– Ποιες είναι οι αποδείξεις ότι δεν προερχόμαστε από πρωτεύοντα θηλαστικά; Πώς θα αντικρούατε αυτή τη θεωρία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Άνθρωποι,
Ο πρώτος άνθρωπος προήλθε από τον πατέρα μας, τον Αδάμ, και τη μητέρα μας, την Εύα.
Ο Αδάμ δημιουργήθηκε από χώμα, και η Εύα από τον Αδάμ. Ο Θεός είναι ο Δημιουργός του ανθρώπου. Ο Θεός περιγράφει αυτή τη δημιουργία στο Κοράνι.
Δεδομένου ότι είναι αδύνατο να αναδημιουργήσουμε στο εργαστήριο τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του πατέρα Αδάμ, από τη γη, ο Θεός είναι ο μόνος που έχει λόγο σε αυτό το θέμα. Διότι και…
Αυτός είναι ο πρώτος άνθρωπος και Αυτός είναι που δημιούργησε και τους άλλους ανθρώπους.
Κάποιοι δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον λόγο του Θεού επί του θέματος. Αντ’ αυτού, ακολουθούν ορισμένες απόψεις που προβάλλουν ορισμένοι φιλόσοφοι.
Τώρα, εδώ ζητούνται αποδείξεις ότι ο άνθρωπος δεν προέρχεται από πρωτεύοντα θηλαστικά.
Σε αυτό το θέμα, εμείς πιστεύουμε και αποδεχόμαστε τον λόγο του Θεού.
Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο, φέρουν το βάρος της απόδειξης.
Δηλαδή, αυτοί οφείλουν να αποδείξουν ότι ο πρώτος άνθρωπος προήλθε από πρωτεύοντα θηλαστικά και όχι από τη γη. Πώς μπορεί να αποδειχθεί κάτι που δεν υπάρχει; Ο άνθρωπος δεν προήλθε από πρωτεύοντα θηλαστικά, οπότε τι να αποδειχθεί;
Η ερώτησή τους είναι παρόμοια με την εξής:
Σε ρωτάνε για τον πατέρα σου. Εσύ λες, ο πατέρας μου είναι ο Αλή ή ο Αδάμ. Ο άλλος λέει, απόδειξε ότι ο πατέρας σου είναι ο Αλή ή ο Αδάμ. Αν έχουν αμφιβολίες για τον πατέρα μου, αυτοί πρέπει να το αποδείξουν.
Δεν θα αναφερθώ στις αξιώσεις των αθεϊστών φιλοσόφων σχετικά με το παρελθόν του πρώτου ανθρώπου, οι ανοησίες τους δεν είναι καινούργιες. Χρονολογούνται από πολύ παλιά. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Ο Αναξίμανδρος, γύρω στο 400 π.Χ., υποστήριξε ότι ο άνθρωπος προήλθε από τα ψάρια. Δηλαδή, περίπου 2.400-2.500 χρόνια πριν από σήμερα.
Άρα, αυτοί αναζητούν έναν πρόγονο από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. Εφόσον δεν αποδέχονται τον Θεό, δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν πώς έγινε η αρχική δημιουργία, μέχρι την ημέρα της κρίσης.
Αυτός ο κόσμος είναι ένας κόσμος δοκιμασιών.
Όποιος θέλει ακολουθεί τους άθεους φιλοσόφους, υιοθετεί τις απόψεις τους και καταλήγει στην κόλαση, ενώ όποιος θέλει αποδέχεται τα λόγια του Θεού, των 124.000 προφητών και των 120.000.000 αγίων και μπαίνει μαζί τους στον παράδεισο. Ο παράδεισος θέλει ανθρώπους, όπως και η κόλαση, και τους περιμένει.
Παρακάτω συνοψίζονται τα στοιχεία που προβάλλουν οι άθεοι σχετικά με τον πρόγονο του ανθρώπου.
Η Ιστορία του Ανθρώπου
Τα κυριότερα απολιθώματα που προτείνονται ως ενδιάμεσες μορφές που σχετίζονται με το παρελθόν του ανθρώπου είναι τα εξής:
1. Ο Άνθρωπος της Αφρικής
(Αυστραλοπίθηκος ο Αφρικανός)
Ο εξελικτικός βιολόγος Γκουλντ υποστηρίζει ότι ο αυστραλοπίθηκος ο αφρικανικός (Australopithecus afarensis) δεν μπορεί να είναι ο πρόγονος του ανθρώπου. Επισημαίνει ότι τα απολιθώματα που θεωρούνται ότι ανήκουν σε αυτόν τον αφρικανικό πίθηκο, στην πραγματικότητα ανήκουν σε διαφορετικούς οργανισμούς και έχουν συναρμολογηθεί εσφαλμένα.
(Gould, JL and Keeton, WT Biological Science. 6η έκδοση, Νέα Υόρκη: WW Norton, σελ. 347, 1996)
2. Ο Άνθρωπος της Νεμπράσκα
(Εσπεροπίθηκος ο Χέρολντκούκι)
Το 1921, με βάση έναν γομφίο δόντι που εικάζεται ότι ανήκε σε έναν πρόγονο του ανθρώπου
Ο Άνθρωπος της Νεμπράσκα
Υποστηρίχθηκε ότι ήταν δόντι ανθρώπου. Αργότερα αποδείχθηκε ότι το δόντι ανήκε σε χοίρο.
(Tatlı, Â. Εξέλιξη και Δημιουργία. Τούγρα Όφσετ, Ισπάρτα, 2η έκδοση, 2016)
3. Ο Άνθρωπος της Ιάβας
(Πιθηκάνθρωπος ορθοβάδης)
Ο φυσικός ιατρός Ντυμπουά, το 1891, βρήκε στα νησιά της Ιάβας, σε διάφορες περιοχές και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, ανάμεσα σε υλικά που είχαν ανασκαφεί από κρατούμενους, δύο δόντια, μισό κρανίο και ένα μηριαίο οστό, και τα συνένωσε ονομάζοντάς τα…
Ο Άνθρωπος της Ιάβας
(Πιθηκάνθρωπος ορθοβάτης)
το ονόμασε.
(Gish, DT Evolution: The Fossils Say No! 1981. Μετάφραση: Â. Tatlı, Απολιθώματα και Εξέλιξη. Εκδόσεις Cihan, Κωνσταντινούπολη. 1984)
Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Ντυμπουά ανέφερε ότι το κρανίο ανήκε σε πίθηκο ουραγκοτάγκο, ενώ το μηριαίο οστό ανήκε σε άνθρωπο.
Επιπλέον, παραδέχτηκε ότι η οντότητα που είχε προτείνει ως “Άνθρωπος της Ιάβας” ήταν στην πραγματικότητα ένας μεγάλος πίθηκος Γίββων.
(Howells, W. Mankind in the Making. Doubleday and CO. Garden City NYP 1967, 155-156)
Σε αυτή τη δήλωση του Ντυμπουά
Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαιολογίας
αναφέρεται ως εξής:
“Παρόλο που ο Ντιμπουά αργότερα άλλαξε γνώμη και είπε ότι τα απολιθώματα που βρήκε ανήκαν σε έναν μεγαλόσωμο πίθηκο, αυτό το κρανίο εξακολουθεί να παρουσιάζεται στα εγχειρίδια ως πρόγονος του ανθρώπου.”
(Cottrell, L. Η Σύντομη Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαιολογίας. Hawthorn. Νέα Υόρκη. 1960, Σ. 394)
4. Ο Άνθρωπος του Πιλτντάουν
(Εάνθωπος του Ντόσον)
Διαπιστώθηκε ότι το σαγόνι αυτού του απολιθώματος, το οποίο θεωρείται πρόγονος του ανθρώπου, ανήκει σε ουραγκοτάγκο, ενώ το κρανίο και τα δόντια ανήκουν σε άνθρωπο και τα δόντια έχουν τροποποιηθεί για να ταιριάζουν στο σαγόνι.
(Σχήμα 1)
Το 1912, ο Άρθουρ Σμιθ Γούντγουορντ, διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, και ο γιατρός Τσαρλς Ντόσον, ανέσκαψαν με τυμπανοκρουσίες από ένα λατομείο χαλικιών κοντά στο Πιλτντάουν της Αγγλίας ένα απολίθωμα γνάθου και κρανίου, το οποίο ονομάστηκε Άνθρωπος του Πιλτντάουν (Eoanthropus dawsoni). Η ηλικία του προσδιορίστηκε στα 500.000 χρόνια. Το 1950, μια εξέταση του απολιθώματος αποκάλυψε ότι είχε χρωματιστεί με διχρωμικό κάλιο για να του δοθεί η όψη αρχαιότητας, ότι τα δόντια της γνάθου είχαν τροχιστεί για να φαίνονται φθαρμένα και ότι το κρανίο ανήκε σε άνθρωπο, ενώ η γνάθος και τα δόντια σε ουραγκοτάγκο.
(Smith, GS Wood Word’s Tony. New Scientist. 1979, 5 Απριλίου, Σ.44)
Σχήμα 1
Εκτίθεται με ένα σαγόνι ουρακοτάγκου προσαρμοσμένο σε ανθρώπινο κρανίο. (http://www.history.com/news/piltdown-man-hoax-100-years-ago)
5. Ο Άνθρωπος του Πεκίνου
(Σινανθρωπος ο Πεκινέζος)
Δύο γομφίοι δόντες βρέθηκαν το 1921 από τον Δρ. Ντέιβιντσον Μπλακ σε μια σπηλιά 40 χλμ. έξω από το Πεκίνο της Κίνας, και αυτοί
«Σινανθρωπος ο Πεκινέζος»
ονομάστηκε.
Το 1927, ο WC Pei βρήκε τον τρίτο γομφίο, και το 1928, κομμάτια κρανίου και δύο κάτω γνάθους. Ο Black ανακοίνωσε ότι και αυτά τα απολιθώματα ανήκαν στον Άνθρωπο του Πεκίνου.
(Boule, M. και Valoıs, HM, Απολιθωμένος Άνθρωπος. Εκδόσεις Dreyden Press. Νέα Υόρκη. 1957, σελ. 118-123)
Υποστηρίζεται ότι τα υλικά που ανήκαν στον Άνθρωπο του Πεκίνου, εκτός από δύο δόντια, χάθηκαν κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής της περιοχής κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ο’Κόνελ ισχυρίζεται ότι βρισκόταν στην Κίνα εκείνη την περίοδο, ότι οι Ιάπωνες δεν εισέβαλαν στην περιοχή και ότι οι εξελικτιστές κατέστρεψαν τα υλικά, διαμορφώνοντας έτσι τα γύψινα ομοιώματα σύμφωνα με τις δικές τους εξελικτικές ιδέες.
(O’connel, P. Η Επιστήμη του Σήμερα και τα Προβλήματα της Γένεσης. Hawthome, CA. 1969)
Σχήμα 2.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Independent, με ημερομηνία 8 Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με ένα απολίθωμα,
“Ένα κρανίο που ξαναγράφει την ιστορία της ανθρωπότητας”
Υπό τον τίτλο αυτό, αναλύθηκαν τα απολιθώματα πολλών ανθρώπων που βρέθηκαν στην περιοχή Ντμάνισι της Γεωργίας. Λόγω της ηλικίας και των χαρακτηριστικών τους, αναφέρεται ότι αυτά τα απολιθώματα ανατρέπουν εντελώς τα σενάρια της ανθρώπινης εξέλιξης.
Όπως φαίνεται στο Σχήμα 2, δεν περνάει μέρα που να μην ανακαλυφθεί ένα τέτοιο απολίθωμα, το οποίο να ακυρώνει προηγούμενα απολιθώματα και να ανατρέπει όλες τις γνώσεις επί του θέματος. Πρόκειται για μια μελέτη όπου ένα απολίθωμα, το οποίο υποτίθεται ότι αποδεικνύει τα πάντα σχετικά με την εξέλιξη, απορρίπτεται λίγους μήνες αργότερα από τους ίδιους τους διαφημιστές του.
Δεν νομίζετε ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτό;
Ένα άρθρο που υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος προέρχεται από μία και μοναδική μητέρα παρουσιάζεται στο Σχήμα 3. Στο άρθρο αυτό, ενώ αναφέρεται η προέλευση του ανθρώπου από μία μητέρα, η σύνδεσή του με την εξέλιξη αποτελεί αδιέξοδο.
Σχήμα 3.
Είναι ένα άρθρο που δείχνει ότι η ανθρωπότητα προέρχεται από μία και μοναδική μητέρα.
Αξιολόγηση Σχετικά με το Παρελθόν του Ανθρώπου
Ο εξελικτιστής Τ. Ντομπζάνσκι, ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της γενετικής, έκανε την ακόλουθη δήλωση σχετικά με τις φυλές:
«Παρά το πέρασμα ενάμισι αιώνα από τον Δαρβίνο, δεν έχουμε καταφέρει να λύσουμε το πρόβλημα της προέλευσης των διαφόρων φυλών του ανθρώπινου είδους. Το ζήτημα παραμένει εξίσου περίπλοκο όσο και έναν αιώνα πριν.»
(Τ. Ντομπζάνσκι. Επιστήμη. Τόμος 127, έτος 1958, σελ. 1091)
Διάσημος παλαιοντολόγος
Ντέιβιντ Πίλμπιμ,
λέει το εξής για το παρελθόν του ανθρώπου:
«Τα βιβλία που έχουν εκδοθεί διστάζουν να το πούνε, αλλά συμπεριλαμβανομένου και εμού,
Εμείς που μελετάμε την ανθρώπινη εξέλιξη εδώ και γενιές, ψαχνόμαστε στο σκοτάδι.
Οι πληροφορίες που έχουμε είναι εξαιρετικά αναξιόπιστες και ανεπαρκείς για να διαμορφώσουμε τις θεωρίες μας. Συνειδητοποιώ τις προκαταλήψεις που έχουμε ενσωματώσει μέσα μας σχετικά με το παρελθόν του ανθρώπου. Πραγματικά προσπαθώ να τις αποβάλω από το μυαλό μου.
Οι θεωρίες μας στο παρελθόν αντανακλούσαν την ιδεολογία της εποχής μας, περισσότερο από την πραγματική γνώση που είχαμε!
”
(Pilbeam, D. American Scientist, τόμος 66, 1978, σελ. 379; Pilbeam, D. Rearranging Our Family Tree. Nature, Ιούνιος, 1978)
Ανθρωπολόγος από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα
Τζέφρι Κλαρκ,
Σε ένα έργο που έγραψε το 1997, αναφέρει τα εξής:
«Εδώ και πάνω από έναν αιώνα, οι επιστήμονες προσπαθούν να καταλήξουν σε μια κοινή άποψη σχετικά με την προέλευση του σύγχρονου ανθρώπου. Γιατί δεν τα έχουν καταφέρει; Επειδή…»
Οι παλαιοανθρωπολόγοι ξεκινούν με προκαταλήψεις και υποθέσεις.
Επομένως, τα μοντέλα που εξηγούν την ανθρώπινη εξέλιξη μοιάζουν με τράπουλα χαρτιών που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο. Αν κουνήσετε ένα χαρτί, ολόκληρη η δομή κινδυνεύει να καταρρεύσει.
(Clark, AG Through a Glass Darkly: Conceptual Issues in Modern Human Origins Research, σελ. 60-76, 1997)
Χένρι Τζι,
στο έργο του για το παρελθόν του ανθρώπου, αναφέρει τα εξής:
«Όλες οι αποδείξεις για την ανθρώπινη εξέλιξη χωρούν σε ένα μικρό κουτί. Το να πάρεις μια σειρά απολιθωμάτων και να υποστηρίξεις ότι αντιπροσωπεύουν μια γενεαλογική γραμμή,
Δεν είναι μια επιστημονική υπόθεση που μπορεί να ελεγχθεί. Μοιάζει με παραμύθια που λένε στα παιδιά για να τα κοιμίσουν.
Μπορεί να είναι διασκεδαστικό, ακόμη και διδακτικό, αλλά δεν είναι επιστημονικό.
(Gee, H. Στην αναζήτηση του απώτερου χρόνου: Πέρα από το αρχείο των απολιθωμάτων σε μια νέα ιστορία της ζωής. Νέα Υόρκη: The Free Press, σ. 23, 32, 116-117, 202, 1999)
Σίλερ,
επισημαίνει ότι το ανθρώπινο γένος, σε αντίθεση με τα άλλα έμβια όντα, έχει μια ξεχωριστή προέλευση:
«Τα απολιθώματα που σχετίζονται με το παρελθόν του ανθρώπου δεν έχουν αποκαλύψει τις αναμενόμενες μεταβατικές μορφές… Μετά από όλα αυτά, εμείς,
μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι δεν έχουμε εξελιχθεί από ένα κατώτερο ον, αλλά προερχόμαστε απευθείας από το δικό μας είδος.”
(
Σίλερ, Ρ. Νέα ευρήματα για την καταγωγή του ανθρώπου. Reader’s Digest, Αύγουστος 1973, σελ. 89-90.
Καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας Πενσυλβάνιας
Ρόμπερτ Έκχαρτ
, αναφέρει τα εξής σχετικά με το παρελθόν του ανθρώπου:
«Στη σειρά των ομοειδών, δεν υπάρχει κανένα απολίθωμα με μορφολογία που να υποδεικνύει ότι ο άνθρωπος έχει ομοειδή (ανθρωποειδή) πρόγονο.»
(Eckhardt, R. Γενετική των Πληθυσμών και η Προέλευση του Ανθρώπου. Scientific American, τεύχος 226, σελ. 94)
Συμπέρασμα
Οι εξελικτιστές αναζητούν τον πρόγονο του ανθρώπου εδώ και περίπου διακόσια χρόνια.
Παραπονιούνται ότι δεν κατάφεραν να βρουν ούτε καν έναν πρόγονο, πόσο μάλλον να διαλευκάνουν τις διαφορές μεταξύ των φυλών. Γιατί δεν βρήκαν έναν κατώτερο πρόγονο του ανθρώπου; Γιατί δεν υπάρχει, γι’ αυτό. Όποιο απολίθωμα κι αν προσπάθησαν να ονομάσουν πρόγονο, τους έμεινε στα χέρια. Δεν έφτασε ούτε η συμπλήρωση των ελλείψεων των απολιθωμάτων με γύψο. Γιατί, όπως λέει και η παροιμία:
«Μια σπίθα αλήθειας καίει χίλιες θημωνιές ψέματα.»
Αυτή η μικρή αλήθεια καταρρίπτει αμέσως το ψέμα που προσπαθούν να διαδώσουν σε τόμους ολόκληρους, ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από κατώτερες μορφές ζωής…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
