Μπορείτε να μου δώσετε πληροφορίες για τον Κάδι Ιγιάζ και το έργο του “Σιφά-ι Σερίφ”;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
I. Η Ζωή του:
Ιγιάζ μπιν Μούσα αμπού’λ Φαζλ αλ Γιαχσούμπι ες Σεμπτί αλ Μαλίκι,
με το διάσημο όνομά του
Ο Καδής Ιγιάζ,
Γεννήθηκε το 1083 στη Σέπτα και ήταν ένας διακεκριμένος Ισλαμικός λόγιος, ιδιαίτερα γνωστός στους τομείς της φικχ (ισλαμικής νομολογίας) και των χαντίθ (προφητικών παραδόσεων). Ανήκε στη μαλική σχολή σκέψης.
Ο Καδής Ιγιάζ, ο οποίος ξεκίνησε τις σπουδές του στη Σέπτα και τις συνέχισε στην Κόρδοβα το 1114, ασχολήθηκε εκεί με τη μελέτη των χαντίθ και έλαβε μαθήματα από δασκάλους όπως ο Αμπούλ Βαλίντ Ιμπν Ρουσδ. Η υιοθέτηση του μαλίκιτικού δόγματος συμπίπτει με αυτές τις φάσεις. Βέβαια, το γεγονός ότι το περιβάλλον του ανήκε στο μαλίκιτικο δόγμα, μπορεί να κατέστησε αναγκαία μια τέτοια εκδήλωση για αυτόν.
Επιστρέφοντας στη Σέπτα μετά από λίγο καιρό
“Ο Καδής Ιγιάζ”
, και πήρε αυτό το διάσημο παρατσούκλι λόγω της θητείας του ως δικαστής εδώ.
Η Μακχιλική σχολή, η οποία υιοθετεί μια εξαιρετικά προσεκτική προσέγγιση στα χαντίθ, και ο Καντί Ιγιάζ, ο οποίος ανήκει σε αυτή τη σχολή, χαρακτηρίστηκαν ως “παραδοσιακοί” από τους μετέπειτα μελετητές, επειδή παρέμειναν πιστοί στα “νάσσ” (κείμενα). Ωστόσο, ορισμένες απόψεις που εξέφρασε στον τομέα της φικχ (ισλαμικής νομολογίας) καθιστούν απαραίτητο να μην περιορίζεται σε αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Διότι ο Καντί Ιγιάζ;
‘Ταυχίντ’
που δίνει μεγάλη σημασία στο δόγμα του και
Μουραμπιτούν
που βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με το
Στους Μουαχχιδίτες
και
Κουρέας
ο ηγέτης Ιμπν Τουμέρτ, ο οποίος τους είχε υποστηρίξει και τιμήσει κατά τη διάρκεια της ακμής τους. Πράγματι, η δυναστεία άρχισε να παρακμάζει με τις συγκρούσεις του 1149.
Μουαχχιδες
Ο Καντί Ιγιάζ, ο οποίος εγκατέλειψε τη θέση του, κατέφυγε από τη Θέουτα στο Μαρακές, όπου και πέθανε την ίδια χρονιά.
II. Έργα του:
1. Το Βιβλίο της Θεραπείας με την Περιγραφή των Δικαιωμάτων του Μουσταφά
2. Μεσαρίκ αλ-Ανβάρ φι Ικτιφά Σαχίχ (Μια μορφή του αλ-Σαχίχ)
3. Βιβλίο. Τακτοποίηση των διαδρομών και σύγκλιση των οδών για τη γνώση των σημαίων της Μαλακίτικης Σχολής.
4. Κιτάμπ αλ-Ιλμά ιλά Μα’ριφάτ ουζούλ αλ-Ριβάγια ουα τακγίτ ας-Σεμά.
5. Ικμάλ αλ-Μου’λίμ φι Σαρχ Σαχίχ αλ-Μουσλίμ
6. Εγχειρίδιο. Υποδείξεις για την κατανόηση των κειμένων.
7. Η εξήγηση του «Buğyatu’l Raid ila Matazam Manahu» του Χαδίθ Ουμ Ζαρρ, από τις ωφέλιμες ερμηνείες.
8. Το Βιβλίο της Ανακοίνωσης των Ορίων των Κανόνων του Ισλάμ
9. Κασίδα
10. Ακίδα.
Σε αυτή τη μελέτη μας, ο Καδής Ιγιάζ…
«Θεραπεία»
Θα θέλαμε να σταθούμε στο έργο με τίτλο Σιφάου’ς-Σερίφ, με την έκφραση του Μπεντιουζζαμάν.
“εξαιρετική έκφραση της θαυμαστής ηθικής αρετής”
είναι ένα έργο. Στο δέκατο έβδομο σημείο του “Mu’cizat-ı Ahmediye” (Δέκατο Ένατο Γράμμα), ο Μπεντιουζζαμάν αξιολογεί το σχετικό έργο του Καντί Ιγιάζ ως εξής:
«Το μεγαλύτερο θαύμα του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), μετά το Κοράνι, είναι η ίδια η προσωπικότητά του. Δηλαδή, οι ανώτερες ηθικές αρετές που συγκεντρώθηκαν σε αυτόν, και για τις οποίες φίλοι και εχθροί συμφωνούν ότι κατείχε το υψηλότερο επίπεδο σε κάθε αρετή. Ακόμη και ο ήρωας της ανδρείας, ο Άγιος Αλί, έλεγε επανειλημμένα:»
«Όταν ο πόλεμος γινόταν τρομακτικός, εμείς καταφεύγαμε και προστατευόμασταν πίσω από τον Αγγελιοφόρο του Θεού, ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν».
Και ούτω καθεξής, κατείχε το υψηλότερο και αξεπέραστο επίπεδο σε όλα τα ευγενή ηθικά χαρακτηριστικά. Αυτό το μέγα θαύμα το αναθέτουμε στο Σιφά-ι Σερίφ του Αλλάμε-ι Μαγρίμπ Καντί Ιγιάζ. Πράγματι, εκείνος ο άνθρωπος εξήγησε και απέδειξε πολύ ωραία εκείνο το θαύμα των ευγενών ηθικών χαρακτηριστικών.”
Ας σταθούμε τώρα σε αυτό το έργο:
Σιφάου’ς-Σερίφ*
Σοπενχάουερ,
«Μην βλάπτεις κανέναν, βοήθα τους πάντες όσο μπορείς.»
πρέπει να τόνιζε ότι η κρίση του, θέτοντας την ηθική ως βάση, αποτελείται από μια αγνή και απλή ουσία. Όττο Φρίντριχ,
«Απλή Ηθικότητα»
πιθανότατα συνέδεε την έννοια αυτή με την προαναφερθείσα κρίση του Σοπενχάουερ. Από την άλλη, οι προσπάθειες του Λάιμπνιτς και του Βολφ να αναδείξουν τις ηθικές απόψεις που φτάνουν μέχρι τον Κομφούκιο, μάλλον δεν αποτελούν πηγή υπερηφάνειας για τη σύγχρονη ανθρωπότητα με κοσμική έννοια.
Από την άλλη πλευρά, με κορανική έκφραση,
«υπόδειγμα αρετής»
δηλαδή
“ωραίο δείγμα”
Η ανάδειξη του τρόπου ζωής, της ηθικής ωριμότητας και των διδασκαλιών του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), ως ο τελευταίος προφήτης, έχει μεγάλη σημασία, καθώς είναι απαραίτητο να οριστεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, ό,τι έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.
«Σεμαίλ»
, ο καθημερινός τρόπος ζωής του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), μεταξύ των έργων του Καντί Ιγιάζ
‘Σιφάου’ς-Σερίφ’
i, του οποίου τα όρια προσπαθούν να καθοριστούν στην ισλαμική βιβλιογραφία
“ηθική”
ή στο «πρόβλημα της ηθικής»
“πειστικός”
«Είναι ένα σημαντικό έργο που προσεγγίζει το θέμα από αποδεικτική άποψη. Ιδιαίτερα με την αναλυτική προσέγγιση του Καντί Ιγιάζ στις αμφίσημες (κλειστές) εκφράσεις των ομοίων στίχων και με το στυλ συλλογισμού του».
«Θεολόγος»
Δεν πρέπει να παραβλέψουμε την αναμφισβήτητη επιρροή που δέχθηκε από τη διδακτική θεωρία. Αυτή η επιρροή θα τον οδηγήσει αναπόφευκτα, έστω και αν αυτό δεν γίνει κατανοητό σε σύντομο χρονικό διάστημα, στην πορεία της επιστημολογίας (φιλοσοφίας της γνώσης).
Ο Τιρμίζι (πέθανε το 892) το χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε ένα έργο του.
‘Σεμαίλ’
Η λέξη και η κλασική σημασία που της αποδίδεται έχουν ξεπεραστεί στο έργο “Αλ-Σίφα” του Καντί Ιγιάζ. Στην ευρεία έννοια του Ιγιάζ…
‘Ταυχίντ’
Η κολακευτική αναφορά στις θεωρίες του μπορεί να θεωρηθεί ως ένα διαφορετικό στάδιο για τους μελετητές που θα έρθουν μετά από αυτόν.
Λογική και θεολογία
Η “Αλ-Σίφα”, η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως “μια προσπάθεια” για την επίτευξη της αφηρημένης εξίσωσης μεταξύ λογικής και θεολογίας, είναι επίσης πρόδρομος των ερμηνειών της λογικής και της θεολογίας που θα αρχίσουν να εκφράζονται με βεβαιότητα περίπου τρεις αιώνες αργότερα.
Αυτό το κείμενο θα συμβάλει, έστω και ελάχιστα, στην κατανόηση των ωραίων και αξιέπαινων ηθικών χαρακτηριστικών του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) όπως περιγράφονται στο Σιφάου’ς-Σερίφ, καθώς και στην κατανόηση των σχετικών με αυτά τα χαρακτηριστικά αποκαλυφθέντων στίχων. Συνεπώς, το κείμενο στοχεύει στη δημιουργία μιας γενικής ατμόσφαιρας σκέψης γύρω από την ηθική δομή του Προφήτη, αλλά δεν ισχυρίζεται ότι παράγει μια νέα ηθική θεωρία.
1. Οι Ανθρώπινες Ιδιότητες του Προφήτη
Οι έννοιες που εκφράζονται σε αυτό το κεφάλαιο αφορούν τον Προφήτη μας.
‘ουμμά’
ερμηνευμένο με βάση τη θεωρία του
«Ισλαμικό Κράτος»
θεωρούνται ως οι ακρογωνιαίοι λίθοι της κοινωνικής δομής του.
α. Εμπιστοσύνη:
“Hira Süreci”nin şekillendirdiği bu kavram, Şifaü’ş-Şerif’te sıkça zikredilen ve ısrarla üzerinde durulan bir kavram olarak göze çarpmaktadır. Eserde de örneği verilen ve Hz. Ebubekir’e “Sıddık, Sadık” liyakatini kazandıran da tevekkülün pratik bir sonucudur. Ahlaki bir incelik olarak tevekkülü, “Allah’a sığınma” veya “Sen onu görmüyorsan da O seni görüyor” şeklinde anlamak da mümkün görünüyor. Zira Hz. Muhammed’in (asm) özellikle savaşlarda maruz kaldığı zor durumlar karşısında takındığı tavrın “Kur’an” ayetleriyle övülmesi ve Yunus peygamberin ümmetinin iman etmemesi üzerine umutsuzluğa kapılması, ardından Cenab-ı Hakk tarafından bir balığın karnında imtihana tabi tutulması… gibi olaylarda öne çıkan tevekkülün, sosyal ahlak unsuru olarak görülmesinin gerekliliğine de işaret etmektedir.
β. Σαδίκ’ου Κάβλ και’λ Εφ’αλ:
Ο Κάδης Ιγιάζ τονίζει ιδιαίτερα ότι αυτή η ιδιότητα του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) ήταν απαραίτητη και για την περίοδο πριν από την προφητεία του. Επίσης,
‘Ισμέτ’
και
‘Σιντκ’
Αυτή η ιδιότητα, η οποία είναι απαραίτητο να θεωρείται και ως αντανάκλαση των χαρακτηριστικών τους, αποτελεί μια ηθική δομή που αφορά όλα τα μέλη του έθνους.
‘Μουσουλμάνος’
λόγω της ιδιότητάς τους, προκαλούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο Καδής Ιγιάζ,
“Σαδίκου’λ καβλ”
, το αντίθετο του όρου
‘Κιζβ
‘le χαρακτηρίζεται. Όπως είναι κατανοητό.
‘ψέμα’
Δεν είναι επιτρεπτό για τους μουσουλμάνους να λένε κάτι τέτοιο, όπως δεν ήταν δυνατόν για τους προφήτες.
“Σαδίκου’λ εφ’άλι”
Ο Καντί Ιγιάζ χρησιμοποίησε τη λέξη ” ” για να περιγράψει τη συνέπεια στις πράξεις και στις συμπεριφορές.
“Μουσουλμάνος είναι εκείνος από τον οποίο κανείς δεν υφίσταται βλάβη, ούτε από το χέρι του, ούτε από τη γλώσσα του.”
Εδώ αναφέρεται και το χαντίθ.
γ. Δικαιοσύνη:
Η έννοια της δικαιοσύνης αποκτά ιδιαίτερη σημασία, ειδικά όταν πρόκειται για το δίκαιο του «κράτους» και της «διοίκησης».
‘Δίκαιος διαχειριστής’
Η ανταρσία προς τον ηγέτη είναι ανταρσία προς τον προφήτη, και η ανταρσία προς τον προφήτη είναι ανταρσία προς τον Θεό, όπως εκφράζεται στο έργο με το ακόλουθο χαντίθ:
«Όποιος υπακούει σε μένα, υπακούει στον Θεό· όποιος υπακούει στον Θεό, υπακούει σε εμένα.»
Ο Καντί Ιγιάζ, εξηγώντας τα χαρακτηριστικά του ηγεμόνα που αναφέρονται εδώ, δίνει προτεραιότητα στη δικαιοσύνη του.
Η δικαιοσύνη του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) υποδηλώνει και την ιδιότητά του ως αρχηγού κράτους.
δ. Εμίν:
Η πιο σημαντική αρετή που ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) ενέπνευσε στους ανθρώπους πριν από την προφητεία του ήταν
‘σίγουρος’
Αυτό έχει τεράστια στρατηγική σημασία. Διότι, για να εμπιστεύεται η κοινωνία στην οποία ζει τον ίδιο σε κάθε στιγμή της ζωής του ή να λαμβάνονται υπόψη τα λόγια του, είναι απαραίτητο να είναι σίγουρος ο ίδιος. Πράγματι, ακόμη και πριν από την προφητεία,
‘Μωχάμμαντ αλ-Αμίν’
Πρέπει να εξετάσουμε και αυτό το ζήτημα σε συνδυασμό με τα παραπάνω. Αυτή η έννοια, που υποδηλώνει περισσότερο την «εμπιστοσύνη» παρά την «ειλικρίνεια», εμπεριέχει και την έννοια της απουσίας «ψιθύρων». Διότι οι ισχυρισμοί ότι η αποκάλυψη είναι ψίθυρος, με την βεβαιότητα του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) μετατρέπονται απλώς σε παραλήρημα.
ε. Ευσέβεια:
Σιφά’ αλ-Σαρίφ’
Από την έννοια της τακβά (θεοσέβειας) προέρχονται οι έννοιες της καταφυγής και του φόβου. Σχετικά με τις λατρευτικές πράξεις του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν).
«Ο πιο φοβούμενος τον Θεό ανάμεσά μας»
πρέπει να αξιολογηθεί και από αυτή την οπτική γωνία.
στ. Ζητώντας Συγγνώμη:
Στο πλαίσιο αυτό, ο Καντί Ιγιάζ αναφέρει τα εξής:
«Η συγγνώμη είναι χαρακτηριστικό των ανθρώπων που κάνουν λάθη. Η αμαρτία, όμως, ανοίγει την πόρτα της μετάνοιας. Η συγγνώμη του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) απευθύνεται μόνο στον Θεό. Ωστόσο, εκείνος είναι αναμάρτητος. Οι προφήτες έχουν μόνο μικρά λάθη και αυτά ονομάζονται…»
ζέλατ’
λέγεται.
Η προσέγγιση του Κάδι Ιγιάζ σε αυτό το ζήτημα είναι ενδιαφέρουσα. Καταλήγει στο συμπέρασμα αυτό με κλασική λογική:
«Αν ακόμα και οι προφήτες ζητούν συγχώρεση, τότε και οι σουλτάνοι οφείλουν να το κάνουν.»
Το συμπέρασμα αυτής της συλλογιστικής είναι προφανές:
Το να ζητάς συγγνώμη δεν μειώνει το μεγαλείο σου!
ζ. Δικαίωμα του Γείτονα: «Αυτός που κοιμάται χορτάτος ενώ ο γείτονάς του πεινάει»
Είναι σαφές ότι ο τύπος ανθρώπου που περιγράφεται στο ιερό χαντίθ δεν μπορεί να έχει μουσουλμανικό χαρακτήρα. Ο Καντί Ιγιάζ ερμηνεύει το νόημα του χαντίθ…
-αν μου επιτραπεί η έκφραση-
με μια μικρή τροποποίηση,
“Σε όσους κοιμούνται χορτάτοι ενώ ο γείτονάς τους πεινάει, δηλαδή σε όσους δεν φροντίζουν για το περιβάλλον τους, σίγουρα υπάρχει έλλειψη πίστης.”
, θεώρησε σκόπιμο να το ερμηνεύσει με αυτόν τον τρόπο. Νομίζω ότι αυτή η ανάγκη έχει πλέον καταστεί επιτακτική.
η. Ήπια γλώσσα (Κάβλ-ι Λεγίν):
Στην επιτυχία της διαπροσωπικής επικοινωνίας και της διάδοσης του μηνύματος, η πιο σημαντική αρετή που υιοθέτησε ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) ως μέθοδο είναι αυτή η έννοια. Στο έργο, επίσης, αυτή η έννοια…
‘προειδοποιώ, ειδοποιώ, ανακοινώνω’
αναφέρεται ότι φέρει έννοιες όπως…
ι. Απαντήσεις στις ερωτήσεις:
Αυτή η αρετή, η οποία δεν αναφέρεται συχνά στις κλασικές περιγραφές της ηθικής ωριμότητας, αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που αφορά τον τρόπο συμπεριφοράς στην κοινωνία. Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) απάντησε με σαφήνεια σε όλες τις ερωτήσεις που του έθεσαν οι άνθρωποι στην κοινωνία. Ο Προφήτης, ο οποίος δεν ενδιαφερόταν για τη φύση των ερωτήσεων, έδειξε τον δρόμο στην κοινότητά του, χρησιμοποιώντας αυτήν την μέθοδο ως μέθοδο διδασκαλίας, μη θέτοντας ερωτήσεις σε απάντηση των ερωτήσεων που του τέθηκαν.
Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν), ο οποίος σιωπούσε σε ορισμένες ερωτήσεις, διευκρίνιζε τις εν λόγω ερωτήσεις με τα εδάφια που αποκαλύπτονταν μετά τη σιωπή του. Για παράδειγμα:
«Σε ρωτούν για την Ημέρα της Κρίσεως. Πες: Η γνώση γι’ αυτήν ανήκει μόνο στον Θεό.»
Ο λόγος αποκάλυψης του στίχου αυτού είναι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας σιωπής. Αυτό που πρέπει να προσέξουμε εδώ είναι να μην προσβάλλεται ένα άτομο στην κοινωνία εξαιτίας μιας ερώτησης που έκανε.
i. Αφοσίωση:
Ο Καντί Ιγιάζ, αναφερόμενος στην ευσέβεια, τη δικαιοσύνη, το σεβασμό στα δικαιώματα του γείτονα και το γεγονός ότι αυτή η αρετή αναφέρεται και στην «Τορά» με αναφορά στον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), χρησιμοποίησε τον όρο «αφοσίωση».
«Πρόκειται για πράξεις που πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα από το ποιος τις διαπράττει».
ορίζεται ως εξής. Πράγματι,
‘πίστη στην υπόσχεση’
Η έννοια αυτή αναφέρεται και στο Κοράνι.
2. Οι Ιερές Πηγές της Ηθικής του Προφήτη Μωάμεθ
Εκτός από τους ηθικούς όρους που αναφέρθηκαν παραπάνω, ο Κάδι Ιγιάζ αναφέρεται και σε όρους που απαντώνται στο Κοράνι και αφορούν ειδικά τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν). Ωστόσο, δεν ορίζει αυτούς τους όρους εννοιολογικά,
‘ερμηνεία με σύνεση’
Εξήγησε το θέμα με τη μέθοδο του νασχ (ακύρωση) και του μανσούχ (ακυρωθέν). Παράλληλα, χρησιμοποίησε και παραδόσεις για να τεκμηριώσει τις απόψεις του. Γενικά, στο πρώτο μέρος του έργου παραθέτει αποδείξεις από τα εδάφια του Κορανίου, ενώ στα επόμενα μέρη παραθέτει αποδείξεις από τις παραδόσεις. Υποθέτουμε ότι ο σκοπός του ήταν να αναδείξει την ηθική του Προφήτη και να εξυμνήσει την υπέροχη προσωπικότητά του.
α. ‘Ρου’γιετουλλάχ’:
Είναι μια έννοια που έχει συζητηθεί εκτενώς από τους ερμηνευτές, αλλά δεν έχει θεμελιωθεί σε στέρεη βάση. Ο Καδής Ιγιάζ,
‘Ρου’γιετουλλάχ’
αναφέρεται ότι αυτό προοριζόταν μόνο για τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
«Υπακούετε στον Αλλάχ και στον απόστολό του.»
Που αναφέρεται στο στίχο
‘υπακοή’
λέγεται ότι είναι αποδεκτό να κατανοηθεί η λέξη με την κοινή της έννοια. Πράγματι,
«Όποιος υπακούει σε μένα, υπακούει στον Θεό.»
Είναι σαφές ότι και το χαντίθ υποδεικνύει αυτήν την έννοια. Ωστόσο, αυτό που θα αποτρέψει την παρεξήγηση σε αυτό το θέμα είναι
«Αν θέλετε να ζητήσετε κάτι, ζητήστε το από τον Αλλάχ.»
Είναι уместно που ο Καντί Ιγιάζ αναφέρει και το ιερό χαντίθ.
‘Ηθική και λογοτεχνία’
του Προφήτη μας, ο οποίος συνεχώς επαινείται από τον Αλλάχ
‘αχλακ’ου’λ χαμίντε’
είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται και ως τέτοιο.
β. ‘Φως’
τη λέξη αυτή, ο Καντί Ιγιάζ, του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν)
‘καρδιά’
αποδίδεται σε αυτόν/αυτήν.
‘Έλεος’
ορίζει επίσης τη λέξη ως σύνοψη της ηθικής του Προφήτη.
γ. «Αγραμματοσύνη»
Ο Κάδι Ιγιάζ, προσεγγίζοντας τη θεωρία από μια διαφορετική οπτική γωνία, αναφέρει ότι αυτή η ιδιότητα του Προφήτη αναφέρεται στο Κοράνι ως…
‘έπαινος’
αναφέρει ότι η ύπαρξή του ως στοιχείο ενισχύει τον ισχυρισμό ότι μια κοινότητα που προοδεύει στην επιστήμη και τη λογοτεχνία χαρακτηρίζεται ως «αμάθεια», αλλά η επικράτηση ενός αναλφάβητου προφήτη σε αυτήν την κοινότητα ενισχύει περαιτέρω αυτόν τον ισχυρισμό.
δ. ‘Φιλοδοξία’
όπου η αρνητική πλευρά της έννοιας παραμερίζεται και
‘επιδεικνύοντας ζήλο στην καθοδήγηση προς την αλήθεια’
Στο έργο, όπου περιγράφεται με αυτόν τον τρόπο, θεωρείται ότι αυτή η αρετή έχει δοξαστεί στο πρόσωπο του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
Ο Καντί Ιγιάζ,
‘Χαρακτήρες Μουκατάα’
Η αναλυτική προσέγγιση της Λάρας είναι επίσης ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, καθώς εκείνη…
‘Αλίφ-Λάμ-Μιμ’
ερμήνευσε τα γράμματα ως εξής:
«Το γράμμα Ελίφ αναφέρεται στο όνομα του Θεού, το γράμμα Λαμ στον Γαβριήλ και το γράμμα Μιμ στον Προφήτη Μωάμεθ.»
Πράγματι, οι ερμηνείες αυτών των γραμμάτων είναι ποικίλες και διαφέρουν σημαντικά. Αν και δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία, η γενική άποψη είναι ότι τα γράμματα αυτά αναφέρονται στη σχέση μεταξύ του Θεού και του Προφήτη.
‘κωδικός’
Αυτή είναι η άποψή τους. Ωστόσο, ο Καντί Ιγιάζ δεν συμφωνεί με αυτήν την άποψη και ερμηνεύει όλα τα γράμματα μουκαταάτ με αυτόν τον τρόπο.
Με παρόμοιο τρόπο, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν)
‘μάρτυς, ευαγγελιστής, προειδοποιητής’
να γίνει, σε αυτόν/αυτήν
‘Κεβσέρ’
Ο Καδής Ιγιάζ, με το δικό του μοναδικό ύφος, ερμήνευσε ζητήματα όπως η προστασία των όσων είχαν έρθει μαζί του, η μη αναφοράς του ονόματός του στο Κοράνι, η υπόσχεση του Θεού γι’ αυτό το θέμα, και έκανε συμπεράσματα σχετικά με την εμφάνιση και την ηθική του Προφήτη.
Συμπέρασμα
Σιφά’ αλ-Σαρίφ’
μιας
‘Σεμαίλ’
Η μέθοδος του έργου διαφέρει αρκετά. Αυτή η διαφορά πρέπει να αποδοθεί στην επιστημονική του κατάρτιση. Ειδικά για τα έργα αυτού του είδους, που διακρίνονται από το “Σαμαίλ” του Τιρμίζι, είναι εξαιρετικά σημαντικό να υποστηρίζονται με παραδόσεις και στίχους, και επομένως να γίνονται ισχυρές δομές. Εάν ληφθεί υπόψη ότι οι έννοιες που ορίζονται ως ηθική διαμορφώνουν την κοινωνικο-δυναμική των κοινωνιών, η αξία αυτών των δομικών στοιχείων γίνεται καλύτερα κατανοητή.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να ερμηνεύσουμε, με τις σύγχρονες προηγμένες ιδέες, τα έργα που αποδίδονται στον Καντί Ιγιάζ, ο οποίος, αντί να αφηγείται μια βιογραφία, τεκμηριώνει την προφητεία του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) και την αποκλειστική ηθική του υπεροχή με ιερά κείμενα, έργα των οποίων έχουμε συναντήσει μόνο τα μισά.
* Το έργο αποτελείται γενικά από δύο κύρια μέρη. Στο πρώτο μέρος περιγράφονται τα χαρακτηριστικά του Προφήτη (ειρήνη ας είναι μαζί του) και οι ορισμοί αυτών των χαρακτηριστικών, ενώ στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται η ερμηνεία των σχετικών στίχων του Κορανίου.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
