Είναι σωστό, για παράδειγμα, να δώσεις ένα αντικείμενο που έχεις χρησιμοποιήσει λίγο σε κάποιον που το έχει ανάγκη και να πάρεις κάτι άλλο που σου αρέσει; Θεωρείται και αυτό ελεημοσύνη;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Με αυτόν τον τρόπο, η δωρεά παλαιών αγαθών σε όσους έχουν ανάγκη θεωρείται επίσης ελεημοσύνη.
Ωστόσο, η ελεημοσύνη από τα αγαπημένα πράγματα του ατόμου είναι μια ανώτερη μορφή ελεημοσύνης.
Η δαπάνη για το δρόμο του Θεού, αν γίνεται από το αγαπημένο είδος του αγαθού, οδηγεί το άτομο σε
“μπιρ”
φτάνει σε βαθμό. Στο στίχο αναφέρεται:
«Δεν θα φτάσετε στον Παράδεισο και στην τελειότερη αρετή (μπιρ) παρά μόνο αν ξοδέψετε από αυτά που αγαπάτε για χάρη του Θεού.»
(Αλ-Ιμράν, 3/92).
Όταν αποκαλύφθηκε αυτό το εδάφιο, ο Αμπού Ταλχά (ρα) έδωσε ως ελεημοσύνη το αγαπημένο του αγαθό, το οποίο ήταν
“Μπρχά”
ήθελε να δωρίσει τον κήπο του για φιλανθρωπικούς σκοπούς, στο όνομα του Θεού, και ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
“να το δώσει στους στενούς συγγενείς του και στους γιους του θείου του”
ακολούθησε τη συμβουλή του και έπραξε έτσι (Μπουχάρι, Ζακάτ, 44, Βεσαγιά, 17, 26; Μουσλίμ Ζακάτ, 43; Αχμέντ μπ. Χανμπέλ, III/141, 256). Ο Χαζράτ Ομέρ αφιέρωσε τη πολύτιμη γη που του αναλογούσε από τα λάφυρα του Χαϊμπάρ. (Ιμπν Κεσίρ, Μουχτασάρου Τεφσίρ, Βηρυτός 1981, I/299).
Ζαΐδ μπιν Χαρίθα (ρ.α.)
“Σέιλ”
ζήτησε από τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) να δωρίσει το διάσημο άλογό του, και εκείνος το έδωσε στον Ουσάμα μπιν Ζαΐντ (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί του). Ο Χασάν αλ-Μπασρί λέει:
“Αν κάποιος δώσει ελεημοσύνη, ακόμα και έναν μόνο χουρμά που αγαπά, για χάρη του Θεού, τότε ισχύει το εδάφιο:
“μπιρ”
θα τύχει ευνοίας.”
Ο Ομέρ μπιν Αμπντούλ Αζίζ μοίραζε άφθονη ζάχαρη στους φτωχούς και σε όσους τον ρωτούσαν το λόγο, απαντούσε:
Γιατί εγώ αγαπώ περισσότερο τη ζάχαρη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
