– Αξιολογήστε το παρακάτω κείμενο και τεκμηριώστε τις ορθές διατυπώσεις με έγκυρες πηγές. Εάν υπάρχουν λάθη, διορθώστε τα, τεκμηριώνοντας τις διορθώσεις με έγκυρες πηγές.
– Η γυναίκα οφείλει να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες του συζύγου της που δεν είναι απαγορευμένες (χαράμ), ακόμα κι αν αυτές είναι απλώς απεχθείς (μακρούχ) ή αποδοκιμαστέες (ταχρίμ).
– Η γυναίκα δεν αμαρτάνει εκπληρώνοντας τις απαγορευμένες και απεχθείς επιθυμίες του συζύγου της –απλώς επειδή ο Θεός το έχει ορίσει έτσι–· αντιθέτως, επειδή εκπληρώνει την εντολή του Θεού, οι πράξεις αυτές αποκτούν την ιδιότητα της λατρείας και κερδίζει την υποχρεωτική αμοιβή.
– Η γυναίκα δεν πρέπει να ευχαριστιέται με την τέλεση αυτών των πράξεων, διότι αυτές είναι απολύτως απεχθείς.
– Αλλά θα πρέπει να αισθάνεται ευχαρίστηση, διότι η αποστροφή μετατρέπεται σε υποχρέωση υπό μια ειδική συνθήκη, όπως η εντολή του συζύγου της.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή τον χρόνο να ερευνήσουμε διεξοδικά κάθε πρόταση του σχετικού κειμένου και να την συγκρίνουμε με τις πηγές. Ωστόσο, θα εξετάσουμε το θέμα από μια γενικότερη οπτική γωνία:
– Μια σημαντική αρχή που γίνεται αποδεκτή στο Ισλάμ:
«Δεν υπακούμε σε κανέναν άνθρωπο εκεί όπου αντιτίθεται στον Θεό.»
(Kenzu’l-Ummal, αριθ. χαντίθ: 14413; Mecmau’z-zevaid, αριθ. χαντίθ: 9143)
Αυτή είναι η αρχή που υποδεικνύει το χαντίθ με τη μορφή:
Σύμφωνα με αυτή την αρχή, κανένας σύζυγος δεν μπορεί να ζητήσει από τη γυναίκα του κάτι που αντιτίθεται στον Θεό, και αν το κάνει, η γυναίκα του οφείλει να του
Δεν είναι υποχρεωμένος να υπακούει, και δεν πρέπει να υπακούει.
– Απολύτως απεχθές,
Είναι ένας όρος που προέρχεται από τους Χαναφίτες νομικούς. Σύμφωνα με άλλους ισλαμικούς μελετητές, οτιδήποτε είναι αρνητικό είναι είτε χαράμ (απαγορευμένο) είτε μακρούχ (αποδοκιμαστέο). Αυτή η αποδοκιμασία είναι αποτρεπτική. Ας το εξηγήσουμε περαιτέρω:
Σύμφωνα με τη σχολή Χαναφί, το μκρούχ (απαρεσκτο) χωρίζεται σε δύο είδη:
Πρώτον:
Είναι απεχθές (ή αποδοκιμαστέο).
Αυτό το πράγμα είναι απεχθές και πλησιάζει το απαγορευμένο. Είναι κάτι που η Σαρία απαγορεύει ρητά.
“εικαστικά στοιχεία”
είναι αυτό που είναι γνωστό.
Θρησκευτική απόφαση:
(Σκεπτόμενος/η την αμαρτωλότητά του/της)
Αν παραμεληθεί, υπάρχει ανταμοιβή· αν γίνει, υπάρχει τιμωρία. Δηλαδή, η διαφορά του από το χαράμ είναι ότι η απόδειξή του δεν είναι βέβαιη, αλλά εικαστική. Διαφορετικά, είναι αμαρτία όπως ακριβώς το χαράμ. Από αυτή την άποψη, όποιος το αρνείται δεν θεωρείται άπιστος.
Δεύτερον:
Είναι απευκταίο/αποφευκτέο.
Αυτού του είδους το απεχθές είναι κάτι που η Σαρία/θρησκεία επιθυμεί να εγκαταλειφθεί – όχι με τη μορφή μιας απόλυτης εντολής.
Η απόφαση είναι η εξής:
Είναι αρετή για όποιον εγκαταλείπει αυτήν την εργασία, αλλά και για όποιον την ασκεί.
“ακόμα κι αν επικριθεί”
γι’ αυτό δεν θα τιμωρηθεί.
– Σύμφωνα με τους μελετητές εκτός των Χαναφιτών, το μκρούχ είναι μόνο το τενζιχί (αποτρεπτικό), δεν υπάρχει κάτι που να ονομάζεται ταχρίμεν μκρούχ (απαγορευμένο). Και το τενζιχί μκρούχ (όπως και στους Χαναφιτές) δεν συνεπάγεται αμαρτία ή ενοχή αν παραλειφθεί, ούτε αν γίνει.
(βλ. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 1/52-53)
– Από τις παραπάνω εξηγήσεις προκύπτει ότι, σύμφωνα με τη Χαναφιτική σχολή, το αποτρεπτικό μκρούχ θεωρείται ως μέρος του απαγορευμένου (χαράμ) και περιλαμβάνεται στο προαναφερθέν χαντίθ.
«Δεν υπακούμε σε κανέναν άνθρωπο εκεί όπου αντιτίθεται στον Θεό.»
σύμφωνα με την αρχή ότι,
Μια γυναίκα δεν υποχρεούται να ικανοποιεί τις απαγορευμένες επιθυμίες του συζύγου της. Αντιθέτως, έχει την υποχρέωση να μην τις ικανοποιεί.
– Ωστόσο, είναι ευθύνη της γυναίκας να ικανοποιεί τις επιθυμίες του συζύγου της σε θέματα που δεν έρχονται σε αντίθεση με τη θρησκεία μας.
Ωστόσο, η ειρήνη και η ευτυχία μιας οικογένειας δεν εξαρτώνται μόνο από τις τυπικές νομικές/φικχ αρχές.
(μια σχέση προϊσταμένου-υφισταμένου)
δεν εξαρτάται από το “πρέπει”, αλλά από την αμοιβαία ανοχή, αγάπη, σεβασμό και κατανόηση.
«Μετά την πίστη στον Θεό, η κορυφή της σοφίας είναι να ζεις ειρηνικά με τους ανθρώπους.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, αριθ. χαντίθ: 7171),
«Η καλή συμπεριφορά προς τους ανθρώπους είναι ελεημοσύνη.»
(Κενζούλ-Ουμμάλ, 7172)
προς τα χαντίθ, που έχουν την έννοια, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον
οι σύζυγοι, τα μέλη της οικογένειας να δώσουν προσοχή
απαιτείται…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
