Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Φαίνεται ότι η δημιουργία των ψυχών προηγείται των σωμάτων. Από τον κόσμο των ψυχών, περνάμε στη μήτρα της μητέρας, από εκεί στην παιδική ηλικία, τη νεότητα, τη γήρανση και τελικά στον τάφο, τον μεσοδιάστημα, τον παράδεισο ή την κόλαση. Η αρχή αυτού του ταξιδιού είναι ο κόσμος των ψυχών. Συνεπώς, η δημιουργία των ψυχών προηγείται των σωμάτων.
Πράγματι, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν),
«Οι ψυχές είναι σαν συναθροίσεις ανθρώπων. Εκείνοι που γνωρίζονται από πριν, τα πάνε καλά. Εκείνοι που δεν γνωρίζονται, χωρίζονται και δεν τα πάνε καλά.» (1)
Ο Προφήτης είπε. Το ιερό χαντίθ αναφέρει ότι οι άνθρωποι συναντιούνται και έρχονται σε επαφή κάπου πριν έρθουν στον κόσμο. Δεδομένου ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί στη μήτρα, είναι η πιο σαφής απόδειξη ότι οι ψυχές υπήρχαν προηγουμένως και δημιουργήθηκαν πριν έρθουν στη μήτρα.
Ο Αζιμαμπάντι, ερμηνεύοντας αυτό το χαντίθ,
“οι ψυχές να γνωρίζονται και να έρχονται σε επαφή πριν έρθουν στα σώματά τους”
λέγοντας ότι οι ψυχές δημιουργήθηκαν πριν από τα σώματα. (2)
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα εδώ. Αυτό είναι η λήψη όρκου από τις ψυχές από τον Θεό.
“Κάλού Μπέλα”
είναι η χρονική στιγμή της συμφωνίας που αναφέραμε. Δηλαδή, ο Θεός,
«Εγώ δεν είμαι ο Κύριός σας;»
όταν ρωτούσε τα πνεύματα, εκείνα απαντούσαν
“Ναι, Εσύ είσαι ο Κύριός μας!..”
είχαν απαντήσει. Πότε συνέβη λοιπόν αυτό;… Οι απόψεις των λογίων επί του θέματος συνοψίζονται ως εξής:
Ορισμένοι ερμηνευτές λένε ότι η διαθήκη είναι μια θεϊκή καθοδήγηση μέσω “εκπροσώπησης” και “μεταφοράς”, και εξηγούν:
“Αυτή είναι μια παρομοίωση. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν με την ικανότητα να αναγνωρίζουν την κυριαρχία του Θεού, θεωρείται, κατά μία έννοια, ως μαρτυρία.”
Η συντριπτική πλειοψηφία των μελετητών της ερμηνείας του Κορανίου, ωστόtσο,
Πιστεύουν ότι τόσο η θεϊκή ομιλία όσο και η απάντηση της ψυχής είναι αληθινές, όχι συμβολικές. Ο Μεχμέτ Βεχμπί Εφέντι, ένας από τους ερμηνευτές του Κορανίου του περασμένου αιώνα, εκφράζει αυτή την άποψη ως εξής:
“Αν και υπάρχει η πιθανότητα να απαντήσουν με σιωπηλή επικοινωνία, χωρίς νου και ζωή, το ορθότερο είναι ότι τους έδωσε νου, ζωή και ομιλία, και τους έδειξε αποδείξεις που μαρτυρούν τη δημιουργική και κυριαρχική του δύναμη… Και αυτοί, κατανοώντας την ερώτηση, απάντησαν με τις γλώσσες τους, χρησιμοποιώντας τον νου τους.”
Πηγές:
(1) Μπουχάρι, Ενμπιγιά, 2; Μουσλίμ, Μπιρρ, 159; Αμπού Νταβούντ, Εντέμπ, 19.
(2) Αζιμαμπάδι, Αβν αλ-Μαβούντ, XIII, 124.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
