την ταχεία περιστροφή του εδάφους όπου βρίσκονται αυτά τα όντα, με τα δικά τους…
“σαν να”
Μπορούμε να παρομοιάσουμε την απώλεια των ορατών χαρακτηριστικών τους με τη μετατροπή τους ξανά σε μια ακτίνα ηλιακού φωτός.
Παρόμοια κατάσταση ισχύει και για τις ομορφιές, τις καλοσύνες και τις αρετές που εκδηλώνονται στους ανθρώπους.
Όταν η αρετή υιοθετείται, αλλά δεν αντανακλά τον Αληθινό Κύριό της, είναι σαν ένα φόρεμα που πωλείται σε βιτρίνα.
“Διεγείρει την φλέβα της ζήλιας”
Δεν φέρει νόημα και ομορφιά πέρα από την επιφάνεια. Θα βρει την αληθινή ομορφιά και την φυσική της κατάσταση όταν αντανακλά τον αληθινό της κάτοχο, όταν γίνεται καθρέφτης του. Μια τέτοια αρετή θα ζεσταίνει και θα φωτίζει τόσο τον κάτοχό της όσο και τους καθρέφτες που την αντανακλούν. Η κοινότητα των ανθρώπων που αντανακλούν αυτές τις ομορφιές θα είναι ένα πεδίο ομορφιάς και αρμονίας, σαν κήπος λουλουδιών που αντανακλά τον ήλιο. Θα εξαφανιστούν καταστάσεις που διαταράσσουν την αρμονία, όπως η ζήλια, η φθόνη και η κακία, και θα αγκαλιαστούν σε μια αρμονία αρετών, σαν χορωδία που ψάλλει ένα τραγούδι αρετής, και οι ατομικότητες θα λιώσουν, θα δημιουργηθεί ολότητα και θα επιστρέψουν στην Αληθινή Πηγή της Αρετής. Γι’ αυτό η αρετή πρέπει να επιστρέφει σε Αυτήν, να την εκφράζει, να προέρχεται από Αυτήν, και να είναι φανερό ότι προέρχεται από Αυτήν. Διαφορετικά, μια αρετή χωρίς ειλικρίνεια, μια αρετή που πωλείται, θα μετατραπεί σε κάτι ψεύτικο, τεχνητό, που θα βλάψει ακόμα και το αίσθημα αρετής στους ανθρώπους. Οι αρνητικές καταστάσεις που προκαλεί ένα ακριβό φόρεμα που εκτίθεται σε βιτρίνα για πώληση στις ψυχές των φτωχών ανθρώπων, θα είναι μια διαταραγμένη φωνή που θα προκαλεί διαταραχές σε ολόκληρη την κοινωνία. Θα συμμετέχει ως μια ραγισμένη φωνή στη μελωδία που παίζει με αρμονία η υπέροχη χορωδία του σύμπαντος. Αυτό που θα έπρεπε να φέρει ανακούφιση και ηρεμία στις ψυχές, θα μπορούσε να γίνει αιτία ειλικρίνειας, διαμάχης, διαφωνίας, ακόμα και πολέμων.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
