– Μόνο όσοι ήρθαν να πολεμήσουν αιχμαλωτίζονται, ή μπορεί να αιχμαλωτιστεί οποιοσδήποτε ζει σε μια περιοχή;
– Έχουν οι γυναίκες που κρατούνται αιχμάλωτες το δικαίωμα να αρνηθούν τη σεξουαλική επαφή;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) και οι δίκαιοι χαλίφες του έδιναν οδηγίες στους διοικητές και τους στρατιώτες που πήγαιναν στον πόλεμο.
«Στις γυναίκες, στα παιδιά, στους κληρικούς που δεν συμμετέχουν ούτε βοηθούν στον πόλεμο, στους αγρότες που ασχολούνται με τη δουλειά τους, στους βοσκούς…»
είχαν διατάξει να μην τους αγγίζουν και να μην τους στοχεύουν όταν πυροβολούν.
Γυναίκες και παιδιά που βρίσκονται στο πεδίο της μάχης, φυσικά, αιχμαλωτίζονται. Στους αιχμαλώτους επιδεικνύεται ανθρωπιστική μεταχείριση. Στη συνέχεια, οι κυβερνώντες αποφασίζουν για την τύχη τους, αλλά όσοι δεν είναι άνδρες που πολέμησαν δεν σκοτώνονται ούτε υποδουλώνονται.
Σε αυτά τα θέματα, είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τις διαφυλετικές συγκρούσεις από τις διακρατικές συγκρούσεις. Στον δεύτερο τομέα, συνήθως τηρούνται οι διεθνείς συνθήκες. Ας πάρουμε ως παράδειγμα την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τον Φατίχ:
Μετά την κατάκτηση αυτή, οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, εκτός από όσους πολέμησαν, ούτε αιχμαλωτίστηκαν, ούτε τους πήραν τα χρήματα, τα σπίτια, τα μαγαζιά τους, ούτε έγιναν σκλάβοι ή παλλακίδες.
Η Κωνσταντινούπολη, όσον αφορά την ιδιοκτησία και το δικαίωμα διαχείρισης, ανήκε εξ ολοκλήρου στο κράτος του Φατίχ, αλλά, όπως είπαμε, ο λαός δεν αντιμετωπίστηκε ως λάφυρο.
Μια πηγή που περιγράφει την κατάκτηση αναφέρει τα εξής:
«…Τελικά, μετά από 53 ημέρες πολιορκίας, την 54η ημέρα, όταν η πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων, ο Φατίχ, ο οποίος εισήλθε στην πόλη με τελετουργικό τρόπο από την Πύλη Τοπκαπί, πέρασε από την Πλατεία του Ιπποδρόμου και έφτασε μπροστά από την Αγία Σοφία, όπου προσπάθησε να καθησυχάσει τον συγκεντρωμένο λαό λέγοντας ότι η ζωή και η περιουσία τους ήταν ασφαλείς…» (Περιοδικό Ιστορίας, Τεύχος 66 (2017 / 2), Κωνσταντινούπολη 2017, σ. 63-76)
– Ο Μπεντιουζζάμάν Χαζρετλέρις αναφέρθηκε σε αυτό το θέμα σε μια ευκαιρία και υπέδειξε ότι τα παιδιά και οι σύζυγοι των απίστων θα μπορούσαν επίσης να αιχμαλωτιστούν. Τα σχετικά λόγια του είναι τα εξής:
«Ακόμη και σε θρησκευτικό πόλεμο, η κατάσταση των γυναικόπαιδων των απίστων είναι η ίδια. Μπορεί να γίνουν λάφυρο. Οι μουσουλμάνοι μπορούν να τα εντάξουν στην ιδιοκτησία τους. Αλλά αν κάποιος μέσα στο Ισλάμ είναι άθεος, τα γυναικόπαιδά του δεν γίνονται ιδιοκτησία κανενός με κανέναν τρόπο, και τα δικαιώματά τους δεν παραβιάζονται… Αλλά…»
Τα παιδιά των απίστων, αν και ανήκουν στους σωζόμενους, υπάγονται νομικά και βιοτικά στους πατέρες τους.
«και επειδή ενδιαφέρεται, σε περίπτωση τζιχαντιστικής επίθεσης, εκείνοι οι αθώοι μπορεί να γίνουν σκλάβοι και αιχμάλωτοι».
(Επιστολές από το Εμιρδάγ – Τόμος 1, σελ. 40)
Ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή την αθεΐα κάποιου,
η δολοφονία γυναικών και παιδιών που δεν συμμετείχαν στον πόλεμο, αφού αιχμαλωτίστηκαν
Σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση των νομικών, δεν επιτρέπεται. Η θανάτωση παιδιών και γυναικών που συμμετέχουν πνευματικά ή σωματικά στον πόλεμο επιτρέπεται κατά τη διάρκεια του πολέμου, εάν δεν υπάρχει άλλη λύση. Εάν όμως αιχμαλωτιστούν μετά τον πόλεμο, σύμφωνα με τους Χαναφίτες, η θανάτωσή τους δεν επιτρέπεται· αλλά σύμφωνα με άλλους νομικούς, επιτρέπεται.
(Ζουχαϊλί, VI/470)
– Στο Ισλάμ, οι γυναίκες αιχμάλωτες πολέμου μπορούν να γίνουν ιδιοκτησία με δύο τρόπους: Είτε
-Προϋπήρχε του Ισλάμ και εφαρμόζονταν σε όλο τον κόσμο, οπότε δεν ήταν δυνατόν να καταργηθεί από το Ισλάμ από τη μια στιγμή στην άλλη-
Σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπει το ισχύον διεθνές δίκαιο του πολέμου, η αιχμάλωτη γυναίκα είτε λαμβάνεται ως σκλάβα είτε απελευθερώνεται και αποκτά την ελευθερία της και γίνεται σύζυγος με μια κανονική γαμήλια σύμβαση. Αυτός ο κανόνας υπάρχει σε όλες τις ισλαμικές νομικές πηγές που πραγματεύονται το θέμα.
– Είτε είναι παλλακίδα είτε νόμιμη σύζυγος, μια γυναίκα δεν επιτρέπεται να αρνηθεί τον σύζυγό της ή τον κύριό της -σεξουαλική επαφή- εκτός εάν έχει νόμιμη δικαιολογία.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
– Πρώτα απ’ όλα, ας σημειώσουμε ότι σήμερα δεν έχει καμία αξία
“δουλεία / σκλαβιά”
Πιστεύουμε ότι είναι πιο σωστό να αφιερώνουμε τον χρόνο μας σε πιο χρήσιμες πληροφορίες, παρά σε θέματα που αφορούν την κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, αυτό το θέμα θα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις.
– Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), όταν έστελνε στρατιώτες, τους έδινε εντολή να πολεμούν μόνο όσους είχαν πολεμικό καθεστώς:
“Μην πειράζετε τους γέροντες, τις γυναίκες, τα παιδιά, τους κληρικούς που έχουν αφιερωθεί στη λατρεία και τους ναούς! Μην καίτε τα δέντρα! Μην πειράζετε τα ζώα! Και μην καταστρέφετε τις περιουσίες!”
(Αχμάντ ιμπν Χανμπάλ, 1/300; Αμπού Νταβούντ, Τζιχάντ 90, 121)
– Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) στις μάχες
απαγορεύει τη δολοφονία γυναικών και παιδιών
Υπάρχει επίσης μια αφήγηση σχετικά με αυτό στο Μπουχάρι.
(Μπουχάρι, Τζιχάντ, σελ. 147-148)
– Στις εντολές που έδινε ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) στους διοικητές του στρατού, περιλαμβάνονταν οι ακόλουθες προειδοποιητικές εκφράσεις σχετικά με αυτή την απαγόρευση:
«Εμποδίστε τους στρατιώτες σας από το να διαπράττουν αταξίες! Διότι ο Θεός σπέρνει φόβο στην καρδιά κάθε στρατού που διαπράττει αταξίες. Προφυλάξτε τους στρατιώτες σας από την προδοσία! Διότι ο Θεός στέλνει άλλη συμφορά σε κάθε στρατό που διαπράττει προδοσία και κλοπές. Και πάλι, αποτρέψτε τους στρατιώτες σας από την πορνεία! Διότι ο Θεός επιβάλλει θάνατο και επιδημίες σε κάθε στρατιώτη που διαπράττει πορνεία.»
(Μαβερντί, Αμπούλ-Χασάν Αλί μπ. Μουχάμμαντ, ελ-Αχκάμου’ς-Σουλτανίγιε, Βηρυτός, χ.χ., σ. 54)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποιες είναι οι πιθανότητες να επανέλθει το σύστημα της δουλείας και της εμπορίας γυναικών;
– Είναι εφικτή η εφαρμογή του συστήματος δουλείας στις μέρες μας;…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
