Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Τον ερχομό του Οσμάν στην ευλογημένη αγκαλιά του Ισλάμ ακολούθησε ο Ταλχά μπιν Ουμπαϊντουλλάχ.
Είχε ταξιδέψει για εμπορικούς λόγους. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο πανηγύρι της Βούσρας, ένας μοναχός που ζούσε στο εκεί μοναστήρι,
“Υπάρχει κανείς από τη Μέκκα ανάμεσα σε αυτό το πλήθος;”
φώναξε.
Ο Άγιος Ταλχά,
“Ναι, εγώ είμαι από τη Μέκκα.”
είπε.
Μοναχός,
“Ο Αχμέτ εμφανίστηκε;”
ρώτησε.
Ο Άγιος Ταλχά,
“Ποιος είναι ο Αχμέτ;”
είπε.
Μοναχός,
«Είναι γιος του Αμπντουλλάχ μπιν Αμπντούλ Μουτταλίμπ. Η Μέκκα είναι η πόλη όπου θα εμφανιστεί. Είναι ο τελευταίος των προφητών. Θα αναγκαστεί να μεταναστεύσει από το Χαρέμ-ι Σερίφ σε μια περιοχή με φοίνικες, πέτρες και άγονη γη.»
απάντησε.
Τα λόγια του ιερέα τράβηξαν την προσοχή του Ταλχά, και μόλις έφτασε στη Μέκκα, τα ανακοίνωσε στο κοινό,
“Υπάρχουν νέα νέα?”
ρώτησε.
«Ναι, ο Μωάμεθ, γιος του Αμπντουλλάχ, ισχυρίστηκε ότι είναι προφήτης. Και ο Αμπού Μπακρ, γιος του Αμπού Κουχάφα, τον ακολούθησε!»
είπαν.
Αμέσως πήγε στον Άγιο Αμπού Μπακρ και του είπε:
“Εσύ, ακολούθησες τον Μωάμεθ;”
ρώτησε.
Ο Άγιος Αμπού Μπακρ,
“Ναι! Εγώ υπάκουσα σ’ αυτόν. Πήγαινε κι εσύ, υπάκουσε σ’ αυτόν! Γιατί αυτός καλεί τους ανθρώπους στην αλήθεια και στο δίκαιο.”
είπε.
Ο Ταλχά, αφού διηγήθηκε στον Αμπού Μπακρ όσα είχε ακούσει από τον ραββί, πήγαν μαζί στον Προφήτη. Ο Ταλχά, που αμέσως ασπάστηκε το Ισλάμ, όταν εξήγησε όσα είχε πει ο ραββί, ο Προφήτης χαμογέλασε.1
Οι ειδωλολάτρες δεν μπόρεσαν να ανεχτούν το γεγονός ότι ένας ενάρετος άνθρωπος όπως ο Χαζρέτ-ι Ταλχά έγινε μουσουλμάνος. Ο Νεβφελ μπιν Αντβιγέ, ένας από τους πιο σκληρούς παλαιστές των Κουρεϊσιτών, τον έδεσε με ένα σχοινί και τον βασάνισε.
Ο Ταλχά, ο οποίος ασπάστηκε το Ισλάμ σε νεαρή ηλικία, είναι ένας από τους δέκα συντρόφους του Προφήτη που έλαβαν την ευαγγελία του Παραδείσου. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού είπε γι’ αυτόν:
“Όποιος θέλει να δει έναν μάρτυρα να περπατάει στη γη, ας κοιτάξει τον Ταλχά.”
διέταξαν.2
Ήταν ένας εξαιρετικά γενναιόδωρος και γενναίος σύντροφος του Προφήτη. Στη μάχη του Οχούδ, κράτησε τα βέλη που ρίχτηκαν στον Προφήτη, με αποτέλεσμα να μείνει με ακρωτηριασμένα δάχτυλα. Στην ίδια μάχη, παρά τα ογδόντα περίπου τραύματα που υπέστη, δεν απομακρύνθηκε από τον Αγγελιοφόρο του Θεού.3
Υποσημειώσεις:
1. Ιμπν Σα’ντ, Ταμπακάτ: 3/214-216; Ιμπν Χατζέρ, Ισάμπε: 2/220-221.
2. Μπουχάρι, 2/107; 4/211-212.
3. Ιμπν Σα’ντ, Ταμπακάτ: 3/219; Ιμπν Χατζέρ, Ισάμπε: 2/221.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
