Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει σε ένα σαφές συμπέρασμα σχετικά με το πώς προκύπτει η συνείδηση.
Σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, η συνείδηση αποτελείται από τη συνολική δραστηριότητα του νευρικού συστήματος και του εγκεφάλου. Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η συνείδηση προέρχεται από την αλληλεπίδραση του εγκεφάλου και του νευρικού μας συστήματος με τον υποατομικό κόσμο, μια αλληλεπίδραση που δεν μπορούμε να ανιχνεύσουμε. Μια άλλη θεωρία θεωρεί τη συνείδηση ως αποτέλεσμα της χρήσης της πολιτισμικής κληρονομιάς που έχει καταγραφεί στη μνήμη μας από το ανθρωπολογικό μας παρελθόν. Μια άλλη προσέγγιση βλέπει τη συνείδηση ως ένα κοσμικό πεδίο που προκύπτει από την επεξεργασία και την υπέρβαση των πληροφοριών που λαμβάνουμε μέσω των αισθήσεών μας.
Η άποψη ότι η συνείδηση προκύπτει από τη συνολική κίνηση των ατόμων είναι μια τέτοια συνηθισμένη απόπειρα θεωρητικοποίησης.
Η περίπλοκη και εκτεταμένη δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι πολύ ευρύτερη για να αποτελέσει αντικείμενο τόσο απλοϊκών θεωριών.
Στο φαινόμενο της συνείδησης, πολλές γνωστές επιδράσεις ισχύουν ταυτόχρονα, όπως οι αισθήσεις, η μνήμη, η βιωματικότητα, ο χρόνος, το περιβάλλον, η κοινωνία, η ψυχολογική κατάσταση, η κοσμική σύνδεση, η κβαντική κινητικότητα, ο μακροφυσικός κύκλος, η γενετική, η επιγενωμική, το υποσυνείδητο, τα ιδανικά, οι πεποιθήσεις και ο μεταφυσικός κόσμος, καθώς και άλλα φαινόμενα που δεν γνωρίζουμε ακόμη.
Επομένως, η συνείδηση που εκδηλώνεται στον άνθρωπο στη γη έχει σχέση με ολόκληρο το σύμπαν.
Η ικανότητα αυτής της αποκαλυφθείσας συνείδησης να αντιλαμβάνεται ολόκληρο το σύμπαν, να το αξιολογεί με τάξη και αρμονία, να συλλογίζεται σκοπούς και στόχους για τον εαυτό της και για άλλα όντα, να διακρίνει ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των όντων και να διαθέτει λογική και συλλογιστική ικανότητα, να έχει διάσταση αιωνιότητας, να βιώνει αντιφατικά συναισθήματα όπως αγάπη και μίσος, και πάνω απ’ όλα, η αναγκαιότητα να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη ενός απόλυτου δημιουργού που δεν μπορεί να περιλάβει τον εαυτό της αλλά γνωρίζει την ύπαρξή του, έχει δημιουργήσει συνείδηση σε διάφορους βαθμούς.
Όπως τα ζώα και τα φυτά έχουν τα δικά τους επίπεδα συνείδησης, έτσι και τα άτομα και τα σωματίδια του υποατομικού κόσμου εκδηλώνουν συνείδηση σε διαφορετικά επίπεδα.
Ακόμη και αν εξετάσουμε την συνεχή μετατροπή της ισορροπίας ποζιτρονίου-ηλεκτρονίου υπέρ του ηλεκτρονίου, με αποτέλεσμα το άνοιγμα του πεδίου ύπαρξης, ή τις αναλογίες χωρικής μεγέθυνσης που εγγυώνται την ύπαρξή μας, οι οποίες βασίζονται στις αναλογίες μάζας μεταξύ ηλεκτρονίου και πρωτονίου, σε ατομικό ή υποατομικό επίπεδο, γινόμαστε μάρτυρες μιας εκδήλωσης συνείδησης που προβλέπει όλες τις επόμενες φάσεις.
Αυτή η εκδήλωση συνείδησης κινείται προς κάθε κατεύθυνση σε ένα άπειρο χρονικό διάστημα.
Αυτό, με τη σειρά του, απαιτεί τη μεταφορά ενός τέτοιου τεράστιου όγκου δεδομένων. Κάτι τέτοιο είναι σωματικά αδύνατο.
Υπάρχουν μόνο απλές εκπομπές ενέργειας και μαγνητικά πεδία που προκύπτουν από σχετικές συγκεντρώσεις.
Λοιπόν, πάνω σε αυτά τα σωματίδια και τα πεδία
Η διαισθητική γνώση της ύπαρξης ενός δημιουργού που αποκαλύπτεται στην ανθρώπινη συνείδηση και μιας απόλυτης δύναμης που δημιούργησε τον κόσμο, υποδεικνύει τον κάτοχο αυτής της συνειδητής δημιουργικής διαδικασίας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
