Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Υποκριτής,
είναι εκείνος που προσποιείται τον πιστό, ενώ στην πραγματικότητα δεν πιστεύει.
Από αυτή την άποψη, η υποκρισία είναι ένα
‘η πίστη είναι απάτη.’
(1)
Ο υποκριτής είναι σαν χαμαιλέοντας· αλλάζει χρώμα ανάλογα με το περιβάλλον του. (2)
Ο υποκριτής προσαρμόζεται ανάλογα με τον άνεμο. Στρέφεται προς την κατεύθυνση από την οποία πνέει ο ισχυρότερος άνεμος. Στην αντίληψή του για τη θρησκεία και την πίστη κυριαρχεί το αίσθημα του συμφέροντος. (3)
Όσον αφορά το να προκαλεί βλάβη, ο υποκριτής,
λευκή πέτρα μέσα στο ρύζι
είναι σαν.
Υπάρχουν δύο κύριες αιτίες που ωθούν τους ανθρώπους στην υποκρισία:
1.
Επωφεληθείτε από τις ευλογίες του Ισλάμ.
2.
Προσπάθεια εσωτερικής διάβρωσης των Μουσουλμάνων.
Επειδή οι υποκριτές αποτελούν μειονότητα στην ισλαμική κοινωνία, προσπαθούν να διαχειριστούν την κατάσταση λέγοντας: «Και εμείς είμαστε μουσουλμάνοι». Ή, προσποιούμενοι τους μουσουλμάνους, μαθαίνουν τα μυστικά τους και τα μεταφέρουν σε ορισμένα μέρη, προσπαθώντας να καταλάβουν το φρούριο από μέσα.
Στο Κοράνι γίνεται συχνά αναφορά στους υποκριτές. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι τυχαίο. Διότι ο εχθρός, όταν δεν αναγνωρίζεται, προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά. Είναι πιο επικίνδυνος όταν παραμονεύει. (4)
Ο Θεός δίνει την ακόλουθη εντολή εναντίον αυτής της επιβλαβούς ομάδας:
«Πολεμήστε τους άπιστους και τους υποκριτές!»
(Αλ-Τάουμπα, 9/73; Αλ-Ταχρίμ, 66/9)
Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) δεν έβγαλε σπαθί εναντίον των υποκριτών. Ο αγώνας του εναντίον τους ήταν με επιχειρήματα, προσπάθεια πειθούς και καταδίκης, και επιβολή των προβλεπόμενων ποινών. (5)
Το Κοράνι περιγράφει τους υποκριτές χωρίς να αναφέρει τα ονόματά τους. Ορίζει το πλαίσιο της υποκρισίας. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούν να ενταχθούν διαφορετικοί άνθρωποι σε κάθε εποχή.
Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), αν και γενικά γνώριζε τους υποκριτές, δεν τους κατέκρινε ονομαστικά και δεν τους εξευτέλισε. Υπάρχει μια μορφή διαφθοράς που, αν παραμείνει κρυμμένη, με τον καιρό θα σβήσει. Και ο κάτοχός της προσπαθεί να την κρύψει. Αν όμως αποκαλυφθεί…
“Κάνε ό,τι θέλεις, αρκεί να μην ντρέπεσαι.”
όπως ειπώθηκε,
“ό,τι και να γίνει”
λέει, και αμέσως διαπράττει την ανομία του.(6)
Όπως στην πίστη και στην απιστία, έτσι και στην υποκρισία υπάρχουν βαθμίδες. Κάποιοι υποκριτές είναι αδιάφοροι. Αυτοί πρέπει να προειδοποιούνται και να καθοδηγούνται, ώστε η πίστη που εκφράζουν με τα λόγια να φτάσει και στις καρδιές τους. Άλλοι πάλι, ενώ φαίνονται μουσουλμάνοι, εργάζονται εναντίον του Ισλάμ. Πρέπει να είμαστε άγρυπνοι απέναντί τους και να προειδοποιούμε και τους άλλους.
Εξετάζοντας τις στίχους που αναφέρονται στους υποκριτές ως σύνολο, θα είναι δυνατό να τους αναγνωρίσουμε καλύτερα:
«Αν θέλαμε, θα σου τους δείχναμε, και θα τους αναγνώριζες από τα πρόσωπά τους. Αλλά εσύ θα τους αναγνωρίσεις από τον τρόπο που μιλούν…»
(Μωάμεθ, 47/30)
Δηλαδή, ο υποκριτής αποκαλύπτεται στα λόγια του. Αυτός που προσέχει, δεν δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τον υποκριτή από τις αντιφάσεις στα λόγια του. Σε όσους έχουν φτάσει στην τελειότητα της πίστης, η κατάσταση του υποκριτή δεν μπορεί να μείνει κρυφή. Τέτοιοι…
«Φυλαχθείτε από την οξυδέρκεια του πιστού, διότι αυτός βλέπει με το φως του Θεού.»
(7)
είναι οι αποδέκτες του χαντίθ.
Ωστόσο, αν εξετάσουμε το παρακάτω εδάφιο, θα καταλάβουμε πόσο δύσκολο είναι να αναγνωρίσουμε ορισμένους υποκριτές:
«Υπάρχουν υποκριτές ανάμεσα στους Βεδουίνους γύρω σου, και ανάμεσα στους κατοίκους της Μεδίνας υπάρχουν εκείνοι που έχουν εμπειρία στην υποκρισία. Εσύ δεν τους γνωρίζεις, εμείς όμως τους γνωρίζουμε…»
(Αλ-Τάουμπα, 9/101)
Οι υποκριτές της πόλης είναι επίμονοι στην υποκρισία, εντελώς ασταθείς. Ξέρουν να κρύβουν καλά τα μυστικά τους. Είναι συνηθισμένοι να αναδύονται στην επιφάνεια σαν λάδι στο νερό. Τόσο πολύ που, αν δεν υπάρξει αποκάλυψη, ούτε ο Αγγελιοφόρος του Θεού δεν μπορεί να τους αναγνωρίσει άμεσα. (8)
Τα εδάφια του Κορανίου που περιγράφουν τους υποκριτές, κατά την εποχή του Προφήτη, οδήγησαν πολλούς υποκριτές να γίνουν ειλικρινείς μουσουλμάνοι. Ας δούμε, για παράδειγμα, το εξής εδάφιο:
«Υπάρχουν ανάμεσα στους πιστούς άνδρες που κράτησαν την υπόσχεσή τους προς τον Αλλάχ. Κάποιοι από αυτούς εκπλήρωσαν την υπόσχεσή τους (μαρτύρησαν), ενώ άλλοι περιμένουν. Δεν αθέτησαν την υπόσχεσή τους.»
«Διότι ο Αλλάχ θα ανταμείψει τους πιστούς για την πίστη τους και θα τιμωρήσει τους υποκριτές, αν το θελήσει, ή θα τους δώσει την ευκαιρία να μετανοήσουν. Πράγματι, ο Αλλάχ είναι Συγχωρητικός, Ελεήμων.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/23-24)
Σε αυτά τα εδάφια, οι πιστοί που είναι ειλικρινείς στα λόγια τους επαινούνται, ενώ γίνεται έμμεση αναφορά στους υποκριτές και σε όσους έχουν ασθένεια στην καρδιά τους και είναι δειλοί. (9) Στη συνέχεια του εδαφίου,
«Αν ο Θεός το θελήσει, θα τους τιμωρήσει ή θα τους δώσει την ευκαιρία να μετανοήσουν».
Η αναφορά σε αυτό δίνει σε αυτούς μια ελπίδα σωτηρίας. Ειδικά, το γεγονός ότι το εδάφιο προέρχεται από τον Παντοδύναμο Θεό
Γκαφούρ
και
Μήτρα
Η ολοκλήρωση με το όνομά του δίνει στους υποκριτές μεγάλη ελπίδα και τους ωθεί σε μετάνοια.
Πηγές:
1. Σαντίκ Κιλίτς, Η Υποκρισία Σύμφωνα με το Κοράνι, Εκδόσεις Φουρκάν, Κωνσταντινούπολη, 1982, σελ. 27.
2. Ιμπν Μανζούρ, IV, 358-359.
3. Κίλιτς, σελ. 54.
4. Νουρσί, Ισάρατουλ-Ι’τζάζ, σελ. 82-83.
5. Ραζή, XVI, 135; Ιμπν Κεθίρ, IV, 119; Μπεϋνταβί, I, 412; Γιαζίρ, IV, 2591.
6. Νουρσί, Ισάρατου’λ-Ι’τζάζ, σελ. 83-84.
7. Ακλουνί, Ι, 41-42.
8. Yazır, IV, 2611.
9. Μπεϊντάβι, ΙΙ, 243.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
