Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Συνήθως στην πρώτη σελίδα των βιβλίων
«κεμπίκετς», «γιά κεμπίκετς», «γιά χαφίζ γιά κεμπίκετς»
Λέγεται ότι η λέξη, γραμμένη με φράσεις όπως αυτές, είναι το όνομα ενός αγγέλου ή ενός σεΐχη των βιβλιοφάγων, που στα συριακά είναι υπεύθυνος για την εξόντωση των παρασίτων, και ότι τα παράσιτα δεν βλάπτουν το βιβλίο στο οποίο είναι γραμμένη, επειδή φοβούνται τον άγγελο ή σέβονται το όνομα των σεΐχηδων τους. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, πάλι…
είναι μια μαγική λέξη ή προσευχή που επηρεάζει τους βιβλιοφάγους.
Σε διάφορες πηγές, το κεμπίκετς αναφέρεται ως φυτό.
Βουτυρόχορτο, κίτρινο βουτυρόχορτο, κεφύς-σεβού, χελιδονόχορτο, κες-ι βιράν, σετσερ-ουδ-δεφάδι, σπίρτοχορτο, βατραχόχορτο, βατραχόχορτο (είδος), καγίθχάνε χορτο, μαστάβα χορτο, ρανουγκούλους ασιατικός, κίτρινο λουλούδι, ύαινα χορτο, γαλακτόχορτο, σακίκ, βερδούλ-χουβ, αρπακτικό χορτο.
Υπάρχουν επίσης αντίστοιχες έννοιες όπως:
Είναι γνωστό ότι από την αρχαιότητα λαμβάνονταν διάφορα μέτρα για την προστασία των βιβλίων από την καταστροφή από έντομα. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνταν ο χυμός ή το λάδι ορισμένων φυτών. Σύμφωνα με πληροφορίες που αντλούνται από ιατρικά κείμενα…
“κεμπίκετς”
Επειδή είναι ένα δηλητηριώδες φυτό και μια ουσία που παράγεται από αυτό το φυτό αναμειγνύεται με μελάνι για να γραφτεί ή απλώς
“κεμπίκετς”
είναι πολύ πιθανό να έχει γραφτεί η λέξη. Σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, το κεμπίκετς ήταν αρχικά μια πρακτική που βασιζόταν σε επιστημονικές αρχές, αλλά με την πάροδο του χρόνου πήρε μια λαογραφική διάσταση, μια μορφή πίστης.
(Τούμπα Τσαβντάρ, DİA, Κεμπίκετς Μδ., XXV, 161-162.)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
