Το κράτος μας και οι νόμοι του είναι ταγούτ (ειδωλολατρικά). Είναι επιτρεπτό να εξαπατήσουμε το κράτος για να μην υπακούσουμε σε αυτούς τους νόμους; Δεν είναι επιτρεπτό να υπακούμε σε αυτούς τους νόμους, οπότε πώς πρέπει να δράσουμε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
İslam dünyasının birçok ülkesinde uygulanan ceza kanunları yasalaştırılırken, her ülkenin meclisinde elbette İslami usul ve kurallara başvurulmaz ve İslam hukuku da onlar için ölçüt değildir. Daha ziyade güçlü ülkelerde uygulanan kanunları ölçüt alıyorlar. Bununla birlikte, İslam’da cezaları belirtilmiş olan suçlar olan cinayet, zina, hırsızlık ve masum bir kimseye zina suçunu isnat etmek suretiyle iftira ve içki içmek gibi suçlar ile, dinen suç olmayan ancak kanunen suç sayılan şeyler hariç, diğer suçlar için verilen ceza ile söz konusu İslam devletlerinde ve diğer Müslüman olmayan devletlerde verilen ceza arasında tezat yoktur. Yani birbirine uyabilir. Çünkü İslam’da cezaları belirtilmemiş suçlar için verilecek cezanın türü ve miktarı, zamanın alim ve müctehidlerine bırakılmıştır. Bu cezalar hapis olabilir. Zira İslam’da cezaları belirtilmemiş suçların cezası tazir’dir.
Ταζιρίν
Υπάρχουν διάφορα είδη, βαριά και ελαφριά (Ιμπν Αμπιντίν, IV / 308).
Υπάρχουν πολλά πράγματα που η ισλαμική θρησκεία θεωρεί εγκλήματα, τα οποία όμως δεν θεωρούνται εγκλήματα σύμφωνα με τους νόμους πολλών χωρών του κόσμου σήμερα:
Όπως το να ανοίγεις και να διαχειρίζεσαι ένα ταβερνείο ή έναν οίκο ανοχής.
Πολλά πράγματα που οι νόμοι, οι οποίοι ισχύουν σε πολλές χώρες σήμερα, θεωρούν εγκλήματα, δεν είναι εγκλήματα σύμφωνα με το Ισλάμ.
Γενικά, αν κάτι δεν απαγορεύεται από τους νόμους του κράτους, αλλά δεν επιτρέπεται θρησκευτικά, τότε είναι αμαρτία να το κάνεις. Ακόμα κι αν μια πράξη επιτρέπεται θρησκευτικά, αλλά απαγορεύεται από τους νόμους του κράτους, πρέπει να υπακούμε στους νόμους του κράτους.
(Χαλίλ Γκιουνέντς, Φετφάδες για Σύγχρονα Ζητήματα, ΙΙ / 248)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
